INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 05 kwietnia 2012 r. (data wpływu do tut. BKIP 02 maja 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku obrotowego zapłaconego w Rosji (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 02 maja 2012 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości i momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów podatku obrotowego zapłaconego w Rosji.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka świadczy na rzecz spółki rosyjskiej usługi doradcze w zakresie zarządzania (dalej zwane jako: Usługi). Wynagrodzenie zostało określone w umowie na zasadach rynkowych. Strony przyjęły kwartalne okresy rozliczeniowe, przy czym faktura jest wystawiana przez Spółkę ostatniego dnia danego kwartału. Zgodnie z rosyjskimi przepisami spółka rosyjska przy dokonywaniu płatności za usługi na rzecz Spółki jest zobowiązana do potrącenia rosyjskiego podatku będącego odpowiednikiem podatku VAT (w wysokości 18% kwoty całkowitego wynagrodzenia liczone metodą „w stu”). Spółka nie ma możliwości uzyskania zwrotu odprowadzonego za pośrednictwem rosyjskiej spółki rosyjskiego podatku VAT.

W związku z powyższym Spółka rozważa możliwość ubruttowienia wynagrodzenia za świadczone usługi na rzecz spółki rosyjskiej tak, aby po potrąceniu rosyjskiego podatku VAT Spółka otrzymywała wynagrodzenie na ustalonym pomiędzy stronami poziomie. Spółka zamierza na wystawianych fakturach wykazywać oddzielnie kwotę netto, czyli kwotę, którą otrzyma Spółka od spółki rosyjskiej, oraz w osobnej pozycji wartość rosyjskiego podatku VAT.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy, w przypadku uznania stanowiska Spółki przedstawionego w pytaniu nr 1 za nieprawidłowe, kosztem uzyskania przychodu będzie wartość rosyjskiego podatku VAT... (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Spółki, w przypadku, gdyby stanowisko Spółki przedstawione w pytaniu nr 1 było uznane za nieprawidłowe wówczas wartość rosyjskiego podatku VAT będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu. Jednocześnie jednak Spółka powinna być uprawniona do zakwalifikowania kwoty rosyjskiego VAT, jako koszt uzyskania przychodu w tym samym okresie, w którym został wykazany przychód.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o PDOP „kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów", z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP. Zatem podatnik jest uprawniony do uznania określonych wydatków za koszt uzyskania przychodu pod warunkiem, że:

• wykaże, że poniesienie wydatku ma lub może mieć wpływ na wysokość osiągniętego przychodu lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów;
• wydatek nie został przez ustawodawcę wymieniony w katalogu wyłączeń zawartych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP;
• wydatek ten jest odpowiednio udokumentowany.
  
  

Dla uznania przedmiotowej kwoty na pokrycie rosyjskiego VAT za koszt uzyskania przychodu należy wykazać istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem a przychodem podatkowym.

Spółka stoi na stanowisku, iż zachodzi bezpośredni związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy wydatkiem poniesionym na rzecz rosyjskiego VAT, a przychodem Spółki, ponieważ bez poniesienia wydatków na rosyjski VAT Spółka nie osiągnęłaby przychodu z tytułu umowy ze spółką rosyjską.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego, świadczenie przez Wnioskodawcę usług dla spółki rosyjskiej rodzi w myśl rosyjskich przepisów podatkowych obowiązek opodatkowania tego zdarzenia rosyjskim podatkiem VAT. Zatem wydatek ponoszony na rzecz tego podatku jest bezpośrednio związany z odpowiadającym mu przychodem w postaci wynagrodzenia za świadczone usługi. Bezpośredni związek ponoszonych wydatków oraz odpowiadającym im przychodów w postaci wynagrodzenia jest szczególnie widoczny z tego względu, iż każdorazowa płatność wynagrodzenia na podstawie wystawianych przez Spółkę kwartalnie faktur skutkuje odprowadzaniem do budżetu Federacji Rosyjskiej rosyjskiego podatku VAT z tego tytułu.

W ocenie Spółki, wydatek na pokrycie rosyjskiego VAT nie został wymieniony w katalogu wyłączeń zawartych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP. Co prawda, art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o PDOP wyłącza z kosztów uzyskania przychodów podatek od towarów i usług, jednakże należy stwierdzić, że przepis ten ma zastosowanie wyłącznie do podatku od towarów i usług, o którym mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (dalej jako: ustawa o PTU). W efekcie, art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o PDOP nie ma zastosowania do podatku VAT pobieranego na podstawie regulacji rosyjskich.

Jak podkreślono w interpretacji indywidualnej wydanej w dniu 28 stycznia 2008 r. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach (nr IBPB3/423-257/07/SD), „W art. 16 ust. 1 pkt 46 powołanej ustawy ustawodawca zapisał, iż - co do zasady - nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług poza określonymi tym przepisem wyjątkami. Jednakże powołany przepis dotyczy wyłącznie podatku od towarów i usług, o którym mowa w ustawie z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towar i usług. (...) Z uwagi na brak podatku od wartości dodanej w Rosji oraz podatku od towarów i usług podatek ten nie może podlegać tym samym regulacjom podatkowym przewidzianym w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych co podatek od towar i usług obowiązujący na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej."

Także Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 21 grudnia 2009 r. (nr ITPB3/423-564a/09/AM) stanął na stanowisku, iż „W polskim systemie prawnym podatek od towarów i usług obowiązujący na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej jest odpowiednikiem podatku od wartości dodanej funkcjonującego w innych państwach Unii Europejskiej. Ustawa o podatku od towarów i usług stanowi bowiem implementację przepisów VI Dyrektywy dotyczącej wspólnego systemu podatku od wartości dodanej. (...) Ze względu na fakt iż Norwegia nie jest państwem członkowskim Unii Europejskiej, stąd też podatek od wartości dodanej nakładany zgodnie z przepisami obowiązującymi w powyższym zakresie na terytorium Królestwa Norwegii nie może być utożsamiany z polskim podatkiem od towarów i usług, ani podatkiem od wartości dodanej, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy o podatku od towarów i usług."

W konsekwencji, biorąc pod uwagę, iż Federacja Rosyjska nie jest państwem członkowskim Unii Europejskiej, stąd też podatek VAT nakładany na podstawie rosyjskich regulacji nie może być utożsamiany z polskim podatkiem od towarów i usług ani z podatkiem od wartości dodanej, o którym mowa w ustawie o PTU.

Dodatkowo, celem zaliczenia wydatku na rosyjski VAT do kosztów uzyskania przychodów, wydatek na ten cel powinien być odpowiednio udokumentowany.

Zgodnie z art. 15 ust. 4e ustawy o PDOP, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 4a i 4f-4h, uważa się dzień, na który ujęto koszt w księgach rachunkowych (zaksięgowano) na podstawie otrzymanej faktury (rachunku), albo dzień, na który ujęto koszt na podstawie innego dowodu w przypadku braku faktury (rachunku), z wyjątkiem sytuacji gdy dotyczyłoby to ujętych jako koszty rezerw albo biernych rozliczeń międzyokresowych kosztów. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 7 stycznia 2008 r. (sygn. IP-PB3-423-381/07-4/KB) dopuścił możliwość zaliczenia do kosztu uzyskania przychodu wydatku, udokumentowanego umową oraz wydrukiem z wewnętrznego systemu finansowego. Spółka wprawdzie nie otrzyma z tytułu przedmiotowego wydatku dotyczącego rosyjskiego VAT faktury (rachunku) od spółki rosyjskiej, to jednak dysponować będzie umową regulującą kwestię obowiązku uiszczania podatku VAT i wynikającego z tego faktu "ubruttowienia" należności umownej oraz poleceniami księgowania na potrzeby własnej księgowości. W efekcie, wydatki na rosyjski VAT będą odpowiednio udokumentowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm. – zwanej dalej „ustawa o pdop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Powyższe oznacza, iż wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu wydatków enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o pdop, stanowić mogą koszt uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo – skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów. Przy czym kosztami uzyskania przychodów są zarówno koszty bezpośrednio, jak i pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami, dotyczące całokształtu działalności podatnika, związane z funkcjonowaniem firmy, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów, a także w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przyniosło (przynosiło) przychody także w przyszłości.

Jak stanowi norma art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podp, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów:

1. podatek naliczony:
   • jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   • w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług - jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej,
2. podatek należny w przypadku:
   • importu usług oraz wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, jeżeli nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług; kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych towarów i usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług,
   • przekazania lub zużycia przez podatnika towarów lub świadczenia usług na potrzeby reprezentacji i reklamy, obliczony zgodnie z odrębnymi przepisami,
3. kwota podatku od towarów i usług, nieuwzględniona w wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, podlegających amortyzacji zgodnie z art. 16a-16m, lub dotycząca innych rzeczy lub praw niebędących środkami trwałymi lub wartościami niematerialnymi i prawnymi podlegającymi tej amortyzacji – w tej części, w jakiej dokonano korekty powodującej zmniejszenie podatku odliczonego zgodnie z art. 91 ustawy o podatku od towarów i usług.
   
   

Ilekroć w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych jest mowa o ustawie o podatku od towarów i usług oznacza to ustawę z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535, ze zm.) – art. 4a pkt 7 ustawy o pdop.

Z powyższego wynika więc, iż pojęcie podatku od towarów i usług oznacza podatek uregulowany ww. ustawą o podatku od towarów i usług.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka rozważa możliwość ubruttowienia wynagrodzenia za świadczone usługi na rzecz spółki rosyjskiej tak, aby po potrąceniu rosyjskiego podatku VAT Spółka otrzymywała wynagrodzenie na ustalonym pomiędzy stronami poziomie. Spółka zamierza na wystawianych fakturach wykazywać oddzielnie kwotę netto, czyli kwotę, którą otrzyma Spółka od spółki rosyjskiej, oraz w osobnej pozycji wartość rosyjskiego podatku VAT.

Ze względu na fakt, iż rosyjski podatek VAT nakładany zgodnie z przepisami obowiązującymi w powyższym zakresie na terytorium Rosji nie może być utożsamiany z polskim podatkiem od towarów i usług, w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania wyżej cytowany art. art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o podp.

Reasumując Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów poniesiony koszt w postaci potrąconego rosyjskiego podatku VAT, w związku z otrzymywanymi wynagrodzeniami.

Przechodząc do kwestii ustalenia momentu zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów potrąconego rosyjskiego podatku VAT należy stwierdzić, iż będzie on stanowić koszt bezpośredni, o którym mowa w art. 15 ust. 4 ustawy o pdop. W myśl tego artykułu koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem ust. 4b i 4c.

Tym samym stanowisko Spółki w myśl którego, wartość rosyjskiego podatku VAT będzie stanowić dla Spółki koszt uzyskania przychodu, w tym samym okresie w którym został wykazany przychód, należy zatem uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.