Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPP1/443-1106/14/BS
z 1 grudnia 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 12 września 2014 r. (data wpływu 15 września 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wliczania otrzymanego dofinansowania na realizację projektu „W.” do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2014 r. został złożony wniosek, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku wliczania otrzymanego dofinansowania na realizację projektu „W.” do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług oraz braku prawa do odliczenia podatku naliczonego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zajmuje się doradztwem ogólnobiznesowym i w związku z tą działalnością jest czynnym podatnikiem podatku VAT w rozumieniu art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług, dalej ustawa o VAT. W ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet VIII Regionalne kadry gospodarki, Działanie 8.1 Rozwój pracowników i przedsiębiorstw 8.1 .1 Wsparcie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw Wnioskodawca prowadzi projekt pn.: „W.” współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Projekt realizowany jest w ramach umowy nr … podpisanej z Wojewódzkim Urzędem Pracy w O. Projekt polega na przeprowadzeniu szkoleń polegających na kształceniu zawodowym. Dofinansowanie, o którym mowa w pkt 3 przeznaczone jest na pokrycie kosztów realizacji projektu szkoleniowego i nie jest dotacją mającą bezpośredni wpływ na cenę szkoleń.

W związku z tym, że dotacja jest udzielana w formie pomocy de minimis (100% dofinansowania do kosztów realizacji projektu), ostateczny beneficjent nie dokonuje wpłaty żadnego wkładu własnego w związku z realizowanymi przez Spółkę szkoleniami.

Wydatki są ponoszone w oparciu o szczegółowy budżet projektu stanowiący część wniosku o dofinansowanie oraz zgodnie z harmonogramem realizacji projektu.

W ramach projektu zostaną poniesione następujące wydatki:

• wynagrodzenia i wyjazdy służbowe dla zespołu projektowego,
• opłata za prowadzenie rachunku bankowego,
• przeprowadzenie szkoleń wraz zapewnieniem wyżywienia i materiałów szkoleniowych przez podwykonawcę,
• zwrot kosztów dojazdu, -zapewnienie noclegów ze śniadaniem.

Realizacja projektu, w tym ponoszenie na realizację projektu wydatki nie mają żadnego związku z czynnościami opodatkowanymi i nie generują przychodów.

Projekt ma na celu, poprzez szkolenia, podniesienie kwalifikacji i dostosowanie umiejętności do potrzeb regionalnego rynku pracy pracowników zatrudnionych w mikro, małych i średnich firmach w województwie ... . Wnioskodawca zauważa, że wszystkie działania podejmowane w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (POKL), Poddziałanie 8.1.1 POKL, zmierzają do podnoszenia i rozwijania potencjału przedsiębiorstw.

Proponowane usługi szkoleniowe są kierowane i świadczone na rzecz określonej grupy zawodowej tj. pracowników branży usług kosmetycznych i mają na celu: uzyskanie i uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych.

Podstawowym celem projektu jest wzrost kwalifikacji potwierdzonych certyfikatem min. 85% osób z grupy 104 pracowników zatrudnionych w 60 salonach objętych wsparciem z woj. ... w okresie od sierpnia 2014 do czerwca 2015 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy w opisanym stanie faktycznym kwota dofinansowania stanowi dla Spółki podstawę opodatkowania podatkiem VAT? Jeśli tak, to czy Spółka może skorzystać ze zwolnienia od podatku VAT ?
2. Czy w opisanym stanie faktycznym Spółka ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od wydatków związanych z realizacją projektu „W.” lub zwrotu tego podatku ?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Analiza powołanego wyżej przepisu jednoznacznie wskazuje, że do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie ceny konkretnego towaru czy też konkretnego rodzaju usługi.

Podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności - nie podlega opodatkowaniu (por. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 kwietnia 2011 r. Nr IPPP3/443-204/11-4/JF, interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 5 kwietnia 2012 r. Nr IPTPP1/443-185/12-7/AK). W niniejszym stanie faktycznym dofinansowanie na realizację projektu „W.” przeznaczone jest na pokrycie ściśle określonych wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę jako organizatora projektu w związku z jego realizacją. Otrzymane dofinansowanie stanowi zatem zwrot kosztów poniesionych w związku z realizacją szkoleń. Skoro pozyskana dotacja przeznaczona jest na pokrycie poniesionych kosztów w ramach realizowanego programu, to oznacza, że w opisanej sytuacji występuje dotacja o charakterze zakupowym, a nie dotacja mająca na celu sfinansowanie ceny sprzedaży. W konsekwencji, w związku z realizacją projektu Wnioskodawca nie będzie otrzymywać wynagrodzenia za świadczone usługi w rozumieniu przepisów ustawy o VAT, a jedynie zwrot ponoszonych kosztów. Tym samym otrzymane dofinansowanie, czyli otrzymany zwrot poniesionych kosztów nie będzie stanowił czynności podlegającej opodatkowaniu VAT (pozostaje poza zakresem przepisów ustawy o VAT), ponieważ czynność ta nie została wymieniona w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu zawartych w art. 5 ust. 1 ustawy.

Reasumując, otrzymana przez Wnioskodawcę dotacja ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego i ze środków budżetu państwa przeznaczona na pokrycie kosztów realizacji projektu „W.” nie stanowi podstawy opodatkowania (obrotu) w rozumieniu art. 29a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, a tym samym nie podlega opodatkowaniu, gdyż nie stanowi czynności wymienionej w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Gdyby natomiast organ uznał, iż w/w dofinansowanie stanowi podstawę opodatkowania w rozumieniu art. 29 a ust. 1 ustawy o VAT, to wskazać należy, że korzystałoby ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 w/w ustawy. Zgodnie z w/w przepisem zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

-oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Wnioskodawca wskazuje, że w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UF L Nr 288 s. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych -wspólny system podatku od wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.), Przepis art. 44 ww. rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 li.

W wyniku analizy wyżej powołanych przepisów należy stwierdzić, że planowane do przeprowadzenia przez Wnioskodawcę szkolenia spełniają definicję usług kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż szkolenia te mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy niezbędnej do celów zawodowych. Jest to również zgodne z pismem Ministerstwa Rozwoju Regionalnego z dnia 31 stycznia 2012r. nr…, które mówi, iż na podstawie definicji zawartej w rozporządzeniu wykonawczym Rady (UE) nr 282/2011 z dnia 15 czerwca 2011 r. ustanawiającym środki wykonawcze do dyrektywy 2006/1127 WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatków do wartości dodanej, art. 44, w opinii instytucji Zarządzającej PO KL można stwierdzić, że wszystkie szkolenia w ramach POKL powinny być uznane za usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego.

Prawo do zwolnienia z podatku od towarów i usług przysługuje wówczas, gdy usługi kształcenia zawodowego oraz usługi i dostawa towarów ściśle z tymi usługami związane finansowane są co najmniej w 70 % ze środków publicznych (§ 3 ust. 1 pkt 14 Rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień - Dz. U. z 2013 r. poz. 1722 ze zmn.).

Wnioskodawca otrzymał ze środków publicznych dofinansowanie na realizację projektu pokrywające 100 % kosztów kwalifikowanych. W związku z tym, iż dotacja jest udzielana w formie pomocy de minimis (100% dofinansowania do kosztów realizacji projektu), ostateczny beneficjent nie dokonuje wpłaty żadnego wkładu własnego w związku z nabywanymi od Wnioskodawcy usługami. Nie dochodzi zatem do zapłaty przez przedsiębiorcę na rzecz Spółki. Spółka uzyskuje zwrot poniesionych kosztów (100 %) bezpośrednio od Wojewódzkiego Urzędu Pracy.

Zdaniem Wnioskodawcy, ponieważ otrzymane dofinansowanie nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT na podstawie art. 29a ust. 1 ustawy w zw. z art. 5 ust., 1 pkt 1 (nie stanowi podstawy opodatkowania/obrotu), zaś Wnioskodawca nie będzie otrzymywał wynagrodzenia za usługi szkoleniowe, nie będzie wystawiać faktur za usługi szkoleniowe bądź wkład własny (wkład własny nie występuje w projekcie), nie wystąpią czynności opodatkowane w związku z realizacją projektu uprawniające Wnioskodawcę do odliczenia podatku VAT naliczonego lub zwrotu podatku od towarów i usług nabytych na potrzeby realizacji projektu. Nabyte na potrzeby realizacji projektu towary i usługi nie będą bowiem wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych (art. 86 ust. 1 oraz 87 ust. 1 ustawy o VAT).

Reasumując, brak jest możliwości odzyskania przez Wnioskodawcę podatku od towarów i usług (czy to poprzez odliczenie, czy też zwrot) z uwagi na fakt, iż realizowany projekt nie jest związany z wykonywaniem czynności opodatkowanych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2–5, art. 30a–30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Wskazać należy, że do dnia 31 grudnia 2013 r., obowiązywał art. 29, który posiadał następujące brzmienie: „Podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.”.

Cytowany powyżej przepis art. 29a ust. 1 ustawy, stanowi odzwierciedlenie art. 73 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 str. 1, z późn. zm.), z treści którego wynika, że w odniesieniu do dostaw towarów i świadczenia usług innych niż te, o których mowa w art. 74-77, podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi zapłatę otrzymaną lub którą dostawca lub usługodawca otrzyma w zamian za dostawę towarów lub świadczenie usług, od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takiej dostawy lub świadczenia.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, iż do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług wlicza się tyko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które mają bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu dostawy lub świadczenia usługi. Elementem zasadniczym wpływającym na objęcie uzyskanej przez podatnika dotacji definicją podstawy opodatkowania jest stwierdzenie, czy dotacja udzielana jest w celu sfinansowania, czy też dofinansowania dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Oznacza to, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają dotacje o charakterze przedmiotowym, a nie te, które mają charakter podmiotowy.

Z treści cytowanych wyżej przepisów wynika, iż w sytuacji gdy podatnik, w związku z konkretną dostawą towarów lub świadczeniem usług, otrzymuje dofinansowanie (dotację, subwencję), stanowiące dopłatę do ceny towaru lub usługi, tego rodzaju dofinansowanie stanowi obok ceny, uzupełniający element podstawy opodatkowania z tytułu danej dostawy lub świadczenia. Kryterium uznania dotacji za zwiększającą podstawę opodatkowania stanowi zatem stwierdzenie, iż dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 powołanej wyżej ustawy, czyli nie zwiększają podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Wobec powyższego należy stwierdzić, że podstawę opodatkowania podatkiem od towarów i usług zwiększa się tylko o takie dotacje, które w sposób bezwzględny i bezpośredni są związane z daną dostawą towarów lub świadczeniem usług. Jeżeli jednak taki bezpośredni związek nie występuje, dofinansowanie ogólne - na pokrycie kosztów działalności nie podlega opodatkowaniu. Włączenie zatem do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze ma miejsce tylko wówczas, gdy jest to celowa dotacja, subwencja i inna dopłata o podobnym charakterze związana bezpośrednio z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. Do podstawy opodatkowania zaliczane są tylko takie dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze, które są bezpośrednio przeznaczone na dofinansowanie konkretnego towaru, czy też konkretnego rodzaju usługi.

Biorąc pod uwagę stan faktyczny przedstawiony we wniosku oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, iż pozyskane dofinansowanie nie stanowi dopłaty, o której mowa w art. 29a ust. 1 ustawy, gdyż nie ma wpływu na cenę świadczonych usług. Tym samym ww. dofinansowanie nie stanowi elementu podstawy opodatkowania w rozumieniu tego przepisu.

Generalna zasada określająca prawne możliwości odliczenia podatku naliczonego wyrażona jest w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi, suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług (art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy).

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego oraz treści powołanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że nie został spełniony warunek, o którym mowa w wyżej cyt. art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż jak wskazano we wniosku towary i usługi nabywane przez Wnioskodawcę w ramach realizacji projektu nie służą sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji tego projektu. Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu podatku naliczonego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – ( t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.