Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP4/443-122/14-4/EWW
z 20 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 14 marca 2014 r.) uzupełnionym pismem z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 30 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i jego wykazania w ewidencji i deklaracji rozliczeniowej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i jego wykazania w ewidencji i deklaracji rozliczeniowej. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem z dnia 30 maja 2014 r. (data wpływu 30 maja 2014 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy oraz opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W ramach zarejestrowanej dnia 31 stycznia 2014 r. działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zamierza, jako podatnik VAT czynny, dokonywać m.in. transakcji polegających na sprzedaży zwierząt żywych, tj. koni do krajów trzecich, w szczególności do USA. Konie nabywane będą przez nią na terytorium kraju albo w innych krajach UE, najczęściej w Niemczech, przy czym nabycie następować będzie w przeważającej mierze od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących podatnikami podatku VAT albo podatku od wartości dodanej. Konie po nabyciu w krajach UE będą przewożone do Polski, w celu ich odpowiedniego przygotowania do sprzedaży.

Transakcje sprzedaży natomiast będą dokonywane w następujący sposób:

1. wywóz zwierząt transportem lotniczym do USA następuje bezpośrednio po cywilnoprawnej sprzedaży, tj. po przeniesieniu prawa własności nad koniem na rzecz nabywcy z USA. Wywóz poza terytorium UE potwierdzany będzie przez urząd celny w innym niż Polska kraju UE, tj. najczęściej w Niemczech albo w Holandii, skąd konie transportem lotniczym przewożone będą do USA. Zainteresowana nie będzie dokonywała żadnych formalności celnych na terytorium Polski. W tym przypadku wystawi ona fakturę VAT dokumentującą sprzedaż konia w momencie jego wywozu.
   Jako potwierdzenie wywozu koni do USA Wnioskodawczyni otrzymywać będzie dokument z oznaczeniem przykładowo „Ausgangsvermerk”, co w tłumaczeniu oznacza „adnotacja o wywozie”, w którym wskazuje się pod oznaczeniem „Verfahren”, tj. procedura, oznaczenie „EX”, tj. eksport. Dokument przesyłany jest w formie papierowej przez firmę spedycyjną zajmującą się obsługą transportu i formalności celnych na zlecenie Wnioskodawczyni, po zamknięciu formalności celnych. Przesyłka kierowana do Zainteresowanej zawierająca dokument wywozu zawierać będzie adnotację, że „przekazywany dokument jest dokumentem potwierdzającym fakt wywozu towarów poza UE do konkretnego kraju (najczęściej USA) dla konkretnego konia wskazanego z jego imienia”. Dokument Ausgangsvermerk wymienia również dane konia, tj.: jego imię, wagę, wartość statystyczną, wskazana jest na nim nazwa organu celnego, jego adres oraz data dokonania wywozu, dokument ten nie zawiera jednak pieczęci urzędu w tradycyjnym rozumieniu, zawiera natomiast kod kreskowy z oznaczeniem literowocyfrowym;
2. wywóz zwierząt transportem lotniczym do USA następuje przed formalnym przeniesieniem prawa własności, tj. konie są transportowane na terytorium USA w celu zapewnienia ich potencjalnemu nabywcy okresu testów, tj. potencjalny nabywca ma możliwość przez okres ok. 3 miesięcy testowania konia w celu sprawdzenia, czy posiada on wszystkie wymagane przez niego cechy i umiejętności. Po tym okresie, jeżeli koń spełnia oczekiwania nabywcy, następuje przeniesienie prawa własności na nabywcę oraz płatność, względnie, powrót konia do kraju albo szukanie nowego nabywcy na terytorium USA. Transakcja ma charakter sprzedaży pod warunkiem zawieszającym, tj. warunkiem spełnienia oczekiwań nabywcy, co może zostać zweryfikowane poprzez przeprowadzenie testów przez określony czas przez potencjalnego nabywcę. W tym przypadku wywóz konia będzie dokonywany na podstawie faktury Pro-Forma z zastosowaniem kodu celnego INF3 dla towarów powracających. Również w tym przypadku najczęstszymi nabywcami będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej, a wywóz poza terytorium UE potwierdzany będzie przez urząd celny w innym niż Polska kraju UE, tj. najczęściej w Niemczech albo w Holandii, skąd konie transportem lotniczym przewożone będą do USA.
   Dokumentem potwierdzającym wywóz towarów do kraju trzeciego jest dokument analogiczny jak opisany w punkcie a);
3. Wnioskodawczyni rozważa również wywóz zwierząt transportem lotniczym na podstawie jednej z procedur odprawy czasowej, przykładowo z zastosowaniem karnetu ATA. W przypadku, kiedy nie dojdzie do sprzedaży konia na rzecz nabywcy w USA, koń wracać będzie na podstawie tej procedury do Polski, natomiast w przypadku sprzedaży konia, procedura zostanie zamknięta zgłoszeniem eksportowym. Faktura sprzedaży zostanie wystawiona w momencie przejścia prawa własności na rzecz nabywcy.
   Dokumentem potwierdzającym wywóz towarów do kraju trzeciego jest dokument analogiczny jak opisany w punkcie a).
   
   

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana poinformowała, że nabycie koni będzie następować w Polsce oraz w krajach Unii Europejskiej, najczęściej w Niemczech.

Dla celów rozpatrzenia wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że nabycie koni następować będzie w Polsce oraz na terytorium Niemiec.

wariant a):

Wywóz poza terytorium UE potwierdzony będzie przez urząd celny w innym niż Polska kraju UE, tj. najczęściej w Niemczech albo w Holandii, skąd konie transportem lotniczym przewożone będą do USA.

Dla celów rozpatrzenia wniosku Zainteresowana wskazała, że urzędem celnym, który potwierdzi wywóz konia poza terytorium UE będzie niemiecki urząd celny.

Wywóz konia będzie dokonywany przez Wnioskodawczynię jako dostawcę lub na jej rzecz z wykorzystaniem firmy spedycyjnej.

wariant b):

Zasadniczo w tym wariancie dojdzie do sprzedaży konia na terytorium USA, przeniesienie prawa własności nastąpi wtedy, kiedy skończy się okres testów, a koń będzie wówczas nadal znajdował się na terytorium USA, zatem cywilnoprawne przeniesienie prawa własności nastąpi na terytorium USA.

Może mieć miejsce jednak taka sytuacja, w której po okresie testów potencjalny nabywca uzna, że koń nie spełnia jego oczekiwań i nie dojdzie do przeniesienia własności.

Wówczas koń:

• albo wróci do Polski;
• albo pozostanie na terytorium USA i Zainteresowana będzie szukać innego nabywcy w tym kraju, po czym koń zostanie sprzedany na terytorium USA.
  
  

Zatem w wariancie b), można skonkretyzować dwie sytuacje:

1. koń zostanie sprzedany na terytorium USA po okresie testów;
2. koń zostanie przetransportowany do Polski po okresie testów i nie dojdzie do sprzedaży na terytorium USA.
   
   

wariant c):

Wywóz konia zostanie dokonany na podstawie karnetu ATA.

Wywóz konia na podstawie karnetu ATA będzie następował w celach ekspozycji, zaprezentowania na targach, wystawach, pokazach, zawodach, czy też prezentacjach związanych ze sportem konnym. Chodzi tutaj o sytuacje, kiedy w celu wzięcia udziału przykładowo w pokazach konnych odbywających się na terytorium USA, koń zostanie wywieziony z Polski w tym celu i zasadniczo z zamiarem powrotu do Polski. Jednak, podczas pokazów może mieć miejsce sytuacja, że zainteresowany nabywca zdecyduje się od razu zakupić konia obecnego na pokazach i dojdzie wówczas do zawarcia umowy sprzedaży na terytorium USA.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku nabycia koni w innym niż Polska kraju UE, np. w Niemczech, od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących podatnikami VAT ani podatku od wartości dodanej i ich przewozu do Polski, następuje wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie towarów własnych, czy przewóz taki powinien zostać wykazany w rejestrze VAT oraz deklaracji Zainteresowanej?

Zdaniem Wnioskodawczyni, w przypadku zakupu koni na terytorium innych krajów UE, np. w Niemczech od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących podatnikiem podatku VAT/podatku od wartości dodanej, nie ciąży na nabywcy żaden obowiązek wykazania takiej transakcji w polskim rejestrze VAT ani w deklaracji składanej dla celów podatku VAT w Polsce. Nabycie takie nie stanowi bowiem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów (dalej: WNT). Przez WNT, zgodnie z art. 9 ustawy o VAT, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz. Warunkiem uznania danej transakcji za WNT jest to, aby:

1. nabywcą towarów był:
   
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
      
   2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

W analizowanym przypadku, nabywcą jest Zainteresowana, która jest podatnikiem na terytorium Polski, natomiast sprzedawca nie jest podatnikiem podatku VAT/podatku od wartości dodanej na terytorium Niemiec.

Zdaniem Zainteresowanej, w takim przypadku nie dochodzi do WNT, w świetle art. 9 ustawy o VAT. Przemieszczenie koni z Niemiec do Polski nie będzie również dla niej stanowiło WNT, na mocy art. 11 ustawy o VAT. Stanowi on bowiem, że przez WNT za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach WNT, albo zaimportowane i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

W opinii Wnioskodawczyni, w analizowanym przypadku nie dochodzi do przemieszczenia towarów, o którym mowa w art. 11 ustawy o VAT z uwagi na to, że przemieszczenie towarów do Polski jest efektem transakcji sprzedaży dokonanej przez sprzedawcę na rzecz nabywcy, która gdyby sprzedawca był podatnikiem podatku od wartości dodanej byłaby wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów. Nie można uznać, że mamy tutaj do czynienia z tzw. „przemieszczeniem towarów własnych”, gdyż Zainteresowana w ich posiadanie weszła właśnie poprzez transakcję zakupu, w wyniku której następuje przemieszczenie do Polski, nie jest to natomiast przemieszczenie towarów znajdujących się we własności Wnioskodawczyni już przed transportem do Polski.

W świetle powyższego należy uznać, że transakcja zakupu koni od osób fizycznych niebędących podatnikami VAT/podatku od wartości dodanej na terytorium innych krajów UE np. Niemiec i ich transport do Polski w wyniku takiej sprzedaży, nie podlega ewidencji dla celów podatku VAT w Polsce.

W uzupełnieniu do wniosku Zainteresowana wskazała, że jej zdaniem, przemieszczenie koni z terytorium Niemiec do polski w wyniku ich nabycia od osób niebędących podatnikami VAT ani podatnikami podatku od wartości dodanej nie podlega wykazaniu w deklaracji VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Stosownie do art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów na terytorium kraju;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy  podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy − działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawczyni zamierza, jako podatnik VAT czynny, dokonywać transakcji polegających na sprzedaży koni do krajów trzecich, w szczególności do USA. Konie nabywane będą przez nią na terytorium kraju i w Niemczech. Nabycie koni następować będzie w przeważającej mierze od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących podatnikami podatku VAT albo podatku od wartości dodanej. Konie po nabyciu w krajach UE (Niemczech) będą przewożone do Polski, w celu ich odpowiedniego przygotowania do sprzedaży.

Przedmiotem wątpliwości Zainteresowanej jest, czy w przypadku nabycia koni w Niemczech, od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, niebędących podatnikami VAT ani podatku od wartości dodanej i ich przewozu do Polski, następuje wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie towarów własnych oraz czy przewóz taki powinien zostać wykazany w rejestrze VAT oraz deklaracji składanej przez Wnioskodawczynię.

Na podstawie art. 2 pkt 6 ustawy  przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) art. 7 ust. 1 ustawy.

Przez zwrot „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy rozumieć czynność, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nim jak właściciel. Uznaje się przy tym, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności. Zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawo własności”. Istotny jest przede wszystkim aspekt ekonomiczny, a nie prawny transakcji, w ramach której podatnik przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania towarami jak właściciel. Akcent sformułowanej definicji położony został głównie na podkreślenie przeniesienia ekonomicznego władztwa nad rzeczą w taki sposób, aby nabywca mógł nią dysponować podobnie jak właściciel.

Na mocy art. 2 pkt 1 ustawy  przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (…).

Przez terytorium Unii Europejskiej rozumie się terytoria państw członkowskich Unii Europejskiej (…) – art. 2 pkt 3 ustawy.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy  przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.

Art. 9 ust. 2 ustawy stanowi, że przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

1. nabywcą towarów jest:
   
   1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
      
   2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a – z zastrzeżeniem art. 10;
2. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.
   
   

Zasady opodatkowania transakcji wewnątrzwspólnotowych, tj. nabycie według stawki właściwej dla danego towaru, zaś dostawa, co do zasady, według stawki 0% (zwolnienie z prawem do odliczenia), powodują, że podatek z tytułu danej czynności faktycznej (którą jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami, u jednego kontrahenta stanowiące wewnątrzwspólnotowe nabycie, u drugiego zaś odpowiednio wewnątrzwspólnotową dostawę) jest faktycznie rozliczany przez nabywcę w państwie, do którego towary zostały ostatecznie przemieszczone.

Potraktowanie danej czynności jako wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów zawsze wymaga spełnienia dwóch podstawowych warunków:

• po pierwsze, podmiot z jednego państwa członkowskiego musi nabyć prawo do rozporządzania towarami jak właściciel; zatem na rzecz tego podmiotu musi być dokonana dostawa,
• po drugie, po nabyciu towary są przemieszczane na terytorium innego państwa członkowskiego niż państwo wysyłki, przy czym pozostaje bez znaczenia, kto faktycznie przewozi towar i na czyje zlecenie jest to czynione, gdyż towary w wyniku dokonanej dostawy mogą być wysyłane lub transportowane przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.
  
  

A zatem transakcja może zostać uznana za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów pod warunkiem, że nabywcą tych towarów jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika, lub osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa powyżej, natomiast dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, lub podatnikiem podatku od wartości dodanej. W sytuacji, gdy spełnione zostaną powyższe warunki – transakcję uznaje się za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy podatkowe należy stwierdzić, że w niniejszym przypadku nie zostaną spełnione warunki, aby nabycie przez Wnioskodawczynię koni uznać za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy, ponieważ jak wskazała Zainteresowana, dostawcą koni będą osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej i niebędące podatnikami podatku od towarów i usług ani podatku od wartości dodanej.

Natomiast opisane nabycie koni stanowić będzie  zdaniem tut. Organu  wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, zgodnie z art. 11 ust. 1 ustawy. Na mocy tego przepisu  przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się również przemieszczenie towarów przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz, należących do tego podatnika, z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju na terytorium kraju, jeżeli towary te zostały przez tego podatnika na terytorium tego innego państwa członkowskiego w ramach prowadzonego przez niego przedsiębiorstwa wytworzone, wydobyte, nabyte, w tym również w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, albo zaimportowane, i towary te mają służyć działalności gospodarczej podatnika.

Z przedstawionych przez Wnioskodawczynię informacji jednoznacznie wynika, że na terytorium Niemiec dokonywać będzie ona nabyć koni od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które nie będą ani podatnikami podatku od towarów i usług, ani podatku od wartości dodanej. W związku z czym, sprzedaż koni przez te podmioty nie będzie wiązała się dla nich z żadnymi konsekwencjami prawnopodatkowymi (np. obowiązkiem rozliczenia czy możliwością zastosowania zwolnienia podatkowego), przez co nie będą one zainteresowane dalszym losem sprzedanych koni (tj. czy konie te pozostaną nadal na terytorium Niemic, czy też zostaną przetransportowane do innego kraju Unii Europejskiej lub kraju spoza Unii Europejskiej). Tym samym, po dokonaniu sprzedaży koni przez te podmioty, na Zainteresowaną przejdzie prawo do rozporządzania nimi i stanie się ona właścicielem tych koni na terytorium Niemiec. Mający miejsce w dalszej kolejności przewóz koni do Polski będzie realizacją jej prawa do dysponowania własnym towarem.

Podsumowując, transakcja nabycia przez Wnioskodawczynię koni na terytorium Niemiec od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, które nie będą ani podatnikami podatku od towarów i usług, ani podatku od wartości dodanej stanowić będzie nabycie towarów na terytorium Niemiec. Natomiast przewóz należących do Zainteresowanej koni do Polski winna ona rozpoznać jako wewnątrzwspólnotowe przemieszczenie własnych towarów, tzn. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 109 ust. 3 ustawy  podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, 134, 138  dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.

Stosownie do art. 99 ust. l ustawy  podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

W myśl art. 99 ust. 14 ustawy  minister właściwy do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, wzory deklaracji podatkowych, o których mowa w ust. 1-3 i 8 i 9, wraz z objaśnieniami co do sposobu prawidłowego ich wypełnienia oraz terminu i miejsca ich składania, w celu umożliwienia rozliczenia podatku.

W załączniku nr 4 do obowiązującego od dnia l kwietnia 2013 r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 marca 2013 r. w sprawie wzorów deklaracji dla podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2013 r., poz. 394), zawarto objaśnienia do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K i VAT-7D). Zgodnie z tymi objaśnieniami, wartość wewnątrzwspólnotowych nabyć towarów wykazuje się na druku VAT-7(14) w poz. 23  podstawa opodatkowania w zł, poz. 24  podatek należny w zł, jako rozliczenie podatku należnego oraz poz. 41  wartość netto w zł i poz. 42  podatek naliczony w zł, jako rozliczenie podatku naliczonego.

Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że dokonane wewnątrzwspólnotowe nabycie koni Wnioskodawczyni będzie zobowiązana wykazywać zarówno w prowadzonej ewidencji, jak i w deklaracji rozliczeniowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zaznaczyć należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie wynikające z opisu sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być  zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej  rozpatrzone.

W niniejszej interpretacji rozpatrzono wniosek w zakresie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów i jego wykazania w ewidencji i deklaracji rozliczeniowej. Natomiast w zakresie uznania za eksport towarów wywozu towarów (koni) do nabywcy na terytorium USA oraz uznania wywozu koni do USA za eksport towarów w procedurze wywozu z zastosowaniem kodu INF3 oraz z zastosowaniem odprawy czasowej na podstawie karnetu ATA, wniosek rozpatrzony został w interpretacjach z dnia 18 czerwca 2014 r. nr ILPP4/443 122/14-5/EWW i nr ILPP4/443-122/14-6/EWW.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.