Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP2/443-688/14-2/MM
z 30 września 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor: Izby Skarbowej w Warszawie, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z 17 lipca 2014 r. (data wpływu 21 lipca 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego dla świadczonych usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia przedmiotowego dla świadczonych usług.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca sp. z o.o. spółka komandytowa zamierza rozpocząć działalność polegającą na pośredniczeniu w świadczeniu usług medycznych z wykorzystaniem serwisu internetowego na rzecz pacjentów. Usługi te będą opierały się na następującym modelu:

1. Wnioskodawca jest właścicielem urządzeń medycznych (posiadających odpowiednie certyfikaty), które są umieszczone w walizce telemedycznej. W skład urządzenia wchodzą aparat EKG, glukometr, spirometr, ciśnieniomierz, pulsoksymetr, waga.
   
2. Badania pacjentów przy użyciu sprzętu, o którym mowa wyżej będą wykonywane wyłącznie przez lekarzy lub pielęgniarki (osoby wykonujące zawód medyczny), którzy na rzecz Wnioskodawcy będą świadczyć usługi na podstawie umów cywilnoprawnych (umowa zlecenia, umowa o dzieło). Kosztem wykonania tych badań osoby te będą obciążały Wnioskodawcę, wystawiając na jego rzecz rachunki lub faktury zwolnione z VAT. Badania pacjentów będą wykonywane w ich domach (po wcześniejszym umówieniu wizyty przez Wnioskodawcę) lub podczas eventów prozdrowotnych. Miejsce wykonywanie badań będzie zależało od indywidualnych potrzeb pacjenta.
   
3. Oprogramowanie umieszczone w walizce telemedycznej umożliwia założenie karty każdego z badanych pacjentów, a następnie wyniki tych pomiarów automatycznie przesyłane są na serwer i umieszczane w karcie pacjenta wraz z wywiadem zdrowotnym.
   
4. Właścicielem serwera jest podmiot leczniczy, w rozumieniu w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, wykonujący działalność leczniczą (art. 3 DziałLeczU). Podmiot ten jest wpisany do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, prowadzonego przez właściwego miejscowo wojewodę.
   
5. Wyniki znajdujące się na serwerze są interpretowane i opisywane przez lekarzy zatrudnianych przez właściciela serwera w ciągu 24 - godzin. Lekarze ci nie będą mieli bezpośredniego kontaktu z pacjentami. Będą opierać się jedynie na dokumentacji zapisanej w elektronicznej karcie pacjenta. Pacjent będzie miał on-line dostęp do swojej karty, co umożliwia mu sprawdzenie wyników wraz z opisami i zaleceniami. W przypadku zagrożenia zdrowia pacjent jest o tym natychmiast informowany. Do wyników pacjenta może mieć również dostęp lekarz prowadzący pacjenta (np. internista, kardiolog, diabetolog), który na tej podstawie może dostosować leczenie do potrzeb danego pacjenta, jak również zlecić jego regularne lub dodatkowe badanie. Na karcie pacjenta będą przechowywane również wyniki historyczne, co pozwoli na ocenę stanu zdrowia danej osoby w dłuższym okresie czasu. Osoby wykonujące badania przy pomocy walizki telemedycznej mają wgląd w dane pacjenta tylko w momencie przeprowadzania danego badania.
   
6. Wnioskodawca zostanie raz w miesiącu obciążony kosztem świadczonych usług medycznych (opisy i interpretacja wyników badań, dalsze zalecenia lekarskie) świadczonych za pośrednictwem serwera / platformy usług medycznych. Wnioskodawca będzie otrzymywał od podmiotu prowadzącego działalność leczniczą faktury zwolnione z podatku VAT, na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.
   
7. Pacjenci będą uiszczać opłatę za świadczone usługi medyczne na rzecz Wnioskodawcy, który nie będzie posiadał statusu podmiotu leczniczego. Wnioskodawca będzie zatem pośredniczył w świadczeniu usług medycznych na rzecz pacjentów. Rzeczywistymi beneficjentami usług medycznych będą pacjenci, którzy będą nabywali usługi medyczne za określonym wynagrodzeniem od Wnioskodawcy. Czynności polegające na świadczeniu usług medycznych będą faktycznie wykonywane przez lekarzy i pielęgniarki (przeprowadzanie badań przy użyciu walizki telemedycznej) oraz podmiot leczniczy (analiza, opis wyników badań oraz udzielanie dalszych zaleceń).
   
8. Celem świadczonych przez Wnioskodawcę usług będzie profilaktyka, rozpoznawanie chorób, diagnostyka, udzielanie fachowej pomocy, pomoc w dobraniu optymalnego dla pacjenta leczenia, czyli działania zmierzające do profilaktyki, zachowania, ratowania, przywracania i poprawy zdrowia pacjentów.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z opisanym wyżej stanem faktycznym Wnioskodawca, który będzie obciążał pacjentów opłatą za usługi medyczne nabyte przez podatnika (Wnioskodawcę) na rzecz osób trzecich (pacjentów) od podmiotów wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT, ma prawo wystawiać faktury za usługi medyczne na rzecz pacjentów z zastosowaniem zwolnienia od podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy działając we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich (pacjentów), będzie brał udział w świadczeniu usługi zwolnionej, tj. usługi w zakresie opieki medycznej, służącej profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nabywanej od podmiotu wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT, a tym samym Spółka, jako zbywca tych usług w fakturach VAT będzie mogła stosować zwolnienie od podatku od towarów i usług w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT.

Zgodnie art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT zwalnia się od podatku VAT świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Zgodnie z pkt 18 i 19 usługami zwolnionymi od podatku VAT są usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz pomiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza oraz świadczone w ramach wykonywania zawodów:

1. lekarza i lekarza dentysty,
   
2. pielęgniarki i położnej,
   
3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. Nr 112, poz. 654, Nr 149 poz. 887 i Nr 174 poz. 1039),
   
4. psychologa.
   
   

Zwolnieniu od podatku od towarów i usług podlegają zatem m.in. usługi w zakresie opieki medycznej służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodu lekarza lub podmiotu leczniczego, także wtedy, gdy pomiędzy bezpośrednim świadczeniodawcą usługi a pacjentem istnieje pośrednik, nabywający usługę lub usługi medyczne od świadczeniodawcy i zbywający ją osobie trzeciej - pacjentowi. Jest to całkowicie zrozumiałe, ponieważ w praktyce obrotu gospodarczego bardzo często występują sytuacje, w których rzeczywistym beneficjentem danego świadczenia jest inny podmiot niż ten, który jest bezpośrednio obciążany przez wykonawcę usługi lub dostawcę towaru.

Do zastosowania zwolnienia usług medycznych z podatku VAT niezbędne jest zatem spełnienie przesłanek o charakterze podmiotowym i przedmiotowym. Przesłanki o charakterze przedmiotowym dotyczą rodzaju świadczonych usług, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia. Natomiast przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszą się do usługodawcy, który musi być podmiotem leczniczym bądź osobą wykonującą zawód lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa lub innego zawodu medycznego w rozumieniu ww. art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej. W przedstawionym we wniosku przyszłym stanie faktycznym oba rodzaje przesłanek zostaną spełnione. Wnioskodawca działając we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich będzie brał udział w świadczeniu usług zwolnionych, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT.

Ustawodawca na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19a zwolnił od podatku świadczenie usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu, poprawie zdrowia, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19, tj. podmiotów leczniczych, a także lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarek i położnych, osób wykonujących zawody medyczne w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej oraz psychologów.

Należy zatem stwierdzić, że Wnioskodawca będzie mógł zastosować zwolnienie od podatku VAT z tytułu odsprzedaży pacjentom usług nabywanych od podmiotów wskazanych w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT w zakresie, w jakim usługi te służyć będą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia.

Na marginesie należy zaznaczyć, że stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie m.in. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 czerwca 2013 r., znak: IPPP1/443-288/13-2/AP oraz interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 13 marca 2014 r., znak: IPPP2/443-92/14-2/MM.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zakres tych czynności sformułowany został odpowiednio w art. 7 oraz w art. 8 ustawy o VAT. I tak, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 1 ustawy o VAT przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

• przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
  
• zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
  
• świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
  
  

Należy podkreślić, że aby uznać jakieś zdarzenie za odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, musi występować stosunek zobowiązaniowy pomiędzy podmiotami biorącymi udział w tym zdarzeniu, czyli obie strony muszą się zobowiązać do określonego działania bądź powstrzymywania się od dokonania czynności. W praktyce obrotu gospodarczego zdarzają się również sytuacje, w których beneficjentem świadczenia jest inny podmiot niż ten, który jest bezpośrednio obciążany przez wykonawcę usługi, bądź dostawcę towaru.

Podstawowa stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Przy czym na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział obniżone stawki podatku oraz zwolnienia od podatku dla dostaw niektórych towarów lub świadczenia niektórych usług, a także określił warunki stosowania tych obniżonych stawek i zwolnień.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, wykonywane w ramach działalności leczniczej przez podmioty lecznicze.

Od podatku zwolnione są także, stosownie do pkt 18a ww. przepisu, usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, oraz dostawa towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane, świadczone na rzecz podmiotów leczniczych na terenie ich przedsiębiorstw, w których wykonywana jest działalność lecznicza.

Z kolei na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:

1. lekarza i lekarza dentysty,
   
2. pielęgniarki i położnej,
   
3. medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. Nr 112, poz. 654, Nr 149, poz. 887 i Nr 174, poz. 1039),
   
4. psychologa.
   
   

Przytoczone powyżej przepisy krajowe w zakresie opieki medycznej stanowią implementację do polskiego porządku prawnego przepisu art. 132 ust. 1 lit. b oraz lit. c Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. UE L Nr 347/1 ze zm.), zgodnie z którym państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:

1. opieka szpitalna i medyczna oraz ściśle z nimi związane czynności podejmowane przez podmioty prawa publicznego lub, na warunkach socjalnych porównywalnych do stosowanych w odniesieniu do instytucji prawa publicznego, przez szpitale, ośrodki medyczne i diagnostyczne oraz inne odpowiednio uznane placówki o podobnym charakterze;
   
2. świadczenie opieki medycznej w ramach zawodów medycznych i paramedycznych, określonych przez zainteresowane państwo członkowskie.
   
   

Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz.U. z 2013 r. poz. 217 z późn. zm.) osoba wykonująca zawód medyczny to osoba uprawniona na podstawie odrębnych przepisów do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.

Natomiast pod pojęciem świadczeń zdrowotnych, zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy o działalności leczniczej, rozumie się działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działania medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania.

Analizując powyższe regulacje należy zauważyć, że warunkiem zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

• przesłanki o charakterze przedmiotowym, dotyczącej rodzaju świadczonych usług, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, a także
  
• przesłanki o charakterze podmiotowym, odnoszącej się do usługodawcy, który musi być podmiotem leczniczym bądź osobą wykonującą zawód lekarza, lekarza dentysty, pielęgniarki, położnej, psychologa lub innego zawodu medycznego w rozumieniu ww. art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o działalności leczniczej.
  
  

Niespełnienie chociażby jednej z ww. przesłanek powoduje, że zwolnienie od podatku nie znajduje zastosowania.

Nie każde zatem świadczenie opieki medycznej objęte jest zakresem zwolnienia od podatku. Zwolnienie powyższe dotyczy tylko świadczeń o odpowiednim poziomie jakości, biorąc pod uwagę formę organizacyjną podmiotu świadczącego powyższe usługi (art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy o VAT) lub wykształcenie zawodowe osób je wykonujących, tj. świadczeń wykonywanych przez lekarza, lekarza dentystę, pielęgniarkę, położną, psychologa lub osobę wykonującą zawód medyczny w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 2 ww. ustawy o działalności leczniczej (art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT).

W tym miejscu należy wskazać na treść przepisu art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się od podatku świadczenie usług, o których mowa w pkt 18 i 19, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w pkt 18 i 19.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowany zamierza rozpocząć działalność polegającą na pośredniczeniu w świadczeniu usług medycznych z wykorzystaniem serwisu internetowego na rzecz pacjentów. Wnioskodawca jest właścicielem urządzeń medycznych, które są umieszczone w walizce telemedycznej. W skład urządzenia wchodzą aparat EKG, glukometr, spirometr, ciśnieniomierz, pulsoksymetr, waga. Badania pacjentów przy użyciu walizki telemedycznej będą wykonywane wyłącznie przez lekarzy lub pielęgniarki, którzy na rzecz Wnioskodawcy będą świadczyć usługi na podstawie umów cywilnoprawnych. Badania pacjentów będą wykonywane w ich domach lub podczas eventów prozdrowotnych. Miejsce wykonywanie badań będzie zależało od indywidualnych potrzeb pacjenta. Oprogramowanie umieszczone w walizce telemedycznej umożliwia założenie karty każdego z badanych pacjentów, a następnie wyniki tych pomiarów automatycznie przesyłane są na serwer i umieszczane w karcie pacjenta wraz z wywiadem zdrowotnym. Wyniki znajdujące się na serwerze są interpretowane i opisywane przez lekarzy zatrudnianych przez właściciela serwera w ciągu 24 - godzin. Lekarze ci nie będą mieli bezpośredniego kontaktu z pacjentami. Będą opierać się jedynie na dokumentacji zapisanej w elektronicznej karcie pacjenta. Pacjent będzie miał on-line dostęp do swojej karty, co umożliwia mu sprawdzenie wyników wraz z opisami i zaleceniami. Osoby wykonujące badania przy pomocy walizki telemedycznej mają wgląd w dane pacjenta tylko w momencie przeprowadzania danego badania. Wnioskodawca zostanie raz w miesiącu obciążony kosztem świadczonych usług medycznych świadczonych za pośrednictwem serwera / platformy usług medycznych. Wnioskodawca będzie otrzymywał od podmiotu prowadzącego działalność leczniczą faktury zwolnione z podatku VAT. Pacjenci będą uiszczać opłatę za świadczone usługi medyczne na rzecz Wnioskodawcy, który nie będzie posiadał statusu podmiotu leczniczego.

Dokonując oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego należy mieć na względzie zasadę wykładni zwolnień, stanowiących w istocie odstępstwo od generalnej zasady powszechności opodatkowania podatkiem VAT. Tym samym wszelkie zwolnienia należy interpretować możliwie ściśle i wąsko tak, aby nie doprowadzić do rozszerzenia zwolnień.

Z treści zdarzenia przyszłego wynika, że wykwalifikowani lekarze oraz pielęgniarki będą fizycznie badać pacjentów przy użyciu walizki telemedycznej w ich domach po wcześniejszym umówieniu się na wizytę. Następnie będą wystawiać fakturę ze stawką zwolnioną na rzecz Wnioskodawcy, a pacjenci będą uiszczać opłatę za świadczone usługi medyczne na rzecz Zainteresowanego. Czynności wykonywane przez lekarzy i pielęgniarki polegające na zbadaniu pacjentów w ich domach przy pomocy walizki telemedycznej będą uznane za usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia tych pacjentów. Będzie również spełnione kryterium podmiotowe z art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, ponieważ czynności te będą wykonywać lekarze i pielęgniarki, a więc osoby wykonujące zawody medyczne.

Tym samym Spółka działając we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich, tj. pacjentów, będzie brać udział w świadczeniu usług zwolnionych, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, nabywanych od osób wymienionych w art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT.

Ustawodawca, mocą cyt. wyżej art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT zwolnił od podatku świadczenie usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT, tj. usług w zakresie opieki medycznej, służących profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu, poprawie zdrowia, jeżeli usługi te zostały nabyte przez podatnika we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej od podmiotów, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 i 19 ustawy o VAT, tj. podmiotów leczniczych, a także lekarzy i lekarzy dentystów, pielęgniarek i położnych, osób wykonujących zawody medyczne w rozumieniu ustawy o działalności leczniczej oraz psychologów.

Zatem zwolnieniu od podatku podlegają usługi w zakresie opieki medycznej świadczone przez podmioty lecznicze w ramach działalności leczniczej lub świadczone w ramach wykonywania zawodów lekarza i lekarza dentysty, pielęgniarki i położnej i innych zawodów medycznych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej, a także psychologów – również w sytuacji, gdy pomiędzy świadczeniodawcą usługi, a pacjentem istnieje trzeci podmiot (pośrednik), który nabywa usługę medyczną od świadczeniodawcy i zbywa je osobie trzeciej.

Z uwagi na opis zdarzenia przyszłego oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że Spółka nabywając wskazane usługi medyczne od lekarzy we własnym imieniu, ale na rzecz osób trzecich, tj. pacjentów będzie miała prawo do korzystania ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na mocy powołanego art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT.

Ponadto należy wskazać, że na podstawie art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Zgodnie z art. 106b ust. 2 ustawy o VAT podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W myśl art. 106b ust. 3 pkt 2 ustawy o VAT na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118 jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłat.

Na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:

1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
   
2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
   
3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia;
   
   

Z przepisów dotyczących zasad fakturowania wynika, że Wnioskodawca świadcząc usługi w zakresie opieki medycznej świadczonych przez lekarzy nie jest zobowiązany od dnia 1 stycznia 2014 roku do wystawiania faktur, które dokumentują te usługi. Aczkolwiek na żądanie nabywcy usługi Zainteresowany jest obowiązany wystawić fakturę, jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym wykonano tę usługę.

W tym miejscu należy podkreślić, że jeżeli Zainteresowany będzie świadczył usługi opisane we wniosku na rzecz pozostałych podmiotów niebędących podatnikami podatku VAT, Wnioskodawca będzie zobowiązany przepisami prawa do wystawienia na rzecz wspomnianych podmiotów paragonów fiskalnych. Niemniej jednak, regulacje ustawy o VAT w opisywanej sytuacji nie zabraniają Wnioskodawcy wystawienia faktur, jednak taką decyzję pozostawiają w gestii podatnika.

Zatem jeżeli Wnioskodawca zamierza wystawiać faktury VAT na rzecz pacjentów dokumentujących sprzedaż usług w zakresie opieki medycznej świadczonych przez lekarzy powinien na fakturze VAT wskazywać, zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT, że stosuje zwolnienie od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 19a ustawy o VAT.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.