Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB4/423-143/14-2/ŁM
z 11 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, przedstawione we wniosku z dnia 7 marca 2014 r. (data wpływu 13 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• uznania licencji za wartość niematerialną i prawną – jest prawidłowe,
• uznanie płatności licencyjnej za cenę nabycia wartości niematerialnej i prawnej – jest prawidłowe,
• uznania dodatkowej płatności licencyjnej za koszty uzyskania przychodów – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 13 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• uznania licencji za wartość niematerialną i prawną,
• uznania płatności licencyjnej za cenę nabycia wartości niematerialnej i prawnej,
• uznania dodatkowej płatności licencyjnej za koszty uzyskania przychodów,
• uznania płatności licencyjnej za wydatki kwalifikowane,
• uznania płatności licencyjnej jako budującej limit dostępnej pomocy publicznej.
  
  

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

„A” Sp. z o.o. (dalej jako „Spółka” lub „Wnioskodawca”) zamierza prowadzić działalność gospodarczą polegającą na produkcji krzemionki w zakładzie produkcyjnym znajdującym się na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (dalej jako „SSE”). W 2013 roku Spółka otrzymała zezwolenie na prowadzenie działalności gospodarczej na obszarze Specjalnej Strefy Ekonomicznej (dalej jako „Zezwolenie”).

Spółka na terenie SSE zamierza wybudować i wyposażyć fabrykę, w której odbywać się będzie produkcja krzemionki. W celu prowadzenia działalności produkcyjnej niezbędne jest pozyskanie przez Spółkę odpowiednich informacji technicznych, specjalistycznej wiedzy inżynieryjnej itp. W celu pozyskania niezbędnej technologii Spółka zamierza zawrzeć umowę licencyjną (dalej jako „Umowa Licencyjna”) z francuską spółką z Grupy, Bx S.A.S. (dalej jako: Bx), która pełni w Grupie rolę centralnej spółki C w zakresie krzemionki i jest licencjodawcą lub sub-licencjodawcą w zakresie technologii i wartości niematerialnych i prawnych dot. krzemionki. Wnioskodawca nie znajduje się pod bezpośrednią kontrolą Bx ani odwrotnie (tzn. Bx nie jest udziałowcem Spółki lub spółką zależną od Spółki).

W ramach Umowy Licencyjnej wyłącznie na potrzeby działalności prowadzonej w SSE licencjodawca udostępni na rzecz Spółki niewyłączną licencję na sprzedaż, oferowanie oraz użytkowanie produktów oraz procesów będących przedmiotem Grupowej Własności Intelektualnej oraz Technologii, zgodnie z definicją zawartą w Umowie Licencyjnej. Grupowa Własność Intelektualna obejmie w szczególności prawa do patentów, prawa własności, procesy, marki oraz inne podobne prawa, które są niezbędne dla prowadzenia i rozwoju działalności w zakresie produktów z krzemionki. Dodatkowo licencjodawca udostępni licencjobiorcy Grupowy Know-How niezbędny do wykorzystywania powyższych praw i zapewni odpowiednie wsparcie, obejmujące również przekazywanie odpowiednich informacji technicznych, np. rysunków, danych, formuł, opisów, danych historycznych i innych materiałów dotyczących badań i praktycznych doświadczeń, metod testowania oraz procedur szkoleniowych (innych niż przekazywanych w ramach usług wsparcia inżynieryjnego w procesie budowy fabryki). Grupowa Własność Intelektualna i Grupowy Know-How stanowić będą know-how w rozumieniu przepisów o PDOP (art. 16b ust. 1 pkt 7).

Spółka pragnie ponadto wskazać, iż licencja zostanie jej udostępniona na okres minimum 5 lat z możliwością dalszego przedłużenia.

Wynagrodzenie należne licencjodawcy w ramach powyższej transakcji skalkulowane zostanie w następujący sposób:

1. po podpisaniu Umowy Licencyjnej Spółka uiści zryczałtowaną opłatę licencyjną (dalej jako: Płatność Licencyjna) dotyczącą całego okresu obowiązywania Licencji, która ustalona zostanie na podstawie prognozowanych wyników Spółki w okresie obowiązywania Umowy Licencyjnej i zgodnie z metodologią określoną w Umowie Licencyjnej,
2. po zakończeniu każdego roku finansowego, w którym obowiązywać będzie Umowa Licencyjna, na rzecz licencjodawcy może być należna dodatkowa płatność za dany okres rozliczeniowy uzależniona od wartości sprzedaży produktów Spółki wytworzonych z wykorzystaniem Grupowego Know-how oraz Grupowej Własności Intelektualnej (dalej jako: Dodatkowa Płatność Licencyjna), skalkulowana zgodnie z metodologią określoną w Umowie Licencyjnej.
   
   

Opisana wyżej metoda kalkulacji wynagrodzenia jest oparta o globalną politykę cen transferowych Grupy, która bazuje na aktualnej analizie porównawczej stosowanych cen, która została przygotowana przez firmę zewnętrzną. Oparcie kalkulacji wynagrodzenia na wyżej opisanej polityce potwierdza, że stosowane podejście odzwierciedla warunki rynkowe.

Spółka pragnie dodatkowo wskazać, iż dla celów rachunkowych Płatność Licencyjna stanowić będzie koszt nabycia wartości niematerialnej i prawnej (licencji) podlegający kapitalizacji.

Wartości niematerialne i prawne nabyte na podstawie umowy licencyjnej zostaną włączone do majątku Wnioskodawcy i pozostaną w ewidencji aktywów Spółki przez okres co najmniej pięciu lat. Spółka zamierza amortyzować je zgodnie z przepisami Ustawy o PDOP. Będą one wykorzystywane wyłącznie przez Spółkę na potrzeby działalności prowadzonej na terenie SSE.

Wartość nabycia licencji nie przekroczy 50% wszystkich kwalifikowanych kosztów inwestycji, o których mowa § 6 ust. 1 Rozporządzenia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy licencja, o której mowa w stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym spełnia definicję wartości niematerialnej i prawnej, o której mowa w art. 16b ustawy o PDOP i w konsekwencji, w świetle postanowień art. 16g ust. 14:
   1. Płatność Licencyjna należna licencjodawcy powinna zostać uznana za cenę nabycia Licencji, uwzględnioną przy ustalaniu jej wartości początkowej,
   2. dalsze płatności (Dodatkowe Płatności Licencyjne) należne licencjodawcy i kalkulowane zgodnie z metodologią opisaną powyżej powinny stanowić koszty uzyskania przychodu na zasadach ogólnych, tzn. nie powinny zwiększać wartości początkowej Licencji i powinny stanowić koszty podatkowe w dacie ich poniesienia?
2. Przyjmując, że powyższe traktowanie podatkowe jest zbieżne z traktowaniem rachunkowym, czy Spółka będzie uprawniona do:
   1. uznania Płatności Licencyjnej poniesionej w związku z nabyciem Licencji od podmiotu powiązanego za wydatek kwalifikowany w rozumieniu odrębnych przepisów, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 34 ustawy o PDOP, tj. § 6 ust. 1 pkt 4 Rozporządzenia,
   2. potraktowania całkowitej kwoty, o której mowa powyżej, jako budującej limit dostępnej pomocy publicznej, przy założeniu że łączne koszty ponoszone przez Spółkę w związku z nabyciem wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w § 6 ust. 1 pkt 4 Rozporządzenia, nie przekraczają 50% wszystkich kosztów inwestycji budujących wartość dostępnej pomocy publicznej?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie nr 1. Jednocześnie wniosek Spółki w zakresie pytania nr 2 został rozpatrzony odrębną interpretacją z 11 czerwca 2014 r. nr ILPB4/423-143/14-3/ŁM.

Stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1.

1.

Zdaniem Spółki licencja, o której mowa w zdarzeniu przyszłym spełnia definicję wartości niematerialnej i prawnej, o której mowa w art. 16b ustawy o PDOP i w konsekwencji, w świetle postanowień art. 16g ustęp 14:

1. Płatność Licencyjna należna licencjodawcy będzie stanowić cenę nabycia Licencji, uwzględnioną przy ustalaniu jej wartości początkowej,
2. Dodatkowe Płatności Licencyjne należne licencjodawcy stanowić będą koszty uzyskania przychodu na zasadach ogólnych, tzn. stanowić będą koszty uzyskania przychodów w dacie ich poniesienia.
   
   

2.

W art. 16b ustawy o PDOP wskazany został katalog praw majątkowych oraz innych składników majątku, które przy spełnieniu określonych w tym przepisie przesłanek mogą zostać zaliczone do kategorii wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji. Katalog ten obejmuje m.in. licencje oraz wartości stanowiące równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (tzw. know-how).

Jednocześnie przesłanki warunkujące łącznie możliwość zaliczenia powyższych składników do wartości niematerialnych i prawnych są następujące:

1. prawo (składnik majątku) musi być nabyte przez podatnika, a nie wytworzone we własnym zakresie (z wyjątkiem, który nie dotyczy jednak analizowanej sytuacji),
2. prawo (składnik majątku) nadaje się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania,
3. przewidywany okres używania danego prawa (składnika majątku) jest dłuższy niż rok,
4. dane prawo (składnik majątku) jest wykorzystywane przez podatnika na potrzeby prowadzonej przez niego działalności gospodarczej albo jest przez tego podatnika oddane do używania innemu podmiotowi na podstawie umowy licencyjnej, najmu, dzierżawy lub umowy leasingu operacyjnego.
   
   

W zdarzeniu przyszłym przedstawionym we wniosku powyższe warunki są spełnione. A zatem z perspektywy art. 16b ust. 1 ustawy o PDOP nabyta przez Spółkę Licencja powinna podlegać amortyzacji jako wartość niematerialna i prawna, przy czym podstawę dokonywania odpisów amortyzacyjnych będzie stanowić wartość początkowa Licencji określona według zasad wskazanych w kolejnych przepisach.

3.

Zasady ustalania wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych reguluje art. 16g ust. 1 z uwzględnieniem ust. 14 ustawy o PDOP. Zgodnie z tymi przepisami wartość początkową praw majątkowych, w tym licencji i autorskich praw majątkowych stanowi cena nabycia tych praw. Cenę nabycia określa z kolei art. 16g ust. 3 ww. ustawy, zgodnie z którym za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania wartości niematerialnej i prawnej do używania. Jeżeli natomiast zgodnie z art. 16g ust. 14 ustawy o PDOP wynagrodzenie (opłaty) wynikające z umowy licencyjnej jest uzależnione od wysokości przychodów z licencji lub praw uzyskanych przez nabywcę, przy ustalaniu wartości początkowej tych praw majątkowych nie uwzględnia się tej części wynagrodzenia.

Powyższy przepis wprowadza zatem zasadę, zgodnie z którą wartość początkową licencji stanowi cena nabycia tej licencji w zakresie, w jakim cena ta nie jest uzależniona od wartości przychodów generowanych z licencji. Oznacza to w praktyce, że wartość początkową licencji stanowi suma opłat licencyjnych wynikających z umowy licencyjnej: (i) z wyjątkiem opłat ustalanych w oparciu o wartość przychodów generowanych z tej licencji oraz (ii) pod warunkiem, że możliwe jest określenie tej sumy na dzień zawarcia ww. umowy.

Biorąc zatem pod uwagę powyższe oraz okoliczności wskazane w stanie faktycznym, tj.

• Płatność Licencyjna należna Licencjodawcy ustalona zostanie jako pewna stała kwota,
• ww. płatność uiszczona zostanie przez Spółkę jednorazowo, po zawarciu umowy, za cały, pięcioletni okres korzystania z Licencji,
• w konsekwencji w momencie nabycia Licencji możliwe będzie ustalenie wartości ww. opłaty,

− przedmiotowa Płatność Licencyjna będzie stanowić cenę nabycia licencji, o której mowa w art. 16g ust. 14 ustawy o PDOP.

4.

W myśl określonej w art. 15 ustawy o PDOP zasady ogólnej kwalifikowalności określonych wydatków jako kosztów podatkowych, kosztami uzyskania przychodu są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów enumeratywnie wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, natomiast zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o PDOP kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a–16m, z uwzględnieniem art. 16 ustawy o PDOP.

Zgodnie z zasadami opisanymi w poprzednim punkcie Dodatkowe Płatności Licencyjne, jakie mogą być przez Spółkę ponoszone w kolejnych latach korzystania z licencji, nie powinny wpływać na wartość początkową licencji, bowiem ich wysokość ustalana będzie w oparciu o wartość przychodów wygenerowanych przez Spółkę w ustalonych okresach rozliczeniowych (tzn. w żadnej części nie będą ustalane jako pewna stała kwota), a jednocześnie nie jest możliwe określenie wartości tych opłat w momencie nabycia licencji. W konsekwencji ww. płatności nie będą one odnoszone w ciężar kosztów podatkowych poprzez odpisy amortyzacyjne. Tym samym, w opinii Spółki, możliwość ich uznania za koszty uzyskania przychodu powinna być oceniana z perspektywy wskazanej powyżej zasady ogólnej.

Zdaniem Spółki, mając na uwadze okoliczności wskazane w opisie stanu faktycznego, wydatki na Dodatkowe Płatności Licencyjne będą racjonalne z punktu widzenia działalności biznesowej Spółki i pozostawać będą w związku z możliwością generowania przychodów przez Spółkę, a jednocześnie wydatki te nie będą mieścić się w katalogu wyłączeń wskazanych w art. 16 ustawy o PDOP. W konsekwencji Spółka będzie uprawniona do potraktowania ich jako kosztów uzyskania przychodów.

Jednocześnie, biorąc pod uwagę, iż wydatki na Dodatkowe Płatności Licencyjne nie będą stanowić kosztów bezpośrednio związanych z przychodami, moment ich potrącenia powinien zostać określony zgodnie z art. 15 ust. 4d, czyli w dacie poniesienia, definiowanej zgodnie z art. 15 ust. 4e, jako dzień, na który ujęto koszt w księgach na podstawie faktury lub innego dowodu.

Przedstawione powyżej stanowisko znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 3 kwietnia 2012 r., sygn. IPPB3/423-6/12-2/PK1.

5.

Podsumowując, zdaniem Spółki, Płatność Licencyjna należna licencjodawcy będzie stanowić cenę nabycia licencji, uwzględnioną przy ustalaniu jej wartości początkowej, natomiast Dodatkowe Płatności Licencyjne należne licencjodawcy w kolejnych okresach korzystania z licencji stanowić będą koszty uzyskania przychodu na zasadach ogólnych, tzn. stanowić będą koszty podatkowe w dacie ich poniesienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest w zakresie:

• uznania licencji za wartość niematerialną i prawną – jest prawidłowe,
• uznanie płatności licencyjnej za cenę nabycia wartości niematerialnej i prawnej – jest prawidłowe,
• uznania dodatkowej płatności licencyjnej za koszty uzyskania przychodów – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że zapadła ona w indywidualnej sprawie i nie jest wiążąca dla organu wydającego niniejszą interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim, ul. Dąbrowskiego 13, 66-400 Gorzów Wielkopolski, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.