Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/443-216/14-2/ISZ
z 9 maja 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 20 lutego 2014 r. (data wpływu 24 lutego 2014 r.) , o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

1. określenia momentu powstania obowiązku podatkowego dla świadczonych usług - jest nieprawidłowe.
2. określenia prawidłowego momentu wystawiania faktur - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 lutego 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego określenia prawidłowego momentu wystawiania faktur dla świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej, B. zapewnia firmom (dalej: „Klienci”) kompleksowe rozwiązania z zakresu pozapłacowych świadczeń pracowniczych. Rozwiązania te polegają na udzielaniu pracownikom Klienta prawa do uczestnictwa w określonych zajęciach sportowych/rekreacyjnych lub prawa wstępu na określone obiekty sportowe przez określony okres czasu. Korzystanie z powyższych form aktywności przyjmuje formę uczestnictwa w tzw. programie M.. Zgodnie z zasadami funkcjonowania programu, uczestniczący w nim pracownik Klienta otrzymuje specjalną imienną kartę, która uprawnia go do wstępu na określone obiekty sportowo-rekreacyjne oraz do uczestnictwa w różnorodnych zajęciach sportowych, bądź do korzystania z wybranego pakietu zakupionego przez Klienta.

Zasady uczestnictwa w programie M. reguluje umowa o świadczenie usług, zawarta pomiędzy B. i Klientem. Kosztami uczestnictwa pracowników Klienta w programie M. B., co do zasady, obciąża Klienta.

Dla potrzeb podatku VAT B. rozpoznaje powyższe transakcje jako odpłatne świadczenie usług na rzecz Klientów (dalej: ,,Usługi”). Usługi te są dokumentowane fakturami VAT, wystawianymi na rzecz Klientów.

Usługi świadczone przez B. na rzecz Klientów są rozliczane w ustalonych w umowie, okresach rozliczeniowych. Zgodnie z treścią umów okresami rozliczeniowymi dla usług są, co do zasady, poszczególne miesiące kalendarzowe. W przypadku niektórych umów, obowiązują inne okresy rozliczeniowe. Okresy te mogą trwać na przestrzeni dwóch kolejnych miesięcy. Długość ich trwania jest jednak zbliżona do okresów miesięcznych (przykładowo okres od 10 dnia danego miesiąca do 9 dnia następnego miesiąca). Usługi są świadczone przez B. na podstawie umów zawieranych z Klientami na czas nieokreślony.

Na podstawie zawartej umowy, Klienci są zobowiązani do dokonywania płatności za świadczone usługi w ustalonym w umowie terminie w odniesieniu do każdego okresu rozliczeniowego. Przykładowo za okres świadczenia Usług trwający od 1 do 31 stycznia 2014 r., Spółka wystawia fakturę VAT w 1. dniu okresu rozliczeniowego, a płatność powinna zostać dokonana przez Klienta w ciągu 14 dni od daty otrzymania faktury.

Na gruncie obowiązujących do 31 grudnia 2013 r. przepisów ustawy o VAT, Spółka powzięła wątpliwość co do poprawnego sposobu rozliczania świadczonych Usług dla potrzeb podatku VAT. W związku z tym Spółka zwróciła się do Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z wnioskiem o wydanie interpretacji indywidualnej. W wydanej w dniu 5 kwietnia 2011 r. interpretacji (nr IPPP2/443-14/11-4/IG) organ uznał, że za moment wykonania usługi można uznać moment przyznania pracownikom Klienta prawa do uczestnictwa w określonych zajęciach sportowych lub wstępu do określonych obiektów sportowych (który to moment stanowi jednocześnie początkowy dzień okresu rozliczeniowego)

Z uwagi na zmiany przepisów ustawy o VAT, które weszły w życie z dniem 1 stycznia 2014 r., B. ma obecnie wątpliwości w zakresie prawidłowego sposobu rozpoznawania obowiązku podatkowego i fakturowania Usług świadczonych na rzecz Klientów w okresie od 1 stycznia 2014 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług dla świadczonych przez Spółkę Usług powstaje w momencie wykonania usługi, za który uznaje się ostatni dzień przyjętego okresu rozliczeniowego?
2. Czy od 1 stycznia 2014 r. w odniesieniu do świadczonych Usług Spółka jest uprawniona do wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż Usług do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy?
3. Czy od 1 stycznia 2014 r. w odniesieniu do świadczonych Usług, Spółka jest uprawniona do wystawiania faktur VAT dokumentujących sprzedaż tych Usług 30 dni przed wykonaniem Usługi, o ile taka faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy?

Zdaniem Wnioskodawcy;

1. Obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług dla świadczonych przez Spółkę Usług powstaje w momencie wykonania usługi, za który uznaje się ostatni dzień przyjętego okresu rozliczeniowego.
2. Od 1 stycznia 2014 r. w odniesieniu do świadczonych Usług Spółka jest uprawniona do wystawiania faktur dokumentujących sprzedaż Usług do 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym powstał obowiązek podatkowy.
3. Od 1 stycznia 2014 r. w odniesieniu do świadczonych Usług, Spółka jest uprawniona do wystawiania faktur VAT dokumentujących sprzedaż tych Usług 30 dni przed wykonaniem Usługi, o ile taka faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 1.

Zgodnie z art. 19a ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., co do zasady, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Jednocześnie zgodnie z regulacją szczególną w tym zakresie (art. 19a ust. 3 ustawy o VAT), usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Analiza powyższych przepisów prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do usług, dla których w związku z ich świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje, co do zasady, z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia.

W powyższym kontekście, w ocenie Wnioskodawcy, pod pojęciem upływu okresu płatności lub rozliczeń należy rozumieć ostatni dzień przyjętego okresu rozliczeniowego.

W przypadku Usług świadczonych przez Spółkę ustalane są następujące po sobie terminy ich rozliczeń (co do zasady miesięczne). W zmian za świadczenie Usług Spółka otrzymuje od Klientów wynagrodzenie płatne w ustalonych okresach rozliczeniowych.

Mając na uwadze powyższe uregulowania prawne oraz charakter świadczonych przez Spółkę usług, jako usług dla których ustalane są następujące po sobie terminy płatności i rozliczeń, w ocenie Wnioskodawcy nie budzi wątpliwości, że obowiązek podatkowy w podatku VAT z tytułu świadczenia Usług na gruncie regulacji ustawy o VAT obowiązujących od 1 stycznia 2014 r. będzie powstawał w ostatnim dniu przyjętego przez strony okresu rozliczeniowego.

Jednocześnie z uwagi na fakt, że okresy rozliczeniowe dla świadczonych przez B. Usług trwają zasadniczo 30-31 dni (nie przekraczają swoją długością 12 miesięcy), obowiązek podatkowy w podatku VAT w stosunku do tych usług nie będzie powstawał z upływem roku,

Przykładowo:

1. Dla Usług trwających od 1 do 31 stycznia 2014 r., obowiązek podatkowy powstał 31 stycznia 2014 r.
2. Dla Usług trwających od 10 stycznia do 9 lutego 2014 r., obowiązek podatkowy powstał 9 lutego 2014 r.
3. Dla Usług trwających od 10 grudnia 2014 r., do 9 stycznia 2015 r. obowiązek podatkowy powstanie 9 stycznia 2015 r.

Dodatkowo Wnioskodawca pragnie wskazać, że w przypadku otrzymania przez Spółkę płatności za dany okres rozliczeniowy przed ostatnim dniem przyjętego okresu rozliczeniowego, Spółka nie będzie zobowiązana do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania takiej płatności.

Takie podejście wynika z faktu, że w ocenie Wnioskodawcy wcześniejsze otrzymanie zapłaty za usługę, dla której w związku z jej świadczeniem rozpoznawany jest szczególny moment powstania obowiązku podatkowego (koniec okresu rozliczeniowego), nie może powodować konieczności rozpoznania obowiązku na podstawie innego tytułu szczególnego, tj. otrzymania zaliczki/przedpłaty.

Ponadto, w przypadku Spółki, de facto świadczenie na rzecz Klienta jest spełnione już na początku okresu, kiedy to B. przyznaje pracownikom Klienta prawo wstępu na określone zajęcia. Na moment otrzymania zapłaty od Klienta, pracownicy Klienta już korzystają z zajęć sportowych i obiektów sportowych przez co najmniej połowę miesiąca. Z punktu widzenia Klienta oraz Spółki trudno zatem mówić, że wpłata jest dokonywana na poczet usługi, która będzie wykonana w przyszłości.

Zatem, w ocenie Spółki otrzymanie zapłaty w trakcie trwania danego okresu rozliczeniowego, nie stanowi przedpłaty/zaliczki dla potrzeb VAT i nie powinno prowadzić do powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania takiej płatności. Od 1 stycznia 2014 r. obowiązek podatkowy w podatku VAT dla Usług świadczonych na rzecz Klientów powstaje ostatniego dnia przyjętego przez B. i Klienta okresu rozliczeniowego, niezależnie od faktu, że w praktyce możliwe będzie otrzymanie przez Spółkę płatności z tytułu świadczonej Usługi przed tą datą.

Ad. 2 i 3 .

Nabywcami Usług świadczonych przez B. są zarejestrowani podatnicy VAT.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., w przypadku sprzedaży (m.in. dostawy towarów lub świadczenia usług) na rzecz innego podatnika VAT, podatnicy są zobowiązani do dokumentowania takich świadczeń za pomocą faktur VAT. Wnioskodawca jest zatem zobowiązany do dokumentowania wykonywanych na rzecz Klientów świadczeń za pomocą faktur VAT.

Na gruncie przepisów ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., terminy wystawiania faktur zostały uregulowane w art. 106i ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z treścią tej regulacji, co do zasady fakturę należy wystawić nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu w którym dokonano dostawy towarów lub wykonano usługę.

Biorąc pod uwagę wskazane powyżej przepisy, co do zasady, faktura VAT za usługi wykonane przez B. na rzecz Klienta powinna zostać wstawiona najpóźniej 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym upłynął okres rozliczeniowy dla świadczonych usług.

Przykładowo, w przypadku usługi świadczonej w okresie rozliczeniowym od 1 do 31 stycznia 2014 r., uznaje się za wykonaną z dniem 31 stycznia 2014 r. W związku z powyższym, co do zasady, B. powinien był wystawić fakturę VAT dokumentującą to świadczenie do 15 lutego 2014 r.

Nowe regulacje ustawy o VAT w zakresie fakturowania przewidują jednak możliwość przyjęcia przez podatnika wcześniejszego terminu na wystawienie faktury VAT. Zgodnie z art. 106i ust. 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., co do zasady, faktury nie będą mogły być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi bądź
2. otrzymaniem całości lub części zapłaty.

Jednocześnie zgodnie z art. 106i ust. 8 tej regulacji, przepis ust. 7 pkt 1 (tj. ograniczenie co do wcześniejszego terminu wystawienia faktur) nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, dla których obowiązek podatkowy powstaje m.in. zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy o VAT, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

W konsekwencji na gruncie powyższych regulacji, dopuszczalne jest wystawianie przez B. faktur VAT wcześniej niż 30 dni przed momentem wykonania Usług (za który uznaje się koniec okresu rozliczeniowego), o ile faktury takie będą zawierały informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczą.

W tym kontekście B. jest uprawniony do wystawienia faktury VAT z tytułu świadczonych Usług w szczególności w pierwszym dniu przyjętego okresu rozliczeniowego, o ile faktura taka zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy. W zależności od miesiąca, faktura będzie wystawiana na 30 dni bądź 31 dni przed końcowym wykonaniem usługi (końcem okresu rozliczeniowego).

Mając na uwadze powyższe argumenty, Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości wskazanego powyżej stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w części dotyczącej powstania obowiązku podatkowego jest nieprawidłowe natomiast w części dotyczącej prawidłowości wystawiania faktur jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (…) podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

W myśl ogólnej zasady zawartej w art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Natomiast zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy, usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

Jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4 (art. 19a ust. 8 ustawy).

Jak wynika z ww. art. 19a ust. 1 ustawy, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usługi.

Jednocześnie w art. 19a ust. 3 ustawy sprecyzowano, co należy rozumieć przez wykonanie usługi w odniesieniu do usług rozliczanych (opłacanych) w kolejnych okresach rozliczeniowych. Jeśli usługi są świadczone w powtarzających się stale okresach rozliczeniowych, to wówczas usługa jest uznawana za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te rozliczenia lub płatności. Obowiązek podatkowy powstaje zatem w ostatnim dniu danego okresu rozliczeniowego.

Jeżeli natomiast okres rozliczeniowy jest dłuższy niż rok (usługa jest świadczona dłużej niż rok) i dla tej usługi w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, to wówczas usługę uznaje się za wykonaną w ostatnim dniu roku kalendarzowego. Obowiązek podatkowy powstaje zatem w ostatnim dniu danego roku.

Wyjątkiem od tej zasady jest sytuacja w której przed upływem okresu rozliczeniowego o którym mowa w art. 19a ust. 3 ustawy, usługodawca otrzyma całość lub część zapłaty w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, za wyświadczenie w tym okresie rozliczeniowym usług. W takim przypadku obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, z chwilą otrzymania płatności.

Wskazać należy, że w art. 19a ust. 8 ustawy nie ma zastrzeżenia, że przepis ten nie ma zastosowania do art. art. 19 ust. 3 ustawy, tym samym przepis ten się stosuje również do transakcji obejmujących świadczenie usług rozliczanych okresowo.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zapewnia firmom (dalej: „Klienci”) kompleksowe rozwiązania z zakresu pozapłacowych świadczeń pracowniczych, w ramach uczestnictwa w tzw. programie M..

Zasady uczestnictwa w programie M. reguluje umowa o świadczenie usług, zawarta pomiędzy B.em i Klientem. Kosztami uczestnictwa pracowników Klienta w programie M. B., co do zasady, obciąża Klienta.

Dla potrzeb podatku VAT B. rozpoznaje powyższe transakcje jako odpłatne świadczenie usług na rzecz Klientów (dalej: ,,Usługi”). Usługi te są dokumentowane fakturami VAT, wystawianymi na rzecz Klientów.

Usługi świadczone przez B. na rzecz Klientów są rozliczane w ustalonych w umowie, okresach rozliczeniowych. Zgodnie z treścią umów okresami rozliczeniowymi dla usług są, co do zasady, poszczególne miesiące kalendarzowe. W przypadku niektórych umów, obowiązują inne okresy rozliczeniowe. Okresy te mogą trwać na przestrzeni dwóch kolejnych miesięcy. Długość ich trwania jest jednak zbliżona do okresów miesięcznych (przykładowo okres od 10 dnia danego miesiąca do 9 dnia następnego miesiąca). Usługi są świadczone przez B. na podstawie umów zawieranych z Klientami na czas nieokreślony.

Na podstawie zawartej umowy, Klienci są zobowiązani do dokonywania płatności za świadczone usługi w ustalonym w umowie terminie w odniesieniu do każdego okresu rozliczeniowego. Spółka wystawia fakturę VAT w 1. dniu okresu rozliczeniowego, a płatność powinna zostać dokonana przez Klienta w ciągu 14 dni od daty otrzymania faktury.

Wątpliwości Spółki dotyczą momentu powstania obowiązku podatkowego oraz terminu wystawiania faktur za świadczone usługi na rzecz Klientów.

Co zasady obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wykonania usług. Zatem dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego niezbędne jest określenie chwili wykonania usługi. O tym, czy dana usługa została faktycznie wykonana decyduje zawarta umowa cywilnoprawna. Umowa cywilnoprawna określa bowiem wzajemne prawa i obowiązki stron. O tym, czy dana usługa została wykonana decyduje również jej charakter. Charakter usługi i datę jej wykonania definiują strony umowy cywilnoprawnej, z wyjątkiem, gdy moment ten określa powszechnie obowiązujący przepis prawa, regulujący zasady danego rodzaju usług.

Zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy, usługę dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

W art. 19a ust. 3 jest mowa o rozliczeniach (płatnościach), do których te rozliczenia czy płatności się odnoszą. Należy zatem uznać, że w opisanej we wniosku sytuacji okresem rozliczeniowym nie jest miesiąc kalendarzowy, lecz okres rozliczeniowy, który jak wskazano we wniosku może pokrywać się z danym miesiącem kalendarzowym lub trwać na przestrzeni dwóch miesięcy kalendarzowych i wynosić 30 – 31 dni. Spółka wystawia fakturę VAT w 1. dniu okresu rozliczeniowego, a płatność powinna zostać dokonana przez Klienta w ciągu 14 dni od daty otrzymania faktury.

Wobec tego, usługę należy uznać za wykonaną z upływem każdego okresu rozliczeniowego, a co za tym idzie, w przypadku braku otrzymania przez Spółkę należności za ten okres rozliczeniowy przed jego zakończeniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej wykonania w myśl uregulowań art. 19a ust. 3 ustawy.

Natomiast w przypadku otrzymania przez Spółkę zapłaty całości bądź części należnego wynagrodzenia przed upływem okresu rozliczeniowego, którego to wynagrodzenie dotyczy, obowiązek podatkowy będzie powstawał w chwili otrzymania płatności, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 należało uznać za nieprawidłowe.

Zasady wystawiana faktur zostały uregulowane w rozdziale 1 działu XI ustawy.

Zgodnie z art. 106a pkt 2 ustawy, przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej - posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:

1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

W myśl art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie natomiast z art. 106b ust. 1 pkt 4 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Zgodnie z art. 106i ust. 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8.

Stosownie do ust. 2 art. 106i ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym otrzymano całość lub część zapłaty od nabywcy.

W myśl art. 106i ust. 7 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30. dnia przed:

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.

Stosownie do art. 106i ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Zatem w celu dokonania oceny, czy Wnioskodawca w opisanej sytuacji wystawia faktury w obowiązujących terminach, należy ustalić, kiedy doszło do wykonania usługi.

Jak już wskazano w niniejszej interpretacji, do wykonania usługi, w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług dochodzi z upływem każdego okresu rozliczeniowego.

Zatem, w przypadku, gdy faktura będzie zawierała jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy, to bez względu na jego długość 30 czy też 31 dni, w informacji sytuacji gdy Spółka wystawi ją nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wykonano usługę oraz nie wcześniej, niż 30. dnia przed otrzymaniem, całości lub części zapłaty przed wykonaniem usługi – faktura ta będzie wystawiona w terminie, zgodnie z art. 106i ust. 1 i 7 z uwzględnieniem ust. 8 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 i 3 należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.