2014.09.17 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP4/443-278/14/PK
z 17 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 czerwca 2014 r. (data wpływu 27 czerwca 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozliczenia dostawy towarów poza granicami kraju – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 czerwca 2014r. wpłynął ww. wniosek o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie rozliczenia dostawy towarów poza granicami kraju.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem VAT. W ramach swojej działalności Spółka sprzedaje towary także podmiotom z siedzibą poza granicami Unii Europejskiej.

Niniejszy wniosek dotyczy transakcji sprzedaży towarów na rzecz podmiotów z siedzibą w Stanach Zjednoczonych oraz w Kanadzie (dalej także: Kontrahenci), realizowanej zgodnie z następującym schematem.

Spółka wykorzystuje w transakcji magazyny zlokalizowane w Kanadzie oraz w Stanach Zjednoczonych. Towary sprzedawane na rzecz Kontrahentów są w pierwszej kolejności transportowane przez Spółkę do właściwego magazynu w Kanadzie lub w Stanach Zjednoczonych. Na tym etapie transakcji nie dochodzi do sprzedaży, Spółka nie przenosi na Kontrahentów prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Sprzedaż, a więc przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, następuje dopiero w momencie pobrania towarów z magazynów przez Kontrahentów. Taka organizacja sprzedaży wynika z konieczności dostosowania modelu dostaw do procesu produkcyjnego Kontrahentów, którzy pobierają towary w dogodnym dla siebie momencie.

Spółka jest już obecnie zarejestrowana dla potrzeb podatku analogicznego do unijnego podatku VAT zarówno w Kanadzie, jak i w Stanach Zjednoczonych (podatek od sprzedaży). Spółka nie posiada jednak ani w Kanadzie ani w Stanach Zjednoczonych tzw. stałego miejsca prowadzenia działalności ani innej formalnej obecności traktowanej jako prowadzenie działalności gospodarczej. Obecność w analizowanych krajach sprowadza się zatem wyłącznie do rejestracji dla potrzeb podatkowych w związku z wykorzystaniem struktury dostaw magazynowych.

Dodatkowo Spółka potwierdza, że gdyby sprzedaż na rzecz Kontrahentów była prowadzona w Polsce, przysługiwałoby jej prawo do odliczenia VAT z jej tytułu - stanowiłaby bowiem odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, w stosunku do której nie znajdowałoby zastosowanie żadne zwolnienie od podatku VAT. Dysponuje ona ponadto dokumentami potwierdzającymi związek odliczanego w kraju podatku z czynnościami dokonywanymi w Kanadzie i w Stanach Zjednoczonych.

W związku z powyższym zadano pytania:

Czy przemieszczenie towarów z Polski do magazynów w Kanadzie i Stanach Zjednoczonych podlega opodatkowaniu VAT, w szczególności, czy stanowi eksport?
Czy opisana sprzedaż towarów na rzecz Kontrahentów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT w Polsce?
Czy opisaną sprzedaż towarów na rzecz Kontrahentów Spółka powinna wykazać w deklaracji VAT-7? Jeżeli tak, to w jaki sposób?
Czy opisana sprzedaż towarów na rzecz Kontrahentów wpływa na współczynnik sprzedaży opodatkowanej, o którym mowa w 90 ust. 3 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1.

Spółka stoi na stanowisku, że opisane przemieszczenie towarów do Kanady i Stanów Zjednoczonych nie stanowi eksportu oraz nie podlega opodatkowaniu VAT.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, opodatkowaniu tym podatkiem podlega w szczególności eksport towarów. Zgodnie z definicją sformułowaną w art. 2 pkt 8 ustawy o VAT, przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej. Dostawa towarów została z kolei sformułowana w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, zgodnie z którym przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W omawianym stanie faktycznym pomimo przemieszczenia towarów za granicę Unii Europejskiej, władztwo nad nimi pozostaje przy Spółce - prawo do rozporządzania towarami nie zostaje przeniesione przez Spółkę na żaden podmiot. W konsekwencji, nie jest spełniona definicja dostawy towarów, a tym samym i eksportu, w związku z czym w omawianym stanie faktycznym nie następuje na etapie przemieszczenia towarów żadne zdarzenie podlegające opodatkowaniu VAT.

Na marginesie można wskazać, że w odniesieniu do eksportu ustawodawca nie przewidział przepisu analogicznego do art. 13 ust. 3 ustawy o VAT, który nakazywałby rozpoznanie eksportu w przypadku przemieszczenia towarów poza granice UE w ramach własnego przedsiębiorstwa.

W konsekwencji stwierdzić należy, że przemieszczenie towarów do Kanady i USA nie jest zdarzeniem opodatkowanym podatkiem VAT.

Ad. 2.

Spółka stoi na stanowisku, że sprzedaż towarów na rzecz Kontrahentów nie będzie objęta zakresem opodatkowania podatkiem VAT w Polsce. Ocena taka stanowi konsekwencję zasady terytorialności, która stanowi podstawę systemu opodatkowania VAT - poza szczególnymi transakcjami obejmującymi przemieszczenie towarów pomiędzy krajami członkowskimi UE oraz poza jej granice, opodatkowaniu VAT podlega zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT odpłatna dostawa towarów na terenie kraju.

Ponieważ w momencie sprzedaży towarów na rzecz Kontrahentów są one w dyspozycji Spółki (tj. Spółce przysługuje prawo do rozporządzania nimi jak właściciel) na terenie Kanady lub Stanów Zjednoczonych, i to w obrębie tych krajów następuje dostawa towarów, nie może być mowy o dostawie na terenie Polski. W konsekwencji, także i ta operacja znajduje się poza zakresem polskiego Podatku VAT.

Ad. 3.

Spółka stoi na stanowisku, że jest zobowiązana do wykazania sprzedaży na rzecz Kontrahentów w deklaracji VAT-7, jako dostawy towarów poza terytorium kraju, tj. w polu 11.

Zgodnie z załącznikiem nr 4 do Rozporządzenia, w polu 11 deklaracji VAT-7 wykazuje się dostawę towarów poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT. Jednocześnie, jak stanowi art. 86 ust. 8 ustawy o VAT, podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Z uwagi na fakt, że gdyby sprzedaż na rzecz Kontrahentów była realizowana na terenie Polski, byłaby ona opodatkowana podatkiem VAT (stanowiłaby sprzedaż towarów na rzecz przedsiębiorców, do której nie znalazłoby zastosowanie żadne zwolnienie od opodatkowania), a Spółka posiada dokumenty wskazujące na związek zakupów z tą sprzedażą - przysługuje jej prawo do odliczenia VAT naliczonego od zakupów związanych z tą sprzedażą. W konsekwencji, przedmiotowa sprzedaż powinna zostać wykazana w deklaracji VAT-7, zgodnie z objaśnieniami sformułowanymi w Rozporządzeniu.

Ad. 4.

Zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, uprawniających i nieuprawniających do odliczenia VAT, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Jak stanowi ust. 3, proporcję tę ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Ponieważ zgodnie z art. 86 ust. 8 ustawy o VAT transakcje sprzedaży towarów na rzecz Kontrahentów mimo, iż nie mieszczą się w zakresie opodatkowania VAT, dają Spółce prawo do odliczenia podatku naliczonego, powinny one zostać uwzględnione przez Spółkę we współczynniku, o którym mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT jako sprzedaż uprawniająca do odliczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m. in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju.

Przez terytorium kraju rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z zastrzeżeniem art. 2a. (art. 2 pkt 1 ustawy). Natomiast przez terytorium państwa trzeciego rozumie się terytorium państwa niewchodzące w skład terytorium Unii Europejskiej, z zastrzeżeniem art. 2a ust. 1 i 3 (art. 2 pkt 5 ustawy).

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Miejscem dostawy towarów jest w przypadku:

towarów wysyłanych lub transportowanych przez dokonującego ich dostawy, ich nabywcę lub przez osobę trzecią - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie rozpoczęcia wysyłki lub transportu do nabywcy;
towarów niewysyłanych ani nietransportowanych - miejsce, w którym towary znajdują się w momencie dostawy (art. 22 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy).

Jak wynika z wniosku Spółka sprzedaje towary podmiotom z siedzibą poza granicami Unii Europejskiej. Spółka wykorzystuje w transakcji magazyny zlokalizowane w Kanadzie oraz w Stanach Zjednoczonych. Towary sprzedawane na rzecz Kontrahentów są w pierwszej kolejności transportowane przez Spółkę do właściwego magazynu w Kanadzie lub w Stanach Zjednoczonych. Na tym etapie transakcji nie dochodzi do sprzedaży, Spółka nie przenosi na Kontrahentów prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Sprzedaż, a więc przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, następuje dopiero w momencie pobrania towarów z magazynów przez Kontrahentów. Taka organizacja sprzedaży wynika z konieczności dostosowania modelu dostaw do procesu produkcyjnego Kontrahentów, którzy pobierają towary w dogodnym dla siebie momencie.

Mając na uwadze powołane przepisy oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że w rozpatrywanym przypadku dojdzie do dostawy towarów, o której mowa w art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy. Wobec powyższego, miejscem dostawy towarów, które będą sprzedawane przez Wnioskodawcę na terytorium USA lub Kanady, stosownie do cyt. powyżej przepisu art. 22 ust. 1 pkt 3 ustawy, będzie miejsce, w którym towary znajdą się w momencie dostawy, czyli terytorium USA lub Kanady. Tym samym, sprzedaż dokonana przez Wnioskodawcę na rzecz swojego kontrahenta z USA lub Kanady nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w Polsce.

Biorąc pod uwagę powołane przepisy prawa podatkowego oraz opis sprawy stwierdzić należy, że dostawa towarów, która dokonana będzie na rzecz kontrahenta z siedzibą w USA lub Kandzie, nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT na terytorium kraju.

Zatem nie będą do niej miały zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług a sprzedaż ta podlegać będzie przepisom państwa, na terenie którego będzie ona miała miejsce.

Zgodnie z art. 2 pkt 8 ww. ustawy przez eksport towarów rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium kraju poza terytorium Unii Europejskiej przez:

dostawcę lub na jego rzecz, lub
nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz, z wyłączeniem towarów wywożonych przez samego nabywcę do celów wyposażenia lub zaopatrzenia statków rekreacyjnych oraz turystycznych statków powietrznych lub innych środków transportu służących do celów prywatnych

-jeżeli wywóz towarów poza terytorium Unii Europejskiej jest potwierdzony przez urząd celny określony w przepisach celnych;

Stosownie do powyższego, aby daną czynność uznać za eksport towarów muszą zostać spełnione łącznie następujące przesłanki:

ma miejsce dostawa towarów czyli czynność określona w art. 7 ustawy o VAT,
w konsekwencji tej czynności, dochodzi do wywozu towaru z terytorium Polski poza terytorium Unii Europejskiej przez dostawcę lub na jego rzecz (eksport bezpośredni), lub przez nabywcę mającego siedzibę poza terytorium kraju lub na jego rzecz (eksport pośredni),
wywóz towaru musi być potwierdzony przez urząd celny w przepisach celnych.

Mając zatem na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe, w którym wywóz towarów nie będzie związany z przeniesieniem prawa do rozporządzania towarem z Wnioskodawcy na kontrahenta siedzibą w USA lub Kandzie, stwierdzić należy, że wywóz własnych towarów do magazynów w USA lub Kanadzie, z których Wnioskodawca dopiero dokonuje dostawy towarów na rzecz swojego kontrahenta, nie stanowi eksportu towaru w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10 i art. 133.

Minister Finansów, rozporządzeniem z dnia 18 marca 2013r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2013r. poz. 394), określił m.in. wzór deklaracji podatkowej VAT-7, o której mowa w art. 99 ust. 1 ustawy, stanowiący załącznik nr 1 do tego rozporządzenia.

Zgodnie z objaśnieniami do deklaracji dla podatku od towarów i usług (VAT-7, VAT-7K, VAT-7D) stanowiącymi załącznik nr 4 do ww. rozporządzenia z dnia 18 marca 2013 r. w części C. Rozliczenie podatku należnego, w pozycji 11 wykazuje się dostawę towarów oraz świadczenie usług poza terytorium kraju, w stosunku do których przysługuje podatnikowi prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, o którym mowa w art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy, lub prawo do zwrotu kwoty podatku naliczonego, o którym mowa w art. 87 ust. 5 ustawy. W pozycji tej nie uwzględnia się wartości dostaw towarów i świadczonych usług dokonywanych w ramach działalności gospodarczej zarejestrowanej poza terytorium kraju.

Stosownie do art. 86 ust. 1 i 8 pkt 1 ustawy w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Podatnik ma również prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą dostawy towarów lub świadczenia usług przez podatnika poza terytorium kraju, jeżeli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane na terytorium kraju, a podatnik posiada dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.

Biorąc pod uwagę powyższe opisane zdarzenie przyszłe i przedstawione uregulowania, stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma obowiązek wykazać w deklaracji VAT-7 wartości z tytułu dostaw, których miejscem opodatkowania jest terytorium USA i Kanady. Bowiem jak stwierdził Wnioskodawca jeżeli działalność wykonywana na terenie USA i Kanady przez Wnioskodawcę wykonywana byłaby na terytorium Polski to Wnioskodawcy przysługiwałoby prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonywanych zakupów towarów i usług oraz posiada on dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z czynnościami wykonywanymi na terenie Stanów Zjednoczonych i Kanady. Ponadto Wnioskodawca nie ma zarejestrowanej działalności gospodarczej na terytorium tych krajów.

Stosownie zaś do art. 90 ust. 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których przysługuje mu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz z czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Jednakże, zgodnie z ust. 2 powyższego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Zasady określania proporcji, o której mowa powyżej, zawarte są w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, proporcję, o której mowa w ust. 1, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

Z powołanych powyżej przepisów wynika zatem, że jeśli podatnik, prowadząc działalność podlegającą opodatkowaniu VAT, ponosi wydatki na nabycie towarów lub usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych, ma możliwość obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony związany z takimi wydatkami. Jeśli jednak wydatki te są powiązane zarówno z czynnościami podlegającymi opodatkowaniu, jak i tymi, które są zwolnione z opodatkowania, a podatnik nie ma możliwości przypisania tych wydatków do konkretnych czynności, powinien zastosować proporcję, o której mowa w art. 90 ust. 2 i 3 ustawy o VAT.

Jak wynika z normy prawnej zawartej w art. 90 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, w sytuacji gdy nabywane towary i usługi związane są zarówno z czynnościami, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynnościami, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik obowiązany jest do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanego z poszczególnymi czynnościami, a gdy jest to niemożliwe, do sporządzenia proporcji zgodnie z którą będzie odliczał podatek VAT. W powyższych regulacjach mowa jest o „czynnościach”, które dają prawo do odliczenia podatku naliczonego i o „czynnościach”, które takiego prawa nie dają. Gdy mowa jest w ww. przepisach o „czynnościach”, należy przez to rozumieć wszelkie dostawy towarów i świadczenie usług - w rozumieniu ustawy o VAT - dokonywane przez danego podatnika, niezależnie od miejsca ich opodatkowania.

W tym przypadku obrót należy utożsamiać z wartościami transakcji (dostaw towarów i świadczenia usług) netto - których miejsce opodatkowania znajduje się zarówno w kraju jak i zagranicą - i te wartości winny być podstawiane do wzoru w celu określaniu ww. współczynnika.

Odnosząc przedstawiony wyżej stan prawny do kwestii wliczenia dostawy poza granicami kraju do mianownika proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, przy wyliczaniu proporcji należy uwzględnić tę dostawę. Jest to bowiem co do zasady czynność podlegająca opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jednakże ze względu na określone miejsce dostawy nie podlega ona opodatkowaniu podatkiem na terytorium kraju.

Przy czym, jeżeli jest to dostawa, która daje prawo do odliczenia podatku naliczonego - przy ustalaniu proporcji należy uwzględnić ją zarówno w liczniku, jak i w mianowniku proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

Podsumowując:

dostawa dokonywana przez Wnioskodawcę na rzecz kontrahentów z Kanady i Stanów zjednoczonych nie stanowi eksportu towarów i transakcje te nie podlegają opodatkowaniu w kraju,
ww. dostawy należy wykazać w deklaracji VAT,
obrót wynikający z dostawy poza granicami kraju należy uwzględnić przy określaniu proporcji według której odliczany jest podatek naliczony.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin