Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-248/14-4/PM
z 28 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 4 lipca 2014 r. (data wpływu 21 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 października 2014 r. (data wpływu 17 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów:

• odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od pojazdu typu quad wykorzystywanego w działalności gospodarczej,
  

• wydatków związanych z użytkowaniem pojazdu typu quad
  

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2014 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług.

Z uwagi na braki wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w X działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), pismem z dnia 29 września 2014 r., nr IPTPP4/443-533/14-2/JM IPTPB3/423-248/14-2/PM (doręczonym w dniu 13 października 2014 r.), wezwał Wnioskodawcę do jego uzupełnienia, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwanie dnia 17 października 2014 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (nadane w dniu 16 października 2014 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca (zwany dalej: podatnikiem lub Spółką) działający w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych (dalej: podatek dochodowy) oraz czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej: VAT). Wnioskodawca jest właścicielem pojazdu typu quad marki: YAMAHA model YFM7FGXR (dalej: pojazd) nabytego umową z dnia 5 kwietnia 2011 r. (w tym dniu również pojazd został przyjęty w spółce do użytkowania). Pojazd znajduje się w ewidencji środków trwałych Spółki. Pojazd dysponuje silnikiem, a jego konstrukcja umożliwia jazdę z prędkością przewyższającą 25 km/h, masa całkowita pojazdu nie przekracza 3,5 tony. Pojazd ten nie posiada jednak żadnego miernika przebiegu. Pojazd nie jest również dopuszczony do ruchu po drogach publicznych, nie przeszedł bowiem odpowiednich badań technicznych – użytkowany jest jedynie przez pracowników i członka zarządu do realizacji zadań związanych z prowadzoną przez podatnika działalnością, co do zasady do przemieszczania się na terenie nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego Spółki. Spółka nie dysponuje regulaminem używania wskazanego pojazdu w swoim przedsiębiorstwie. W umowach o pracę z pracownikami nie zawarto regulacji dotyczących korzystania z pojazdu. Ze względu na brak miernika przebiegu pojazdu (co wynika z jego konstrukcji), Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu na potrzeby podatku od towarów i usług.

W związku z eksploatacją pojazdu, Wnioskodawca ponosi koszty na nabycie towarów i usług związanych z eksploatacją pojazdu i jego ewentualnymi naprawami (np. paliwo, części).

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

1. Zgodnie z wpisem w Krajowym Rejestrze Sądowym, przedmiotem działalności Wnioskodawcy są:
   • uprawy rolne, chów i hodowla zwierząt, łowiectwo, wyłączając działalność usługową,
     
   • przetwarzanie i konserwowanie owoców i warzyw,
     
   • sprzedaż hurtowa zboża, nieprzetworzonego tytoniu, nasion i pasz dla zwierząt,
     
   • sprzedaż hurtowa maszyn i urządzeń rolniczych oraz dodatkowego wyposażenia,
     
   • magazynowanie i przechowywanie pozostałych towarów,
     
   • doradztwo związane z zarządzaniem.
2. Jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.
3. Pytaniem w zakresie podatku od towarów i usług objęte są wydatki ponoszone na nabycie paliwa silnikowego, oraz za ewentualne naprawy pojazdu i związane z wykonaniem tych napraw części mechaniczne.
4. Faktury dokumentujące wydatki związane z przedmiotowym pojazdem typu quad wystawiane będą na Spółkę – Wnioskodawcę.
5. Pojazd typu quad wykorzystuje wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.
6. Według wiedzy Wnioskodawcy pojazd objęty pytaniem nie dysponuje homologacją.
7. Ze względu na brak świadectwa homologacji, Wnioskodawcy nie jest znana kwalifikacja/kategoria pojazdu.
8. Z tego względu, że nie porusza się pojazdem po drogach publicznych, nie rejestrował On pojazdu.
9. Nie uzyskiwał żadnych dokumentów w rozumieniu przepisów o ruchu drogowym dla pojazdu.
10. Liczba miejsc (siedzeń) wynosi jeden wynika to z instrukcji obsługi pojazdu. Dopuszczalna ładowność nie jest Wnioskodawcy znana. Nie dysponuje dokumentami do pojazdu z tego względu, że kupując jako pojazd używany nie otrzymał ich od sprzedającego.
    
    

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że:

• pojazd został nabyty w oparciu o umowę sprzedaży (zawarta ustnie, udokumentowana fakturą),
  

• informacja, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) nie była składana właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego,
  

• nie przewiduje ponoszenia wydatków, które będą zwiększać wartość początkową wskazanego we wniosku pojazdu,
  

• nie wykorzystuje do prowadzenia działalności gospodarczej innych pojazdów samochodowych,
  

• quad będący przedmiotem zapytania nie jest objęty ubezpieczeniem dobrowolnym,
  
  

W ocenie Wnioskodawcy, w przypadku negatywnej odpowiedzi na pytanie nr 1, nie będzie możliwe odliczenie całości podatku od towarów i usług naliczonego od wydatków z tytułu nabycia paliw silnikowych wykorzystywanych do pojazdu, którego dotyczy zapytanie, do dnia 30 czerwca 2015 r. (ze względu na brzmienie art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw). W ocenie Spółki nie będzie również możliwe odliczenie 50% podatku od towarów i usług naliczonego od pozostałych wydatków związanych z pojazdem, takich jak ewentualne naprawy pojazdu i związane z wykonaniem tych napraw części mechaniczne (ze względu na brzmienie art. 86a ust. 1 i 2 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

Nadto Wnioskodawca wskazał, że w odniesieniu do pojazdu objętego zapytaniem dokonuje odpisów z tytułu ich zużycia.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania (po przeformułowaniu):

1. Czy podatnik jest uprawniony do pełnego odliczenia podatku VAT od wydatków związanych z opisanym w stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) pojazdem typu quad, w przypadku w którym ze względów konstrukcyjnych pojazdu, nie jest w stanie prowadzić ewidencji przebiegu pojazdu obejmującej wszystkie wskazane w ustawie elementy?
2. Czy na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, w opisanym stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym), Spółka uprawniona jest do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych dokonywanych od quada wykorzystywanego w prowadzonej przez Spółkę działalności?
3. Czy na gruncie podatku dochodowego od osób prawnych, uprawnione jest zaliczenie przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów wartości netto wskazanych wydatków związanych z użytkowaniem quada, opisanego w stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) wraz z podatkiem VAT w tej części, która nie podlega odliczeniu na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług ze względu na brak zgłoszenia, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ww. ustawy, oraz brak ewidencji pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 4 tej ustawy?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytania oznaczone nr 2 i nr 3, natomiast w zakresie pytania nr 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy,

Ad. 2

W ocenie Spółki uzasadnione jest przyjęcie, że jest Ona uprawniona do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych (odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych) do kosztów uzyskania przychodów, pod tym warunkiem, że quad objęty zapytaniem spełnia definicję środka trwałego. Spółka wprowadziła go do ewidencji środków trwałych, niezależnie od tego, czy podatek VAT wynikający z faktur zakupowych Spółka odlicza w 50% czy 100%. Nowelizacja przepisów normujących podatek od towarów i usług, dokonana ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług i niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312) pozostaje bez wpływu na dotychczasowe prawo Spółki do dokonywania takich odpisów amortyzacyjnych.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm. dalej: u.p.d.o.p.) kosztem uzyskania przychodu mogą być te koszty, które poniesione zostały w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wskazanych w art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. Kosztem uzyskania przychodu będą więc również odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, tj. odpisy amortyzacyjne, dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a-16m u.p.d.o.p.

Składniki majątku będące środkami trwałymi i wartościami prawnymi wymienione zostały przez ustawodawcę w art. 16a-16c u.p.d.o.p. Mając na względzie brzmienie art. 16a u.p.d.o.p. określony składnik majątkowy (w tym guad) może być zaliczony w poczet środków trwałych przy łącznym spełnieniu następujących warunków:

1. stanowi on własność lub współwłasność Spółki,
2. został nabyty lub wytworzony we własnym zakresie,
3. jest kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania,
4. przewidywany okres jego używania na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej jest dłuższy niż rok,
5. jest on wykorzystywany przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez Nią działalnością gospodarczą.
   
   

Tak więc, w ocenie Wnioskodawcy, możliwość zaliczenia danego składnika majątkowego do kategorii środków trwałych uzależniona będzie wyłącznie od spełnienia powyższych warunków. Ponadto, jak stwierdzono w interpretacji wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 1 sierpnia 2014 r. (sygn. IPTPB1/415-241/14-4/AP) przepisy ustawy nie przewidują, by warunkiem zaliczenia składnika majątku (w ocenie Spółki również quada) do środków trwałych było używanie go wyłącznie do działalności gospodarczej. Stanowisko takie pozwala Spółce uznać, że brak zadeklarowania wykorzystania quada wyłącznie do celów działalności gospodarczej na gruncie podatku VAT, nie świadczy jeszcze o wykorzystywaniu go do działalności innej niż działalność gospodarcza, a więc nie będzie to miało żadnego wpływu na prawo Spółki do amortyzacji quada.

Dodatkowo, według Wnioskodawcy wskazać można, że jak zauważył w swojej interpretacji Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy (interpretacja z dnia 16 czerwca 2014 r., sygn. ITPB3/423-145/14/AW), wprowadzenie samochodu do ewidencji środków trwałych i dokonywanie odpisów amortyzacyjnych jest niezależne od tego, w jakiej części odliczono VAT przy zakupie tego samochodu (100% czy 50%). W ocenie Spółki, uzasadnione jest odniesienie tego stanowiska również do quada będącego przedmiotem zapytania i przyjęcie, że brak zadeklarowania wykorzystania quada wyłącznie do celów działalności gospodarczej na gruncie podatku VAT, pozostaje bez wpływu na prawo Spółki do dokonywania odpisów amortyzacyjnych.

Tak więc w sytuacji, w której Spółka nie dokona zgłoszenia, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT, oraz nie będzie prowadziła ewidencji pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT, nie będzie miało to wpływu na dotychczasowe prawo do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ad. 3

W ocenie Spółki uzasadnione jest przyjęcie, że wskazane w opisanym stanie faktycznym (winno być zdarzeniu przyszłym) wydatki związane z użytkowaniem (eksploatacją) quada będącego przedmiotem zapytania, stanowić będą koszt uzyskania przychodów, o którym mowa w art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p., a Spółka uprawniona będzie do zaliczenia do kosztu uzyskania przychodu nie tylko wartości netto wynikającej z faktury dokumentującej poniesienie kosztu, ale również podatku od towarów i usług w tej części, w jakiej Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ze względu na brak zgłoszenia, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT oraz braku ewidencji pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT, do czego w ocenie Spółki uprawnia Ją brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit.a u.p.d.o.p.

Warunkiem powyższego jest, aby poniesione wydatki mieściły się w definicji kosztu uzyskania przychodu, tj. aby wydatek był poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, nie był wymieniony w ustawie wśród wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów, a także aby wydatek był należycie udokumentowany.

Obok argumentacji już podanej we wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji podatkowej, Spółka wskazuje, że w tożsamych stanach faktycznych organy podatkowe zajmują stanowisko zbieżne z prezentowanymi przez Nią poglądami – tak np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z dnia 20 sierpnia 2014 r. (sygn. ITPB1/415-582/14/WM), a także interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 21 lipca 2014 r. (sygn. IBPBI/1/415-429/14/ESZ) – obie interpretacje wydane na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych. Ponadto Spółka uważa, że zajęte przez Nią stanowisko znajduje potwierdzenie w odpowiedzi udzielonej z upoważnienia Ministra Finansów w sprawie interpretacji przepisów podatkowych z dnia 28 maja 2014 r., na interpelację poselską nr 26203 z dnia 30 kwietnia 2014 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki, po wyłączeniu enumeratywnie wymienionych w przywołanym art. 16 ust. 1 ww. ustawy, stanowić mogą koszty uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami, w tym służą zachowaniu albo zabezpieczeniu funkcjonowania źródła przychodów.

Kosztami uzyskania przychodów są zatem takie koszty, które spełniają kumulatywnie warunki określone w cytowanym art. 15 ust. 1, tj.:

• zostały poniesione przez podatnika,
  

• ich poniesienie miało na celu uzyskanie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów,
  

• nie zostały wyłączone z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
  
  

Kosztem uzyskania przychodów są w myśl art. 15 ust. 6 ww. ustawy odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 16a ust. 1 pkt 2 ww. ustawy amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania maszyny, urządzenia i środki transportu o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Mając na względzie brzmienie art. 16a ust. 1 ww. ustawy określony składnik majątkowy (w tym samochód osobowy) może być zaliczony w poczet środków trwałych przy łącznym spełnieniu powyższych warunków.

W myśl art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku.

Zatem, przepis art. 16g ust. 3 ww. ustawy zezwala na zaliczenie kwoty podatku naliczonego do wartości początkowej środka trwałego, jeżeli przy nabyciu tego środka trwałego podatnikowi nie przysługiwało prawo do odliczenia tego podatku. W ten sposób kwota podatku naliczonego – w zakresie, w jakim podatek nie podlega odliczeniu – może być kosztem uzyskania przychodów poprzez odpisy amortyzacyjne od środka trwałego.

Zgodnie z treścią art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.) zmienionego ustawą z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2014 r., poz. 312), w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika.

Stosownie zaś do treści art. 86a ust. 12 ww. ustawy podatnicy wykorzystujący wyłącznie do działalności gospodarczej pojazdy samochodowe, dla których są obowiązani prowadzić ewidencję przebiegu pojazdu (o której mowa w art. 86a ust. 4 tej ustawy), mają obowiązek złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego informację o tych pojazdach w terminie 7 dni od dnia, w którym poniosą pierwszy wydatek związany z tymi pojazdami.

Jeżeli samochód osobowy spełnia definicję środka trwałego określoną w art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych podatnik ma prawo wprowadzić go do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych niezależnie od tego, w jakiej części (100 % czy 50 %) odliczył podatek od towarów i usług przy zakupie tego samochodu. Dla ustalenia wartości początkowej nabytego odpłatnie środka trwałego – w tym przypadku quada – cenę nabycia pomniejsza o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków wymienionych w art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest właścicielem pojazdu typu quad marki YAMAHA (pojazd został przyjęty do używania w dniu 5 kwietnia 2011 r.). Pojazd znajduje się w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki. Pojazd ten nie posiada jednak żadnego miernika przebiegu. Pojazd nie jest również dopuszczony do ruchu po drogach publicznych, nie przeszedł bowiem odpowiednich badań technicznych – użytkowany jest jedynie przez pracowników i członka zarządu do realizacji zadań związanych z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością, co do zasady do przemieszczania się na terenie nieruchomości wchodzących w skład gospodarstwa rolnego Spółki. Spółka nie dysponuje regulaminem używania wskazanego pojazdu w swoim przedsiębiorstwie. W umowach o pracę z pracownikami nie zwarto regulacji dotyczących korzystania z pojazdu. Ze względu na brak miernika przebiegu pojazdu (co wynika z jego konstrukcji), Wnioskodawca nie prowadzi ewidencji przebiegu pojazdu na potrzeby podatku od towarów i usług. W związku z eksploatacją pojazdu, Wnioskodawca ponosi koszty na nabycie towarów i usług związanych z eksploatacją pojazdu i jego ewentualnymi naprawami (np. paliwo, części). Spółka wskazuje, że nie składała właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego informacji, o której mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, nie przewiduje ponoszenia wydatków, które zwiększać będą wartość początkową wskazanego we wniosku pojazdu wprowadzonego do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, nie dysponuje innymi pojazdami samochodowymi. Pojazd będący przedmiotem zapytania nie jest objęty ubezpieczeniem dobrowolnym. W odniesieniu do przedmiotowego pojazdu Spółka dokonuje odpisów z tytułu jego zużycia.

Niedokonanie przez Spółkę zgłoszenia, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług, oraz nieprowadzenie ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług, nie będzie miało wpływu na prawo do zaliczenia odpisów amortyzacyjnych do kosztów uzyskania przychodów na gruncie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Stwierdzić należy, że skoro Wnioskodawca wykorzystuje pojazd typu quad, który został wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych i jest wykorzystywany na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, to może uznać za koszty uzyskania przychodów odpisy amortyzacyjne dokonywane zgodnie z art. 16a-16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, niezależnie od tego, w jakiej części (100% czy 50%) odliczył naliczony podatek od towarów i usług przy zakupie tego pojazdu.

Odnosząc się z kolei do kwestii zaliczenia przez Wnioskodawcę do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z użytkowaniem pojazdu typu quad wymienionych w opisie zdarzenia przyszłego (na nabycie towarów i usług związanych z eksploatacją pojazdu i jego ewentualnymi naprawami (np. paliwo, części) wskazać należy, że co do zasady wydatki ponoszone w związku z wykorzystywaniem środka trwałego w prowadzonej działalności gospodarczej mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile wydatki te spełniają warunki określone w tym przepisie i zostaną właściwie udokumentowane.

Natomiast zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w art. 15 ust. 1 ww. ustawy nie podlegają wydatki związane z używaniem pojazdu na cele niezwiązane z działalnością gospodarczą.

Podkreślenia wymaga fakt, że wykazanie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wykorzystywaniem pojazdu, a osiągniętym przychodem spoczywa na podatniku. To on bowiem osiągać będzie korzyści polegające na możliwości zaliczenia wydatków poniesionych na użytkowanie pojazdu do kosztów uzyskania przychodu i tym samym obniżeniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym.

Na podstawie art. 86a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku wydatków związanych z pojazdami samochodowymi kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, stanowi 50% kwoty podatku wynikającej z faktury otrzymanej przez podatnika. Zatem, zgodnie z powyższym przepisem, 50% kwoty podatku naliczonego wynikającego z otrzymanych faktur związanych z użytkowaniem samochodu osobowego – nie obniża podatku należnego.

Na mocy art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych nie uważa się za koszty uzyskania przychodów podatku od towarów i usług, z tym że jest kosztem uzyskania przychodów podatek naliczony:

• jeżeli podatnik zwolniony jest od podatku od towarów i usług lub nabył towary i usługi w celu wytworzenia albo odprzedaży towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku od towarów i usług,
  

• w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług – jeżeli naliczony podatek od towarów i usług nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej.
  
  

Brzmienie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje, że Spółka będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów nie tylko wartości netto wynikających z faktur dokumentujących poniesienie wydatków dotyczących użytkowania pojazdu, ale również podatku od towarów i usług w tej części, w jakiej Spółce nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego, ze względu na brak zgłoszenia, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o VAT oraz brak ewidencji pojazdów, o której mowa w art. 86a ust. 4 ustawy o VAT.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe tutejszy Organ stoi na stanowisku, że w sytuacji, gdy w związku z zakupionym pojazdem typu quad Spółka nie dokona zgłoszenia, o którym mowa w art. 86a ust. 12 ustawy o podatku od towarów i usług oraz nie będzie prowadziła ewidencji przebiegu pojazdu, o której mowa w art. 86a ust. 4 tej ustawy będzie uprawniona do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej pojazdu stanowiącego środek trwały wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej, niezależnie od tego, że nie odliczyła 50% podatku naliczonego dotyczącego wydatków związanych z tym pojazdem.

Równocześnie, Wnioskodawca będzie mógł stosownie do treści art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wskazane we wniosku wydatki spełniające warunki określone w art. 15 ust. 1 ww. ustawy, związane z użytkowaniem pojazdu, który będzie wykorzystywał do działalności gospodarczej, wraz z podatkiem naliczonym, w tej części, w jakiej Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało odliczenie na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo należy dodać, że postępowanie w sprawie interpretacji indywidualnej jest postępowaniem odrębnym od postępowania podatkowego, czy też kontrolnego, w których organ podatkowy zobowiązany jest do przeprowadzenia postępowania dowodowego, w którym bada okoliczności danej sprawy. W przypadku wydawania interpretacji indywidualnej organ podatkowy jest związany treścią przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, które stanowią podstawę do wydania interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego, w ramach tego postępowania właściwy organ nie może jednak dokonywać weryfikacji przedstawionego stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, gdyż wykraczałoby to poza zakres przedmiotowego postępowania.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w X.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.