Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1148/14/JS
z 13 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 7 sierpnia 2014 r. (data wpływu do tut. Biura 8 sierpnia 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie skutków podatkowych opisanej we wniosku konfuzji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 sierpnia 2014 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, m.in. w zakresie skutków podatkowych opisanej we wniosku konfuzji.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną mającą miejsce zamieszkania na terytorium Polski i podlegającą w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu (polski rezydent podatkowy). W przyszłości zamierza zostać wspólnikiem spółki osobowej (jawnej lub komandytowej) z siedzibą w Polsce (dalej: „Spółka”). Przedmiot działalności gospodarczej Spółki zawarty zostanie w statucie i będzie obejmował m.in. inwestowanie w polskie spółki kapitałowe, tj. zbywanie i nabywanie udziałów/akcji takich spółek, jak również obrót wierzytelnościami oraz udzielanie pożyczek. W konsekwencji, do majątku Spółki wchodzić mogą m.in. wierzytelności własne (tj. wynikające z udzielonych pożyczek przez Spółkę bądź spółkę kapitałową będącą jej poprzednikiem prawnym lub nabyte od osób/podmiotów trzecich), środki pieniężne oraz udziały w spółkach kapitałowych. Po pewnym czasie Wnioskodawca (wraz z pozostałymi wspólnikami) rozwiąże Spółkę bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego, w ramach procedury opisanej w art. 67 § 1 w związku z art. 58 pkt 2 ustawy z 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1030 ze zm. – dalej: „KSH”). W związku z rozwiązaniem Spółki, Wnioskodawca otrzyma m.in. wierzytelności, które wcześniej stanowiły jej majątek.

Na moment rozwiązania Spółki, Wnioskodawca będzie jej dłużnikiem z tytułu umowy pożyczki zawartej uprzednio pomiędzy nim a spółką kapitałową, będącą poprzednikiem prawnym spółki osobowej (jawnej lub komandytowej). W konsekwencji przeniesienia własności wierzytelności na Wnioskodawcę (w związku z rozwiązaniem Spółki), dojdzie do konfuzji przedmiotowej wierzytelności i zobowiązania z tytułu pożyczki. W wyniku konfuzji wierzytelność wygaśnie z mocy prawa (w części głównej i odsetkowej).

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy w przypadku, gdy zobowiązanie Wnioskodawcy wobec Spółki do spłaty zaciągniętej pożyczki (w części głównej i odsetkowej) wygaśnie wskutek konfuzji, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód (lub dochód) podlegający opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku, gdy zobowiązanie Wnioskodawcy wobec Spółki do spłaty zaciągniętej pożyczki (w części głównej i odsetkowej) wygaśnie w skutek konfuzji, po stronie Wnioskodawcy nie powstanie przychód (lub dochód) podlegający opodatkowaniu w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Konfuzja wierzytelności, będąca wynikiem przejęcia przez Wnioskodawcę wierzytelności Spółki wobec Wnioskodawcy, nie spowoduje powstania dochodu Wnioskodawcy podlegającego opodatkowaniu, w myśl Ustawy o PIT.

Konfuzja wierzytelności, będąca wynikiem przejęcia wierzytelności Spółki wobec Wnioskodawcy, nie jest tożsama z umorzeniem tej wierzytelności, ale stanowi zdarzenie prawne innego rodzaju.

Na poparcie swojego stanowiska Wnioskodawca powołał interpretacje indywidualne wydane przez:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 20 listopada 2007 r., Znak: ILPB3/423-59/07-2/HS,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 24 maja 2013 r., Znak: IPTPB1/415-153/13-2/MD,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 8 kwietnia 2013 r., Znak: ITPB1/415-50/13/WM,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 28 września 2012 r., Znak: IBPBI/1/415-801/12/KB.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Konfuzja nie jest instytucją uregulowaną w przepisach prawa, nie stanowi także odrębnej, samoistnej czynności prawnej. Jest to pojęcie wypracowane w doktrynie prawa cywilnego i oznacza pewną sytuację faktyczną, w której – w wyniku dokonania odrębnej czynności prawnej, bądź wystąpienia zdarzenia prawnego – nastąpi wygaśnięcie zobowiązania z mocy prawa bez zaspokojenia wierzyciela na skutek zjednoczenia długu i wierzytelności w jednej osobie. Z konfuzją mamy zatem do czynienia w przypadku, gdy na skutek dokonanej czynności prawnej lub zaistnienia zdarzenia prawnego ten sam podmiot staje się uprawnionym do żądania spełnienia określonego świadczenia i równocześnie jest podmiotem zobowiązanym do tego świadczenia. Wystąpienie konfuzji oraz jej skutki prawne uzależnione są zatem m.in. od rodzaju i prawnej skuteczności (ważności) dokonanej czynności prawnej, w wyniku której miałoby dojść do połączenia w jednej osobie praw wierzyciela i obowiązków dłużnika. Zatem także skutki podatkowe „konfuzji” należy zawsze oceniać przez pryzmat i z uwzględnieniem charakteru czynności prawnej (bądź zdarzenia prawnego), której skutkiem jest połączenie w jednej osobie długu i wierzytelności.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza zostać wspólnikiem spółki osobowej (jawnej lub komandytowej). Poprzednikiem prawnym tej spółki będzie spółka kapitałowa. Po pewnym czasie Wnioskodawca (wraz z pozostałymi wspólnikami) rozwiąże Spółkę bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego.

Na moment rozwiązania Spółki, Wnioskodawca będzie jej dłużnikiem z tytułu umowy pożyczki zawartej uprzednio pomiędzy nim a spółką kapitałową, będącą poprzednikiem prawnym spółki osobowej (jawnej lub komandytowej). W konsekwencji przeniesienia własności wierzytelności na Wnioskodawcę (w związku z rozwiązaniem Spółki), dojdzie do konfuzji przedmiotowej wierzytelności i zobowiązania z tytułu pożyczki. W wyniku konfuzji wierzytelność wygaśnie z mocy prawa (w części głównej i odsetkowej).

Mając powyższe na względzie stwierdzić należy, że skutki podatkowe opisanej we wniosku konfuzji należy oceniać z uwzględnieniem charakteru i skutków prawnych wywoływanych przez likwidację (rozwiązanie) spółki jawnej lub komandytowej.

Odnosząc powyższe do opisanego zdarzenia przyszłego stwierdzić należy, że wygaśnięcie zobowiązania Wnioskodawcy wobec spółki nie będzie skutkiem rezygnacji podmiotu uprawnionego (wierzyciela) z dochodzenia od dłużnika (Wnioskodawcy) należnego mu świadczenia, lecz nastąpi w wyniku dokonania czynności – co do zasady – neutralnej podatkowo. W opisanym zdarzeniu przyszłym, wygaśnięcie zobowiązania Wnioskodawcy bez zaspokojenia wierzyciela (spółki) nie będzie miało zatem charakteru umorzenia, ani nieodpłatnego świadczenia, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 6 i 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.). Tym samym, wygaśnięcie zobowiązania Wnioskodawcy w drodze konfuzji, do której dojdzie w wyniku rozwiązania spółki osobowej (skutkującej podziałem jej majątku pomiędzy wspólników - w tym Wnioskodawcę) i otrzymania przez Wnioskodawcę wierzytelności Spółki wobec Wnioskodawcy, nie będzie powodowało u niego powstania przychodu podatkowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienić należy, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.