Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-455/14/MN
z 23 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 15 kwietnia 2014 r. (data wpływu 25 kwietnia 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 kwietnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie wyłączenia z opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Miasto wykonuje zadania publiczne określone w art. 7 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594 z późn. zm.) w zakresie utrzymania czystości i porządku oraz urządzeń sanitarnych, wysypisk i unieszkodliwiania odpadów komunalnych. Realizację tego zadania Miasto powierzyło P. Sp. z o .o., które na podstawie statutu realizuje zadania własne Miasta o charakterze użyteczności publicznej, których celem jest bieżące i nieprzerwane zaspokajanie zbiorowych potrzeb ludności w drodze świadczenia usług powszechnie dostępnych, m.in. w zakresie prowadzenia składowiska odpadów i unieszkodliwiania odpadów, odbioru i transportu odpadów komunalnych od właścicieli nieruchomości. Jednocześnie prowadzi działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Na mocy porozumienia zawartego z Wojewodą w dniu 27 kwietnia 2005 r. Miasto zrealizowało przy współudziale unijnych środków finansowych pochodzących z Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego inwestycję pod nazwą „K.”. Inwestycja obejmowała budowę kwatery na balast o pow. 1 ha, budowę hali sortowni odpadów zmieszanych pochodzących ze strumienia o pow. 2.550 m2, wyposażonej w ciągi technologiczne do transportu i odprowadzenia odpadów oraz niezbędne urządzenia techniczne umożliwiające zagospodarowanie wydzielonych surowców wtórnych, zakup specjalistycznych pojemników do selektywnej zbiórki surowców wtórnych, zakup specjalistycznych środków transportu – samochodów hakowych trzyosiowych, zakup kompaktora, spychacza i ładowarki samobieżnej. Inwestycja została zrealizowana na nieruchomości stanowiącej własność Gminy, będącej w użytkowaniu wieczystym Sp. z o. o. P. to jest Spółką, w której Miasto posiada 100% udziałów. Spółka posiada swój REGON, jest podatnikiem VAT zgodnie z art. 15 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzącym działalność podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem. Po zrealizowaniu każdego etapu ww. projektu zawierano umowy użyczenia elementów zadania pomiędzy Miastem a P. Sp. z o. o.

Zgodnie z zawartym porozumieniem o współpracy w dniu 15 grudnia 2004 r. pomiędzy Miastem a P. Sp. z o. o. po zakończeniu realizacji projektu Miasto zamierza przekazać wykonaną inwestycję do majątku spółki w drodze podwyższenia kapitału zakładowego (wkładem niepieniężnym, tj. aportem).

P. Sp. z o. o. przejmie zarządzanie wykonanym projektem obejmującym halę sortowni odpadów, kwatery na balast oraz sprzęt, co spowoduje, że zobligowane będzie do monitorowania rezultatów i pomiaru wskaźników osiągnięć zrealizowanego projektu zgodnie z określonymi wskaźnikami. Poszczególne urządzenia, tj. hala sortowni, linie technologiczne, linia do produkcji paliwa alternatywnego, kwatera balastu oraz urządzenia mobilne do obsługi procesów technologicznych, stanowią część służącą konkretnemu celowi, tj. zagospodarowaniu odpadów komunalnych. Miasto uważa, że sortownia wraz z pozostałymi składnikami majątkowymi powstała w ramach prowadzonej inwestycji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 2 pkt 27e ustawy o VAT „zorganizowana części przedsiębiorstwa” została zdefiniowana jako organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

„Zorganizowaną część przedsiębiorstwa musi zatem charakteryzować niezależność finansowa i organizacyjna, a po wydzieleniu część przedsiębiorstwa musi stanowić niezależne przedsiębiorstwo. Z treści tej definicji wynika, iż ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa mamy do czynienia wówczas, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania);
2. zespół ten musi być organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie; o wyodrębnieniu finansowym może świadczyć nie tylko samodzielne sporządzanie bilansu przez oddział, ale każde wyodrębnienie, na podstawie którego możemy poznać sytuację finansową części przedsiębiorstwa, które będzie przedmiotem zbycia;
3. wyodrębnione składniki muszą być przeznaczone do realizacji określonych zadań gospodarczych;
4. po wyodrębnieniu część przedsiębiorstwa musi być niezależnym przedsiębiorstwem samodzielnie realizującym te zadania.

Zespół składników majątkowych wskazanych we wniosku, które Miasto zamierza wnieść aportem do Spółki jest wyodrębnionym zespołem składników. Poszczególne urządzenia stanowią logiczną całość służącą konkretnemu celowi i nie mogą funkcjonować niezależnie. Ta okoliczność wskazuje na potencjalną zdolność do funkcjonowania sortowni jako samodzielnego podmiotu gospodarczego zajmującego się sortowaniem odpadów. Czynności mogłyby być wykonywane odpłatnie na rzecz podmiotów dostarczających odpady do Sortowni. Okoliczność ta świadczy ponadto, że możliwym jest prowadzenie w stosunku do sortowni odrębnej ewidencji zdarzeń gospodarczych – przyjęcie odpadów do sortowni, dokonanie sortowania odpadów, wyrób paliwa alternatywnego. W związku z powyższym jest możliwe przyporządkowanie kosztów, przychodów oraz należności i zobowiązań do tak zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W związku z tym należy uznać, że w stosunku do ww. inwestycji będącej przedmiotem aportu zachodzi przesłanka wyodrębnienia finansowego (potencjalnego). Sortownia odpadów wraz z pozostałymi składnikami majątkowymi mającymi być wniesionymi w formie aportu do Spółki miejskiej stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 4a ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2011 r., Nr 74, poz. 397 ze zm.), zgodnie z którym jest to organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania. Jak wskazano powyżej w stosunku do sortowni odpadów wraz z urządzeniami mobilnymi zachodzi przesłanka wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego, a w związku z tym wniesienie aportu wskazanych składników majątkowych nie stanowi przychodu podlegającego opodatkowaniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy aport całej inwestycji pozostającej obecnie w użyczeniu P. Sp. z o .o. podlega opodatkowaniu podatkiem VAT?
2. Czy przekazanie przez Miasto dla P. Sp. z o.o. majątku powstałego w wyniku zrealizowanej inwestycji można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a planowany aport składników majątkowych i inwestycji w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług wyłączony będzie z opodatkowania podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Aporty zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług, co do zasady, podlegają opodatkowaniu. Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem VAT podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie jednak z art. 6 pkt 1, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przez dostawę towarów, w myśl art. 7 ust 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Stosownie do art. 2 pkt 6 ustawy, pod pojęciem towaru należy rozumieć rzeczy oraz ich części a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Miasto stoi na stanowisku, iż przekazanie spółce aportem majątku pozostającego obecnie u niej w użyczeniu oraz zrealizowanej inwestycji spełnia kryteria zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Uważa, że wniesienie składników majątku do Spółki należy traktować jako transakcję zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Reasumując: Zbycie przez Miasto w formie aportu majątku powstałego w wyniku zrealizowanej inwestycji pozostającego obecnie w użyczeniu P. Sp. z o.o. można uznać za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, a planowany aport składników majątkowych zrealizowanej inwestycji do spółki miejskiej, w rozumieniu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, będzie czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

A zatem, w przypadku, gdy przedmiotem transakcji jest zbycie przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa, czynność ta nie podlega przepisom ustawy o podatku od towarów i usług.

Pojęcie „transakcja zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawa towarów” w ujęciu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, np.: sprzedaż, zamiana, darowizna, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aport.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Przepis art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług stanowi, że pod pojęciem zorganizowanej części przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem dla uznania, że transakcja dotyczy zorganizowanej części przedsiębiorstwa jest więc to, aby stanowiła ona zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział, itp. Przy czym w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne, niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym.

Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są łącznie następujące przesłanki:

1. istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania,
2. zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
3. składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
4. zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, że definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m. in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Zgodnie z art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), wcześniej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r., w sprawie harmonizacji ustawodawstw państw członkowskich w odniesieniu do podatków obrotowych - wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa wymiaru podatku (77/388/EWG Dz. Urz. UE z dnia 13 czerwca 1977 r. L 145 s.1 ze zm.), w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Z powyższego przepisu wynika, że wprowadza on, tak samo jak ma to miejsce w ustawie o podatku od towarów i usług, możliwość wyłączenia z zakresu opodatkowania przekazania całości lub części majątku przedsiębiorstwa.

Zakres powyższego wyłączenia zdefiniował w wyrokach Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. sprawa C-497/01, Zita Modes Sarl stwierdził, że celem ww. opcji jest uproszczenie rozliczeń związanych z przeniesieniem majątku przedsiębiorstwa lub jego części, bądź wniesieniem ich aportem. W wyroku tym przyjęto, że jeżeli państwo członkowskie wprowadziło do swojego systemu VAT opcję zawartą w pierwszym zdaniu art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy uznając, że w przypadku wydania całości majątku nie ma miejsca dostawa towarów w rozumieniu regulacji VAT, to zasada ta ma zastosowanie – nie wyłączając możliwości ograniczenia jej stosowania do okoliczności zawartych w zdaniu drugim tego samego paragrafu – do każdego wydania przedsiębiorstwa lub samodzielnej części przedsiębiorstwa, włączając składniki materialne i niematerialne, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa, mogącego samodzielnie prowadzić działalność gospodarczą. Nabywca musi jednak wyrazić zamiar dalszego prowadzenia nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie jego bezpośredniej likwidacji i sprzedaży zapasów. TSUE wskazał, że biorąc pod uwagę cel dyrektywy, pojęcia w niej użyte powinny być interpretowane w sposób jednolity i niezależny (autonomiczny), uwzględniając kontekst i cel regulacji. W wyroku tym, dokonując wykładni funkcjonalnej art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy, TSUE uznał, że celem wyłączenia zbycia przedsiębiorstwa z opodatkowania jest zapewnienie neutralności podatkowej takiej czynności, która obciążając stronę istotnym zobowiązaniem podatkowym i tak rodziłaby prawo do odliczenia lub zwrotu podatku naliczonego. Trybunał podkreślił, że przeniesienie, o jakim mowa w art. 19 Dyrektywy 2006/112/WE, dotyczy między innymi części przedsiębiorstwa, a istotne znaczenie ma funkcjonalne powiązanie składników majątkowych umożliwiające realizację określonego zadania gospodarczego. Natomiast w wyroku C-444/10 z dnia 10 listopada 2011 r. TSUE wywiódł, że jeżeli działalność gospodarcza tego nie wymaga, przedmiotem zbycia nie muszą być wszystkie składniki z nią związane, aby czynność ta wyłączona była z opodatkowania na podstawie art. 5 ust. 8 Szóstej Dyrektywy.

Z powołanych orzeczeń wynika, że wyodrębnienie organizacyjne i finansowe (wskazane przepisami ustawy) nie musi mieć charakteru bardzo sformalizowanego. Bardziej istotne jest wyodrębnienie stricte funkcjonalne, które pozwala na dalsze funkcjonowanie części przedsiębiorstwa w sposób niezależny po oddzieleniu jego od reszty przedsiębiorstwa.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że Miasto zamierza przekazać wykonaną inwestycję (obejmującą budowę kwatery na balast o pow. 1 ha, budowę hali sortowni odpadów zmieszanych pochodzących ze strumienia o pow. 2.550 m2, wyposażonej w ciągi technologiczne do transportu i odprowadzenia odpadów oraz niezbędne urządzenia techniczne umożliwiające zagospodarowanie wydzielonych surowców wtórnych, zakup specjalistycznych pojemników do selektywnej zbiórki surowców wtórnych, zakup specjalistycznych środków transporty – samochodów hakowych trzyosiowych, zakup kompaktora, spychacza i ładowarki samobieżnej) do majątku spółki w drodze podwyższenia kapitału zakładowego (wkładem niepieniężnym, tj. aportem).

Sp. z o. o. przejmie zarządzanie wykonanym projektem obejmującym halę sortowni odpadów, kwatery na balast oraz sprzęt, co spowoduje, że zobligowane będzie do monitorowania rezultatów i pomiaru wskaźników osiągnięć zrealizowanego projektu zgodnie z określonymi wskaźnikami. Poszczególne urządzenia, tj. hala sortowni, linie technologiczne, linia do produkcji paliwa alternatywnego, kwatera balastu oraz urządzenia mobilne do obsługi procesów technologicznych, stanowią część służącą konkretnemu celowi, tj. zagospodarowaniu odpadów komunalnych. Miasto uważa, że sortownia wraz z pozostałymi składnikami majątkowymi powstała w ramach prowadzonej inwestycji stanowi zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Ponadto wskazano, że w stosunku do sortowni odpadów wraz z urządzeniami mobilnymi zachodzi przesłanka wyodrębnienia organizacyjnego, finansowego i funkcjonalnego.

Analiza przedstawionego zdarzenia przyszłego oraz treści powołanych przepisów prawa, przy uwzględnieniu orzecznictwa TSUE, prowadzi do konkluzji, że o ile – na co wskazuje treść wniosku – w momencie przekazania wyodrębniona część przedsiębiorstwa będzie posiadać cechy wymienione w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, to będzie stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa i do czynności jej zbycia (aportu), na podstawie art. 6 ust.1, przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie będą miały zastosowania.

Poszczególne składniki będące przedmiotem tego aportu – jak wynika z wniosku – w sensie funkcjonalnym, finansowym oraz organizacyjnym stanowią zespół służący realizacji określonych zadań gospodarczych, który może stanowić niezależne przedsiębiorstwo.

Zatem aport w postaci opisanej zorganizowanej części przedsiębiorstwa należy uznać za czynność niepodlegającą przepisom ustawy o podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 6 pkt 1 ustawy o podatku do towarów i usług.

Jednocześnie podkreślić należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Końcowo należy wskazać, że niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do zagadnienia objętego zakresem żądania, natomiast nie rozstrzyga merytorycznie pozostałych kwestii zawartych w opisie sprawy, w szczególności przedstawionej kwestii na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.