Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-484/14-2/KBr
z 13 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony - przedstawione we wniosku z dnia 23 maja 2014 r. (data wpływu 27 maja 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowaną inwestycją polegającą na adaptacji budynku użytkowego na budynek biurowy – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowaną inwestycją polegającą na adaptacji budynku użytkowego na budynek biurowy.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Strona jest czynnym podatnikiem podatku VAT, który od lipca 2011 roku został przeniesiony do Urzędu Skarbowego. Od 2010 roku Wnioskodawca inwestuje w rozwój firmy Y., realizując budowę budynku poprzez adaptację budynku gospodarczego na budynek usługowy, który jest jednocześnie siedzibą firmy.

Po zakończeniu adaptacji budynku firma wykonywać będzie czynności gospodarcze opodatkowane podatkiem VAT, dlatego w KPiR Wnioskodawca dokonywał pełnych odliczeń podatku VAT. Po zakończeniu adaptacji budynku, 99% powierzchni użytkowej budynku będzie przeznaczona na wynajem, tj. działalność opodatkowaną stawką 23%, a tylko 1% pod działalność zwolnioną z VAT w działalności firmy.

W październiku 2013 r. firma złożyła deklaracje VAT-7 z prośbą o zwrot VAT-u w wysokości 30.094 zł.

Naczelnik Urzędu Skarbowego zlecił kontrolę w firmie i wydał Protokół w dniu 8 listopada 2013 r.

US zastosował współczynnik proporcji cofając się wstecz do lipca 2011 r. (protokół kontroli w załączeniu), wyliczył w ten sposób brak zwrotu, podatek do zapłacenia 48.406 zł (str. 18 protokołu).

Do września 2013 r. Urząd skarbowy wystawiał firmie zaświadczenia o nie zaleganiu w podatkach - w załączeniu zaświadczenia.

Zastosowanie „współczynnika proporcji” przez urząd skarbowy doprowadziły do utraty płynności finansowej firmy i utratę dochodu ponieważ rozeszła się szybko wieść o tym fakcie. US nie wziął pod uwagę sposobu wykorzystania budowanego budynku w przyszłości, ani faktu, że faktury VAT na wydatki bieżące, tak jak energia elektryczna są kosztami utrzymania budynku.

Obecnie wystawione są tytuły wykonawcze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy firma realizując budowę ma prawo do pełnego odliczenia VAT, jeżeli przyszłe przychody będą opodatkowane podatkiem VAT?
   
2. Czy firmie przysługuje całkowite odliczanie VAT?
   
   

Zdaniem wnioskodawcy, urząd skarbowy stosując „współczynnik proporcji” w podatku VAT i w swej decyzji cofając się do lipca 2011 roku doprowadził do utraty płynności finansowej firmy i zwiększenia strat o 30%, które wynikają zaciągniętych kredytów na realizację adaptacji budynku gospodarczego na budynek usługowy, który jest jednocześnie siedzibą firmy, oraz utratę 90% dochodu (wieści szybko się rozchodzą w ścisłym obszarze biznesu powiatu X). Strona znalazła się w trudnej sytuacji materialnej, a jest osobą niepełnosprawną (II gr. niepełnosprawności orzeczenie). Gdyby nie dotacja unijna z ARiMR komornicy zlicytowaliby dorobek życia Wnioskodawczyni i jej dzieci.

Na przyszłe dochody firmy po zakończeniu adaptacji budynku składać się będzie wynajem 99% powierzchni użytkowej budynku, dlatego też Wnioskodawcy przysługuje pełne rozliczenie VAT. Także w okresach, o które cofnął się urząd skarbowy, ponieważ koszty działalności firmy okazane fakturami VAT, na których wykazany był podatek VAT docelowo posłużą wynajmowi powierzchni użytkowej budynku.

Docelowo budynek wykorzystywany będzie niemal w całości na działalność opodatkowaną VAT - wynajem jego powierzchni na cele inne niż mieszkaniowe. W budynku tym niewielka część powierzchni - 1% będzie wykorzystywany na potrzeby działalności ubezpieczeniowej, zwolnionej z podatku VAT.

Zdaniem Wnioskodawcy możliwe jest dokonanie bezpośredniej alokacji odpowiedniej części do czynności opodatkowanej VAT w oparciu o procentowy stosunek powierzchni użytkowej budynku przeznaczonej na wynajem do całkowitej powierzchni użytkowej budynku.

Koszty bieżące utrzymania budynku, np. koszty energii można definiować, ponieważ Wnioskodawca na nie otrzymuje faktury VAT, na których wykazany jest zapłacony podatek VAT i są to koszty związane z prowadzoną działalnością to jednak służą adaptacji budynku.

Zdaniem Wnioskodawcy, przysługuje mu prawo pełnego odliczenia VAT, bez stosowania współczynnika proporcji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Zatem odliczyć można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza jednocześnie możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku świadczenia czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy o VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, to zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy o VAT, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Zgodnie z art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, w przypadku gdy proporcja określona zgodnie z ust. 2-8:

1. przekroczyła 98% oraz kwota podatku naliczonego niepodlegająca odliczeniu, wynikająca z zastosowania tej proporcji, w skali roku, była mniejsza niż 500 zł – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 100%;
   
2. nie przekroczyła 2% – podatnik ma prawo uznać, że proporcja ta wynosi 0%.
   
   
   

Z powołanych wyżej przepisów dotyczących odliczenia podatku naliczonego wynika, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Oznacza to, że podatnik winien przyporządkować dany zakup jako związany ze sprzedażą opodatkowaną lub zwolnioną, albo w odpowiednich częściach jako związany ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną.

Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie w całości lub w części przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży.

W przypadku mieszanego charakteru prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, jednoznaczne przyporządkowanie niektórych zakupów do poszczególnych rodzajów działalności może być utrudnione lub wręcz niemożliwe. Tylko w sytuacji, gdy przyporządkowanie to będzie niemożliwe, podatnik dla potrzeb odliczenia podatku w uprawnionej wysokości, zobowiązany jest obliczyć procentowy stosunek, w jakim pozostają ww. kategorie czynności, w oparciu o zapisy art. 90 ust. 2 i nast. ustawy o podatku od towarów i usług.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej zrealizował budowę budynku poprzez adaptację budynku gospodarczego na budynek usługowy, który jest jednocześnie siedzibą firmy.

Po zakończeniu adaptacji budynku, 99% powierzchni użytkowej budynku będzie przeznaczona na wynajem, tj. działalność opodatkowaną stawką 23%, a tylko 1% do działalności zwolnionej z podatku VAT.

Ponadto ze złożonego wniosku wynika, że Strona jest w stanie wyodrębnić kwoty podatku VAT, związane z przyszłą działalnością opodatkowaną podatkiem VAT w oparciu o stosunek powierzchni użytkowej budynku przeznaczonej na wynajem do całkowitej powierzchni użytkowej budynku.

Ponieważ Wnioskodawca wskazał, że ma możliwość wyodrębnienia wydatków przeznaczonych na cele opodatkowane i zwolnione, zatem Wnioskodawca może odliczyć podatek naliczony tylko w takim zakresie, w jakim wydatki poniesione na remont związane będą w przyszłości z czynnościami opodatkowanymi.

Zatem, w związku z dokonywanymi przez Wnioskodawcę zakupami inwestycyjnymi, które służyły adaptacji budynku użytkowego na budynek biurowy, w przyszłości mający służyć w 99% do świadczenia usług najmu opodatkowanych podatkiem VAT, natomiast w 1% czynnościom zwolnionym, a jest możliwe wyodrębnienie kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawcy przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z faktur zakupowych w wysokości 99% na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 90 ust. 1 ustawy o podatku od towarów.

W analizowanym przypadku nie znajdzie zastosowania przepis art. 90 ust. 10 ustawy o VAT, gdyż stosowany jest on w powiązaniu z art. 90 ust. 3, tj. w sytuacji gdy podatnik nie ma możliwości wyodrębnienia kwot podatku VAT związanych z wykonywaniem czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT oraz czynności w związku z którymi podatnikowi takie prawo nie przysługuje.

A zatem skoro Wnioskodawca jest w stanie wyliczyć kwoty podatku naliczonego podlegającego odliczeniu i sposób ten jest miarodajny i odpowiada rzeczywistemu zakresowi prawa do odliczenia podatku naliczonego to będzie on uprawniony do odliczenia podatku naliczonego związanego z wykonywanymi przez niego czynnościami opodatkowanymi, tj. w wysokości 99% podatku naliczonego z każdej otrzymanej faktury VAT dotyczącej realizowanej inwestycji.

Podkreślić należy, że prawidłowe określenie wysokości procentowego odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakup towarów i usług związanych z przeprowadzoną inwestycją należy do podatnika, natomiast ocena prawidłowości przyjętych rozwiązań może nastąpić jedynie w drodze przeprowadzonego postępowania podatkowego przez właściwy organ podatkowy.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

W myśl w art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika więc, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Niniejsza interpretacja dotyczy wniosku w części odnoszącej się do prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizowaną inwestycją polegającą na adaptacji budynku użytkowego na budynek biurowy. W zakresie oceny prawidłowości postępowania urzędu skarbowego - zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.