Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP3/443-62/14-2/TK
z 7 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana przedstawione we wniosku z dnia 4 kwietnia 2014 r. (data wpływu 8 kwietnia 2014 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wyrobów tytoniowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie wyrobów tytoniowych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca zamierza konfekcjonować zioło Origanum majorana L., potocznie zwane majerankiem, w opakowania po 100g w celu odsprzedaży do sklepów spożywczych. Majeranek będzie sprzedawany m.in. jako produkt do przyprawiania dań, marynowania mięs. Surowiec będzie pozyskiwany od lokalnych szkółek zielarskich, a następnie liście będą suszone i pocięte. Będzie również kupowany od potentatów spożywczych jak firma „a” i „b”. Produkt nie będzie zawierał nikotyny i będzie miał zastosowanie w przemyśle spożywczym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Origanum majorana L. – potocznie zwany majerankiem – przeznaczony do m.in. marynowania mięs i przyprawiania dań, produkt nie zawiera tytoniu ani nikotyny, może być zaliczany do wyrobów tytoniowych (tytoniu do palenia) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym?

Zdaniem Wnioskodawcy, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Origanum majorana L. – potocznie zwany majerankiem – przeznaczony do marynowania mięs i przyprawiania dań, produkt nie zawierający tytoniu ani nikotyny, nie będzie zaliczany do wyrobów tytoniowych (tytoniu do palenia) w rozumieniu przepisów ustawy o podatku akcyzowym.

Ustawa z dnia 5 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym, zwana dalej ustawą, reguluje opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą” wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy (art. 1 ust. 1).

Zgodnie z art. 2 pkt 1 ustawy, wyroby akcyzowe to wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, określone w załączniku Nr 1 do ustawy.

W poz. 42 ww. załącznika Nr 1 do ustawy, do wyrobów akcyzowych zaliczono papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki – bez względu na kod CN.

Do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się – w myśl art. 98 ust. 1 ustawy – bez względu na kod CN:

• papierosy;
• tytoń do palenia;
• cygara i cygaretki.
  
  

Zgodnie z art. 98 ust. 5 ustawy, za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe oddane do sprzedaż detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami w rozumieniu ust. 2, 3 i 4, a nadające się do palenia.
   
   

Zgodnie zaś z ust. 8 tego artykułu, za tytoń do palenia uznaje się produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5 ustawy i traktowane są wtedy jako papierosy i tytoń do palenia.

Tytoniem do palenia, będzie więc nie tylko tytoń, ale również każdy inny produkt spełniający kryteria ustalone m.in. w art. 98 ust. 2, 3 lub 5 ustawy. Jedynie dla celów medycznych (wyroby są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych) prawodawca wskazał, że nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu.

Opisywany produkt będzie wykorzystywany wyłącznie w celach spożywczych jako zioło do marynowania mięs i przyprawiania dań. Origanum majorana L. – potocznie zwany majerankiem – ma głównie zastosowanie w przemyśle spożywczym jako przyprawa oraz w przemyśle zielarskim jako środek regulujący trawienie, pomaga w nieżycie żołądka. Pomimo, że majeranek jest podzielony, pocięty i wysuszony nie będzie zaliczany do produktów tytoniowych, gdyż jest wykorzystywany w celach spożywczych. Produkt ten nie zawiera tytoniu i nikotyny.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 752) – dalej zwanej ustawą – użyte w ustawie określenia oznaczają wyroby akcyzowe wyroby energetyczne, energię elektryczną, napoje alkoholowe oraz wyroby tytoniowe, wyroby tytoniowe oraz susz tytoniowy, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W pozycji 42 załącznika nr 1 do ustawy, zawierającego wykaz wyrobów akcyzowych, wskazano że wyrobami akcyzowymi są papierosy, tytoń do palenia, cygara i cygaretki bez względu na kod CN. Natomiast w pozycji 45 zapisano, że bez względu na kod CN wyrobem akcyzowym jest susz tytoniowy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca zamierza konfekcjonować zioło Origanum majorana L., – potocznie zwane majerankiem – w opakowania po 100g w celu odsprzedaży do sklepów spożywczych. Majeranek będzie sprzedawany m.in. jako produkt do przyprawiania dań, marynowania mięs. Surowiec będzie pozyskiwany od lokalnych szkółek zielarskich, a następnie liście będą suszone i pocięte. Będzie również kupowany od potentatów spożywczych jak firma "a" i "b". Produkt nie będzie zawierał nikotyny i będzie miał zastosowanie w przemyśle spożywczym.

Zgodnie z art. 98 ust. 1 ustawy do wyrobów tytoniowych w rozumieniu ustawy zalicza się bez względu na kod CN:

1. papierosy;
2. tytoń do palenia;
3. cygara i cygaretki.
   
   

W myśl art. 98 ust. 2 ustawy za papierosy uznaje się:

1. tytoń zrolowany nadający się do palenia w tej postaci, który nie jest cygarami ani cygaretkami w rozumieniu ust. 4;
2. tytoń zrolowany, który w drodze nieprzemysłowej obróbki jest umieszczany w tutkach z bibuły papierosowej;
3. tytoń zrolowany, który w drodze prostej, nieprzemysłowej obróbki jest owijany w bibułę papierosową.
   
   

Zgodnie z art. 98 ust. 5 ustawy, za tytoń do palenia uznaje się:

1. tytoń, który został pocięty lub inaczej podzielony, skręcony lub sprasowany w postaci bloków oraz nadający się do palenia bez dalszego przetwarzania przemysłowego;
2. odpady tytoniowe będące pozostałościami liści tytoniu i produktami ubocznymi uzyskanymi podczas przetwarzania tytoniu lub produkcji wyrobów tytoniowych, oddane do sprzedaży detalicznej, niebędące papierosami, cygarami lub cygaretkami, a nadające się do palenia.
   
   

Ponadto, produkty składające się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń, lecz poza tym spełniające kryteria ustalone w ust. 2, 3 lub 5, są traktowane jako papierosy i tytoń do palenia. Jednakże nie traktuje się jako wyrobów tytoniowych produktów, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych (art. 98 ust. 8 ustawy).

W myśl powyższych przepisów, co do zasady, za papierosy uważa się wyroby zawierające tytoń zrolowany. Ponadto, za papierosy uważa się również produkty, które składają się w całości albo w części z substancji innych niż tytoń. Zatem akcyzie mogą podlegać produkty, które nie zawierają tytoniu lecz wypełniają kryteria określone w przepisie art. 98 ust. 2 ustawy. Z opodatkowania akcyzą są natomiast wyłączone wyroby, które nie zawierają tytoniu i są wykorzystywane wyłącznie w celach medycznych.

Stwierdzić zatem należy, że z uwagi na fakt, że majeranek nie wypełnia dyspozycji art. 98 ust. 1 ustawy, nie jest wyrobem tytoniowym. Nie jest on bowiem wyrobem zrolowanym wyprodukowanym w określony w przepisie art. 98 ust. 2 ustawy sposób. Nie spełnia on również dyspozycji z przepisu art. 98 ust. 5 i 8 ustawy, gdyż jak jednoznacznie podkreśla Wnioskodawca zamierza konfekcjonować zioło Origanum majorana L. – potocznie zwane majerankiem – w opakowania po 100g w celu odsprzedaży do sklepów spożywczych. Majeranek będzie sprzedawany jako produkt do przyprawiania dań, marynowania mięs.

Reasumując, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym Origanum majorana L., potocznie zwany majerankiem, w przypadku zużycia go do marynowania mięs i przyprawiania dań nie jest wyrobem tytoniowym w rozumieniu ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy zauważyć, że stosownie do przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie przedstawionego zdarzenia przyszłego. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, udzielona interpretacja traci swą aktualność.

Tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.