2014.08.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/443-425/14-2/IG
z 11 sierpnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 7 maja 2014 r. (data wpływu 12 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług udzielania licencji – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu świadczonych usług udzielania licencji.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka dalej (Spółka lub Podatnik) w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy gry komputerowe przeznaczone do dalszej sprzedaży w postaci praw do licencji. Przychody, które Spółka osiąga są wynikiem realizacji umów licencyjnych zawartych z kontrahentami na całym świecie. Spółka ma szereg podpisanych umów na dystrybucję gier z wydawcami - podmiotami polskimi ale również podmiotami z różnych krajów na całym świecie, poza granicami Polski. Umowy Spółki z wydawcami gwarantują jej wynagrodzenie za udostępnienie gier, w formie tantiem - określonego w umowie procentu ze sprzedaży gier zrealizowanej przez wydawcę. Wydawcy przedstawiają Podatnikowi cyklicznie raporty sprzedaży, w oparciu o które kalkulowane jest należne wynagrodzenie, czyli tantiemy. Spółka dopiero w momencie otrzymania raportu sprzedaży od wydawcy uzyskuje informację o wysokości należnego wynagrodzenia za dany okres dystrybucji gry i na tej podstawie wystawia fakturę.

Umowy zawarte z wydawcami przewidują różne terminy przesyłania raportów przez wydawców. Niektórzy z wydawców przesyłają raporty w okresach kwartalnych, inni w okresach miesięcznych, przykładowo Spółka otrzymuje raport:

20 dni roboczych po zakończeniu kwartału, płatność co do zasady powinna nastąpić w ciągu 10 lub 30 dni po otrzymaniu przez wydawcę faktury VAT,
30 dni roboczych po zakończeniu kwartału, płatność co do zasady powinna nastąpić w ciągu 10 lub 30 dni licząc od dnia otrzymania przez wydawcę faktury VAT,
30 dni roboczych po zakończeniu miesiąca, płatność co do zasady powinna nastąpić w ciągu 30 dni po zakończeniu miesiąca,
45 dni roboczych po zakończeniu kwartału, płatność co do zasady powinna nastąpić w ciągu 45 dni roboczych po zakończeniu kwartału.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Wątpliwość Podatnika budzi moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. (dalej UVAT).

Zdaniem Wnioskodawcy, w myśl art. 19a ust. 1 UVAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r., obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru lub wykonania usługi. Zgodnie z ogólną zasadą określoną w powyższym przepisie obowiązek podatkowy nie jest już uzależniony od momentu wystawienia faktury VAT, ale tożsamy z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi.

Dla sprzedaży dokonywanej z tytułu sprzedaży praw i licencji od 1 stycznia 2014 r. obowiązek podatkowy powstaje właśnie na zasadach ogólnych, to jest: zgodnie z przepisem określonym w art. 19a ust. 1-3 i 8 UVAT. Dla tego rodzaju sprzedaży przepisy w zakresie podatku VAT od 2014 r. nie określają wyjątków od zasady ogólnej.

Jak wspomniano powyżej, na podstawie ww. przepisu art. 19a ust. 1-3 UVAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. W odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę. Usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczenia, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia usługi. Natomiast, jeżeli przed wykonaniem usługi sprzedaży praw lub udzielania usługi otrzymano całość czy część zapłaty to zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy VAT obowiązek podatkowy VAT powstaje z chwilą otrzymania zapłaty w odniesieniu do tej kwoty.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego zgodnie z postanowieniami umów, Podatnik dokonuje rozliczenia z kontrahentami w okresach miesięcznych lub kwartalnych na podstawie otrzymanych raportów sprzedaży, które wpływają do Podatnika - odpowiednio w ciągu 20, 30 lub 45 dni roboczych. W tym miejscu należy dodać, że zgodnie z art. 353(1) ustawy Kodeks cywilny, Strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Jak wynika z powyższego przepisu, Strony umowy mogą układać łączące je stosunki kontraktowe w dowolny sposób, także dowolnie ustalać warunki płatności. Zasada swobody umów opiera się na etycznych założeniach państwa demokratycznego oraz swobody działalności gospodarczej stanowiącej przesłankę gospodarki rynkowej.

Należy mieć również na względzie charakter przedmiotu transakcji i możliwość poprawnej i wiarygodnej kalkulacji wynagrodzenia z tytułu faktycznej sprzedaży licencji mającej oparcie w ilości tantiem, których ilość szczegółowo przedstawiona jest w przedmiotowych raportach. Spółka zawarła umowy licencyjne, których stroną są m.in. największe firmy na świecie zajmujące się dystrybucją gier. Warunki umów są warunkami powszechnie stosowanymi na świecie w umowach, których przedmiotem jest sprzedaż licencji. W efekcie Spółka nie ma wpływu na indywidualne kształtowanie warunków dotyczących chociażby terminów przesyłania raportów sprzedaży.

Wobec powyższego mając na uwadze regulacje UVAT obowiązujące od 1 stycznia 2014 r., w ocenie Podatnika, momentem powstania obowiązku podatkowego będzie dzień otrzymania raportu sprzedaży, który będzie tożsamy z chwilą wykonania usługi. Należy mieć na względzie, że przepisy w zakresie podatku VAT nie określają i nie definiują, co należy rozumieć za wykonanie usługi. Określają tylko, że obowiązek podatkowy VAT powstaje z chwilą wykonania usługi. Jako, że od 2014 r. obowiązek podatkowy VAT nie jest uzależniony od momentu wystawienia faktury, ale właśnie od wykonania usługi, należy określić moment jej wykonania. Jak wskazano w stanie faktycznym, Spółka po zakończeniu odpowiednio miesiąca lub kwartału otrzymuje raporty sprzedaży. Raporty wpływają do Podatnika w zależności od ustaleń z kontrahentami w ciągu 20 lub 30 lub 45 dni od zakończenia miesiąca lub kwartału i na podstawie danych wynikających z przedmiotowych raportów wystawia FV, raporty są podstawą rozliczeń z kontrahentami i pokazują podstawę do naliczania tantiem. A zatem Spółka będzie postępować prawidłowo rozpoznając obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży praw i licencji w kraju i za granicą na zasadach ogólnych, tj. z chwilą wykonania usługi, która tożsama będzie z chwilą otrzymania raportu sprzedaży od kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z póżn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Przez sprzedaż z kolei rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów (art. 2 pkt 22 ww. ustawy).

Z dniem 1 stycznia 2014 r. zaczęły obowiązywać zmiany wprowadzone ustawą z dnia 7 grudnia 2012 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 35, z póżn. zm.) dotyczące m.in. momentu powstania obowiązku podatkowego oraz wystawiania faktur.

Zgodnie z zasadą ogólną wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

W myśl ust. 2 powołanego przepisu, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

W art. 19a ust. 3 ustawy o VAT wskazano, że usługę, dla której w związku z jej świadczeniem ustalane są następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego okresu, do którego odnoszą się te płatności lub rozliczenia, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi. Usługę świadczoną w sposób ciągły przez okres dłuższy niż rok, dla której w związku z jej świadczeniem w danym roku nie upływają terminy płatności lub rozliczeń, uznaje się za wykonaną z upływem każdego roku podatkowego, do momentu zakończenia świadczenia tej usługi.

W myśl art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Art. 28b ustawy stanowi, że miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n.

Zgodnie z art. 109 ust. 3a ustawy podatnicy świadczący usługi, których miejscem świadczenia nie jest terytorium kraju, są obowiązani w prowadzonej ewidencji podać nazwę usługi, wartość usługi bez podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, uwzględniając moment powstania obowiązku podatkowego określany dla tego rodzaju usług świadczonych na terytorium kraju. W przypadku usług, do których stosuje się art. 28b, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19a ust. 1-3 i 8.

Z konstrukcji podatku od towarów i usług wynika, że podatnik, który wykonuje czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zobowiązany jest opodatkować daną czynność w momencie powstania obowiązku podatkowego. Powyżej wskazany przepis art. 19a ust. 1 formułuje zasadę ogólną, zgodnie z którą obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towaru bądź wykonania usługi co oznacza, że podatek staje się wymagalny w rozliczeniu za okres, w którym dokonana została dostawa towarów bądź świadczenie usług i powinien być rozliczony za ten okres. Natomiast w odniesieniu do usług przyjmowanych częściowo, o których mowa w ust. 2 powołanego artykułu, należy wskazać, że obowiązek podatkowy – w przypadku wykonania usługi częściowej – powstaje właśnie w tej części.

Poza tym, należy zwrócić uwagę, że dla powstania obowiązku podatkowego na zasadach ogólnych nie ma zupełnie znaczenia chwila wystawienia faktury.

Jednakże, stosownie do art. 19a ust. 8 powołanej ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Moment powstania obowiązku podatkowego wymaga od wykonawcy danej usługi prawidłowego określenia momentu jej wykonania. Ustawa o VAT nie definiuje tego momentu, ani w żaden sposób nie precyzuje, jakimi kryteriami należy posługiwać się dla jego określenia. Należy jednak wskazać, że o faktycznym wykonaniu usługi decyduje jej charakter. Z kolei o charakterze i o dacie wykonania tej usługi decydują strony umowy cywilnoprawnej, chyba że moment ten jest określany przez obowiązujący przepis prawa regulujący zasady wykonywania danego rodzaju usług. Ponadto, stosownie do art. 353¹ ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), strony zawierające umowę mogą ułożyć stosunek prawny według swego uznania, byleby jego treść lub cel nie sprzeciwiały się właściwości (naturze) stosunku, ustawie ani zasadom współżycia społecznego. Z powyższej zasady wynika, że strony mogą dowolnie kształtować treść umowy w granicach wyznaczonych przez obowiązujące przepisy prawa, w tym także przepisy prawa podatkowego.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej tworzy gry komputerowe przeznaczone do dalszej sprzedaży w postaci praw do licencji. Przychody, które Spółka osiąga są wynikiem realizacji umów licencyjnych zawartych z kontrahentami na całym świecie. Spółka ma szereg podpisanych umów na dystrybucję gier z wydawcami - podmiotami polskimi ale również podmiotami z różnych krajów na całym świecie, poza granicami Polski. Umowy Spółki z wydawcami gwarantują jej wynagrodzenie za udostępnienie gier, w formie tantiem - określonego w umowie procentu ze sprzedaży gier zrealizowanej przez wydawcę. Wydawcy przedstawiają Podatnikowi cyklicznie raporty sprzedaży, w oparciu o które kalkulowane jest należne wynagrodzenie, czyli tantiemy. Spółka dopiero w momencie otrzymania raportu sprzedaży od wydawcy uzyskuje informację o wysokości należnego wynagrodzenia za dany okres dystrybucji gry i na tej podstawie wystawia fakturę.

20 dni roboczych po zakończeniu kwartału, płatność co do zasady powinna nastąpić w ciągu 10 lub 30 dni po otrzymaniu przez wydawcę faktury VAT,
30 dni roboczych po zakończeniu kwartału, płatność co do zasady powinna nastąpić w ciągu 10 lub 30 dni licząc od dnia otrzymania przez wydawcę faktury VAT,
30 dni roboczych po zakończeniu miesiąca, płatność co do zasady powinna nastąpić w ciągu 30 dni po zakończeniu miesiąca,
45 dni roboczych po zakończeniu kwartału, płatność co do zasady powinna nastąpić w ciągu 45 dni roboczych po zakończeniu kwartału.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi moment powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2014 r.

Mając na uwadze cytowane przepisy oraz opis stanu faktycznego należy stwierdzić, że dla usług sprzedaży gier komputerowych w postaci praw do licencji, co do zasady, obowiązek podatkowy będzie powstawał z chwilą wykonania usługi.

Ponieważ dla ww. usług są ustalane następujące po sobie terminy płatności lub rozliczeń, i usługi te są świadczone w sposób ciągły, dla celów ustalenia ich wykonania, stosowane będą „umowne” zasady uznania danej usługi za wykonaną.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę stanu faktycznego należy stwierdzić, że w opisanym modelu sprzedaży, w odniesieniu do którego wysokość wynagrodzenia (należności licencyjnej) nie jest znana w momencie jej udzielenia a okresowe należności licencyjne (płatne za okresy miesięczne, kwartalne) uzależnione są od określonego zdarzenia - otrzymania raportu sprzedaży od wydawcy o wysokości należnego wynagrodzenia za dany okres dystrybucji gry, obowiązek podatkowy powstanie na zasadach ogólnych określonych w przepisie art. 19a ust. 1 w związku z art. 19a ust. 3 - zdanie pierwsze - ustawy o VAT, a więc zgodnie z ustalonymi w umowie terminami rozliczeń/płatności tj. z upływem każdego okresu rozliczeniowego, w tym przypadku miesiąca, kwartału.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że okres rozliczeniowy musi zostać wydłużony o czas potrzebny na udokumentowanie zdarzeń niezbędnych dla ustalenia podstawy opodatkowania za dany okres rozliczeniowy tzn. jest uzależniony od przedstawienia przez kontrahenta zestawienia sprzedaży na bazie której Wnioskodawca ustali kwotę wynagrodzenia (określony procent od wielkości sprzedaży uzyskanej przez kontrahenta).

W ocenie Organu, nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że momentem powstania obowiązku podatkowego będzie dzień otrzymania raportu sprzedaży, który będzie tożsamy z chwilą wykonania usługi. Należy podkreślić, że ustawodawca w ww. przepisie nie uzależnił powstania obowiązku podatkowego od otrzymania zapłaty lub jakichkolwiek innych warunków takich jak np. „otrzymanie raportów sprzedaży”. Również art. 29a ust. 1 ustawy przewiduje sytuację, w której podstawę opodatkowania stanowi wszystko co usługodawca otrzymał lub ma otrzymać.

Jako, że od 2014 r. obowiązek podatkowy VAT nie jest uzależniony od momentu wystawienia faktury, ale właśnie od wykonania usługi, należy zawsze określić moment jej wykonania. Ponieważ z przedstawionego stanu faktycznego wniosku wynika, że ustalone są terminy rozliczeń to dla ww. usług momentem wykonania usługi jest koniec miesiąca lub kwartału za który mają nastąpić płatności zgodnie z art. 19a ust. 3 ustawy. A zatem Spółka nie będzie postępować prawidłowo rozpoznając obowiązek podatkowy z tytułu sprzedaży praw i licencji w kraju i za granicą dopiero z chwilą wykonania usługi, którą zdaniem Wnioskodawcy będzie otrzymanie raportu sprzedaży od kontrahenta.

Datą wykonania usługi w opisanej sytuacji będzie data upływu każdego okresu rozliczeniowego za który otrzymano raport o korzystaniu z praw będących przedmiotem licencji, a nie data otrzymania raportu od kontrahentów.

Należy podkreślić, że z uwagi na fakt, że ustawodawca podatkowy w regulacjach ustawy o VAT nie przewidział szczególnego momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług świadczonych przez Wnioskodawcę, nie można wnioskować, że w takiej sytuacji specyfika okoliczności przedstawionych w sprawie pozwalałaby ustalić obowiązek podatkowy cotra legem, wbrew obowiązującym normom prawnym, odraczając rozpoznanie obowiązku podatkowego do chwili otrzymania (raportów) od kontrahentów. Co więcej, w takiej sytuacji to na Wnioskodawcy spoczywa obowiązek wyegzekwowania od kontrahentów dochodzonych praw. Fakt, że bywa to utrudnieniem, nie może przesądzać o tym, że automatycznie, dla uproszczenia należy odsunąć w czasie moment powstania obowiązku podatkowego z tytułu sprzedaży praw do licencji, w szczególności gdy regulacje art. 19a nie przewidują takiej możliwości. To Wnioskodawca zobowiązany jest w omawianych okolicznościach do ustanowienia takiego systemu dochodzenia i określania wysokości należnych kwot z tytułu użytkowania praw powierzonych im do zarządzania przez twórcę, który pozwoliłby realizować obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług zgodnie z ustawowymi terminami.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin