Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-333/14-4/MS
z 23 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. Z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2014 r. (data wpływu 22 kwietnia 2014 r.) uzupełnione pismem z dnia 8 lipca 2014 r. (data nadania 9 lipca 2014 r., data wpływu 9 lipca 2014 r.) na wezwanie Nr IPPB4/415-333/14-2/MS z dnia 3 lipca 2014 r. (data nadania 3 lipca 2014 r., data doręczenia 8 lipca 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dziecko, odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka oraz rozliczenia dochodu dziecka z tytułu umowy o pracę,
  

• nieprawidłowe – w części dotyczącej rozliczenia dochodu dziecka z tytułu praktyk szkolnych.
  
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości rozliczenia się jako osoba samotnie wychowująca dzieci, odliczenia ulgi z tytułu wychowywania dziecka oraz rozliczenia dochodu dziecka.

Z uwagi na braki formalne, pismem Nr IPPB4/415-333/14-2/MS z dnia 3 lipca 2014 r. (data nadania 3 lipca 2014 r., data doręczenia 8 lipca 2014 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia przedmiotowego wniosku o doprecyzowanie przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Pismem z dnia 8 lipca 2014 r. (data nadania 9 lipca 2014 r., data wpływu 9 lipca 2014 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest rozwodnikiem i mieszka z synem, nad którym sprawuje opiekę samotnie. Niemniej oboje rodzice posiadają prawa, tj. władza rodzicielska przysługuje obojgu rodzicom. Obowiązek alimentacyjny by ciążył, gdyby syn nie mieszkał z Wnioskodawcą i nie utrzymywałby go w ten sposób całkowicie.

W roku podatkowym syn Wnioskodawcy przez cały rok zamieszkiwał tylko z Wnioskodawcą oraz uczył się w szkole, o której mowa w przepisach o systemie oświaty.

W roku podatkowym;

• podatnik miał przychód 100.000 zł (druga stawka 32%) z tytułu umowy o pracę;
  
• syn podatnika w kolejności chronologicznej:
  
  1. przed wakacjami z tytułu praktyk szkolnych zarobił 1.000 zł w wakacje ukończył 18 lat,
     
  2. po wakacjach podjął pracę i z tytułu umowy o pracę zarobił 3.000 zł, Oczywiste jest, że dochody te zostały uzyskane w roku podatkowym będącym przedmiotem zapytania.
  
  
  

Nic Wnioskodawcy nie wiadomo jakoby miały zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia o podatku tonażowym.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że zapytanie dotyczy okresu podatkowego za 2012 r., zaś wskazana w poz. 61 dygresja na temat 2013 r. dotyczy czynności Wnioskodawcy w celu złożenia zeznania podatkowego za 2012 r. Niezależnie od okresu podatkowego, przychody Wnioskodawcy przekroczyły kwotę 56.000 zł

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Jak w takim stanie faktycznym rozliczyć podatki?

A konkretnie: czy rozliczenie z dzieckiem obowiązuje według stanu na 31 grudnia danego roku, czy też jest możliwe częściowe, a może nawet część pozwala na całkowite rozliczenie wspólne?

Urzędowymi słowy: w jakim zakresie Wnioskodawca może skorzystać ze wspólnego rozliczenia (jako osoba samotnie wychowującą dziecko) i która część przychodów syna powinien uwzględnić, a która część, o ile będzie konieczna do rozliczenia indywidualnego przez syna? Czy przysługuje Wnioskodawcy ulga prorodzinna na dzieci i ile miesięcy odliczenia należy wykazać?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Istotną granicą faktyczną jest miesiąc, w którym nastąpiło ukończenie 18 lat życia przez syna.

Czyli Wnioskodawca złożył PIT uwzględniając:

• wspólne rozliczenie przychodów z synem;
• sumując swoje przychody oraz 1.000 zł przychodu syna do momentu ukończenia 18 lat;
• oraz korzystając z 8 miesięcy ulgi na jedno dziecko do momentu ukończenia 18 lat;

zaś syn złożył swój PIT uwzględniając wyłącznie swoje przychody po ukończeniu 18 lat.

Wnioskodawca pragnie nadmienić, że w roku 2013 dokonał oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej oraz zachował się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem złożył rozliczenie podatkowe zgodnie z Jego najlepszą wiedzą i interpretacją. Niestety takie rozliczenie nie zostało skutecznie zweryfikowane przez organ podatkowy, ponieważ albowiem urzędniczka nie była w stanie orzec, czy interpretacja Wnioskodawcy jest słuszna albo niesłuszna i skierowała Wnioskodawcę do Biura Krajowej Informacji Podatkowej.

Na tle przedstawionego stanu faktycznego, stwierdzam, co następuje:

Zgodnie z art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.) od dochodów rodzica lub opiekuna prawnego, podlegającego obowiązkowi podatkowemu, o którym mowa w art. 3 ust. 1, będącego panną, kawalerem, wdową, wdowcem, rozwódką, rozwodnikiem albo osobą, w stosunku do której orzeczono separację w rozumieniu odrębnych przepisów, lub osobą pozostającą w związku małżeńskim, jeżeli jej małżonek został pozbawiony praw rodzicielskich lub odbywa karę pozbawienia wolności, jeżeli ten rodzic lub opiekun w roku podatkowym samotnie wychowuje dzieci:

1. małoletnie,
   
2. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
   
3. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

- podatek może być określony, z zastrzeżeniem ust. 8, na wniosek wyrażony w rocznym zeznaniu podatkowym, w podwójnej wysokości podatku obliczonego od połowy dochodów osoby samotnie wychowującej dzieci, z uwzględnieniem art. 7, z tym że do sumy tych dochodów nie wlicza się dochodów (przychodów) opodatkowanych w sposób zryczałtowany na zasadach określonych w tej ustawie.

Zgodnie z art. 6 ust. 8 i 9 powołanej ustawy sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4, nie ma zastosowania w sytuacji, gdy do osoby samotnie wychowującej dzieci lub do jej dziecka mają zastosowanie przepisy art. 30c lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym (za wyjątkiem odnoszącym się do przychodów dotyczących tzw. najmu prywatnego) lub ustawy z dnia 24 sierpnia 2006 r. o podatku tonażowym.

Ponadto art. 6 ust. 10 ww. ustawy określa, że sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 4, nie ma zastosowania do podatników, którzy wniosek, wyrażony w zeznaniu podatkowym, określony w ust. 4, złożą po terminie, o którym mowa w art. 45 ust. 1, tj. po dniu 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym.

Z powyższego wynika, że ustawodawca uzależnił prawo do skorzystania z preferencyjnych zasad obliczania podatku dochodowego dla osób samotnie wychowujących dzieci od spełnienia łącznie następujących warunków:

• posiadania statusu osoby samotnie wychowującej dziecko,
  

• wychowywania w roku podatkowym dzieci (dziecka),
  

• nie uzyskiwania przez pełnoletnie dzieci (dziecko) dochodów (z wyjątkiem przewidzianych ustawą),
  

• wyrażenia wniosku o rozliczenie na preferencyjnych warunkach w rocznym zeznaniu podatkowym, złożonym w ustawowym terminie przewidzianym do jego składania.
  
  
  

Cytowane przepisy wprowadzają wyjątek od zasady dokonywania indywidualnego rozliczenia zobowiązania podatkowego podatników poprzez ustalenie preferencyjnego sposobu rozliczenia. W konsekwencji, aby móc rozliczyć się jako osoba samotnie wychowująca dziecko należy spełniać wszystkie warunki określone w stosownych przepisach.

Ponadto przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie uzależniają prawa podatnika do preferencyjnego opodatkowania jego dochodów od tego, czy przez cały rok był osobą samotnie wychowującą dzieci. Wystarczające jest zatem, aby taki stan zaistniał w ciągu roku.

Z istoty pojęcia „osoby samotnie wychowującej dziecko” wynika, że jest to osoba, która w określonej sytuacji, w określonym czasie zupełnie sama (bez udziału drugiej osoby), zajmuje się wychowywaniem dziecka, stale troszczy się o jego byt materialny i rozwój emocjonalny. Przepis art. 6 ust. 4 ustawy wymienia enumeratywnie osoby, którym przysługuje status osób samotnie wychowujących dzieci, odwołując się zarówno do statusu cywilnoprawnego osoby wychowującej dzieci, jak również do tego, że osoba ta musi faktycznie wychowywać dzieci samotnie, tj. bez wsparcia drugiego z rodziców. Jest to więc taka osoba, która stale troszczy się o byt materialny i rozwój emocjonalny dziecka, bez udziału (wsparcia) drugiej osoby. Jednocześnie o samotnym wychowywaniu dziecka nie musi przesądzać orzeczenie sądowe o sprawowaniu władzy rodzicielskiej przez jedno z rodziców. W sytuacji, gdy żaden z rodziców nie jest pozbawiony władzy rodzicielskiej, ani nie jest ona ograniczona, a oboje są stanu wolnego, zarówno jeden jak i drugi może samotnie wychowywać dziecko. Przy czym prawo do omawianej preferencji przysługuje jedynie temu z rodziców, który faktycznie w roku podatkowym samotnie, tj. bez udziału drugiego rodzica, wychowywał dziecko, czyli sprawował nad nim stałą opiekę, zamieszkując z nim.

Zasady korzystania z podatkowej ulgi na dzieci określa art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 27f ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2009 r. do 31 grudnia 2012 r. – od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską,
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało,
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   
   

W myśl art. 27f ust. 2 ww. ustawy – odliczeniu podlega kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali, o której mowa w art. 27 ust. 1, za każdy miesiąc kalendarzowy, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1. Odliczenie nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   
   

W przypadku gdy w tym samym miesiącu kalendarzowym w stosunku do dziecka wykonywana jest władza, pełniona funkcja lub sprawowana opieka, o których mowa w ust. 1, każdemu z podatników przysługuje odliczenie w kwocie stanowiącej 1/30 kwoty obliczonej zgodnie z ust. 2 za każdy dzień sprawowania pieczy nad dzieckiem (art. 27f ust. 3 ustawy).

Odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej (art. 27f ust. 4 tej ustawy).

Według art. 27f ust. 5 cyt. ustawy – odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów – imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka,
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka,
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą,
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   
   

Stosownie do art. 27f ust. 6 ww. ustawy – przywołane wyżej przepisy stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Treść art. 27f ust. 6 w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 wskazuje, że odliczenie kwoty określonej w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

1. bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
2. do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

w związku z wykonywaniem ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z przepisu art. 27f ust. 7 ustawy wynika, że przepisy art. 6 ust. 8 i 9 stosuje się odpowiednio do dzieci, o których mowa w ust. 1 i 6.

Podkreślenia wymaga, że korzystanie z każdej preferencji podatkowej, w tym ulgi przewidzianej w art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, uzależnione jest od spełnienia wszystkich ustawowych przesłanek wymaganych do jej zastosowania.

Jak już wyżej wskazano warunkiem do skorzystania z tzw. ulgi prorodzinnej, oprócz osiągnięcia przez rodzica dochodów opodatkowanych według skali podatkowej, jest również – jak wynika z przepisów powyżej przywołanych – fakt nieuzyskiwania przez dziecko w roku podatkowym dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub 30b, przekraczających kwotę, o której mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże wyjaśnić należy, że kryterium dochodowe, ograniczające wysokość rocznego dochodu do 3.089 zł, z wyjątkiem renty rodzinnej, dotyczy dochodu dziecka pełnoletniego (do ukończenia 25 roku życia). Brak jest natomiast takiego warunku w odniesieniu do dziecka małoletniego. Oznacza to, że obliczanie dochodu uzyskanego przez dziecko, należy rozpocząć od dnia ukończenia przez nie 18 roku życia.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest rozwodnikiem i mieszka z synem, nad którym sprawuje opiekę samotnie. Oboje rodzice posiadają władzę rodzicielską. W roku podatkowym syn Wnioskodawcy przez cały rok zamieszkiwał tylko z Wnioskodawcą oraz uczył się w szkole, o której mowa w przepisach o systemie oświaty.

W 2012 roku podatkowym:

• podatnik miał przychód 100.000 zł (druga stawka 32%) z tytułu umowy o pracę;
  
• syn podatnika w kolejności chronologicznej:,ol type=a>
• przed wakacjami z tytułu praktyk szkolnych zarobił 1.000 zł w wakacje ukończył 18 lat,
  
• po wakacjach podjął pracę i z tytułu umowy o pracę zarobił 3.000 zł, Oczywiste jest, że dochody te zostały uzyskane w roku podatkowym będącym przedmiotem zapytania.
  
  

Nie miały zastosowanie przepisy art. 30c ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub ustawy z dnia o podatku tonażowym.

Ponadto Wnioskodawca wskazał, że obowiązek alimentacyjny by ciążył, gdyby syn nie mieszkał z Wnioskodawcą i nie utrzymywałby go w ten sposób całkowicie.

W związku z powyższym należy stwierdzić, że Wnioskodawca w 2012 roku posiada status osoby samotnie wychowującej dziecko i ma prawo do skorzystania w 2012 roku z preferencyjnej formy opodatkowania przewidzianej dla osób samotnie wychowujących dzieci.

Wnioskodawca może rozliczać się z synem w taki sposób, gdyż syn do wakacji był osobą małoletnią. Osobie samotnie wychowującej dziecko do czasu ukończenia przez dziecko 18 roku życia przysługuje prawo do preferencyjnego rozliczenia.

W stosunku do dzieci małoletnich ustawodawca nie wprowadził kryterium dochodowego. Ulga przysługuje więc Wnioskodawcy z tytułu wychowywania małoletniego syna bez względu na kwotę dochodu syna. Prawo to dotyczy rocznego rozliczenia. Nie ma znaczenia, że syn ukończył w wakacje 18 lat.

Ponadto za 2012 rok Wnioskodawcy przysługuje prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej. Do momentu, gdy syn był niepełnoletni pozostawał pod władzą rodzicielską Wnioskodawcy. Z wniosku wynika, że nie ciążył na Wnioskodawcy obowiązek alimentacyjny, zatem prawo do ulgi prorodzinnej za 2012 rok przysługuje Wnioskodawcy za okres do ukończenia 18 roku życia, włącznie z miesiącem, w którym dziecko ukończy 18 rok życia i przestaje być małoletnim.

Podsumowując zatem powyższe, stwierdzić należy, że Wnioskodawca jako osoba samotnie wychowująca dziecko ma prawo do preferencyjnej formy opodatkowania przewidzianej dla osób samotnie wychowujących dziecko. Wnioskodawcy również przysługuje prawo do skorzystania z ulgi prorodzinnej za okres małoletności syna, tj. do miesiąca, w którym syn ukończył 18 lat, włącznie z miesiącem, w którym syn kończy 18 rok życia.

Natomiast w odniesieniu do do sposobu rozliczenia dochodów syna, należy wyjaśnić, co następuje.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody małoletnich dzieci własnych i przysposobionych, z wyjątkiem dochodów z ich pracy, stypendiów oraz dochodów z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku, podlegające opodatkowaniu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dolicza się do dochodów rodziców, chyba że rodzicom nie przysługuje prawo pobierania pożytków ze źródeł przychodów dzieci.

Należy zwrócić uwagę, że zacytowany powyżej przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy regułę zaliczania dochodów dzieci do dochodów rodziców lub osób samotnie je wychowujących odnosi wyłącznie do dochodów małoletnich dzieci własnych lub przysposobionych. 

Z wykładni gramatycznej art. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika zatem, że tylko dochody małoletnich dzieci z ich pracy, stypendiów oraz dochody z przedmiotów oddanych im do swobodnego użytku podlegają opodatkowaniu na imię małoletniego dziecka, bowiem są one wyłączone z zarządu majątkiem dziecka przez rodziców. Natomiast inne dochody podlegają doliczeniu do dochodu rodziców. 

Dochody małoletnich dzieci podlegające łącznemu opodatkowaniu z dochodami rodziców podlegają wykazaniu na druku PIT/M stanowiącym załącznik do zeznania PIT-36. 

Do dochodu rodziców dolicza się co do zasady następujące dochody dzieci małoletnich podlegające opodatkowaniu na terytorium RP: dochód z renty, praw majątkowych, kapitałów pieniężnych, najmu, innych źródeł – jeżeli rodzicom przysługuje prawo do pobierania pożytków z tego tytułu.

Analizując zatem unormowania powyższego artykułu można niewątpliwie stwierdzić, że u podstaw regulacji nakazującej łączyć dochody małoletniego dziecka z dochodami jego rodziców lub rodzica samotnie go wychowującego leżą unormowania ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. (Dz. U. z 2012, poz. 788, z późn. zm.) – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, wedle których rodzicom przysługuje względem małoletniego dziecka władza rodzicielska (art. 93 § 1), która obejmuje w szczególności obowiązek i prawo rodziców do wykonywania pieczy nad osobą i majątkiem dziecka oraz do jego wychowania (art. 95 § 1), rodzice zaś zobowiązani są sprawować zarząd majątkiem dziecka pozostającego pod ich władzą rodzicielską z należytą starannością (art. 101 § 1). 

Z opisu stanu faktycznego wynika, że przed wakacjami syn Wnioskodawcy uzyskał dochód z tytułu praktyk szkolnych. Natomiast po wakacjach (będąc już pełnoletnim) uzyskał dochód z tytułu umowy o pracę.

W stosunku do opisanego dochodu małoletniego syna z tytułu praktyk szkolnych, stwierdzić należy, że dochód ten – jako dochód z pracy, wyłączony na mocy art. 7 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dochodów podlegających doliczeniu do dochodu rodzica – winien zostać rozliczony i opodatkowany w rocznym zeznaniu podatkowym PIT-37 złożonym za 2012 rok na imię i nazwisko syna wraz z dochodami uzyskanymi przez syna po wakacjach z tytułu umowy o pracę.

Jednocześnie tutejszy organ zastrzega, że rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest ustalanie, czy dziecko jest faktycznie wychowywane przez rodzica; stanowi to bowiem domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.