Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB2/415-743/14-4/ES
z 14 października 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2014 r. (data wpływu 4 lipca 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 października 2014 r. (data wpływu 10 października 2014 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi prorodzinnej.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, w związku z powyższym pismem z dnia 29 września 2014 r. nr ILPB2/415-743/14-2/ES, wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ, a jego uzupełnieniem nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłano w dniu 29 września 2014 r., skutecznie doręczono 8 października 2014 r. natomiast w dniu 10 października 2014 r. (data nadania 9 października 2014 r.), do tut. Organu wpłynęła odpowiedź, w której Wnioskodawca uzupełnił ww. wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Zainteresowany wskazuje, że sprawa dotyczy rozliczenia podatku za 2013 r. i skorzystania z ulgi na 22-letnią córkę, urodzoną xxxx 1992 r., studentkę trzeciego roku studiów stacjonarnych na Akademii.

Wnioskodawca poinformował, że Urząd Skarbowy kwestionuje prawo rodziców do odliczenia, gdyż ich córka zarobiła w roku 2013 kwotę 3 155,43 zł, przekroczyła więc o 66,43 zł kwotę 3 089,00 zł, stanowiącą limit dochodów dziecka uprawniający do ulgi.

Zainteresowany dodał, że córka jest Honorowym Krwiodawcą i w roku 2013 oddała 0,9 litra krwi, co upoważniło ją do dokonania odliczeń od dochodu w wysokości 117 zł.

W związku z ostatecznym wyliczeniem, córka uzyskała dochód w wysokości 3 038,43 zł. Wartość ta automatycznie upoważnia rodziców do skorzystania z ulgi na dziecko.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku dochodu córki w wysokości 3 155,42 zł, pomniejszonego o darowiznę w wysokości 117 zł (rzeczywisty dochód wyniósł 3 038,43 zł) Wnioskodawca może uwzględnić córkę do skorzystania z ulgi na dzieci w zeznaniu podatkowym za rok 2013?

Zdaniem Wnioskodawcy, córka w roku podatkowym 2013 zarobiła 3 155,43 zł, przekroczyła więc o 66,43 zł – kwotę 3089 zł, stanowiącą limit dochodów dziecka uprawniający do ulgi. Jednak, córka jest Honorowym Krwiodawcą i w roku 2013 oddała 0,9 litra krwi, co upoważniło ją do dokonania odliczeń od dochodu w wysokości 117 zł.

W związku z ostatecznym wyliczeniem, córka uzyskała dochód w wysokości 3 038,43 zł. Wartość ta automatycznie upoważnia rodziców do skorzystania z ulgi na dziecko.

Zainteresowany uważa, że zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych pod uwagę należy wziąć „dochód podlegający opodatkowaniu”, czyli ustalony po dokonaniu stosownych odpisów. W związku z tym córka może więc odliczyć 117 zł, które przekazała na cele pożytku publicznego. Po odjęciu tej kwoty jej dochód wyniósł 3 038,43 zł i mieści się więc w limicie.

Podobną sprawą zajmował się Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olszynie (sygnatura akt I SA/Ol 734/11), w której przyznał rację rodzicom studenta. Zainteresowany zauważa, że w uzasadnieniu wyroku sąd wskazał, że:

„WSA w Olsztynie przyznał rację skarżącym. Przypomniał, że zgodnie z art. 26 ustawy o PIT podstawę opodatkowania stanowi dochód po odjęciu m.in. składek na ubezpieczenie społeczne (pkt 2), wydatków na cele rehabilitacyjne (pkt 6), ulgi internetowej (pkt 6a) oraz darowizn (pkt 9).

Sąd przyznał, że art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o PIT odwołuje się do „dochodów podlegających opodatkowaniu”, natomiast art. 26 mówi o podstawie obliczenia podatku.

Nie można jednak pomijać, że ustawodawca sprecyzował, iż chodzi o „dochody podlegające opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b”. W konsekwencji Sąd uznał, że podatnik ma prawo uwzględnić kwotę powstałą po odliczeniu darowizny.”

Podobne stanowisko przedstawił WSA w Kielcach w wyroku z dnia 20 grudnia 2012 r., (sygn. akt I SA/Ke 640/12), gdzie uznał że ustalenie, czy dochód jaki osiągnęło dziecko podatnika nie przekracza progu określonego w art. 6 ust 4 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych wymaga, wobec treści art. 27 ustawy, odniesienia stawki podatkowej do podstawy opodatkowania.

Interpretując podstawę prawną wskazaną przez WSA w Olsztynie i WSA w Kielcach Wnioskodawca uważa, że rodzice mają pełne prawo do skorzystania z odliczenia.

Zainteresowany zacytował również opinię prawną doradcy podatkowego, która w pełni wskazuje słuszność decyzji sądu w Olsztynie:

„Sąd słusznie zwrócił uwagę, że przy ustalaniu limitu dochodów należy zastosować zasady wynikające z art. 27 i art. 30b ustawy o PIT. Oznacza to, że podatnik może uwzględnić nie tylko koszty uzyskania przychodów, ale także dokonać innych odliczeń wskazanych w art. 26 ustawy o PIT, czyli odjąć od dochodu składki na ubezpieczenia społeczne, ulgę rehabilitacyjną i internetową oraz darowizny na cele wymienione w art. 4 ustawy o działalności pożytku publicznego, cele kultu religijnego i krwiodawstwa. Dzięki temu więcej osób może zmieścić się w limicie i skorzystać z ulgi. Sąd podkreślił, że przemawia za tym zarówno wykładnia językowa, jak i celowościowa.”

Wnioskodawca uważa, że wyroki i ich uzasadnienia z WSA w Olsztynie oraz WSA w Kielcach, dotyczą spraw zbieżnych z przedmiotową sprawą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27f ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 poz. 361 z późn. zm.) od podatku dochodowego obliczonego zgodnie z art. 27, pomniejszonego o kwotę składki, o której mowa w art. 27b, podatnik ma prawo odliczyć kwotę obliczoną zgodnie z ust. 2 na każde małoletnie dziecko, w stosunku do którego w roku podatkowym:

1. wykonywał władzę rodzicielską;
2. pełnił funkcję opiekuna prawnego, jeżeli dziecko z nim zamieszkiwało;
3. sprawował opiekę poprzez pełnienie funkcji rodziny zastępczej na podstawie orzeczenia sądu lub umowy zawartej ze starostą.
   
   

Na podstawie art. 27f ust. 2 cytowanej ustawy odliczeniu podlega za każdy miesiąc kalendarzowy roku podatkowego, w którym podatnik wykonywał władzę, pełnił funkcję albo sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do:

1. jednego małoletniego dziecka - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, jeżeli dochody podatnika:
   1. pozostającego przez cały rok podatkowy w związku małżeńskim i jego małżonka, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 112 000 zł,
   2. niepozostającego w związku małżeńskim, w tym również przez część roku podatkowego, nie przekroczyły w roku podatkowym kwoty 56 000 zł, za wyjątkiem podatnika samotnie wychowującego małoletnie dziecko wymienionego w art. 6 ust. 4, do którego ma zastosowanie kwota dochodu określona w lit. a;
2. dwojga małoletnich dzieci - kwota stanowiąca 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na każde dziecko,
3. trojga i więcej małoletnich dzieci - kwota stanowiąca:
   1. 1/6 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, odpowiednio na pierwsze i drugie dziecko,
   2. 1/4 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na trzecie dziecko,
   3. 1/3 kwoty zmniejszającej podatek określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, na czwarte i każde kolejne dziecko.
   
   

Za dochody, o których mowa w ust. 2 pkt 1, uważa się dochody uzyskane łącznie w danym roku podatkowym, do których mają zastosowanie zasady opodatkowania określone w art. 27, art. 30b i art. 30c, pomniejszone o kwotę składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a (art. 27f ust. 2a powołanej ustawy).

Odliczenie, o którym mowa w ust. 2 pkt 2 lub 3, przysługuje podatnikowi określonemu w ust. 1, który co najmniej przez jeden dzień roku podatkowego wykonywał władzę, pełnił funkcję lub sprawował opiekę, o których mowa w ust. 1, w stosunku do więcej niż jednego dziecka (art. 27f ust. b powołanej ustawy).

W świetle art. 27f ust. 2c cytowanej ustawy odliczenie, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, poczynając od miesiąca kalendarzowego, w którym dziecko:

1. na podstawie orzeczenia sądu zostało umieszczone w instytucji zapewniającej całodobowe utrzymanie w rozumieniu przepisów o świadczeniach rodzinnych,
2. wstąpiło w związek małżeński.
   
   

Treść art. 27f ust. 4 omawianej ustawy wskazuje, że odliczenie dotyczy łącznie obojga rodziców, opiekunów prawnych dziecka albo rodziców zastępczych pozostających w związku małżeńskim. Kwotę tę mogą odliczyć od podatku w częściach równych lub w dowolnej proporcji przez nich ustalonej.

Stosownie do art. 27f ust. 5 cytowanej ustawy odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 45 ust. 1, podając liczbę dzieci i ich numery PESEL, a w przypadku braku tych numerów - imiona, nazwiska oraz daty urodzenia dzieci. Na żądanie organów podatkowych lub organów kontroli skarbowej, podatnik jest obowiązany przedstawić zaświadczenia, oświadczenia oraz inne dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia, w szczególności:

1. odpis aktu urodzenia dziecka;
2. zaświadczenie sądu rodzinnego o ustaleniu opiekuna prawnego dziecka;
3. odpis orzeczenia sądu o ustaleniu rodziny zastępczej lub umowę zawartą między rodziną zastępczą a starostą;
4. zaświadczenie o uczęszczaniu pełnoletniego dziecka do szkoły.
   
   

Przepisy ust. 1-5 stosuje się odpowiednio do podatników utrzymujących pełnoletnie dzieci, o których mowa w art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3, w związku z wykonywaniem przez tych podatników ciążącego na nich obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej (art. 27f ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 27f ust. 6 ww. ustawy w powiązaniu z art. 6 ust. 4 pkt 2 i 3 tej ustawy odliczenie kwoty, o której mowa w ust. 2 przysługuje podatnikowi, który utrzymywał dzieci pełnoletnie:

• bez względu na ich wiek, które zgodnie z odrębnymi przepisami otrzymywały zasiłek (dodatek) pielęgnacyjny lub rentę socjalną,
• do ukończenia 25 roku życia uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, jeżeli w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej

– w związku z wykonywaniem przez tego podatnika ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego oraz w związku ze sprawowaniem funkcji rodziny zastępczej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca chce skorzystać z ulgi prorodzinnej na pełnoletnią, 22-letnią córkę, studentkę trzeciego roku studiów na Akademii. Córka Zainteresowanego uzyskała w 2013 r. dochód w wysokości 3 155,43 zł. Wnioskodawca nadmienił, że córka jest Honorowym Krwiodawcą i w 2013 r. oddała 0,9 litra krwi. Po dokonaniu odliczenia od dochodu w wysokości 117 zł – jej dochód wyniósł 3 038,43 zł.

Jak wynika z powyższych uregulowań prawnych, aby móc skorzystać z ulgi, o której mowa w art. 27f ww. ustawy, należy m.in. utrzymywać w roku podatkowym – w związku z wykonywaniem ciążącego na podatniku obowiązku alimentacyjnego – dzieci własne lub przysposobione do ukończenia 25 roku życia, uczące się w szkołach, o których mowa w przepisach o systemie oświaty, przepisach o szkolnictwie wyższym lub w przepisach regulujących system oświatowy lub szkolnictwo wyższe obowiązujących w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie, które w roku podatkowym nie uzyskały dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 lub art. 30b w łącznej wysokości przekraczającej kwotę stanowiącą iloraz kwoty zmniejszającej podatek oraz stawki podatku, określonych w pierwszym przedziale skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, z wyjątkiem renty rodzinnej.

W 2013 r. wysokość ww. dochodu wynosiła 3 089 zł, co wynika z wyliczenia ilorazu kwoty zmniejszającej podatek, tj. kwoty 556,02 zł oraz stawki podatku, określonej w pierwszym przedziale skali podatkowej, tj. 18%.

Przy czym, stosownie do treści art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochodem ze źródła przychodów, jeżeli przepisy art. 24-25 nie stanowią inaczej, jest nadwyżka sumy przychodów z tego źródła nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym.

Jeżeli koszty uzyskania przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów. Zatem przez dochód, o którym mowa w art. 6 ust. 4 pkt 3 tej ustawy należy rozumieć dochód podlegający opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ww. ustawy. Przy czym jest on różnicą pomiędzy osiągniętym w roku podatkowym przychodem a kosztami jego uzyskania.

Powyższy dochód należy odróżnić od podstawy obliczenia podatku, o której mowa w art. 26 ustawy, a którą stanowi dochód ustalony m.in. zgodnie z art. 9 po odliczeniu, m.in. kwot darowizn na cele krwiodawstwa.

Mając zatem na względzie obowiązujące uregulowania prawne stwierdzić należy, że skoro ustawodawca jednoznacznie zdefiniował pojęcie dochodu, odróżniając je równocześnie od podstawy obliczenia podatku, którą stanowi dochód po dokonaniu stosownych odliczeń to dla ustalenia prawa do ulgi prorodzinnej, z tytułu utrzymywania – w związku z wykonywaniem ciążącego na podatniku obowiązku alimentacyjnego – pełnoletniego, uczącego się dziecka, należy jego dochód określić zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako różnicę pomiędzy przychodem a kosztami uzyskania przychodu.

Ponieważ w roku 2013 córka Wnioskodawcy uzyskała dochód w wysokości 3 155,42 zł, nie została spełniona jedna z przesłanek warunkujących możliwość skorzystania z omawianej ulgi, a tym samym Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do dokonania odliczenia od podatku na podstawie art. 27f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przy ustalaniu prawa do ulgi nie można uwzględnić dochodu pomniejszonego o darowiznę na cele krwiodawstwa w wysokości 117 zł, gdyż nie jest to dochód w rozumieniu art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a podstawa obliczenia podatku, czyli dochód po dokonaniu stosownych odliczeń.

Ponadto, odnośnie do powołanych przez Zainteresowanego wyroków sądów administracyjnych należy wyjaśnić, że z formalnoprawnego punktu widzenia orzeczenia te nie są wiążące dla organu interpretacyjnego, nie mogą stanowić podstawy prawnej przy wydawaniu interpretacji indywidualnej. Nie oznacza, to jednak, że orzeczenia te nie podlegają analizie w toku postępowania interpretacyjnego, wprost przeciwnie stanowią punkt wyjścia (niezbędny fundament) do dalszych rozważań prowadzących do wypracowania stanowiska w sprawie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.