2014.06.27 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/443-236/14-7/AI
z 27 czerwca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy Miasta, przedstawione we wniosku z dnia 18 marca 2014 r. (data wpływu 20 marca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 11 czerwca 2014 r. (data wpływu 13 czerwca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy pomiędzy Gminą a MCK występuje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 4) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 marca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy pomiędzy Gminą a MCK występuje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 4). Wniosek uzupełniono w dniu 13 czerwca 2014 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, wskazanie, że wniosek dotyczy zarówno stanu faktycznego, jak i zdarzenia przyszłego oraz o dowód wpłaty uiszczenia dodatkowej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Gmina Miasta (dalej: Wnioskodawca lub Gmina) jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W latach 2012 – 2013 Gmina zrealizowała inwestycję polegającą na modernizacji sali widowiskowo-kinowej Miejskiego Centrum Kultury (dalej: Inwestycja lub Sala Widowiskowa). Inwestycja została sfinansowana ze środków własnych Gminy oraz z dofinansowania otrzymanego z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Inwestycja została zakończona i oddana do używania w roku 2013.

Gmina do tej pory nie odliczyła (odzyskała) podatku VAT naliczonego związanego z Inwestycją.

Inwestycja została zrealizowana w budynku Domu Kultury (dalej: Budynek), który jest własnością Miejskiego Centrum Kultury (dalej: MCK). Własność Budynku została nabyta przez MCK od Gminy przy zawieraniu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste i jest związana z prawem użytkowania wieczystego gruntu.

MCK jest samorządową instytucją kultury posiadającą osobowość prawną i działającą na podstawie ustawy z 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, uchwały Rady Miasta z 7 kwietnia 1998 r. w sprawie połączenia instytucji kultury i utworzenia Miejskiego Centrum Kultury oraz uchwały Rady Miasta z 26 czerwca 2003 r. w sprawie statutu Miejskiego Centrum Kultury. Zgodnie ze statutem MCK, bezpośredni nadzór nad tą jednostką sprawuje Burmistrz Miasta. MCK kieruje Dyrektor, który jest powoływany i odwoływany przez Burmistrza.

Od samego początku, tj. od momentu rozpoczęcia realizacji Inwestycji, strony (tj. Gmina i MCK) zakładały, że po zakończeniu Inwestycji zostanie między nimi dokonane rozliczenie nakładów poniesionych przez Gminę na Budynek. Rozliczenie nakładów zostałoby przeprowadzone w ten sposób, że na mocy porozumienia (umowy) pomiędzy Gminą a MCK, Gmina przeniosłaby na MCK nakłady związane z modernizacją Budynku w zamian za wynagrodzenie płatne przez MCK na rzecz Gminy.

W chwili obecnej przygotowywane jest rozliczenie nakładów poniesionych przez Gminę w celu realizacji Inwestycji. Rozważane są przy tym dwa scenariusze rozliczenia:

Wariant I – w ramach którego wynagrodzenie płatne przez MCK zostałoby uiszczone jednorazowo w chwili zawarcia umowy o rozliczenie nakładów, przy czym wynagrodzenie to byłoby mniejsze niż całość kosztów poniesionych przez Gminę w celu realizacji Inwestycji;
Wariant II – zgodnie z którym wynagrodzenie płatne przez MCK na rzecz Gminy zostałoby rozłożone na raty, a jego wysokość odpowiadałaby całości kosztów poniesionych przez Gminę na realizację Inwestycji.

Ponadto z pisma z dnia 11 czerwca 2014 r. – stanowiącego uzupełnienie do wniosku – wynika, że:

sala widowiskowo-kinowa znajduje się w budynku Domu Kultury (dalej: Budynek), który jest własnością Miejskiego Centrum Kultury (dalej: MCK). Własność Budynku została nabyta przez MCK na mocy decyzji Burmistrza Miasta z 6 marca 2009 r., stwierdzającej nabycie przez Miejskie Centrum Kultury z dniem 1 lipca 1998 r. prawa użytkowania wieczystego gruntów oraz prawa własności kompleksu budynków, w skład którego wchodzi m.in. sala widowiskowo-kinowa. Prawo własności budynku, w którym znajduje się sala widowiskowo-kinowa jest związane z prawem użytkowania wieczystego gruntu. Podsumowując, MCK dysponuje salą widowiskowo-kinową od 1 lipca 1998 r. Tytułem prawnym do dysponowania salą jest własność Budynku (w którym znajduje się sala), która jest związana z prawem użytkowania wieczystego gruntu. Gmina i MCK zawarły wstępne porozumienie w sprawie rozliczenia nakładów poniesionych przez Gminę na modernizację sali widowiskowo-kinowej. Jednocześnie - szczegóły tego porozumienia są przedmiotem dalszych ustaleń i negocjacji między stronami (ustalenie szczegółowych zasad rozliczenia nakładów będzie możliwe m.in. po uzyskaniu interpretacji przepisów prawa podatkowego w niniejszej sprawie). W opinii Gminy, zarówno opisane porozumienie, jak i szczegółowa umowa dotycząca rozliczenia nakładów (która zostanie zawarta pomiędzy Gminą a MCK) - mają charakter umowy cywilnoprawnej;
od początku realizacji inwestycji, Wnioskodawca zamierzał wykorzystywać towary i usługi nabyte w związku z modernizacją sali widowiskowo-kinowej do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Od samego początku, tj. od momentu rozpoczęcia realizacji inwestycji, strony (tj. Gmina i MCK) zakładały, że po zakończeniu inwestycji zostanie między nimi dokonane rozliczenie nakładów poniesionych przez Gminę na Budynek. Ponieważ – w opinii Gminy – czynność rozliczenia nakładów poniesionych przez Gminę na Budynek będzie czynnością opodatkowaną podatkiem VAT, a Gmina od samego początku zakładała rozliczenie poniesionych nakładów z MCK, należy stwierdzić, że towary i usługi nabyte w związku z modernizacją sali widowiskowo-kinowej od początku realizacji inwestycji miały być wykorzystywane wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT;
Gmina nie jest udziałowcem w MCK;
z uwagi na złożoność przepisów podatkowych oraz niejednolitą praktykę organów podatkowych w zakresie możliwości odliczania przez jednostki samorządu terytorialnego podatku VAT naliczonego od realizowanych inwestycji, Gmina – jeszcze przed dokonaniem odliczenia podatku naliczonego – chciała uzyskać interpretację przepisów prawa podatkowego potwierdzającą możliwość odliczenia podatku VAT. Dlatego też, Gmina nie dokonywała na bieżąco odliczenia podatku naliczonego w związku z inwestycją polegającą na modernizacji sali widowiskowo-kinowej;
pomiędzy Gminą a MCK lub osobami pełniącymi funkcje zarządcze, nadzorcze lub kontrolne w Gminie i MCK nie istnieją powiązania o charakterze majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Osobą zarządzającą i reprezentującą MCK na zewnątrz jest Dyrektor, który jest powoływany i odwoływany przez Burmistrza Dyrektor nie zajmuje jednocześnie stanowiska burmistrza, zastępcy burmistrza, sekretarza, czy skarbnika Gminy, ani też nie zasiada w Radzie Gminy. Ponadto osoby mające powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia z Dyrektorem (tj. w ramach małżeństwa oraz pokrewieństwa i powinowactwa do drugiego stopnia) nie zajmują powyższych stanowisk w Gminie. Pomiędzy Gminą a MCK nie zachodzą również powiązania o charakterze kapitałowym, bowiem ani Gmina ani MCK nie są spółkami kapitałowymi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy pomiędzy Gminą a MCK zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, pomiędzy Gminą a MCK nie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT.

Uzasadnienie:

Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

‒ organ podatkowy określa podstawę opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, jeżeli okaże się, że związek ten miał wpływ na ustalenie wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług.

W świetle art. 32 ust. 2 ustawy o VAT, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Z kolei ust. 3 przywołanego przepisu stanowi, że przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia.

Zgodnie z art. 32 ust. 4 ustawy o VAT, przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2, rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Ust. 5 przywołanego artykułu wskazuje, iż przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Analizując przedstawiony stan sprawy w kontekście przywołanych powyżej przepisów należy zauważyć, iż osobą zarządzającą i reprezentującą MCK na zewnątrz jest Dyrektor, który jest powoływany i odwoływany przez Burmistrza. Dyrektor nie zajmuje jednocześnie stanowiska burmistrza, zastępcy burmistrza, sekretarza czy skarbnika Gminy ani też nie zasiada w Radzie Gminy.

Ponadto, osoby mające powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia z Dyrektorem, tj. w ramach małżeństwa oraz pokrewieństwa i powinowactwa do drugiego stopnia nie zajmują powyższych stanowisk w Gminie. Pomiędzy Gminą a MCK nie zachodzą również powiązania o charakterze kapitałowym, bowiem ani Gmina ani MCK nie są spółkami kapitałowymi. Dodatkowo, organ podatkowy nie wydał decyzji o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

W związku z powyższym, w ocenie Wnioskodawcy, pomiędzy Gminą a MCK nie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach organów podatkowych.

Przykładowo:

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 6 marca 2012 r. (sygn. IPTPP1/443-1000/11-4/MH) stwierdził, że „pomiędzy Gminą a Ośrodkiem Kultury i Rekreacji [instytucją kultury] posiadającą osobowość prawną i nie będzie zachodził związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy o VAT. Nadto należy wskazać, iż zastosowanie art. 32 ust. 1 ustawy jest możliwe w przypadku łącznego spełnienia przesłanek wskazanych w tym przepisie”;
Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji z 12 listopada 2010 r. (sygn. IBPP1/443-761/100/EA) uznał, że: ,,w przedmiotowej sprawie art. 32 ustawy o VAT nie znajduje zastosowania, bowiem (...) pomiędzy Wnioskodawcą a MOISiR w Ch. (instytucją kultury posiadającą osobowość prawna) nie zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 - w myśl art. 7 ust. 1 ustawy – rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Definicję pojęcia „towar” ustawodawca zawarł w art. 2 pkt 6 powołanej ustawy. Zgodnie z tym przepisem, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o towarze, należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez sprzedaż – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do przepisu art. 29a ust. 1 ustawy – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2014 r. – podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Zgodnie z art. 29a ust. 10 ustawy, podstawę opodatkowania, z zastrzeżeniem art. 13, obniża się o:

kwoty udzielonych po dokonaniu sprzedaży opustów i obniżek cen;
wartość zwróconych towarów i opakowań, z zastrzeżeniem ust. 11 i 12;
zwrócona nabywcy całość lub część zapłaty otrzymana przed dokonaniem sprzedaży, jeżeli do niej nie doszło;
wartość zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dotacji dopłat o podobnym charakterze, o których mowa w ust. 1.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie ograniczają podatnika w swobodzie ustalania ceny, czyli możliwa jest sprzedaż po cenie niższej niż rzeczywista wartość tych towarów i usług. Taka sytuacja nie różni się niczym od normalnej sprzedaży towaru z zyskiem.

Wyjątek od powyższych zasad ogólnych zachodzi w sytuacjach wskazanych w art. 32 ustawy. Zgodnie z art. 32 ust. 1 ustawy – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r., w przypadku gdy między nabywcą a dokonującym dostawy towarów lub usługodawcą istnieje związek, o którym mowa w ust. 2, oraz w przypadku gdy wynagrodzenie jest:

niższe od wartości rynkowej, a nabywca towarów lub usług nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
niższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a dostawa towarów lub świadczenie usług są zwolnione od podatku,
wyższe od wartości rynkowej, a dokonujący dostawy towarów lub usługodawca nie ma zgodnie z art. 86, 86a, 88, 88a i 90 oraz z przepisami wydanymi na podstawie art. 92 ust. 3 pełnego prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego

W myśl art. 2 pkt 27b ustawy, przez wartość rynkową rozumie się całkowitą kwotę, jaką, w celu uzyskania w danym momencie danych towarów lub usług, nabywca lub usługobiorca na takim samym etapie sprzedaży jak ten, na którym dokonywana jest dostawa towarów lub świadczenie usług, musiałby, w warunkach uczciwej konkurencji, zapłacić niezależnemu dostawcy lub usługodawcy na terytorium kraju; w przypadku gdy nie można ustalić porównywalnej dostawy towarów lub świadczenia usług, przez wartość rynkową rozumie się:

w odniesieniu do towarów - kwotę nie mniejszą niż cena nabycia towarów lub towarów podobnych, a w przypadku braku ceny nabycia, koszt wytworzenia, określone w momencie dostawy,
w odniesieniu do usług - kwotę nie mniejszą niż całkowity koszt poniesiony przez podatnika na wykonanie tych usług.

Stosownie do art. 32 ust. 2 ustawy, związek, o którym mowa w ust. 1, istnieje, gdy między kontrahentami lub osobami pełniącymi u kontrahentów funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne zachodzą powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia, kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Związek ten istnieje także, gdy którakolwiek z wymienionych osób łączy funkcje zarządzające, nadzorcze lub kontrolne u kontrahentów.

Przez powiązania rodzinne, o których mowa w ust. 2, rozumie się małżeństwo oraz pokrewieństwo lub powinowactwo do drugiego stopnia (art. 32 ust. 3 ustawy).

Natomiast przez powiązania kapitałowe, o których mowa w ust. 2 – w świetle art. 32 ust. 4 ustawy – rozumie się sytuację, w której jedna z osób lub jeden z kontrahentów posiada prawo głosu wynoszące co najmniej 5% wszystkich praw głosu lub dysponuje bezpośrednio lub pośrednio takim prawem.

Ponadto, w ust. 5 cyt. artykułu postanowiono, że przepisy ust. 1-4 nie mają zastosowania w przypadku transakcji zawieranych pomiędzy podmiotami powiązanymi, w odniesieniu do których właściwy organ podatkowy, na podstawie ustawy – Ordynacja podatkowa, wydał decyzję o uznaniu prawidłowości wyboru i stosowania metody ustalania ceny transakcyjnej między podmiotami powiązanymi.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy wskazać, że dla zastosowania przez organ podatkowy szczególnej procedury określania podstawy opodatkowania, nie jest wystarczające spełnienie tylko niektórych powyższych przesłanek. Konieczne jest bowiem łączne spełnienie przesłanek:

istnienie związku między kontrahentami,
ustalenie ceny nieodpowiadającej cenie rynkowej w warunkach określonych w przepisach,
wykazanie, że przyczyną ustalenia takiej ceny był związek pomiędzy kontrahentami.

Niewystąpienie jakiejkolwiek z ww. przesłanek powoduje, że przepis art. 32 ustawy nie ma zastosowania.

Tym samym, aby mogło dojść do oszacowania podstawy opodatkowania zgodnie z wartością rynkową, organ podatkowy musi wykazać, że wystąpienie którejkolwiek z wymienionych i omówionych powyżej okoliczności miało wpływ na wartość podstawy opodatkowania VAT naliczanej z tytułu dokonania danej dostawy towarów lub świadczenia usług.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. W latach 2012 – 2013 Gmina zrealizowała inwestycję polegającą na modernizacji sali widowiskowo-kinowej Miejskiego Centrum Kultury (MCK). Inwestycja została sfinansowana ze środków własnych Gminy oraz z dofinansowania otrzymanego z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Inwestycja została zakończona i oddana do używania w roku 2013. Gmina nie jest udziałowcem w MCK. Gmina do tej pory nie odliczyła (odzyskała) podatku VAT naliczonego związanego z Inwestycją. Inwestycja została zrealizowana w budynku Domu Kultury, który jest własnością (MCK). Własność Budynku została nabyta przez MCK od Gminy przy zawieraniu umowy o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste i jest związana z prawem użytkowania wieczystego gruntu. MCK jest samorządową instytucją kultury posiadającą osobowość prawną i działającą na podstawie ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, uchwały Rady Miasta w sprawie połączenia instytucji kultury i utworzenia Miejskiego Centrum Kultury oraz uchwały Rady Miasta w sprawie statutu Miejskiego Centrum Kultury. Zgodnie ze statutem MCK, bezpośredni nadzór nad tą jednostką sprawuje Burmistrz Miasta. MCK kieruje Dyrektor, który jest powoływany i odwoływany przez Burmistrza. Od samego początku, tj. od momentu rozpoczęcia realizacji Inwestycji, strony (tj. Gmina i MCK) zakładały, że po zakończeniu Inwestycji zostanie między nimi dokonane rozliczenie nakładów poniesionych przez Gminę na Budynek. Rozliczenie nakładów zostałoby przeprowadzone w ten sposób, że na mocy porozumienia (umowy) pomiędzy Gminą a MCK, Gmina przeniosłaby na MCK nakłady związane z modernizacją Budynku w zamian za wynagrodzenie płatne przez MCK na rzecz Gminy. Pomiędzy Gminą a MCK lub osobami pełniącymi funkcje zarządcze, nadzorcze lub kontrolne w Gminie i MCK nie istnieją powiązania o charakterze majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy. Osobą zarządzającą i reprezentującą MCK na zewnątrz jest Dyrektor, który jest powoływany i odwoływany przez Burmistrza Dyrektor nie zajmuje jednocześnie stanowiska burmistrza, zastępcy burmistrza, sekretarza, czy skarbnika Gminy, ani też nie zasiada w Radzie Gminy. Ponadto osoby mające powiązania o charakterze rodzinnym lub z tytułu przysposobienia z Dyrektorem (tj. w ramach małżeństwa oraz pokrewieństwa i powinowactwa do drugiego stopnia) nie zajmują powyższych stanowisk w Gminie. Pomiędzy Gminą a MCK nie zachodzą również powiązania o charakterze kapitałowym, bowiem ani Gmina ani MCK nie są spółkami kapitałowymi.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy pomiędzy Gminą a MCK zachodzi związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy.

Jak wyjaśniono powyżej, niewystąpienie jakiejkolwiek z przesłanek, tj.:

istnienie związku między kontrahentami,
ustalenie ceny nieodpowiadającej cenie rynkowej w warunkach określonych w przepisach,
wykazanie, że przyczyną ustalenia takiej ceny był związek pomiędzy kontrahentami.

powoduje, że przepis art. 32 ustawy nie ma zastosowania.

W rozpatrywanej sprawie – jak wynika z opisu sprawy – pomiędzy Gminą a MCK nie zachodzą powiązania o charakterze kapitałowym, majątkowym lub wynikające ze stosunku pracy.

Powyższe okoliczności wskazują zatem, że pomiędzy Wnioskodawcą a MCK nie będzie istniało powiązanie o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy i tym samym nie będzie spełniona jedna z przesłanek warunkujących możliwość zastosowania art. 32 ust. 1 ustawy.

Badanie pozostałych przesłanek niezbędnych do zastosowania art. 32 ustawy jest możliwe i uzasadnione tylko wówczas, gdy zaistnieje powiązanie, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy, bowiem tylko łączne spełnienie tych przesłanek daje możliwość zastosowania art. 32 ust. 1 ustawy.

Podsumowując, udzielając odpowiedzi na sformułowane pytanie należy stwierdzić, że pomiędzy Gminą a MCK nie występuje związek, o którym mowa w art. 32 ustawy.

Informuje się ponadto, że w niniejszej interpretacji załatwiono wniosek w części dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy pomiędzy Gminą a MGOK występuje związek, o którym mowa w art. 32 ust. 2 ustawy (pytanie oznaczone we wniosku nr 4). Natomiast wniosek w części dotyczącej:

uznania czynności rozliczenia nakładów za wynagrodzeniem pomiędzy Gminą a MCK za odpłatne świadczenie usług (pytanie oznaczone we wniosku nr 1);
obowiązku podatkowego z tytułu rozliczenia nakładów pomiędzy Gminą a MCK (pytanie oznaczone we wniosku nr 2);
prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego związanego z wydatkami poniesionymi w celu realizacji Inwestycji (pytanie oznaczone we wniosku nr 3)

zostały wydane w dniu 27 czerwca 2014 r. interpretacje nr: ILPP1/443-236/14-4/AI, ILPP1/443-236/14-5/AI oraz ILPP1/443-236/14-6/AI.

Interpretacja dotyczy:

zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia,
zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin