Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP4/443-909/14-4/BM
z 25 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 19 grudnia 2014 r. (data wpływu 22 grudnia 2014 r.), uzupełnionym pismem z dnia 9 marca 2015 r. (data wpływu 10 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działki niezabudowanej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22 grudnia 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy działki niezabudowanej.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 9 marca 2015 r. (data wpływu 10 marca 2015 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina jest właścicielem działki niezabudowanej, oznaczonej numerem 448/6 km 2, położonej w obrębie ewidencyjnym ….., którą zamierza sprzedać w przetargu nieograniczonym. Według zapisów ewidencji gruntów łączna powierzchnia działki wynosi 0,8180ha, która składa się w części 0,4171 ha z łąk trwałych ŁV, w części 0,3007ha z gruntów ornych RV oraz w części 0,1002ha z rowów W.

Dla terenu, na którym znajduje się przedmiotowa nieruchomość uchwalony został Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego zatwierdzony uchwałą Rady Gminy nr …. z 03.02.2006 roku, w którym w części opisowej planu wyznaczone zostały tereny istniejącej i planowanej zieleni urządzonej, oznaczone na rysunku planu symbolem ZP1 - teren zabytkowego parku, ZP2 - teren zieleńców oraz ZP3 - teren zieleni urządzonej. Zgodnie z wyżej wymienionym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego przedmiotowa działka położona jest na terenie oznaczonym symbolem ZP1 - teren zabytkowego parku, dla którego przewiduje się przeznaczenie terenu na zieleń o funkcji ozdobnej i rekreacyjno-wypoczynkowej z małą architekturą i urządzeniami wzbogacającymi podstawową funkcję terenu. Zagospodarowanie parku na danym terenie ZP1, w tym układ zieleni, ścieżek oraz cieków i zbiorników wodnych, powinno być zgodne z historycznym założeniem parkowym oraz uwzględniać ochronę krajobrazu związanego z historycznym założeniem zamkowo-folwarcznym, a także ochronę istniejących siedlisk przyrodniczych prawnie chronionych i stanowisk roślin rzadkich. Teren, na którym położona jest działka objęty jest ochroną konserwatorską typu „B”, drzewostan na nieruchomości nie posiada charakteru parkowego i zabytkowego, drzewostan nie stanowi pomników przyrody.

Gmina - będąca wnioskodawcą jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług. Gminie z tytułu nabycia działki będącej przedmiotem pytania nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przedmiotowa działka została nieodpłatnie nabyta w drodze komunalizacji w 1991 roku - Decyzja Nr ….Wojewody z 10 grudnia 1991 roku. W odpowiedzi na pytanie tut. Organu zawarte w wezwaniu, do jakich czynności była/jest wykorzystywana działka będąca przedmiotem pytania, tj. czy do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług, czynności zwolnionych z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, Wnioskodawca wskazał, iż przedmiotowa działka, nie była i nie jest wykorzystywana do żadnych czynności - opodatkowanych, zwolnionych czy też niepodlegających opodatkowaniu. Stanowi część składową mienia gminnego otrzymanego nieodpłatnie w drodze komunalizacji, które gmina nie przeznaczała i nie przeznacza do dzierżawy czy innej czynności określonej w ustawę o podatku od towaru i usług. Przedmiotowa działka zgodnie z ust. 3 nie jest wykorzystywana do żadnych czynności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w związku z faktem, iż planowana jest transakcja sprzedaży nieruchomości niezabudowanej, dla której obowiązujący w dniu wniesienia niniejszego wniosku miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego przewiduje przeznaczenie pod teren zabytkowego parku, to sprzedaż ta zwolniona jest od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 roku o podatku od towaru i usług, opodatkowaniem ww. podatkiem podlegają m.in odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju (,..).

Za dostawę towarów na mocy art. 7 ust 1 ustawy, uważa się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Z kolei wg art. 2 pkt 6 ustawy, towarami są m.in. grunty. Zwolnieniem od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy objęta jest dostawa terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. O charakterze danego gruntu winien rozstrzygać odpowiedni zapis w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego, który jako dokument prawa miejscowego decyduje o kwalifikacji gruntu.

W związku z powyższym, Gmina stoi na stanowisku, iż ze zwolnienia o którym mowa w art. 43 ust 1 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, będą mogły korzystać tereny, które w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego posiadają status inny niż budowlane i przeznaczone pod zabudowę, czyli. np. tereny rolnicze, tereny leśne, tereny przeznaczone pod zieleń publiczną, czy też teren przeznaczony na zieleń o funkcji ozdobnej i rekreacyjno-wypoczynkowej z małą architekturą i urządzeniami wzbogacającymi podstawową funkcję terenu.

Art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku od towaru i usług nie precyzuje, o jaką zabudowę chodzi, z tego względu można przyjąć jak zauważył Dyrektor IS w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z 15.05.2006 r. nr ILPP2/443-172/08-2/EWW, opublikowanej na stronie Ministerstwa Finansów „(...) że pojęcie "tereny przeznaczone pod zabudowę" obejmuje obszary, na których przewidziane są różne formy zabudowy, począwszy od zabudowy mieszkaniowej, przez tereny zabudowy techniczno-produkcyjnej, aż po tereny zabudowy zagrodowej włącznie”.

Podobne stanowisko zostało również wyrażone w interpretacji indywidualnej Dyrektora IS w Warszawie z 16.11.2010 r., nr IPPP1-443-910/10-3/A5, który wskazał „(...) Tereny zieleni parkowej nie stanowią gruntów, na których dopuszczone są (...) formy zabudowy, takie jak zabudowa mieszkaniowa, techniczno-produkcyjna czy zagrodowa (...) Nie są one zatem gruntami budowlanymi lub przeznaczonymi pod zabudowę, o których mowa w ustawie o podatku od towarów i usług”.

Reasumując, zdaniem Gminy ..., dostawa nieruchomości - działki niezabudowanej, oznaczonej numerem 448/6 km 2, położonej w obrębie ewidencyjnym 0125 Karłowice oznaczonej w mpzp jako tereny ZP1 - teren zabytkowego parku, dla którego przewiduje się przeznaczenie terenu na zieleń o funkcji ozdobnej i rekreacyjno-wypoczynkowej z małą architekturą i urządzeniami wzbogacającymi podstawową funkcję terenu - korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy. Działka ta leży w obszarze, który zdaniem Gminy ... stanowi teren niezabudowany inny niż teren budowlany oraz inny niż przeznaczony pod zabudowę wg. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, grunt spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jego sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Zakres opodatkowania podatkiem VAT wyznacza nie tylko czynnik przedmiotowy – opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów lub odpłatne świadczenie usług, ale także czynnik podmiotowy – czynności muszą być wykonywane przez podatnika.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej bądź urzędy obsługujące te organy podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Z opisu sprawy wynika, iż Gmina, będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towaru i usług, jest właścicielem dziadki niezabudowanej, którą zamierza sprzedać w przetargu nieograniczonym. Dla terenu, na którym znajduje się przedmiotowa nieruchomość uchwalony został Miejscowy Plan Zagospodarowania Przestrzennego, w którym w części opisowej planu wyznaczone zostały tereny istniejącej i planowanej zieleni urządzonej, oznaczone na rysunku planu symbolem ZP1 - teren zabytkowego parku, ZP2 - teren zieleńców oraz ZP3 - teren zieleni urządzonej. Zgodnie z wyżej wymienionym Miejscowym Planem Zagospodarowania Przestrzennego przedmiotowa dziadka położona jest na terenie oznaczonym symbolem ZP1 - teren zabytkowego parku, dla którego przewiduje się przeznaczenie terenu na zieleń o funkcji ozdobnej i rekreacyjno-wypoczynkowej z małą architekturą i urządzeniami wzbogacającymi podstawową funkcję terenu. Zagospodarowanie parku na danym terenie ZP1, w tym układ zieleni, ścieżek oraz cieków i zbiorników wodnych, powinno być zgodne z historycznym założeniem parkowym oraz uwzględniać ochronę krajobrazu związanego z historycznym założeniem zamkowo-folwarcznym, a także ochronę istniejących siedlisk przyrodniczych prawnie chronionych i stanowisk roślin rzadkich.

Gminie tytułu nabycia działki będącej przedmiotem pytania nie przysługiwało prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Przedmiotowa działka została nieodpłatnie nabyta w drodze komunalizacji w 1991 roku. Przedmiotowa działka, nie była i nie jest wykorzystywana do żadnych czynności - opodatkowanych, zwolnionych czy też niepodlegających opodatkowaniu. Stanowi część składową mienia gminnego otrzymanego nieodpłatnie w drodze komunalizacji, które gmina nie przeznaczała i nie przeznacza do dzierżawy czy innej czynności określonej w ustawę o podatku od towaru i usług. Przedmiotowa działka zgodnie z ust. 3 nie jest wykorzystywana do żadnych czynności.

Wątpliwości Wnioskodawcy w niniejszej sprawie dotyczą kwestii opodatkowania podatkiem od towarów i usług dostawy nieruchomości niezabudowanej.

Z uwagi na fakt, że sprzedaż gruntów będzie miała charakter cywilnoprawny, nie jest możliwe wyłączenie Wnioskodawcy z grona podatników podatku VAT, a tym samym planowana dostawa nieruchomości będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak stanowi art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2 12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r. – na podstawie art. 146a pkt 1 ustawy – z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych towarów i czynności stawkami preferencyjnymi oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

I tak, w myśl art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane.

Przez tereny budowlane – stosownie do treści art. 2 pkt 33 ustawy – rozumie się grunty przeznaczone pod zabudowę zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, a w przypadku braku takiego planu – zgodnie z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu, o którym mowa w przepisach o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu podlegają te dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych, tylko te, które stanowią tereny budowlane.

Z kolei, zwolnienie od podatku obejmuje zbycie nieruchomości niezabudowanych (gruntów), będących na przykład gruntami rolnymi, czy leśnymi.

Należy podkreślić, że zwolnione od podatku od towarów i usług w oparciu o powołany wyżej art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy są dostawy nieruchomości spełniające łącznie 2 warunki, tj.:

1. przedmiotem dostawy musi być teren niezabudowany;
2. teren ten nie może spełniać definicji terenu budowlanego, zawartej w art. 2 pkt 33 ustawy.
   
   

Rozpatrując pojęcie „pod zabudowę” należy odwołać się do definicji zawartych w ustawie z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2013 r., poz. 1409, z późn. zm.). W rozumieniu tej ustawy przez „budowę” należy rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

W świetle art. 3 pkt 1 tej ustawy – przez obiekt budowlany należy rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury.
   
   

Jak stanowi art. 3 pkt 2 ww. ustawy – przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Przez budowlę należy rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową (art. 3 pkt 3 cyt. ustawy).

Natomiast zgodnie z art. 3 pkt 4 niniejszej ustawy – przez obiekt małej architektury – należy rozumieć niewielkie obiekty, a w szczególności:

1. kultu religijnego, jak: kapliczki, krzyże przydrożne, figury,
2. posągi, wodotryski i inne obiekty architektury ogrodowej,
3. użytkowe służące rekreacji codziennej i utrzymaniu porządku, jak: piaskownice, huśtawki, drabinki, śmietniki.
   
   

Z powyższych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług nakazuje oceniać przeznaczenie określonego gruntu wyłącznie w oparciu o miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego lub – w przypadku jego braku – o wydane decyzje o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu.

Jak wynika z opisu sprawy, działka mająca być przedmiotem dostawy, zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego położona jest na terenie oznaczonym symbolem ZP1 - teren zabytkowego parku, dla którego przewiduje się przeznaczenie terenu na zieleń o funkcji ozdobnej i rekreacyjno-wypoczynkowej z małą architekturą i urządzeniami wzbogacającymi podstawową funkcję terenu.

Mając zatem na uwadze, że miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego dopuszcza na działce, mającej być przedmiotem dostawy, wznoszenie obiektów małej architektury i urządzeń wzbogacających podstawową funkcję terenu, należy stwierdzić, że działka ta stanowi grunt przeznaczony pod zabudowę, zatem jest terenem budowlanym.

W związku z powyższym dostawa przedmiotowej działki nie będzie korzystała ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy.

Ponieważ w przedmiotowej sprawie nie zaistniały przesłanki umożliwiające zastosowanie zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, należy rozpatrzeć warunki do zastosowania zwolnienia dla dostawy nieruchomości wynikające z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy. Zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano w opisie sprawy, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia ww. działki. Jednak – jak wskazał Wnioskodawca - przedmiotowa działka nie była wykorzystywana do żadnych czynności, zatem nie można uznać, iż była wykorzystywana wyłącznie do działalności zwolnionej. W konsekwencji dostawa tej działki nie będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Mając na uwadze obowiązujące przepisy oraz przedstawione zdarzenie przyszłe, należy stwierdzić, iż planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż ww. działki – jako terenu niezabudowanego, lecz przeznaczonego pod zabudowę, czyli terenu budowlanego nie będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 i pkt 9 ustawy, lecz będzie podlegała opodatkowaniu przy zastosowaniu podstawowej stawki podatku w wysokości 23%.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym sprzedaż działki korzysta ze zwolnienia na mocy art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy, działka ta leży w obszarze, który zdaniem Gminy stanowi teren niezabudowany inny niż teren budowlany oraz inny niż przeznaczony pod zabudowę wg ustawy, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.