INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749) oraz § 2, § 6 i § 10 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 1268/11 stwierdza, że stanowisko Urzędu Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 16 lutego 2011 r. (data 23 lutego 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 23 lutego 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie przychodów.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Organem stanowiącym i kontrolnym w gminie jest rada gminy w Mieście – Rada Miejska. Osoby - radni Rady Miejskiej korzystają z następujących świadczeń finansowych z budżetu Miasta:

1. Prezydium Rady Miejskiej tj.: Przewodniczący i Wiceprzewodniczący: prasa, kalendarze, wizytówki, opłaty za służbowe telefony komórkowe, opłaty za korzystanie z Internetu,
2. Radni Rady Miejskiej: wizytówki.

Ponadto wszyscy członkowie Rady Miejskiej uczestnicząc w posiedzeniach komisji Rady Miejskiej, sesjach Rady Miejskiej, spotkaniach z udziałem Prezydenta Miasta, dyrektorów wydziałów, przedstawicieli mediów i innych zaproszonych gości korzystają z poczęstunku finansowanego z tego samego źródła w postaci wody mineralnej, artykułów spożywczych takich jak ciastka, herbata, kawa, cukier, soki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy koszt wymienionych świadczeń i materiałów, z których korzystają radni w toku wykonywania pracy w Radzie Miasta jako reprezentanci wyborców stanowi podstawę podatku dochodowego od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, Rada Miasta jest organem stanowiącym i kontrolnym w gminie. Członkowie Rady gminy winni właściwie i zgodnie z obowiązującymi przepisami wykonywać swoje obowiązki, a gmina jest zobowiązana zapewnić im do tego odpowiednie warunki.

Przedstawione w stanie faktycznym świadczenia i materiały otrzymywane przez członków Rady Miejskiej zapewniają im podstawowe warunki właściwego funkcjonowania dla ich pozycji.

W związku z powyższym - zdaniem Wnioskodawcy - wartość tych świadczeń nie stanowi podstawy opodatkowania jako przychód, o którym mowa w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W dniu 17 maja 2011 r. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną nr ILPB1/415-226/11-2/AG stwierdzając, iż stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku w zakresie przychodów w części dotyczącej opodatkowania wartości świadczeń i materiałów, z których korzystają radni w przypadku korzystania z:

• prasy, kalendarzy, wizytówek, telefonów komórkowych, Internetu – jest nieprawidłowe,
• wody mineralnej, artykułów spożywczych – jest prawidłowe.
  
  

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa wniesiono w dniu 9 czerwca 2011 r. Odpowiedź na ww. wezwanie została udzielona pismem z dnia 25 lipca 2011 r. znak ILPB1/415W-69/11-4/AP. W dniu 29 sierpnia 2011 r. wpłynęła do tut. organu skarga (adresowana do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi) na ww. interpretację, w której wniesiono o uchylenie przedmiotowej interpretacji.

Wyrokiem z dnia 17 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 1268/11 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi oddalił skargę.

Zdaniem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego oceniając przedłożony stan faktyczny, nie sposób abstrahować od charakteru działalności radnego na rzecz lokalnej społeczności i sposobu wykonywania niniejszej działalności w dzisiejszych czasach, albowiem radni działają we własnym mieniu, ale na rzecz gminy i jej mieszkańców.

Sąd wskazał, że korzystanie na koszt jednostki samorządu terytorialnego z prasy, kalendarzy, wizytówek, Internetu i telefonów komórkowych jako narzędzi niezbędnych w realizowaniu codziennych obowiązków radnego w radzie gminy bez względu na pełnioną funkcję jest czymś oczywistym i pożądanym. Zdaniem Sądu koszty poniesione na korzystanie ze spornej prasy, kalendarzy, wizytówek, telefonów komórkowych i Internetu nie stanowią nieodpłatnych świadczeń, które należy zakwalifikować do przychodów określonych stosownie do art. 13 pkt 5 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi z dnia 17 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 1268/11 – stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, rozpatrując ponownie przedmiotową sprawę stwierdza co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Z przepisu art. 13 pkt 5 tej ustawy wynika, iż za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Z obowiązkami społecznymi i obywatelskimi mamy do czynienia w przypadku czynności i zadań związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych jakimi są obowiązki wynikające z funkcji np. radnego, posła czy senatora. Będą to przede wszystkim obowiązki związane z uczestniczeniem obywateli w sprawowaniu władzy publicznej (zarówno wykonawczej, sądowniczej, jak i ustawodawczej). Dotyczy to również określonych funkcji w ramach organizacji o charakterze społecznym (organizacje pozarządowe), w tym również w ramach wolontariatu. Powyższe oznacza, że pojęcie obowiązków społecznych i obywatelskich jest spełnione w przypadku czynności i zadań, związanych z pełnieniem funkcji publicznych i państwowych, a takimi niewątpliwie są obowiązki radnego.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż radni Rady Miejskiej korzystają z następujących świadczeń finansowych z budżetu Miasta: prasa, kalendarze, wizytówki, opłaty za służbowe telefony komórkowe, opłaty za korzystanie z Internetu.

Oceniając przedłożony stan faktyczny - jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi w wyroku z dnia 17 stycznia 2012 r. sygn. akt I SA/Łd 1268/11 – nie sposób abstrahować od charakteru działalności radnego na rzecz lokalnej społeczności i sposobu wykonywania niniejszej działalności w dzisiejszych czasach. Radni działają bowiem we własnym mieniu, ale na rzecz gminy i jej mieszkańców. Nie bez znaczenia jest podkreślenie, że działalność ta winna być rzetelna i zgodna z prawem. Dodatkowo stosownie do treści art. 18 ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. nr 142, poz. 1591 ze zm.) realizacja przez radę gminy uprawnień stanowiących następuje w drodze uchwał merytorycznych zapewniających zaspokojenie potrzeb wspólnoty samorządowej i w tym zakresie oczekuje się od radnych kompetencji w zakresie ich realizacji.

W świetle powołanych wyżej przepisów sfinansowane przez Wnioskodawcę świadczenia nie stanowią dla radnych miejskich nieodpłatnego świadczenia, które należałoby zakwalifikować do przychodów, o których mowa w art. 13 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Należy zauważyć, iż korzystanie na koszt jednostki samorządu terytorialnego z prasy, kalendarzy, wizytówek, Internetu i telefonów komórkowych jako narzędzi niezbędnych w realizowaniu codziennych obowiązków radnego w radzie gminy bez względu na pełnioną funkcję jest czymś oczywistym i pożądanym – jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w powołanym wcześniej wyroku. Są to narzędzia umożliwiające pozyskiwanie wiedzy na temat potrzeb społeczności i możliwych sposobów ich rozwiązywania, należytą organizację pracy, w szczególności poprzez zapewnienie szybkiej i bezpośredniej komunikacji.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż wszyscy członkowie Rady Miejskiej korzystają również z poczęstunku finansowanego z tego samego źródła - z budżetu Miasta - w postaci wody mineralnej, artykułów spożywczych takich jak ciastka, herbata, kawa, cukier, soki.

Powyżej wymienione wydatki są związane z organizacją i udziałem w posiedzeniach komisji Rady Miejskiej, sesjach Rady Miejskiej, spotkaniach z udziałem Prezydenta Miasta, dyrektorów wydziałów, przedstawicieli mediów i innych zaproszonych gości, dotyczą funkcjonowania gminy i nie wiążą się z konkretnym przychodem.

Stanowią jedynie zwyczajowy poczęstunek należący do powszechnie obowiązujących kanonów kultury (nie mają charakteru okazałości).

Koszty poniesionych świadczeń i materiałów nie stanowią zatem dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodzić się bowiem należy ze stanowiskiem, że niniejsze koszty stanowią celowy wydatek bieżący budżetu danej jednostki samorządu terytorialnego, ponieważ wiąże się z działalnością samej gminy, a ściślej jej organu, jakim jest rada gminy jako organ samorządu terytorialnego i wobec powyższego nie mogą stanowić przychodu samych radnych.

Reasumując, mając na uwadze opis stanu faktycznego i powołane przepisy, a także uwzględniając wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w x należy stwierdzić, iż koszt wymienionych świadczeń i materiałów, z których korzystają radni w toku wykonywania pracy w Radzie Miasta jako reprezentanci wyborców nie stanowi podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.