Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB2/436-123/14-2/MZ
z 1 kwietnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 12 marca 2014 r. (data wpływu 12 marca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie wpłaty przez Wnioskodawcę Papierów Wartościowych emitowanych przez S. do F. na certyfikaty inwestycyjne wyemitowane przez F. - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie wpłaty przez Wnioskodawcę Papierów Wartościowych emitowanych przez S. do F. na certyfikaty inwestycyjne wyemitowane przez F..

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

W. z siedzibą w Holandii jest kapitałową spółką prawa holenderskiego opodatkowaną od całości swoich przychodów w Holandii, tj. rezydentem podatkowym Holandii („Wnioskodawca”). W wyniku restrukturyzacji grupy kapitałowej, do której należy Wnioskodawca, może on stać się wspólnikiem w osobowej spółce prawa luksemburskiego – S. („S.”) w wyniku wniesienia aktywów Wnioskodawcy do S.. Na gruncie prawa luksemburskiego, S. nie posiada osobowości prawnej i jest podmiotem tzw. transparentnym podatkowo. W przyszłości Wnioskodawca rozważa również inwestycję w certyfikaty inwestycyjne polskiego funduszu inwestycyjnego zamkniętego („F.”) działającego na podstawie przepisów ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych („Ustawa o FI”). W ramach tej inwestycji Wnioskodawca zamierza – zgodnie z art. 128 Ustawy o FI – dokonać wpłaty na certyfikaty inwestycyjne wyemitowane przez F. zbywalnymi papierami wartościowymi (w rozumieniu Dyrektywy 2004/39/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 21 kwietnia 2004 r. w sprawie rynków instrumentów finansowych, tzw. MiFID (Dz. U. UE.L.2004.145.1, z późn. zm.) wyemitowanymi na rzecz Wnioskodawcy przez S. zgodnie z prawem luksemburskim i uprawniającymi do udziału w zyskach S. („Papiery Wartościowe wyemitowane przez S.”). W wyniku takiej inwestycji Wnioskodawca stałby się posiadaczem certyfikatów inwestycyjnych w F.. Z kolei F. stałby się wspólnikiem S.. Objęcie certyfikatów inwestycyjnych F. przez Wnioskodawcę w zamian za papiery Wartościowe wyemitowane przez S. nastąpi w trybie Ustawy o FI.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wpłata przez Wnioskodawcę Papierów Wartościowych emitowanych przez S. do F. na certyfikaty inwestycyjne wyemitowane przez F. podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w Polsce?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z wpłatą Papierów Wartościowych emitowanych przez S. do F. na certyfikaty inwestycyjne ani po stronie Wnioskodawcy ani po stronie F. nie powstanie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych w Polsce („PCC”). Wynika to z następujących okoliczności:

1. Opodatkowaniu PCC podlegają wyłącznie czynności wskazane w art. 1 Ustawy PCC po spełnieniu warunków wskazanych w tej ustawie. Jak stwierdził Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w wyroku z 2 lutego 2011 r. (sygn. I SA/Gd 1/11):
   „zamknięty charakter katalogu czynności prawnych obciążonych podatkiem od czynności cywilnoprawnych wyklucza jakąkolwiek możliwość opodatkowania umów nieznajdujących swojego dokładnego odpowiednika wśród tych wymienionych w art. 1 ust. 1 u.p.c.c., nawet gdyby faktycznie łączyły one w sobie pewne elementy kilku umów nazwanych, podlegających podatkowi”.
   
2. Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych („Ustawa PCC”) opodatkowaniu PCC podlega m.in. umowa sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych. Niewątpliwie transakcja zamierzona przez Wnioskodawcę nie będzie stanowić umowy sprzedaży w rozumieniu art. 1 ust. 1 pkt 1 li. a Ustawy PCC. Ustawa PCC nie zawiera własnej definicji umowy sprzedaży. Mając zatem na uwadze zasadę zupełności oraz spójności prawa należy odwołać się do wykładni systemowej i zastosować pojęcie zdefiniowane w ustawie Kodeks cywilny (por. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 26 czerwca 2008 r., sygn. II FSK 626/07).
   
3. Zgodnie z art. 535 § 1 Kodeksu cywilnego przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Umowa sprzedaży stanowi zatem dwustronną umowę nazwaną zawierającą określone elementy istotne (essentialia negotii) wpływające na jej treść. Tymczasem, jak wynika z opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zamierza przenieść na F. Papiery Wartościowe wyemitowane przez S. jako wpłatę do F. w trybie przepisów Ustawy o FI. Nie jest to zatem umowa nazwana z zakresu prawa cywilnego, lecz odrębna czynność prawna dokonana na gruncie Ustawy o FI.
   
4. Do wskazanej w opisie zdarzenia przyszłego transakcji nie znajdą również zastosowania przepisy dotyczące umowy zamiany. Zgodnie z art. 603 Kodeksu cywilnego przez umowę zamiany każda ze stron zobowiązuje się przenieść na drugą stronę własność rzeczy w zamian za zobowiązanie się do przeniesienia własności innej rzeczy. Tymczasem w opisanym stanie faktycznym nastąpi dokonanie wpłaty do F. w formie Papierów Wartościowych wyemitowanych przez S., a nie zamiana rzeczy. Wpłata do F. w celu objęcia certyfikatów inwestycyjnych stanowi autonomiczna czynność prawną, której podstawa prawna wynika z przepisów Ustawy o FI. Transakcja ta nie została wymieniona w ustawie PCC jako czynność podlegająca opodatkowaniu.
   
5. Zgodnie z treścią art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. K Ustawy PCC podatkowi podlegają także umowy spółki. Jak stanowi art. 1 ust. 3 pkt 1 i pkt 2 Ustawy PCC w przypadku umowy spółki za zmianę umowy uważa się przy spółce osobowej (i) wniesienie lub podwyższenie wkładu, którego wartość powoduje zwiększenie majątku spółki albo podwyższenie kapitału zakładowego, pożyczkę udzieloną spółce przez wspólnika, dopłaty oraz oddanie przez wspólnika spółce rzeczy lub praw majątkowych do nieodpłatnego używania; (ii) a przy spółce kapitałowej – podwyższenie kapitału zakładowego z wkładów lub ze środków spółki oraz dopłaty.
   
6. Aby zatem umowa spółki podlegała opodatkowaniu musi dotyczyć spółki kapitałowej lub osobowej, a ponadto stanowić czynność objętą obowiązkiem podatkowym. Ustawodawca w art. 1a pkt 1 ustawy PCC wymienił spółki osobowe, których umowy mogą implikować powstanie obowiązku podatkowego, tj. spółkę cywilną, jawną, partnerską, komandytową lub komandytowo-akcyjną. Zgodnie zaś z art. 1a pkt 2 ustawy PCC przez spółkę kapitałową rozumie się spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, akcyjną lub europejską. Są to zatem spółki utworzone zgodnie z polskim prawem handlowym lub cywilnym.
   
7. Tymczasem, F. do którego Wnioskodawca planuje przenieść Papiery Wartościowe wyemitowane przez S. nie stanowi spółki (kapitałowej czy osobowej), ani na gruncie przepisów ustawy PCC, ani w rozumieniu innych regulacji prawnych (np. Ustawy o FI, kodeksu spółek handlowych czy kodeksu cywilnego). Wpłata jakichkolwiek aktywów (w tym niepieniężnych) do F. nie stanowi zmiany umowy spółki w rozumieniu Ustawy PCC. Powyższe prowadzi zatem do wniosku, że transakcja zamierzona przez Wnioskodawcę jest autonomiczną transakcją z zakresu Ustawy o FI, która nie została objęta zakresem ustawy PCC i dlatego nie podlega opodatkowaniu.
   
   
   

Jak wskazał Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 10 marca 2010 r. (nr IPPB2/436-516/09-2/AF): „objęcie przez Wnioskodawcę certyfikatów inwestycyjnych w Funduszu za wpłatę w postaci udziałów Spółki oraz za gotówkę nie należy do katalogu czynności cywilnoprawnych wymienionych w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym nie podlegają opodatkowaniu. Czynności tego typu nie można również zakwalifikować jako umowy sprzedaży wymienionej w tym katalogu. A zatem przedstawiona we wniosku transakcja nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych”.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości jego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają następujące czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. (uchylona),
4. umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
5. umowy dożywocia,
6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
7. (uchylona),
8. ustanowienie hipoteki,
9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
10. umowy depozytu nieprawidłowego,
11. umowy spółki;

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W myśl przepisu art. 535 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2014 r. poz. 121 z dnia 23.01.2014 r.) przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę, przy czym stosownie do art. 555 ww. ustawy przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio między innymi do sprzedaży praw majątkowych.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. Nr 146, poz. 1546 ze zm.) fundusz inwestycyjny jest osobą prawną, której wyłącznym przedmiotem działalności jest lokowanie środków pieniężnych zebranych w drodze publicznego, a w przypadkach określonych w ustawie również niepublicznego, proponowania nabycia jednostek uczestnictwa albo certyfikatów inwestycyjnych, w określone w ustawie papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego i inne prawa majątkowe.

Stosownie do zapisu art. 128 ust. 1 ustawy o funduszach inwestycyjnych statut funduszu inwestycyjnego zamkniętego może przewidywać dokonywanie wpłat na certyfikaty inwestycyjne m.in. papierami wartościowymi, udziałami w spółkach z ograniczoną odpowiedzialnością.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż czynność wpłaty przez Wnioskodawcę Papierów Wartościowych emitowanych przez S. do F. na certyfikaty inwestycyjne wyemitowane przez F., nie mieści się w katalogu czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i tym samym czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu tym podatkiem.

W odniesieniu do powołanej przez Wnioskodawcę interpretacji należy stwierdzić, że rozstrzygnięcia w niej zawarte dotyczą indywidualnej sprawy i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.