Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP3/4512-93/15/AŚ
z 17 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 29 stycznia 2015 r. (data wpływu 4 lutego 2015 r.), uzupełnionym pismem z 9 kwietnia 2015 r. (data wpływu 14 kwietnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży, za którą świadczący usługę otrzymuje zapłatę w całości przelewem bankowym (pyt. 1 i 2) – jest prawidłowe
• braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży za którą świadczący usługę otrzymuje zapłatę gotówką (pyt. 3, 4, 5) – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 4 lutego 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku ewidencjonowania usług za pomocą kasy rejestrującej. Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 9 kwietnia 2015 r. (data wpływu 14 kwietnia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 2 kwietnia 2015 r. znak: IBPP3/4512-93/15/AŚ.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

A.(Wnioskodawca) jako spółka z ograniczoną odpowiedzialności świadczy m.in. (w ramach swojej działalności ozn. PKD 96.03) usługi pogrzebowe w Zakładzie Pogrzebowym „R.” stanowiącym jeden z działów spółki. Odbiorcami świadczonych usług pogrzebowych są przede wszystkim rodziny i bliscy osoby zmarłej, czyli osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Sprzedaż usług pogrzebowych ewidencjonowana jest fakturą przelewową przy płatnościach na przelew albo fakturą gotówkową wraz z zaewidencjonowaniem jej w kasie fiskalnej przy płatnościach gotówkowych. Faktura za usługę pogrzebową jest dokumentem zawierającym dane osoby zmarłej (imię nazwisko os. zmarłej, data pogrzebu) oraz dane osoby na którą wystawiona jest faktura. Na podstawie m.in. wystawionej faktury dokumentującej sprzedaż usługi pogrzebowej zakład ubezpieczeń wypłaca zasiłek pogrzebowy.

Finansowanie usług pogrzebowych odbywa się na podstawie jednorazowego świadczenia pieniężnego - zasiłku pogrzebowego przyznawanego przez Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS), Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (KRUS), Zakładu Emerytalno - Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych (Zakł. Emeryt.-Rent. MSW) lub też Wojskowego Biura Emerytalnego (WBE), osobie lub instytucji (np. zakłady pogrzebowe), która poniosła koszty pogrzebu. Obecnie zasiłek pogrzebowy wypłacany przez zakłady ubezpieczeń wynosi 4000 zł. W przypadku kiedy rodzina zmarłej osoby upoważni zakład pogrzebowy „R.” do wykonania usługi pogrzebowej, na konto firmowe A. Sp. z o.o. wpłacany jest zasiłek pogrzebowy w wysokości 4000,00 zł. Wpłaty zasiłku dokonywane przez ww. zakłady ub. za pośrednictwem banku są opisane na przelewach - tytuł płatności, nr świadczenia, nazwisko i imię osoby zmarłej oraz imię i nazwisko osoby na którą wystawiana jest faktura. Zasiłek ten rozliczany jest z wystawioną fakturą. Jeżeli kwota pogrzebu mieści się do wysokości zasiłku to ewentualna różnica między zasiłkiem a wystawioną przez zakład fakturą wypłacana jest rodzinie gotówką lub przelewem na konto podane przez rodzinę. Natomiast gdy koszty pogrzebu przekraczają kwotę świadczenia pogrzebowego (powyżej 4000 zł), rodzina wpłaca przelewem lub gotówką pozostałą kwotę. Do tej pory większość faktur wystawiana jest jako faktura przelewowa, gdyż dotyczy sprzedaży opłaconej zasiłkiem pogrzebowym wpłaconym przez ZUS, KRUS, Zakł. Emeryt.-Rent. MSW lub na konto firmowe A. Sp.z o.o. lub też wpłaconych przelewem bezpośrednio od rodziny osoby zmarłej. Faktury gotówkowe wraz z zaewidencjonowaniem w kasie fiskalnej dotyczą tylko sprzedaży usług w całości opłacanych za usługę gotówką.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

1. Czy sprzedaż, która ewidencjonowana jest fakturą dotyczącą usług pogrzebowych świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jest zwolniona z prowadzenia ewidencji na kasie fiskalnej, jeżeli ma być opłacona w całości przelewem bankowym?
2. Czy sprzedaż, która ewidencjonowana jest fakturą dotyczącą usług pogrzebowych świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jest zwolniona z prowadzenia ewidencji na kasie fiskalnej, jeżeli ma być opłacana przelewami pochodzącymi z dwóch różnych źródeł: zasiłku pogrzebowego (do 4000 zł, wypłacony przez ZUS, KRUS, Zakład Emeryt-Rent MSW lub WBE) oraz w pozostałej części przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej (rodzina, bliscy osoby zmarłej)?
3. Czy sprzedaż, która ewidencjonowana jest fakturą dotyczącą usług pogrzebowych świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzące działalności gospodarczej, jest zwolniona z prowadzenia ewidencji na kasie fiskalnej, jeżeli ma być opłacana w części przelewem pochodzącym z zasiłku pogrzebowego (do 4000 zł wypłaconego przez ZUS, KRUS, Zakład Emeryt.-Rent. MSW lub WBE) oraz w pozostałej części opłacona jest gotówką przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (rodzina, bliscy osoby zmarłej)? Jeżeli trzeba taką sprzedaż ewidencjonować na kasie fiskalnej, czy ewidencjonuje się całą kwotę usługi czy tylko cześć, która jest wpłacana bezpośrednio do kasy?
4. Czy sprzedaż, która ewidencjonowana jest fakturą dotyczącą usług pogrzebowych świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzące działalności gospodarczej, jest zwolniona z prowadzenia ewidencji na kasie fiskalnej, jeżeli ma być opłacona w całości przelewem bankowym lecz zapłacona jest gotówką (po czasie wystawienia faktury) przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej? Jeżeli nie, to jak ją zaewidencjonować?
5. Czy sprzedaż, która ewidencjonowana jest fakturą dotyczącą usług pogrzebowych świadczonych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, jest zwolniona z prowadzenia ewidencji na kasie fiskalnej, jeżeli ma być opłacana przelewami pochodzącymi z dwóch różnych źródeł: zasiłku pogrzebowego (do 4000 zł, wypłacony przez ZUS, KRUS, Zakład Emeryt.-Rent. MSW lub WBE) oraz w pozostałej części przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej (rodzina, bliscy osoby zmarłej), lecz część ta zostaje zapłacona gotówką (po czasie wystawienia faktury) przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej? Jeżeli nie, to jak ją zaewidencjonować?
   
   

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1. Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie poz. 38 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku z prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2014 poz.1544) nie ma obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy fiskalnej sprzedaży która jest opłacona w całości przelewem bankowym.

Ad. 2. Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie poz. 38 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku z prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2014 poz.1544) nie ma obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy fiskalnej sprzedaży która jest opłacona w całości przelewem bankowym. Zdaniem Wnioskodawcy nie ma tu znaczenia z jakich źródeł pochodzą przelewy jeśli są dokładnie opisane w tytule czego dotyczą.

Ad. 3. Zdaniem Wnioskodawcy na podstawie poz. 38 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 7 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku z prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2014 poz.1544) sprzedaż częściowo płacona przelewem (przez ZUS, KRUS, Zakł. Emerty.-Rent. MSW lub WBE) i częściowo gotówką powinna być zwolniona z prowadzenia ewidencji kasy fiskalnej. Sprzedaż usług pogrzebowych, jest w większości przypadków finansowany przez zakład ubezpieczeń społecznych zasiłkiem pogrzebowym, wpłacanym na konto instytucji zajmującej się przygotowaniem pogrzebu (zakład pogrzebowy). Usługi te sporadycznie przekraczają kwotę zasiłku. Rodzina lub bliscy aby otrzymać finansowanie za pogrzeb muszą przedstawić zakładowi ubezpieczeń dokument potwierdzający usługę pogrzebową, tym dokumentem jest faktura zawierające dokładne dane osoby zmarłej (imię i nazwisko os. zmarłej, datę pogrzebu). Bez tych dokumentów nie otrzyma się zasiłku pogrzebowego. Skoro Wnioskodawca ewidencjuje to fakturą z której odprowadzany jest podatek należny VAT, ewidencjonowanie jeszcze na kasie fiskalnej wydaje się być podwójną ewidencją.

Ad. 4 Zdaniem Wnioskodawcy nie ma obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy fiskalnej. W momencie wystawienia faktury zakłada się, że zapłata zostanie dokonana przelewem bankowym. Wnioskodawca nie ma wpływu na to, że zapłatę za wystawioną fakturę przelewową usługobiorca (os. fizyczna nieprowadzącą dział.gosp.) po pewnym czasie zapłaci Wnioskodawcy gotówką.

Ad. 5 Zdaniem Wnioskodawcy nie ma obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy fiskalnej. W momencie wystawienia faktury zakłada się, że zapłata zostanie dokonana przelewem bankowym. Wnioskodawca nie ma wpływu na to, że zapłatę za wystawioną fakturę przelewową usługobiorca (os. fizyczna nieprowadzącą dział.gosp.) po pewnym czasie zapłaci Wnioskodawcy w części gotówką.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest:

• prawidłowe w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży, za którą świadczący usługę otrzymuje zapłatę w całości przelewem bankowym (pyt. 1 i 2)
• nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży za którą świadczący usługę otrzymuje zapłatę gotówką (pyt. 3, 4, 5).
  
  

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. 2011 r. Nr 177, poz. 1054 ze zm.), zwanej dalej ustawą, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Art. 106b ust. 2 ustawy, stanowi, że podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

W świetle art. 106b ust. 3, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów – jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1;
2. sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

-jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Zgodnie z obowiązującym od 1 stycznia 2014 r. art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik zobowiązany jest wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż dokonywaną przez niego na rzecz konkretnie wymienionych przez ustawodawcę podmiotów – takich jak: innych podatników tego podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze, bądź na rzecz osób prawnych, które nie są podatnikami. W świetle omawianego przepisu, obowiązek wystawiania faktur nie spoczywa na podatniku dokonującym sprzedaży, w sytuacji gdy nabywca nie mieści się w ww. kategorii podmiotów. Jednakże należy zwrócić uwagę na treść art. 106b ust. 3 pkt 1 ustawy, który zakłada, że wszyscy nabywcy niebędący podmiotami, o których mowa w art. 106b ust. 1 ustawy, mogą otrzymać od sprzedawcy fakturę, po wcześniejszym zgłoszeniu takiego żądania.

Natomiast art. 106h ust. 1 ustawy stanowi, że w przypadku gdy faktura dotyczy sprzedaży zarejestrowanej przy zastosowaniu kasy rejestrującej, do egzemplarza faktury pozostającego u podatnika dołącza się paragon dokumentujący tę sprzedaż.

Przepis ust. 1 nie dotyczy sprzedaży dokumentowanej fakturą emitowaną przy zastosowaniu kasy rejestrującej, w przypadkach gdy wartość sprzedaży i kwota podatku są zarejestrowane w raporcie fiskalnym dobowym kasy (art. 106h ust. 2).

Zasadą jest zatem dokumentowanie sprzedaży wystawianiem faktur VAT. W przypadku gdy sprzedaż jest dokonywana na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej, sprzedawca obowiązany jest wystawić fakturę VAT jedynie w sytuacji, gdy nabywcy tego zażądają w terminie określonym w art. 106b ust. 3 ustawy.

Zgodnie z art. 106j ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury:

1. udzielono obniżki ceny w formie rabatu, o której mowa w art. 29a ust. 7 pkt 1,
2. udzielono opustów i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1,
3. dokonano zwrotu podatnikowi towarów i opakowań,
4. dokonano zwrotu nabywcy całości lub części zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4,
5. podwyższono cenę lub stwierdzono pomyłkę w cenie, stawce, kwocie podatku lub w jakiejkolwiek innej pozycji faktury

-podatnik wystawia fakturę korygującą.

W art. 109 ust. 3 ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. postanowiono, że podatnicy, z wyjątkiem podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 oraz podatników, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9, są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą: kwoty określone w art. 90, dane niezbędne do określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania, wysokość podatku należnego, kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego oraz kwotę podatku podlegającą wpłacie do urzędu skarbowego lub zwrotowi z tego urzędu oraz inne dane służące do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej, a w przypadkach określonych w art. 120 ust. 15, art. 125, art. 130d, art. 134 oraz art. 138 – dane określone tymi przepisami niezbędne do prawidłowego sporządzenia deklaracji podatkowej.”

Przytoczona regulacja wskazuje zatem, na konieczność prowadzenia przez podatnika ewidencji, służącej prawidłowemu sporządzeniu deklaracji podatkowej.

Zaznaczenia wymaga, że kasa rejestrująca jest szczególnego rodzaju ewidencją podatkową, ma ona charakter ewidencji sprzedaży. Ewidencja prowadzona za pomocą kasy rejestrującej jest niezależna od ewidencji, której prowadzenia wymagają inne przepisy w szczególności cyt. wyżej art. 109 ust. 3 ustawy o VAT. Ewidencja prowadzona przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy tylko części sprzedaży podatnika ściśle wskazanej w art. 111 ust. 1 ustawy. Jest to przede wszystkim sprzedaż niedokumentowana fakturami, czyli objęta wyjątkiem od zasady, że podatnik podatku VAT zobowiązany jest do wystawienia faktur wynikającym z art. 106b ust. 2 ustawy.

W sytuacji, kiedy dana sprzedaż zostanie udokumentowana fakturą wystawianą na żądanie nabywcy (osoby fizycznej), wówczas podatnik ma obowiązek zaewidencjonowania jej w kasie rejestrującej niezależnie od faktu wystawienia faktury. Do kopii faktury należy „podpiąć” oryginał paragonu fiskalnego. Nabywca (osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej) uzyskuje więc tylko fakturę, zaś paragon (fiskalny) pozostaje u sprzedawcy.

Obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z art. 111 ustawy o VAT. W myśl ust. 1 tego przepisu, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani do prowadzenia ewidencji obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przepis ten określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń.

Stosownie do art. 111 ust. 3a pkt 1, podatnicy prowadzący ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących są obowiązani – dokonywać ewidencji każdej sprzedaży oraz wydruku paragonu fiskalnego lub faktury VAT z każdej sprzedaży, jak również wydawać oryginał wydrukowanego dokumentu nabywcy.

W pierwszej kolejności należy wskazać, że zgodnie z art. 111 ust. 1 ustawy o VAT obowiązek prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz określonej grupy nabywców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Oznacza to, że nie podlega ewidencji za pomocą kasy rejestrującej kas dostawa towarów i świadczenie usług w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej tj. w przypadku Wnioskodawcy przez ZUS, KRUS, Zakład Emeryt.-Rent. MSW lub WBE.

Kwestie dotyczące między innymi zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, ustawodawca reguluje na mocy wydawanych rozporządzeń w zakresie kas rejestrujących.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania przy zastosowaniu kas rejestrujących poszczególnych czynności i podatników zawarte są obecnie w § 2 i 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2014 r., poz. 1544).

Zgodnie z § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2016 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Pod poz. 38 ww. załącznika do ww. rozporządzenia wskazano, że czynnościami zwolnionymi z obowiązku ewidencjonowania jest świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Analiza powołanych przepisów prowadzi do wniosku, że aby podatnik miał możliwość skorzystać z prawa do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 38 załącznika do rozporządzenia, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),
• z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.
  
  

Niewystąpienie jednego z nich oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

W myśl § 2 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 14 marca 2013 r. w sprawie kas rejestrujących (Dz.U. z 2013 r., poz. 363), przez paragon fiskalny rozumie się wydrukowany przez kasę dla nabywcy w momencie sprzedaży dokument potwierdzający dokonaną transakcję sprzedaży.

Zgodnie z § 6 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących, podatnicy, prowadząc ewidencję wydają nabywcy, bez jego żądania, paragon fiskalny.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy przedstawionych w pytaniu pierwszym należy zauważyć, że w sytuacji, gdy Wnioskodawca z tytułu świadczonych usług pogrzebowych otrzymuje w całości zapłatę przelewem na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła, ma on prawo do zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, na mocy § 2 ust. 1 rozporządzenia w związku z poz. 38 załącznika do ww. rozporządzenia.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy do pytania pierwszego jest prawidłowe.

W sytuacji przedstawionej w pytaniu drugim, kiedy Wnioskodawca z tytułu świadczonych usług pogrzebowych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej otrzymuje zapłatę przelewem na rachunek bankowy z dwóch różnych źródeł: zasiłku pogrzebowego (do 4000 zł, wypłaconego przez ZUS, KRUS, Zakład Emeryt-Rent MSW lub WBE) oraz w pozostałej części przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej (rodzina, bliscy osoby zmarłej), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła jest on zwolniony z obowiązku ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego, na mocy § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia w związku z poz. 38 załącznika do ww. rozporządzenia w odniesieniu do części opłacanej przelewem bankowym przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej (rodzina, bliscy osoby zmarłej). Nie podlega natomiast, jak już wskazano wyżej, obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług pogrzebowych przez Wnioskodawcę w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej tj. w części opłacanej przez ZUS, KRUS, Zakład Emeryt-Rent MSW lub WBE, co wynika wprost z treści art. 111 ust. 1 ustawy, a nie na podstawie wskazanej przez Wnioskodawcę poz. 38 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w myśl którego w sytuacji opisanej w pytaniu drugim nie ma obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy użyciu kasy fiskalnej sprzedaży, jest prawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w pytaniu trzecim, dotyczą zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej obrotu z tytułu świadczonych usług pogrzebowych w sytuacji, kiedy usługa w części opłacona jest przelewem pochodzącym z zasiłku pogrzebowego (do 4000 zł wypłaconego przez ZUS, KRUS, Zakład Emeryt.-Rent. MSW lub WBE) oraz w pozostałej części opłacona jest gotówką przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej (rodzina, bliscy osoby zmarłej).

W świetle przytoczonych powyżej przepisów należy zauważyć, że analogicznie jak w sytuacji opisanej w pytaniu drugim nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług pogrzebowych przez Wnioskodawcę w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej tj. w części opłacanej przez ZUS, KRUS, Zakład Emeryt-Rent MSW lub WBE, co wynika wprost z treści art. 111 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca ma natomiast obowiązek ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej tą część należności, którą wpłacają gotówką osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, bez względu na fakt, czy sprzedaż ta jest dokumentowana fakturą VAT wystawioną na żądanie nabywcy, czy też nie.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy do pytania trzeciego, jest nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w pytaniu czwartym dotyczą zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej obrotu z tytułu usług pogrzebowych w sytuacji, kiedy zapłata ma nastąpić w całości przelewem bankowym przez osoby fizyczne, lecz zapłacona jest gotówką (po czasie wystawienia faktury).

Ustosunkowując się do wątpliwości Wnioskodawcy przedstawionych w tym pytaniu – biorąc pod uwagę zacytowane w niniejszej interpretacji przepisy – należy stwierdzić, że Wnioskodawca w przypadku zapłaty za usługi pogrzebowe przez osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej gotówką powinien zaewidencjonować tą sprzedaż za pomocą kasy rejestrującej.

Nie znajdują bowiem w tej sytuacji zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej zawarte w ww. rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 4 listopada 2014 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 19a ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług – obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Ewidencja obrotu i kwot podatku należnego prowadzona z zastosowaniem kas rejestrujących stanowi dowód, co do wysokości obrotu oraz kwot podatku należnego od dokonanych przez podatnika transakcji sprzedaży. W świetle powyższego paragony fiskalne, a zarazem raporty fiskalne, muszą odzwierciedlać wartość sprzedaży, a zarazem potwierdzać faktyczny przebieg operacji gospodarczej.

Ewidencjonowanie kwot obrotu i podatku należnego przy pomocy kasy rejestrującej powinno odbyć się z chwilą dokonania sprzedaży nie później jednak niż w momencie powstania obowiązku podatkowego, czyli z chwilą wydania towaru (wykonania usługi) (art. 19a ust. 1).

Odnosząc się zatem do sposobu zaewidencjonowania przy zastosowaniu kasy rejestrującej dokonanych transakcji – w sytuacji opisanej w pytaniu czwartym – należy stwierdzić, że uwzględniając fakt, że Wnioskodawca o rzeczywistym sposobie płatności dowiaduje się dopiero z chwilą otrzymania gotówki, należy przyjąć za dopuszczalne zaewidencjonowanie przy zastosowaniu kasy rejestrującej wpłaty, dokonanej przez usługobiorcę w dniu, w którym Wnioskodawca otrzymuje gotówkę. Paragon, zgodnie z art. 106h ust. 1 ustawy należy załączyć do egzemplarza faktury pozostającego u Wnioskodawcy.

Należy jednak zaznaczyć, że późniejsze zaewidencjonowanie nie będzie oddawać stanu rzeczywistego sprzedaży (w danym dniu) i może prowadzić do podwójnego opodatkowania tej samej sprzedaży, tj. raz w momencie powstania obowiązku podatkowego - w miesiącu wykonania usługi, drugi raz (w terminie późniejszym) na podstawie paragonu/raportu fiskalnego - w miesiącu otrzymania płatności gotówką. W celu uniknięcia tej sytuacji późniejsze zaewidencjonowanie sprzedaży w pamięci fiskalnej należy opisać w ewidencji korekt zawierającej m.in. opis zaistniałej sytuacji i zmniejszyć obrót o tą transakcję.

Należy bowiem podkreślić, że jednym z podstawowych obowiązków podatników podatku od towarów i usług jest prawidłowe, rzetelne i terminowe prowadzenie urządzeń księgowych, tak by odzwierciedlały faktyczny przebieg dokonywanych operacji. Zatem prowadzona przez Wnioskodawcę dokumentacja musi umożliwiać zidentyfikowanie dokonanych transakcji i przypisanie im konkretnych dokumentów, tak by nie doprowadzić do błędnego, np. podwójnego opodatkowania tej samej transakcji na podstawie dwóch dowodów sprzedaży – faktury i paragonu, w szczególności gdy ewidencjonowanie obrotu następuje w terminie innym niż wystawienie faktury.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy do pytania czwartego, jest nieprawidłowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy przedstawione w pytaniu piątym dotyczą zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej obrotu z tytułu usług pogrzebowych w sytuacji, kiedy zapłata ma nastąpić przelewem z dwóch różnych źródeł: zasiłku pogrzebowego (do 4000 zł, wypłacony przez ZUS, KRUS, Zakład Emeryt.-Rent. MSW lub WBE) oraz w pozostałej części przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej (rodzina, bliscy osoby zmarłej), lecz część ta zostaje zapłacona gotówką (po czasie wystawienia faktury) przez osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej.

Ustosunkowując się do wątpliwości Wnioskodawcy przedstawionych w pytaniu piątym – analogicznie jak w sytuacji opisanej w pytaniu drugim i trzecim nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej świadczenie usług pogrzebowych przez Wnioskodawcę w części, w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej tj. w części opłacanej przez ZUS, KRUS, Zakład Emeryt-Rent MSW lub WBE, co wynika wprost z treści art. 111 ust. 1 ustawy.

Wnioskodawca ma natomiast obowiązek ewidencjonować za pomocą kasy rejestrującej tą część należności którą wpłacają gotówką osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej w sposób analogiczny jak opisano w odpowiedzi na pytanie nr. 4.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy do pytania piątego, jest nieprawidłowe.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy jest:

• prawidłowe w zakresie zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży, za którą świadczący usługę otrzymuje zapłatę w całości przelewem bankowym (pyt. 1 i 2)
• nieprawidłowe w zakresie braku obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej sprzedaży za którą świadczący usługę otrzymuje zapłatę gotówką (pyt. 3, 4, 5).
  
  

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.