Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP2/443-591/14/EK
z 29 lipca 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 5 maja 2014 r. (data wpływu 7 maja 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z inwestycją polegającą na przebudowie i doposażeniu ośrodka zdrowia oraz sposobu zrealizowania tego prawa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z inwestycją polegającą na przebudowie i doposażeniu ośrodka zdrowia oraz sposobu zrealizowania tego prawa.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina (dalej: „Gmina” lub „Wnioskodawca”) jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W 2012 r. zrealizowała inwestycję (dalej: „Inwestycja”) polegającą na przebudowie i doposażeniu ośrodka zdrowia w miejscowości Ł. (dalej: „Ośrodek Zdrowia”), który mieści się w budynku stanowiącym jej własność. Budynek o powierzchni całkowitej 390,64 m², dzieli się na dwie części: użytkową i mieszkalną, które zajmują odpowiednio jego parter i piętro. Na parterze budynku znajduje się Ośrodek Zdrowia (gabinety lekarskie). Cała powierzchnia parteru (179,97 m²) jest przedmiotem odpłatnego wynajmu na rzecz lekarzy prowadzących w budynku prywatną praktykę. Z tytułu wynajmu Gmina wystawia najemcom faktury i nalicza podatek należny według odpowiedniej stawki. Pozostałą część budynku (210,67 m²) zajmują lokale mieszkalne (znajdujące się na piętrze) oraz klatka schodowa. Część mieszkalna również jest odpłatnie udostępniana na podstawie umów najmu, z tym, że w tym przypadku Gmina wystawia najemcom faktury ze zwolnieniem od podatku (zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług). Taki sposób wykorzystania budynku obowiązywał już przed Inwestycją i nie uległ zmianie po jej zakończeniu. W ramach Inwestycji przeprowadzono liczne prace wewnątrz i na zewnątrz budynku. Wszystkie prace wykonane wewnątrz dotyczyły wyłącznie części zajmowanej przez Ośrodek Zdrowia, znajdującej się na parterze. Prace zewnętrzne (np. remont dachu, elewacji, utwardzenie terenu wokół budynku), dotyczyły całej bryły budynku.

Ponoszone przez Gminę wydatki były dokumentowane fakturami VAT z wykazanymi na nich kwotami podatku naliczonego. Część faktur (dokumentujących wydatki np. na dostawę sprzętu i wyposażenia ośrodka zdrowia, czy też badania techniczne tych urządzeń) dotyczy wyłącznie części użytkowej budynku. Pozostałe faktury, dotyczące np. wydatków na roboty budowlane, dokumentują zarówno wydatki, które można bezpośrednio przyporządkować do części użytkowej (np. w przypadku usług budowlanych wykonanych wewnątrz budynku), jak i wydatki, które można do tej części przyporządkować tylko w pewnym stopniu (np. usługi budowlane wykonane „na zewnątrz” budynku, a także koszty opracowania dokumentacji, czy nadzoru inwestorskiego).

W związku z odpłatnym świadczeniem usług wynajmu części użytkowej (parteru) budynku, Gmina rozważa odliczenie części podatku naliczonego od wydatków na Inwestycję. W celu wyliczenia kwot podatku naliczonego, w odniesieniu do których przysługuje jej prawo do odliczenia, Gmina zamierza dokonać alokacji poniesionych wydatków do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, które są wykonywane w budynku, zgodnie z poniższym opisem.

Jeżeli wydatki udokumentowane fakturami dotyczą towarów i usług nabytych wyłącznie na potrzeby Ośrodka Zdrowia (parter budynku), wówczas Gmina zamierza odliczyć podatek od takich wydatków w całości. Natomiast, jeżeli wydatki udokumentowane fakturami dotyczą towarów i usług nabytych na potrzeby całego budynku (tj. zarówno części użytkowej, jak i mieszkalnej), wówczas zamierza dokonać alokacji tych wydatków do działalności opodatkowanej stosując w tym celu miarodajny klucz powierzchniowy.

Zważywszy, że powierzchnia przebudowanego budynku, przeznaczona na świadczenie usług podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wynosi 179,97 m², a cała powierzchnia budynku wynosi 390,64 m², to udział powierzchni przeznaczonej na świadczenie czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług w stosunku do powierzchni całego budynku wynosi 46,07% (179,97/390,64 x 100%). Tak więc, zgodnie z powyższymi uwagami, w przypadku wydatków, które dotyczyły zarówno części użytkowej, jaki mieszkalnej budynku, Gmina zamierza dokonać odliczenia 46,07% kwoty podatku naliczonego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

• Czy przedstawiony przez Gminę sposób dokonania odliczenia podatku naliczonego od wydatków związanych z przeprowadzoną Inwestycją będzie prawidłowy?
• W jaki sposób Gmina powinna zrealizować przysługujące jej prawo do odliczenia?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest uprawniony do odliczenia całości podatku naliczonego od wydatków, które może bezpośrednio przyporządkować do części użytkowej budynku, wykorzystywanej wyłącznie do czynności opodatkowanych. Zaś w przypadku wydatków dotyczących całej bryły budynku, jest uprawniony do dokonania odliczenia częściowego, według udziału procentowego (46,07%) ustalonego na podstawie stosunku powierzchni Ośrodka Zdrowia do całości budynku.

W odniesieniu do pytania nr 2 Gmina wyraziła stanowisko, że może zrealizować przysługujące jej prawo do odliczenia poprzez korektę deklaracji VAT składanych za okresy, w których otrzymała faktury dokumentujące wydatki związane z Inwestycją.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Prawo do odliczenia podatku od towarów i usług od wydatków na Inwestycję

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikowi o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Prawo to przysługuje podatnikowi o tyle, o ile nie zachodzą przesłanki negatywne, sprecyzowane w art. 88 ustawy. Dodatkowo, prawo to przysługuje w pełnym zakresie, o ile nie zachodzą okoliczności przewidziane w art. 90 i 91 tej ustawy.

Tak więc, w celu dokonania oceny możliwości skorzystania z prawa do odliczenia, należy każdorazowo rozstrzygnąć, czy towary i usługi, przy zakupie których naliczono podatek od towarów i usług:

• zostały nabyte przez podatnika tego podatku,
• pozostają w związku z wykonywaniem przez niego czynności opodatkowanych, a także,
• czy w przedmiotowej sytuacji nie występują przesłanki negatywne uregulowane w art. 88 oraz ograniczenia prawa do odliczenia wynikające z art. 90 i 91 ustawy.

Gmina jako podatnik podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, za podatników uznaje się osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na podstawie ust. 6 tej regulacji, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Zatem mając na uwadze, że umowa najmu jest niewątpliwie umową cywilnoprawną, uregulowaną w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93, z późn. zm.), w opinii Gminy, wykonywanie czynności na podstawie umów najmu oznacza działanie Gminy w charakterze podatnika.

Wykonywanie czynności opodatkowanych.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, opodatkowaniu podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Z kolei art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Stosownie natomiast do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów. W konsekwencji, w związku z faktem, że odpłatna czynność wynajmu pomieszczeń, nie stanowi dostawy towaru, stanowi ona odpłatną usługę w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy. Skoro zatem Gmina wykonuje czynność podlegającą opodatkowaniu, tj. odpłatne świadczenie usług udostępniania pomieszczeń na podstawie umów najmu, i świadczy te usługi działając w charakterze podatnika, przedmiotowa czynność podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Ponadto przedmiotowa czynność nie jest również zwolniona od podatku, gdyż przepisy nie przewidują w takim przypadku zwolnienia (odmiennie, niż w przypadku wynajmu na cele mieszkaniowe lub wynajmu nieruchomości o charakterze mieszkalnym).

Związek zakupionych towarów i usług z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

Związek pomiędzy zakupionymi towarami i usługami na potrzeby opisanej Inwestycji, a wykonywaniem przez Gminę czynności opodatkowanych, wydaje się być bezpośredni i oczywisty. Gdyby Gmina nie dokonała przebudowy Ośrodka Zdrowia, najemcy prawdopodobnie nie zdecydowaliby się na kontynuowanie praktyki w tym miejscu, gdyż budynek nie zapewniałby odpowiednich warunków do świadczenia usług medycznych. W szczególności nie spełniałby podwyższonych wymagań sanitarno-epidemiologicznych, technicznych, ochrony radiologicznej, niezbędnego wyposażenia itp., przewidzianych w przepisach prawa z zakresu ochrony zdrowia.

Trzeba również podkreślić, że Gmina od początku realizowała Inwestycję z zamiarem wykorzystania jej do czynności opodatkowanych, gdyż odpłatne udostępnianie nieruchomości lekarzom ma miejsce nieprzerwanie od wielu lat. Zamiar ten ziścił się natychmiast po oddaniu Inwestycji do użytkowania.

W przedmiotowym stanie faktycznym nie wystąpiła również żadna z negatywnych przesłanek prawa do odliczenia, o których mowa w art. 88 ustawy. Zdaniem Gminy, nie będą miały w stosunku do niej również zastosowania przepisy dotyczące korekty wieloletniej (art. 91 ustawy).

Sposób kalkulacji kwot podatku naliczonego od wydatków na Inwestycję.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jak stanowi ust. 2 powyższego artykułu, w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10.

W opinii Gminy, brzmienie art. 90 ust. 1 ustawy jednoznacznie wskazuje na obowiązek wyodrębnienia przez podatnika kwoty podatku naliczonego, związanej z czynnościami opodatkowanymi. Co więcej, przedmiotowy obowiązek alokowania kwot podatku naliczonego do związanych z nimi czynności opodatkowanych, ma pierwszeństwo przed odliczeniem proporcjonalnym, o którym mowa w art. 90 ust. 2 ustawy. Uwzględniając treść i systematykę wskazanych przepisów, podatnik ma więc obowiązek w pierwszej kolejności dokonać bezpośredniej alokacji kwot podatku naliczonego do czynności opodatkowanych, a dopiero w sytuacji, gdy nie jest to możliwe, powinien posłużyć się proporcją. Zdaniem Gminy, w stanie faktycznym będącym przedmiotem niniejszego wniosku, jest on zdolny dokonać bezpośredniej alokacji kwot podatku naliczonego do czynności opodatkowanych w rzetelny i miarodajny sposób. Z tego powodu, art. 90 ust. 2 ustawy nie znajdzie tutaj zastosowania.

Należy w tym miejscu zwrócić uwagę na fakt, że ustawa nie precyzuje sposobu, w jaki podatnik powinien przyporządkować całość lub część kosztów do czynności opodatkowanych, powierzając to zadanie samemu podatnikowi. Powyższe wynika z mnogości i zmienności możliwych w praktyce stanów faktycznych, których nie byłby w stanie w pełni przewidzieć ustawodawca, jak również z faktu, że to właśnie podatnik posiada najlepszą wiedzę na temat prowadzonej przez siebie działalności, jej skali i specyfiki. Istotne jest przy tym, by zastosowana metoda alokacji była rzetelna i wiernie odzwierciedlała rzeczywistość.

W celu określenia kwot podatku do odliczenia, Gmina może się więc posłużyć kluczem alokacyjnym, którego podstawę stanowi stosunek powierzchni budynku przeznaczonej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług do powierzchni budynku ogółem. W oparciu o zastosowane kryterium, zgodnie z przedstawionym wyżej stanem faktycznym, Gmina może zatem odliczyć 46,07% podatku naliczonego od wydatków dotyczących całego budynku - czyli zarówno części wykorzystywanej do wykonywania czynności opodatkowanych (Ośrodek Zdrowia), jak i do czynności zwolnionych (część mieszkalna), tj. np. wydatków dotyczących dachu, elewacji, czy prac budowlanych poza budynkiem. Jednocześnie, w przypadku wydatków na nabycie towarów i usług, które dotyczyły wyłącznie parteru budynku, wykorzystywanego tylko do czynności opodatkowanych (polegających na odpłatnym wynajmie gabinetów lekarskich) - Gmina może odliczyć całość podatku naliczonego.

Taki sposób alokacji, zdaniem Gminy, precyzyjnie odzwierciedla realny związek poszczególnych wydatków, z wykonywaniem czynności opodatkowanych i zwolnionych. „Będąc opartym na stałym i obiektywnym kryterium, jakim jest sposób wykorzystania powierzchni budynku przez Gminę, jest to w ocenie Gminy, biorąc pod uwagę przebieg i zakres Inwestycji, jedyny rzetelny sposób przyporządkowania tych kwot”. Proponowana metoda kalkulacji, w ocenie Gminy, w pełni umożliwia wyodrębnienie kwot podatku, o których mowa w art. 90 ust. 1 ustawy, w konsekwencji zapewniając realizację podstawowego celu tej regulacji, czyli zachowania zasady neutralności podatku od towarów i usług dla podatnika. Możliwość wyodrębnienia powyższych kwot jednoznacznie przesądza również o tym, że nie znajdą w tym przypadku zastosowania przepisy art. 90 ust. 2 i nast. ustawy.

Prawidłowość przedstawionego w przedmiotowym wniosku stanowiska w kwestii możliwości wyodrębnienia kwot podatku do odliczenia w oparciu o klucz alokacji, odnoszący się do powierzchni nieruchomości wykorzystywanej częściowo do wykonywania czynności opodatkowanych oraz do czynności zwolnionych, potwierdzają liczne interpretacje przepisów prawa podatkowego, wydane przez Ministra Finansów w indywidualnych sprawach podatników.

Przykładowo, w interpretacji z dnia 15 maja 2013 r., sygn. ITPP1/443-107/13/KM Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy stwierdził, że: „Zauważyć zatem należy, iż w opisanych okolicznościach wystąpi związek pomiędzy dokonywanymi zakupami, związanymi z prowadzonymi inwestycjami a czynnościami opodatkowanymi. W rozpatrywanej sprawie mamy bowiem do czynienia z sytuacją, gdy nabyte towary i usługi związane z tymi inwestycjami w momencie ich nabycia, służyły (miały służyć) czynnościom związanym z wynajmem lokali użytkowych znajdujących się w budynku użytkowo-mieszkalnym, zatem przysługiwało (w części) prawo do obniżenia podatku należnego. Skoro - jak wynika z wniosku - Gmina jest w stanie przyporządkować poniesione wydatki do określonego rodzaju działalności w oparciu o klucz powierzchniowy, przy założeniu, że ww. klucz jest miarodajny i obiektywnie odzwierciedla przeznaczenie zakupionych towarów i usług, to w odniesieniu do ww. wydatków związanych z czynnościami opodatkowanymi Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego. Zatem w tej części należało uznać zaprezentowane stanowisko za prawidłowe”.

Podobnie:

• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi, w interpretacji indywidualnej z dnia 10 października 2013 r., sygn. IPTPP4/443-503/13-5/JM: „W odniesieniu do stosowanej metody wyodrębnienia podatku wskazać należy, że sposób wyodrębnienia kwot podatku naliczonego związanego ze sprzedażą opodatkowaną, winien mieć charakter obiektywny, determinowany okolicznościami sprawy. Wybór metody wyodrębnienia kwot podatku naliczonego należy wyłącznie do obowiązków Wnioskodawcy. Ważne jest jedynie by przyjęta metoda stanowiła właściwe odzwierciedlenie odliczenia podatku naliczonego związanego z czynnościami opodatkowanymi. Jednakże należy podkreślić, iż wyłącznie Wnioskodawca znający specyfikę, organizację i podział pracy w swojej jednostce jest w stanie wyodrębnić część podatku naliczonego, związaną z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, a nie organ podatkowy w trybie interpretacji indywidualnej. Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi. Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających temu podatkowi.”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 8 sierpnia 2013 r., sygn. ITPP1/443-510/13/MS: „Z powołanych wyżej przepisów dotyczących odliczenia podatku naliczonego wynika, że obowiązkiem podatnika w pierwszej kolejności jest przypisanie konkretnych wydatków do określonych rodzajów sprzedaży, z którymi wydatki te są związane. Oznacza to, że podatnik winien przyporządkować dany zakup jako związany ze sprzedażą opodatkowaną lub zwolnioną, albo w odpowiednich częściach jako związany ze sprzedażą opodatkowaną i zwolnioną. Natomiast zasada proporcjonalnego odliczania podatku ma zastosowanie do tej kategorii zakupów, których nie da się jednoznacznie w całości lub w części przypisać do konkretnego rodzaju sprzedaży.”;
• Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 25 listopada 2011 r., sygn. IPPP2/443-1027/11-2/KG: „zdaniem tutejszego Organu zastosowanie metody klucza powierzchniowego obiektu jest właściwe z uwagi na fakt, iż umożliwi to alokację podatku wg powierzchni wykorzystywanej do czynności opodatkowanych oraz czynności, w związku z którymi nie przysługuje prawo do odliczenia. Jak już wspomniano najważniejsze znaczenie w tym względzie ma rzeczywiste faktyczne przyporządkowanie nabywanych towarów i usług do wykonywanych czynności. Reasumując, za prawidłowe należało uznać stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym w odniesieniu do zakupionego wyposażenia przeznaczonego w całości na potrzeby wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT - najem na rzecz ośrodka zdrowia - Gminie będzie przysługiwało pełne prawo do odliczenia podatku VAT. W odniesieniu natomiast do kosztów związanych z budową budynku (materiały budowlane, usługi budowlane związane z budową i rozbiórką starego budynku), jak również zagospodarowania działki wokół niego (w tym budowa parkingu i miejsc parkingowych), Gmina będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy zastosowaniu wskazanego w treści wniosku klucza powierzchniowego.”, a także:
• Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z dnia 12 stycznia 2012 r., sygn. IPTPP1/443-898/11-3/AK, Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lutego 2012 r., sygn. IPPP2/443-1412/11-2/MM, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji z dnia 19 lipca 2010 r., sygn. ILPP1/443-442/10-6/AI, Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z dnia 24 lutego 2010 r., sygn. ITPP2/443-1049/09/MD.

Gmina pragnie również zaznaczyć, że w przedmiotowej sytuacji nie znajdzie zastosowanie art. 86 ust. 7b ustawy, zgodnie z którym, w przypadku nakładów ponoszonych na nabycie, w tym na nabycie praw wieczystego użytkowania gruntów, oraz wytworzenie nieruchomości, stanowiącej majątek przedsiębiorstwa danego podatnika, wykorzystywanej zarówno do celów prowadzonej przez tego podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, których nie da się w całości przypisać działalności gospodarczej, podatek naliczony oblicza się według udziału procentowego, w jakim dana nieruchomość wykorzystywana jest do celów działalności gospodarczej. Wynika to z faktu, że budynek, który był przedmiotem Inwestycji, jest przez Gminę w całości wykorzystywany do celów działalności gospodarczej, tj. do czynności podlegających opodatkowaniu, jak i do czynności zwolnionych. Gmina nie prowadzi w budynku natomiast działalności niepodlegającej opodatkowaniu, która powodowałaby konieczność ustalania udziału procentowego, o którym mowa w ww. przepisie.

Podsumowując, w związku z odpłatnym udostępnianiem przez Gminę powierzchni Ośrodka Zdrowia na podstawie umów najmu, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na przebudowę budynku. W celu ustalenia wysokości kwot podatku naliczonego, Gmina w pierwszej kolejności wyodrębni z faktur wydatki, które miały związek wyłącznie z częścią użytkową budynku, i podatek naliczony od nich odliczy w całości. Następnie, w stosunku do pozostałych wydatków na Inwestycję, które dotyczyły zarówno części użytkowej, jak i mieszkalnej budynku, Gmina dokona odliczenia podatku naliczonego w wymiarze ustalonym według opisanego wyżej klucza powierzchniowego (tj. 46,07%).

Pytanie nr 2

Biorąc pod uwagę argumenty przywołane powyżej, Gminie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego od wydatków na Inwestycję na zasadach ogólnych, określonych w art. 86 ustawy. Oznacza to, że ma ona prawo do zrealizowania swojego uprawnienia poprzez odliczenie podatku zawartego w otrzymanych fakturach VAT w rozliczeniu za okresy otrzymania tych faktur (zgodnie z art. 86 ust. 10 ustawy, w brzmieniu obowiązującym w okresie realizacji Inwestycji).

Jednocześnie, zgodnie z obowiązującą w czasie trwania Inwestycji (tj. do końca 2013 r.) treścią art. 86 ust. 13 ww. ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w terminach o których mowa w ust. 10, 11, 12, 16 i 18, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym wystąpiło prawo do obniżenia podatku należnego. W konsekwencji, skoro Gmina nie odliczyła dotąd podatku naliczonego z faktur VAT od wydatków na Inwestycję, to jest obecnie uprawniona do korekty stosownych deklaracji, zgodnie z zasadami przywołanymi powyżej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.