Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB3/423-546/13/MK
z 21 lutego 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 28 października 2013 r. (data wpływu 13 listopada 2013 r.), uzupełnionym pismem z dnia 17 lutego 2014 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w zakresie kosztów uzyskania przychodów jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 listopada 2013 r. został złożony, uzupełniony pismem z dnia 17 lutego 2014 r., ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej w zakresie kosztów uzyskania przychodów – stosowania przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od nabytych w formie wkładu niepieniężnego środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Wnioskodawca – Sp. z o.o. (dalej Wnioskodawca) jest osobą prawną, polskim rezydentem podatkowym podlegającym opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych (dalej: pdop) od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania. Głównym przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest gospodarka odpadami komunalnymi realizowana poprzez znajdujący się w X Zakład Odzysku Odpadów Komunalnych. Zakład ten odpowiedzialny jest za przyjęcie odpadów komunalnych, ich rozdrobnienie, suszenie w biologicznych reaktorach oraz poddanie obróbce mechanicznej, mającej na celu frakcjonowanie odpadów w celu uzyskania paliwa alternatywnego (RDF).

Wnioskodawca został utworzony w ramach Umowy o Partnerstwie Publiczno Prawnym przez Gminę Y (dalej: Podmiot Publiczny) oraz Zakład Usług Komunalnych "Q" Sp. z o.o. (dalej: Podmiot Prywatny).

Kapitał zakładowy Wnioskodawcy został pokryty wkładami niepieniężnymi wniesionymi przez obu wspólników. Wkład stanowiły aktywa w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Wartość nominalna udziałów wydanych Podmiotowi Prywatnemu przez Wnioskodawcę w zamian za wniesione wkłady niepieniężne była niższa od wartości wkładu. Różnica pomiędzy wartością emisyjną udziałów a łączną wartością nominalną udziałów została przekazana na kapitał zapasowy (tzw. agio emisyjne) Wnioskodawcy.

Wnioskodawca nie zalicza do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w drodze aportu, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na kapitał zakładowy.

Obecnie Wnioskodawca rozważa przeprowadzenie reorganizacji, która ma na celu objęcie zarządu majątkiem należącym do Wnioskodawcy przez jeden wyspecjalizowany podmiot.

W związku z powyższym Wnioskodawca zamierza utworzyć jednoosobową spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością – "Y" Spółka z o.o. (dalej Spółka), której działalność obejmować będzie m.in. zarządzanie majątkiem oraz jego oddawanie w odpłatne używanie na rzecz podmiotów należących do grupy kapitałowej Wnioskodawcy.

Wnioskodawca obejmie udziały w Spółce w zamian za aport w postaci przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55¹ ustawy z dnia 23 kwietnie 1964 r. Kodeksu cywilnego (Dz U 1964 r., Nr 16, poz. 93, z późn. zm.) lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa (dalej: ZCP) w rozumieniu art. 4a pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Całość wkładu zostanie przekazana na kapitał zakładowy Spółki, tzn. wartość nominalna udziałów wydanych Wnioskodawcy przez Spółkę w zamian za wniesiony wkład niepieniężny będzie równa wartości emisyjnej udziałów (nie powstanie „agio" emisyjne). W skład przedsiębiorstwa/ZCP wejdą m.in. aktywa wniesione do Wnioskodawcy przez Podmiot Prywatny,

Po wniesieniu przedsiębiorstwa/ZCP Wnioskodawcy na kapitał zakładowy Spółki, Wnioskodawca i Spółka zawrą umowę cywilnoprawną, na podstawie której Spółka doprowadzi do oddania przedsiębiorstwa/ZCP w odpłatne używanie Wnioskodawcy w zamian za wynagrodzenie określane na warunkach rynkowych. Otrzymane wynagrodzenie z tytułu użytkowania przedsiębiorstwa/ZCP będzie stanowiło przychód Spółki.

Wnioskodawca, jako podmiot planujący założenie Spółki, zwraca się na podstawie art. 14b § 1 w związku z art. 14n § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego w zakresie skutków podatkowych w podatku dochodowym od osób prawnych, jakie powstaną dla Spółki w związku z planowanym wniesieniem przez Wnioskodawcę aportu na jej kapitał zakładowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Spółka będzie mogła zaliczać do kosztów podatkowych odpisy amortyzacyjne od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wniesionych do Spółki w ramach aportu przedsiębiorstwa/ZCP w pełnej wysokości liczonej od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustalonej zgodnie z zasadami określonymi w art. 16g ust. 10a w związku z ust. 9 oraz w art. 16h ust. 3 w związku z ust. 3a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, bez uwzględniania ograniczenia wynikającego z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) tej ustawy?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku otrzymania przez Spółkę środków trwałych oraz wartości niematenalnych i prawnych w ramach aportu przedsiębiorstwa/ZCP, które u Wnioskodawcy, jako wnoszącego aport były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, ich wartość początkową w Spółce należy określić w wysokości wartości początkowej, po jakiej zostały ujęte w ewidencji Wnioskodawcy.

Ponadto Wnioskodawca stoi na stanowisku, że Spółka będzie miała prawo do zaliczania do kosztów podatkowych odpisowi amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wniesionych aportem w pełnej wysokości liczonej od wartości początkowej ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 10a w związku z ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z uwzględnieniem odpisów amortyzacyjnych dokonanych przez Wnioskodawcę, nawet jeśli prawo takie nie przysługiwało podmiotowi wnoszącemu aport (Wnioskodawcy) z uwagi na ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) tej ustawy.

W opinii Wnioskodawcy, ograniczenie wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy, ma zastosowanie wyłącznie do amortyzacji poszczególnych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w formie wkładu niepieniężnego w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Nie ma natomiast zastosowania w przypadku amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w drodze aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Ogólne zasady określania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących do majątku podatnika, zostały określone w art. 16g ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Od powyższych zasad ustawodawca przewidział wyjątek w sytuacji, gdy osoba prawna nabywa środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne w drodze aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Mianowicie, zgodnie z art. 16 ust. 9, w razie przekształcenia formy prawnej podziału albo połączenia podmiotów, z zastrzeżeniem ust. 19, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów - wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych ustala się w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o której mowa w art. 9 ust 1, podmiotu przekształcanego, połączonego albo podzielonego Z kolei, zgodnie z art. 16g ust. 10a ustawy, przepis ust 9 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego.

W świetle powyższych przepisów stwierdzić należy, że w przypadku otrzymania w drodze aportu przedsiębiorstwa/ZCP środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu dokonującego aportu, Spółka powinna określić wartość początkową tych składników w wysokości wartości początkowej wynikającej z ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport (Wnioskodawcy)

Dopełnieniem wskazanej zasady jest reguła określona w art. 16h ust. 3a w związku z ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Zgodnie art. 16h ust. 3 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 16g ust. 9 ustawy, powstałe z przekształcenia, podziału z zastrzeżeniem ust 5, albo połączenia podmiotów oraz podmioty, które przejęły całość lub część innego podmiotu na skutek tych zdarzeń, dokonują odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuują metodę amortyzacji przyjętą przez podmiot przekształcony, podzielony, połączony, z uwzględnieniem art. 16i ust. 2-7 ustawy.

Natomiast zgodnie z art. 16h ust 3a ustawy, przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio w razie nabycia przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części w drodze wkładu niepieniężnego, jeżeli składniki majątku wchodzące w skład wkładu niepieniężnego były wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego taki wkład.

Odnosząc powyższe do zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku stwierdzić należy, że Spółka będzie zobowiązana określić wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uzyskanych w drodze aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części, w wysokości wartości początkowej określonej w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu wnoszącego aport (Wnioskodawcy). Ponadto, Spółka zobowiązana będzie dokonywać odpisów amortyzacyjnych z uwzględnieniem dotychczasowej wysokości odpisów oraz kontynuować metodę amortyzacji przyjętą przez wnoszącego wkład (Wnioskodawcę).

W ocenie Wnioskodawcy, tożsame stanowisko zostało wyrażone w licznych interpretacjach organów podatkowych, m.in. w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 19.07.2013 r. znak IBPBI/2/423-488/13/SD oraz Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 28.05.2013 r. znak IPTPB3/423-83/13-4/KJ oraz z dnia 15.10.2012 r. znak IPTPB3/423-252/12-5/IR.

- Brak stosowania ograniczenia wynikającego z art. 16 ust 1 pkt 63 lit d) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka będzie miała prawo do zaliczania do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych ad środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wniesionych aportem, w pełnej wysokości liczonej od ich wartości początkowej ustalonej zgodnie z art. 16g ust. 10a w związku z ust. 9 ustawy, nawet jeśli prawo takie nie przysługiwało podmiotowi wnoszącemu aport z uwagi na ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit d) ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych ad wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego, od tej części ich wartości, która nie została przekazana na utworzenie lub podwyższenie kapitału zakładowego spółki kapitałowej.

W opinii Wnioskodawcy, ograniczenia wynikające z art. 16 ust 1 pkt 63 lit d) ustawy, ma zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do amortyzacji poszczególnych składników środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w formie wkładu niepieniężnego w innej postaci aniżeli przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Nie ma natomiast zastosowania w przypadku amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych otrzymanych w drodze aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Na poparcie wyrażonego stanowiska Wnioskodawca przytacza następujące argumenty.

Po pierwsze, na powyższe rozumienie przepisów wskazuje wykładnia literalna. Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawodawca wyraźnie różnicuje wniesienie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych jako oddzielnych aktywów, oraz wniesienie aportem przedsiębiorstwa lub ZCP (chociażby na potrzeby ustalania wartości początkowej). Natomiast w art. 16 ust 1 pkt 63 lit d) ustawy znajduje się odwołanie do .środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w formie wkładu niepieniężnego.

Zatem, brak wskazania w powyższym przepisie, że dotyczy on również tych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub ZCP oznacza, że nie obejmuje on swoim zakresem aportu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części

Ponadto, zgodnie z przedstawionym stanem faktycznym, całość wkładu niepieniężnego wniesionego do Spółki zostanie przekazana na kapitał zakładowy tzn. wartość nominalna udziałów wydanych Wnioskodawcy przez Spółkę w zamian za wniesiony wkład niepieniężny będzie równa wartości emisyjnej udziałów. W takim przypadku nie powstanie „agio" emisyjne, którego wystąpienie – zgodnie z literalnym brzemieniem art. 16 ust 1 pkt 63 lit. d) ustawy – jest niezbędne do zastosowania ograniczeń amortyzacji przewidzianych w tym przepisie.

Aport przedsiębiorstwa/ZCP nie implikuje sukcesji uniwersalnej, dlatego też ograniczenia w zakresie amortyzacji wynikające z art. 16 ust 1 pkt 63 lit d), które mają zastosowanie do Wnioskodawcy, nie przejdą wraz z aportem przedsiębiorstwa/ZCP na Spółkę.

Po drugie, na takie rozumienie art. 16 ust 1 pkt 63 lit. d) ustawy zaprezentowane przez Wnioskodawcę, wskazuje również jego wykładnia funkcjonalna.

Celem wprowadzenia powyższego przepisu było bowiem ograniczenie korzyści podatkowej w przypadku aportów w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub ZCP. Zgodnie bowiem z art. 12 ust. 1 pkt 7 ustawy, wnoszący aport w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub ZCP uzyskuje przychód w wysokość nominalnej wartości obejmowanych w zamian za ten aport udziałów/akcji.

A contrario, przekazanie części aportu na kapitał zapasowy spółki nie powoduje powstania przychodu. Zatem brak ograniczeń wynikających z art. 16 ust 1 pkt 63 lit d) ustawy, pozwalałby na uzyskiwanie korzyści podatkowych pozwalając z jednej strony na minimalizację przychodu stronie wnoszącego aport (poprzez przekazanie jego części na kapitał zapasowy). Z drugiej strony brak takiego ograniczenia dopuszczałby ujmowanie w kosztach podatkowych pełnych odpisów amortyzacyjnych przez spółkę otrzymującą aport, także w tej części, w której transakcja nie podlegała opodatkowaniu (z uwagi na to, że środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne zostały przekazane na kapitał zapasowy).

W odróżnieniu od powyższej sytuacji, w przypadku wnoszenia aportem przedsiębiorstwa lub ZCP w ogóle nie powstaje przychód. Jednocześnie, skutek w postaci nieopodatkowanego przeszacowania wartości podatkowej majątku do wartości rynkowej jest wyłączony poprzez obowiązek ustalenia wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych wchodzących w skład przedsiębiorstwa lub ZCP w oparciu o ewidencję podmiotu wnoszącego aport.

Taką wykładnię art. 16 ust 1 pkt 63 lit. d) cyt. ustawy, potwierdzają również organy podatkowe – przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 2 stycznia 2009 r., znak IPPB5/423-92/08-2/MB uznał za prawidłowe w całości stanowisko podatnika i tym samym potwierdził, że celem przepisu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit d) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest przeciwdziałanie korzyściom podatkowym, które mogłyby się pojawić, gdy wkład niepieniężny ma formę inną, niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

W konsekwencji, przepis ten może mieć zastosowanie tylko w przypadku wniesienia wkładu niepieniężnego w postaci pojedynczych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, niestanowiących przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części. Gdy przedmiotem aportu jest przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, zastosowanie znajdują odmienne uregulowania ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych w zakresie rozpoznania przychodów oraz kosztów podatkowych oraz ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zdaniem Spółki, podobne stanowisko zajęli również Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji indywidualnej z dnia 19 lipca 2013 r. znak IBPBI/2/423-489/13/SD oraz w interpretacji indywidualnej z dnia 27 czerwca 2013 r., znak IBPBI/2/423-383/13/MO; z dnia 18 czerwca 2009 r., znak IBPBI/2/423-330/09/AP oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 stycznia 2013 r. znak IPPB5/423-1266/12-3/JC oraz z dnia 5 kwietnia 2011 r. znak IPPB5/423-94/11-2/JC.

Z powyższej analizy wynika, ze zastosowanie zarówno wykładni literalnej i celowościowej jednoznacznie wskazuje, że art. 16j ust. 1 pkt 63 lit. d) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie obejmuje swoim zakresem odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych nabytych w wyniku wkładu niepieniężnego w postaci przedsiębiorstwa W ocenie Spółki takie stanowisko znajduje pełne potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe (przykładowo Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacjach indywidualnych z dnia 25 listopada 2011 r., znak IPPB5/423-911/11-2/AS oraz znak IPPB5/423-911/11-3/AS.

Podsumowując, Wnioskodawca uważa, że w przypadku otrzymania w drodze aportu przedsiębiorstwa/ZCP. środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych wprowadzonych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podmiotu dokonującego aportu, Spółka powinna określić ich wartość początkową w wysokość wartości początkowej wynikającej z ewidencji podmiotu wnoszącego aport (Wnioskodawcy). Ponadto, Spółka będzie miała prawo do zaliczania do kosztów podatkowych odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych oraz wartości niematerialnych prawnych wniesionych aportem zgodnie z zasadami ogólnymi, w pełnej wysokości liczonej od wartości początkowej ustalonej (zgodnie z art. 16g ust. l0a w związku z ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nawet jeśli prawo takie nie przysługiwało podmiotowi wnoszącemu aport (Wnioskodawcy) z uwagi na ograniczenia wynikające z art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. d) tej ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Ponadto, odnośnie powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji, organ wskazuje, że wskazane interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego zapadły w indywidualnych sprawach innych podatników i co do zasady nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Końcowo należy wskazać także, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego czy kontrolnego. Co do zasady bowiem przedmiotem interpretacji indywidualnych wydawanych na podstawie art. 14b Ordynacji jest sam przepis prawa podatkowego.

Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania dowodowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie określone skutki prawne. Definitywnej oceny przedmiotu czynności prawnej dokonuje sam podatnik, który jest w pełni zorientowany, czy zbywane w ramach aportu składniki stanowią przedsiębiorstwo (zorganizowaną część przedsiębiorstwa) w rozumieniu obowiązujących przepisów. Podkreślić również należy, że niniejsza interpretacja została wydana w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Co istotne, Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 27 września 2013 r. sygn. Akt II FSK 334/12 zwrócił uwagę na charakter indywidualnych interpretacji prawa podatkowego, które nie są aktami stosowania prawa. Tym samym pojęcie indywidualnej interpretacji prawa podatkowego, którym posługują się przepisy Ordynacji podatkowej, nie jest tożsame z pojęciem wykładni prawa ani też nawet interpretacji rozumianej jako wynik przeprowadzonej wykładni. Postępowanie, które jest prowadzone w sprawie wydania pisemnej interpretacji prawa podatkowego jest postępowaniem, w którym organ uprawiony do jej wydania ma udzielić podatnikowi informacji w zakresie zastosowania i wykładni prawa podatkowego w przedstawionym przez podatnika stanie faktycznym sprawy. To, że przedstawiony stan faktyczny może odnosić się do przyszłości i zdarzeń przyszłych powoduje, że każdorazowo jest stanem hipotetycznym. Podatnik zadaje pytanie, jakie konsekwencje podatkowe miałoby jego działanie, gdyby takowego się podjął. W związku z powyższym organy podatkowe w istocie nie stosują przepisów prawa podatkowego, których wyjaśnienia treści domaga się wnioskodawca, a jedynie wskazują czy dany przepis znajduje lub nie zastosowanie w opisanych we wniosku okolicznościach. Prócz tego orzeczenie takie ma charakter informacyjny także dlatego, że nie jest ono wiążące dla podatnika i zawiera jedynie ocenę jego stanowiska (art. 14c § 1 zdanie pierwsze Ordynacji podatkowej). Tym samym musi być ono osadzone w ściśle określonym stanie faktycznym lub równie kategorycznie przedstawionym zdarzeniu przyszłym. Podkreślenia wymaga, że w postępowaniu tym organ nie dokonuje żadnych własnych ustaleń faktycznych. W sprawach dotyczących indywidualnych interpretacji stan faktyczny wynika z wniosku podmiotu, który o jej udzielenie się ubiega, a organy podatkowe nie są uprawnione do jego modyfikacji, rekonstrukcji, czy też jakichkolwiek domniemań tak w zakresie stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego. Jest to postępowanie autonomiczne, do którego stosuje się jedynie niektóre przepisy Ordynacji podatkowej i to odpowiednio. Jego celem jest ocena stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego i proponowanego we wniosku rozstrzygnięcia, a nie rozstrzyganie sytuacji prawnopodatkowej strony składającej wniosek”.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.