2015.02.12 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-948/14-2/JK2
z 12 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku (data wpływu 26 listopada 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Sp. z o.o. (dalej „Spółka”) jest częścią międzynarodowej grupy A. (dalej „Grupa”) zajmującej się produkcją i sprzedażą wyrobów medycznych, w szczególności farmaceutyków oraz suplementów żywieniowych (dalej: „Produkty”). Działalność Spółki w Polsce obejmuje prowadzenie czynności i działań o charakterze marketingowym w odniesieniu do Produktów oferowanych przez Grupę. W ramach swojej działalności Spółka prowadzi i zamierza prowadzić w przyszłości współpracę ze środowiskiem lekarskim polegającą m.in. na organizowaniu różnego rodzaju wydarzeń o charakterze naukowym lub naukowo-promocyjnym (kongresy, konferencje, warsztaty, szkolenia) odbywających się zarówno na terytorium Polski, jak i poza granicami kraju („Wydarzenia”), Spółka w ramach organizowanych Wydarzeń pokrywa uczestnikom koszty związane bezpośrednio z podróżą i uczestnictwem w Wydarzeniach. Taka forma współpracy pozwala na poszerzanie wiedzy personelu medycznego w zakresie określonych schorzeń oraz wypracowywanie wśród lekarzy wykonujących zawód w Polsce świadomości o rozwoju najnowocześniejszych metod leczenia, między innymi przy zastosowaniu Produktów.

W danych Wydarzeniach uczestniczą wybrani lekarze (dalej „Uczestnicy”). Spółka pokrywa lekarzom określone koszty Wydarzeń, tj.:

opłata rejestracyjna za uczestnictwo w Wydarzeniu (wpisowe),
transport (bilety lotnicze, taksówki, przejazdy lokalne),
zakwaterowanie oraz wyżywienie,
ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej.

Ponadto Spółka zapewnia Uczestnikom materiały promocyjno – szkoleniowe związane z Wydarzeniem. Uczestnicy nie traktują otrzymanych świadczeń jako kosztów uzyskania przychodów. Uczestników nie łączy ze Spółką żaden stosunek cywilnoprawny, w szczególności umowa o pracę lub umowa cywilnoprawna.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy pokrycie przez Spółkę Kosztów udziału w Wydarzeniach stanowi dla Uczestników przychód z innych źródeł podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych i Spółka jest zobowiązana do wystawienia informacji PIT-8C w odniesieniu do przychodów z innych źródeł?
Czy w opisanej sytuacji w odniesieniu do transportu, zakwaterowania i wyżywienia zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i Spółka z tytułu tych świadczeń nie jest zobowiązana do wystawienia informacji PIT-8C w odniesieniu do przychodów zwolnionych z podatku dochodowego od osób fizycznych ?
Czy w opisanej sytuacji w odniesieniu do zapewnienia Uczestnikom materiałów promocyjno-szkoleniowych o wartości nieprzekraczającej 200 zł zastosowanie znajdzie zwolnienie przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy PIT i Spółka z tytułu tych świadczeń nie jest zobowiązana do wystawienia informacji PIT-8C w odniesieniu do przychodów zwolnionych z podatku dochodowego od osób fizycznych ?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Zdaniem Spółki, pokrycie przez nią kosztów udziału Uczestników w Wydarzeniach stanowi dla Uczestników, co do zasady, przychód z innych źródeł, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Spółka jest więc, co do zasady, zobowiązana do wystawienia informacji PIT-8C w odniesieniu do przychodów z innych źródeł.

Ad. 2)

Zdaniem Spółki, do wskazanych kosztów transportu, zakwaterowania i wyżywienia znajdzie zastosowanie zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy i Spółka, a co za tym idzie, w odniesieniu do przychodów podlegających zwolnieniu, nie będzie zobowiązana do sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania jej Uczestnikowi czy innej osobie oraz właściwemu organowi podatkowemu.

Ad. 3)

Zdaniem Spółki, do wskazanych materiałów promocyjno-szkoleniowych o wartości nieprzekraczającej 200 zł zastosowanie znajdzie zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT. Spółka, w odniesieniu do przychodów podlegających zwolnieniu, nie będzie zobowiązana do sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania jej Uczestnikowi czy innej osobie oraz właściwemu organowi podatkowemu.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy

Pokrycie Kosztów jako przychód Uczestnika.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r. poz. 361, z późn. zm. – dalej: „PIT”), opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których, na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej, zaniechano poboru podatku.

Jednocześnie, zgodnie z art. 9 ust. la ustawy o PIT, w przypadku uzyskiwania dochodów z więcej niż jednego źródła, przedmiotem opodatkowania w danym roku podatkowym jest, z zastrzeżeniem art. 29 - 30c, art. 30e oraz art. 44 ust. 7e i 7f, suma dochodów z wszystkich źródeł przychodów.

W tym kontekście art. 10 ust. 1 ustawy o PIT zawiera katalog źródeł przychodów, wśród których znajdują się również, tak zwane inne źródła (art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT).

W myśl art. 20 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, uważa się, m.in. nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i 17 ustawy o PIT.

Zdaniem Spółki powyższy przepis powinien być rozumiany w ten sposób, że do przychodów z innych źródeł, w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy o PIT, należy, co do zasady, zaliczyć każdy przychód, który nie mieści się w pozostałych źródłach przychodów, o których mowa w art. 12-14 i 17 ustawy o PIT. Jednocześnie fakt użycia w przepisie art. 20 ust. 1 ustawy o PIT sformułowania „w szczególności” dowodzi, że zawarta w tym przepisie definicja przychodów z innych źródeł ma charakter otwarty i może obejmować również inne rodzaje przychodów niż wyraźnie tam wymienione.

W ocenie Spółki pokrycie przez nią określonych kosztów związanych z udziałem Uczestnika w Wydarzeniu (m.in. pokrycie kosztów opłaty rejestracyjnej oraz kosztów ubezpieczenia od odpowiedzialności cywilnej) powoduje powstanie, co do zasady, po stronie Uczestnika przychodu na gruncie ustawy o PIT. Pokrycie kosztów oznacza bowiem wymierne i konkretne przysporzenie majątkowe po stronie lekarza, polegające na tym, że Uczestnik w związku ze swoim uczestnictwem w Wydarzeniu nie musi ponosić kosztów we własnym zakresie i tym samym nie uszczupla swojego majątku (co miałoby miejsce w sytuacji, gdyby Uczestnik chciał uczestniczyć w Wydarzeniu bez wsparcia Spółki, przez co musieliby ponieść powyższe koszty we własnym zakresie).

Przychód uzyskiwany przez Uczestnika w związku z pokryciem przez Spółkę kosztów podróży i uczestnictwa w Wydarzeniu powinien być traktowany, co do zasady, jako przychód z innych źródeł, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9 oraz art. 20 ust. 1 ustawy o PIT. Przychód ten nie stanowi bowiem przychodu z tytułów, o których mowa w art. 12 - 14 i 17 ustawy o PIT. W szczególności nie jest to przychód ze stosunku pracy, ponieważ Uczestnicy nie są pracownikami. Spółki, jak również ich uczestnictwo w Wydarzeniu i pokrycie kosztów przez Spółkę nie wynika i nie jest uzależnione od pozostawania przez Uczestnika w jakimkolwiek stosunku pracy ze Spółką. Nie jest to również przychód z działalności wykonywanej osobiście (a zwłaszcza nie jest to przychód z tytułu wykonywania usług na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło), gdyż Uczestnicy nie są zobowiązani do wykonania na rzecz Spółki świadczenia.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w szeregu interpretacji indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe w odniesieniu do analogicznych stanów faktycznych, np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 31 października 2008 r. (sygn. IPPB2/415-1326/08-3/MK), w której stwierdzono, że - w przypadku formy współpracy nie przewidującej jakiegokolwiek świadczenia zwrotnego w zamian za uzyskane finansowanie - „zwrot kosztów podróży uczestnikom międzynarodowej konferencji będzie stanowił przychód z innych źródeł”.

Zwolnienie przychodu Uczestnika z podatku (jako należności za czas podróży osoby nie będące i pracownikiem).

Uwagi wprowadzające

Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie podlegają, m.in., dochody wymienione w art. 21 ustawy o PIT.

Z kolei, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, wolne od podatku dochodowego są diety inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju, z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ustawy o PIT.

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 13 pkt 1 ustawy o PIT, powyższe zwolnienie stosuje się m.in. jeżeli otrzymane świadczenia nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów i zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Z powyższego wynika, że w sytuacji, w której:

występuje - z jednej strony - podmiot niebędący pracodawcą osoby fizycznej(Spółka) oraz - z drugiej strony - osoba fizyczna (Uczestnik) nie będąc a pracownikiem tego podmiotu,
osoba fizyczna niebędąca pracownikiem odbywa podróż,
osoba fizyczna otrzymuje (uzyskuje) od podmiotu niebędącego pracodawcą diety i inne należności za czas podróży,
spełnione są warunki określone w art. 21 ust. 13 pkt 1 ustawy o PIT,

wartość otrzymanych diet i innych należności za czas podróży podlega zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych, do limitów wynikających z odpowiednich, odrębnych przepisów.

Podróż osoby niebędącej pracownikiem

Co do rozumienia pojęcia „podróży” dla celów zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT - należy wskazać na utrwalony, jednolity pogląd przedstawiany w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe, zgodnie z którym zakres zastosowania tego przepisu jest szeroki i obejmuje efektywnie wszelkie podróże osób niebędących pracownikami, niezależnie od tego, czy pomiędzy taką osobą a podmiotem niebędącym pracodawcą istnieje jakikolwiek stosunek prawny, czy też nie.

Potwierdzeniem takiego utrwalonego podejścia - w odniesieniu do sytuacji analogicznych do stanu faktycznego, będącego przedmiotem wniosku - są np.:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 września 2012 r. (sygn. IPPB2/415-582/12-4/MS1), w której organ podatkowy stwierdził m.in.: „(...) Należy zauważyć, iż w powołanym art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy ustawodawca posłużył się terminem „podróż” bez określenia „służbowa” dlatego też zakres tego zwolnienia jest szerszy, ponieważ nie ogranicza się ono jedynie do podróży służbowych, ale do wszelkich podróży osób nie będących pracownikami” - w odniesieniu do podróży osób wykonujących czynności w związku z zawartymi umowami zlecenia;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 grudnia 2010 r. (sygn. IPPB4/415-744/10-4/MP) - w której potwierdzono, że art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT ma zastosowanie do wyjazdów lekarzy na zagraniczne wyjazdy naukowe;
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 grudnia 2008 r. (sygn. IPPB1/415-1012/08-9/AŻ) - w której organ zgodził się z wnioskodawcą co do zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT w sytuacji, w której osobie fizycznej uczestniczącej w zagranicznej konferencji są zwracane (lub pokrywane z góry) koszty uczestnictwa w konferencji, takie jak koszty podróży, zakwaterowania i wyżywienia;
interpretacja indywidualna Dyrektora Skarbowej w Warszawie z dnia 31 października 2008 r. (sygn. IPPB2/415-1326/08-3/MK), gdzie organ podatkowy potwierdził możliwość zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT do wyjazdów zaproszonych gości na organizowaną konferencję międzynarodową.

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku należy stwierdzić, że w przypadku finansowania przez Spółkę udziału Uczestników w Wydarzeniach, ma miejsce „podróż osoby niebędącej pracownikiem” w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT.

Należności za czas podróży

Z literalnego brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT nie wynika jednoznacznie, w jaki sposób powinno nastąpić otrzymanie (uzyskanie) diet i innych należności za czas podróży przez osobę niebędącą pracownikiem.

Niemniej, z ugruntowanej wykładni przepisów w tej kwestii wynika, że dla celów zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT sposób, w jaki następuje otrzymanie (uzyskanie) przez osobę niebędącą pracownikiem diet i innych należności za czas podróży, nie ma zasadniczego znaczenia. W szczególności, zgodnie z tym podejściem, art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT ma zastosowanie zarówno w sytuacji:

w której należności za czas podróży są otrzymywane przez osobę niebędącą pracownikiem na zasadzie zwrotu kosztów (tzn. w pierwszej kolejności wydatki związane z podróżą są pokrywane przez tę osobę, a dopiero później otrzymuje ona zwrot poniesionych wydatków od innego podmiotu), jak i
w której należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem są pokrywane przez inny podmiot „z góry”, bezpośrednio na rzecz dostawców odpowiednich towarów i usług (np. linii lotniczych i kolejowych, hoteli itp.), bez angażowania środków osoby odbywającej podróż oraz bez konieczności zwrotu wydatków tej osobie.

Przykładowo, w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 18 października 2010 r. (sygn. IPPB4/415-554/10-6/SP) stwierdza się wprost, że: „dla kwalifikacji wydatków poniesionych w związku z podróżą osoby fizycznej mającej miejsce zamieszkania w Polsce, forma płatności, tzn. bezpośrednio przez Spółkę czy na zasadzie zwrotu poniesionych kosztów nie ma żadnego znaczenia dla powstania obowiązku podatkowego”.

Analogicznie, w szeregu innych interpretacji podatkowych organy podatkowe potwierdziły możliwość zastosowania zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT w sytuacji, w której koszty podróży osoby niebędącej pracownikiem były pokrywane bezpośrednio „z góry” przez inny podmiot, np.:

interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2012 r. (sygn. IPPB2/415-721/12-2/MK);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 października 2012 r. (sygn. IPPB2/415-692/12-2/MK);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 19 października 2012 r. (sygn. IPPB2/415-692/12-3/MK);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 września 2012 r. (sygn. IPPB2/415-582/12-4/MS1);
interpretacja indywidualnej Ministra Finansów z dnia 25 maja 2012 r. (sygn. DD3/ 033/163/CRS/10/PK-1100);
interpretacji) indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 lutego 2012 r. (sygn. IBPBII/I/415-924/11/BJ);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 listopada 2011 r. (sygn. IBPBII/I/415-747/11/BD).

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku, należy stwierdzić, że przepis art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT może mieć (przy spełnieniu pozostałych warunków w nim określonych) zastosowanie do sytuacji, w której Spółka bezpośrednio pokrywa koszty związane z uczestnictwem w Wydarzeniu.

Warunki z art. 21 ust. 13 pkt 1 ustawy o PIT

Warunkiem zastosowania zwolnienia, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, jest spełnienie wymogów określonych w art. 21 ust. 13 ustawy o PIT. Zgodnie z pkt 1 tego ostatniego przepisu, omawiane zwolnienie stosuje się, jeżeli otrzymane świadczenia:

nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów;
zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów.

Zgodnie z dominującym stanowiskiem (podzielanym przez organy podatkowe w wydawanych przez nie interpretacjach indywidualnych), przepis art. 21 ust. 13 pkt 1 ustawy o PIT należy rozumieć w ten sposób, że warunkiem skorzystania ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych jest, aby koszty podróży:

nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów osoby fizycznej otrzymującej diety i inne należności za czas podróży (analogicznie - również osoby, której koszty podróży są pokrywane, a więc Uczestnicy) oraz
zostały poniesione w celu uzyskania przychodu przez podmiot finansujący podróż.

Przykładowo, taki pogląd został przedstawiony:

w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 22 kwietnia 2013 r. (sygn. IPPB2/415-167/13-3/MK);
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 12 września 2012 r. (sygn. IPPB2/415-582/12-4/MS1),w której organ podatkowy stwierdził m.in.:

„Należy zauważyć, że (...) stosuje się ono (...) pod warunkiem, że wypłacone diety i inne należności nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów świadczeniobiorców”;
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 2 lutego 2012 r. (sygn. IBPBII/1/415-924/11/BJ), w której organ podatkowy stwierdził, m.in.:

„(...) sfinansowanie lub zwrot poniesionych wydatków kandydatom na pracowników przejazdu do miejsca sprawdzania ich kwalifikacji stanowi dla nich nieodpłatnego świadczenia, skutkujące powstaniem przychodu, o którym mowa w art. 20 ust. 1 ww. ustawy, tzn. przychodu z innych źródeł. Jednakże w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b), z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ww. ustawy, przychód ten jest wolny od podatku dochodowego, tzn. jeżeli koszty podróży nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów podatnika, oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu przez Wnioskodawcę”.
w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 14 listopada 2011 r. (sygn. IBPBII/1/415-747/11/BD), gdzie organ podatkowy potwierdził stanowisko wnioskodawcy, zgodnie z którym:
„Według opinii Wnioskodawcy prawidłowym sposobem interpretacji ww. przepisu jest, iż koszty zwróconych wydatków związanych z podróżą nie zostały zaliczone przez podatnika do kosztów uzyskania przychodów i jednocześnie świadczenia te miały na celu osiągnięcie przez Spółkę (podmiot dokonujący zwrotu kosztów) przychodu”.

Organ podatkowy, w ostatniej z wymienionych interpretacji, stwierdził m.in., że: w oparciu o art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) z zastrzeżeniem art. 21 ust. 13 ww. ustawy przychód ten będzie wolny od podatku dochodowego, tzn. jeżeli - jak słusznie stwierdza Wnioskodawca - koszty podróży nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów podatnika (kandydata), oraz zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu przez Wnioskodawcę. Rację ma bowiem Wnioskodawca twierdząc, iż warunki do zastosowania zwolnienia określonego w treści art. 21 ust. 1 pkt 16 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostaną spełnione, jeśli koszty podróży osób rekrutowanych będą ponoszone przez Wnioskodawcę w celu uzyskania przez niego przychodu i osoba rekrutowana otrzymanych świadczeń nie zaliczy do kosztów uzyskania przychodów”.

Dodatkowo, w szeregu interpretacji indywidualnych organy podatkowe potwierdzały możliwość zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT w przypadkach, w których - ze stanowiska przedstawionego przez podatnika lub z okoliczności stanu faktycznego przedstawionego we wniosku - jednoznacznie wynikało, że należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem są ponoszone w celu uzyskania przychodu przez podmiot finansujący podróż, np.:
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 30 października 2012 r. (sygn. IPPB2/415-721/12-2/MK);
interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z dnia 17 marca 2010 r. (sygn. ILPB1/415-1396/09-5/AMN).

Odnosząc powyższe do stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku Spółka zauważa, że tak rozumiane warunki określone w art. 21 ust. 13 pkt 1 ustawy o PIT będą spełnione, gdy Spółka będzie pokrywać koszty transportu, zakwaterowania oraz wyżywienia, o których mowa w zapytaniu. W szczególności:

koszty nie będą w żadnym przypadku zaliczane do kosztów uzyskania przychodów przez lekarza (lekarz w ogóle nie będą ponosić tych kosztów, zostaną one pokryte przez Spółkę); oraz
koszty będą ponoszone w celu osiągnięcia przychodów przez Spółkę.

Tym samym, w odniesieniu do stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego wniosku, warunki zastosowania zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych wskazane w analizowanym przepisie będą spełnione.

Zakres zastosowania zwolnienia dla poszczególnych rodzajów kosztów. Uwagi ogólne

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, diety i inne należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem - przy spełnieniu warunków, o których mowa w art. 21 ust. 13 ustawy - podlegają zwolnieniu z opodatkowania wyłącznie do wysokości określonej w odrębnych ustawach lub przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju (dalej: „Limit Zwolnienia”).

Odrębnymi przepisami, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, są przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2012 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej, z tytułu podróży służbowej (dalej: „Rozporządzenie”). Rozporządzenie zawiera uregulowania odnoszące zarówno się do podróży odbywanych na terenie kraju, jak i poza jego granicami.

Zgodnie z ugruntowaną linią interpretacyjną oraz praktyką stosowania tych regulacji, przepisy Rozporządzenia - formalnie odnoszące się do podróży służbowych pracowników oraz do relacji pomiędzy pracownikiem a pracodawcą - powinny być odpowiednio stosowane również do podróży osób niebędących pracownikami. Innymi słowy, ilekroć w Rozporządzeniu jest mowa o pracowniku, rozumie się przez, to, odpowiednio, również osobę niebędącą pracownikiem, a ilekroć jest mowa o pracodawcy - rozumie się przez to odpowiednio również podmiot finansujący podróż osoby niebędącej pracownikiem.

Zgodnie z treścią § 2 Rozporządzenia, z tytułu podróży krajowej oraz zagranicznej odbywanej w terminie i miejscu określonym przez pracodawcę, pracownikowi przysługują diety oraz zwrot kosztów:

przejazdów,
dojazdów środkami komunikacji miejscowej,
noclegów,
innych niezbędnych udokumentowanych wydatków, określonych lub uznanych przez pracodawcę odpowiednio do uzasadnionych potrzeb.

W świetle powyższego należy uznać, że przychód uzyskany przez lekarza w związku z pokryciem przez Spółkę kosztów związanych z uczestnictwem lekarza w Wydarzeniu powinien być uznany za należności za czas podróży służbowej osoby niebędącej pracownikiem i podlegać, co do zasady, zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT. Zakres powyższego zwolnienia jest ograniczony do wysokości Limitu Zwolnienia określonego w przepisach Rozporządzenia.

Na gruncie tych przepisów, wysokość Limitu Zwolnienia zależy od kategorii (rodzaju) należności związanej z podróżą.

Zwrot (pokrycie) kosztów przejazdów.

Zgodnie z § 3 ust. 2 Rozporządzenia, zwrot kosztów przejazdu przysługuje w wysokości udokumentowanej biletami lub fakturami obejmującymi cenę biletu środka transportu, wraz ze związanymi z nimi opłatami dodatkowymi, w tym miejscówkami, z uwzględnieniem posiadanej ulgi na dany środek transportu, bez względu na to, z jakiego tytułu ulga przysługuje. Powyższe dotyczy jednakowo podróży krajowych i zagranicznych.

W kontekście zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych diet i innych należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT - powyższe oznacza, że Limit Zwolnienia obejmuje efektywnie całą należność (całą cenę biletu/biletów plus ewentualne opłaty dodatkowe) z tytułu przejazdu/przejazdów (analogicznie, z tytułu przelotu/przelotów itp.) tej osoby w ramach odbywanej podróży, wynikającą z odpowiedniego dokumentu potwierdzającego cenę biletu oraz ewentualnych opłat dodatkowych.

W odniesieniu do stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku - powyższe oznacza, zdaniem Spółki, że ponoszone przez nią koszty (w zakresie, w jakim dotyczyć będą przejazdu lekarza do miejscowości, w której odbywa się Wydarzenie) będą zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych do Limitu Zwolnienia, który obejmuje całą cenę biletu oraz ewentualne opłaty dodatkowe. Powyższe dotyczy jednakowo kosztów (przejazdu) w związku z udziałem Uczestnika w Wydarzeniu odbywających się na terytorium Polski, jak i w Wydarzeniu odbywającym się poza granicami kraju.

W przypadku przejazdu samochodem osobowym zwolnieniu podlega zwrot kosztów przejazdu do Limitu Zwolnienia ustalonego na podstawie § 3 ust. 3 i 4 Rozporządzenia.

Zwrot (pokrycie) kosztów zakwaterowania/noclegu

Na gruncie przepisów Rozporządzenia, w przypadku podróży krajowej (§ 8 ust. 1 Rozporządzenia) za nocleg podczas podróży krajowej w obiekcie świadczącym usługi hotelarskie, pracownikowi przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, jednak nie wyższej za jedną dobę hotelową niż dwudziestokrotność stawki diety (czyli do 600 złotych). Jednocześnie (§ 8 ust. 2 Rozporządzenia) w uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów noclegu stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa powyżej.

W przypadku podróży poza granicami kraju, zgodnie z § 16 ust. 1 Rozporządzenia, za nocleg przysługuje zwrot kosztów w wysokości stwierdzonej rachunkiem, w granicach limitu określonego w poszczególnych państwach w załączniku do Rozporządzenia.

Jednocześnie (§ 16 ust. 3 Rozporządzenia) w uzasadnionych przypadkach pracodawca może wyrazić zgodę na zwrot kosztów za nocleg, stwierdzonych rachunkiem, w wysokości przekraczającej limit, o którym mowa powyżej.

W kontekście zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych diet i innych należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT powyższe oznacza, że Limit Zwolnienia obejmuje efektywnie całą należność (całą wysokość rachunku hotelowego) z tytułu zakwaterowania/noclegu tej osoby w ramach podróży tej osoby, wynikającą z odpowiedniego dokumentu potwierdzającego wysokość rachunku hotelowego. Przy czym w uzasadnionym przypadku rachunku hotelowego przekraczającego limit kwotowy wynikający z przepisów, wymagana jest odpowiednia zgoda podmiotu zwracającego (pokrywającego) kwoty zakwaterowania.

Powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie np. w interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 23 listopada 2012 r., (Nr IPPB4/415-675/12-4/MP), w której organ podatkowy sformułował następujący pogląd: „(...) stwierdzić należy, iż w sytuacji, gdy Wnioskodawca zwróci pracownikowi - który będzie odbywał zagraniczną podróż służbową - koszty noclegu w wysokości stwierdzonej rachunkiem, które są wyższe niż przewidziane w ww. rozporządzeniu Ministra Pracy i Polityki Społecznej limity, to zwrot tych kosztów będzie w całości dla pracownika przychodem zwolnionym z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) cyt. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”. Organ stwierdził również:

„(...) jeżeli pracodawca wyraził zgodę na zwrot kosztów noclegu, stwierdzonych rachunkiem w wysokości przekraczającej limit określony w cytowanym rozporządzeniu, uznając taki przypadek jako uzasadniony, wówczas otrzymany zwrot ww. kosztów będzie wolny od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”; oraz

„(...) O ile bowiem cena wyszczególniona na fakturze jest w całości opłatą za nocleg w hotelu (w tym z gwarantowanym w ramach tej ceny śniadaniem), to ma do niej zastosowanie § 9 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie zagranicznych podróży służbowych. W konsekwencji, zwrot pracownikowi kosztów za tego rodzaju nocleg - w granicach limitu określonego w ww. 9 - korzysta w całości ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jakkolwiek wskazana interpretacja odnosi się do podróży służbowej pracownika, to jednak sama omawiana zasada potwierdzenia przez organ podatkowy powinna, zdaniem Spółki, stosowne się tak samo również do podróży osoby niebędącej pracownikiem.

W ocenie Spółki, powyższe stanowisko organu podatkowego, wyrażone na gruncie uprzednio obowiązujących przepisów (rozporządzeń Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawach krajowych oraz zagranicznych podróży służbowych), zachowuje aktualność również w odniesieniu do Rozporządzenia (z uwagi na analogiczne regulacje zawarte w tym zakresie w Rozporządzeniu, tak w odniesieniu do podróży krajowych, jak i zagranicznych).

W odniesieniu do stanu faktycznego będącego przedmiotem niniejszego wniosku powyższe oznacza, zdaniem Spółki, że ponoszone przez nią (a zatem, z założenia, zawsze za uprzednią zgodą Spółki oraz po stwierdzeniu przez Spółkę, że jest to uzasadnione) koszty - w zakresie, w jakim dotyczyły będą zakwaterowania/noclegu Uczestnika w miejscowości, gdzie odbywa się Wydarzenie - będą zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych w całej wysokości rachunku hotelowego (za nocleg w hotelu, w tym z gwarantowanym w ramach ceny za nocleg w hotelu śniadaniem). Powyższe odnosi się jednakowo do kosztów w związku z udziałem Uczestnika w Wydarzeniu odbywających się na terytorium Polski, jak i w Wydarzeniu odbywającym się poza granicami kraju.

Zwrot (pokrycie) kosztów wyżywienia

Na gruncie przepisów Rozporządzenia, w przypadku podróży krajowych (§ 7 ust. 1 Rozporządzenia) dieta w czasie podróży krajowej jest przeznaczona na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia i wynosi 30 zł za dobę podróży.

Jednocześnie (§ 7 ust. 3 pkt 2 Rozporządzenia) dieta nie przysługuje, jeżeli pracownikowi zapewniono bezpłatne całodzienne wyżywienie.

W przypadku podróży poza granicami kraju, zgodnie z przepisami Rozporządzenia (§ 13 ust. 1 - 2 Rozporządzenia), dieta w czasie podróży zagranicznej jest przeznaczona na pokrycie kosztów wyżywienia i inne drobne wydatki oraz przysługuje w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży.

Dla celów zastosowania zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych diet i innych należności za czas podróży osoby niebędącej pracownikiem, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT, powyższe oznacza, że Limit Zwolnienia obejmuje koszty wyżywienia do wysokości wskazanych w Rozporządzeniu (w przypadku, gdy w ramach noclegu w hotelu zapewnione jest śniadanie, kwota limitu ulega zmniejszeniu na podstawie § 7 pkt 4 Rozporządzenia). W przypadku, gdy koszty wyżywienia pokryte przez Spółkę przekroczą Limit Zwolnienia, wówczas różnica stanowić będzie przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych (nie będzie objęte zwolnieniem).

Zwolnienie przychodu Uczestnika z podatku (jako wartość otrzymanych materiałów promocyjno- szkoleniowych). Uwagi wprowadzające

Jak wskazano wcześniej, zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o PIT, opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z powyższego wynika, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych nie podlegają, m.in., dochody wymienione w art. 21 ustawy o PIT.

Z kolei, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzec pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Z powyższego przepisu wynika, że aby wspominane wyżej| zwolnienie mogło znaleźć zastosowanie, spełnione muszą zostać następujące przesłanki:

występuje - z jednej strony - podmiot niebędący pracodawcą osoby fizycznej (Spółka) oraz - z drugiej strony osoba fizyczna (Uczestnik) niebędąca pracownikiem tego podmiotu. Ponadto, podmioty nie mogą pozostawać ze sobą w związku cywilnoprawnym,
osoba fizyczna otrzymuje od świadczeniodawcy nieodpłatne świadczenia związane z jego promocją lub reklamą,
jednorazowa wartość świadczeń nie może przekroczyć 200 zł.

Nieodpłatne świadczenie związane z promocją lub reklamą

Przepisy prawa podatkowego nie zawierają definicji pojęć „promocja” lub „reklama”. Jednakże, istniejące orzecznictwo oraz stanowisko organów podatkowych określają ww. pojęcia w sposób szeroki, wskazując na ogół czynności mających charakter promocyjny lub reklamowy. Potwierdzeniem ww. stanowiska jest interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z 6 czerwca 2013 r. (sygn. Nr IPTPB1/415-151/13-5/MAP), w której organ stwierdził m.in.:

„ (...) W prawie podatkowym brak jest definicji promocji. Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Przepisy ww. ustawy podatkowej nie zawierają również definicji pojęcia reklamy, którą w oparciu o definicje słownikowe można określić jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich, posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter.(...)”

Odnosząc powyższe stanowisko do stanu faktycznego będącego przedmiotem wniosku, stwierdzić należy, że w przypadku przekazywania przez Spółkę materiałów promocyjno-szkoleniowych, można mówić o niedopłatach świadczeń przekazywanych w związku z promocją lub reklamą Spółki, w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT. Przekazywane świadczenia mają również niewątpliwie charakter nieodpłatny, ponieważ Uczestnicy otrzymują materiały bez konieczności uiszczania jakichkolwiek opłat lub wypłacania jakiegokolwiek ekwiwalentu.

Jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł

Z brzmienia art. 21 ust. 1 pkt 68a wynika, że aby zwolnienie mogło mieć zastosowanie, jednorazowa wartość przekazanego nieodpłatnie świadczenia nie może przekroczyć 200 zł Sformułowanie „jednorazowe” wskazuje, że wartość ta odnosi się do poszczególnych świadczeń osobno. Bez znaczenia pozostaje fakt, czy wartość kilku przekazanych świadczeń przekracza w sumie 200 zł. W szczególności określony limit nie ma charakteru okresowego, obejmującego z góry określony okres czasu (np. miesiąc, rok). Na potrzeby stosowania ww. zwolnienia decydujące znaczenie ma wartość pojedynczego świadczenia.

Warunek określający wartość zwolnienia do 200 zł, należy rozumieć w taki sposób, że w przypadku przekazania świadczenia o wartości powyżej 200 zł, opodatkowaniu podlegać będzie całkowita jednorazowa wartość świadczenia, a nie tylko nadwyżka ponad przewidziany w ustawie limit 200 zł.

Podsumowując powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że uzyskany przez Uczestnika przychód w związku z pokryciem przez Spółkę Kosztów związanych z udziałem Uczestnika w Wydarzeniach - w zakresie, w jakim dotyczy kosztów przejazdu i przelotu, zakwaterowania oraz wyżywienia - będzie zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT (z uwagi na spełnienie warunków z art. 21 ust. 13 pkt 1 ustawy o PIT) do wysokości Limitu Zwolnienia wynikającego z odpowiednich przepisów odrębnych, określonego (rozumianego jak wskazano powyżej) dla każdej kategorii i rodzaju kosztów.

Jednocześnie, w przypadku gdyby - z jakichkolwiek przyczyn - poniesione przez Spółkę koszty (w szczególności koszty wyżywienia) związane z udziałem Uczestnika w Wydarzeniu przewyższały wysokość Limitu Zwolnienia, o którym mowa powyżej, wówczas różnica pomiędzy poniesionymi kosztami podróży a Limitem Zwolnienia (tzn. nadwyżka kosztów podlegających, co do zasady, zwolnieniu ponad Limit Zwolnienia) stanowiłaby dla Uczestnika przychód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, do którego nie znajduje zastosowania zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych przewidziane w art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) ustawy o PIT.

Zdaniem Spółki, uzyskany przez Uczestnika przychód w związku z przekazaniem przez Spółkę materiałów promocyjno-szkoleniowych o jednorazowej wartości nieprzekraczającej 200 zł będzie zwolniony z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT. Jednakże w sytuacji, gdyby wartość przekazanego przez Spółkę jednorazowego świadczenia przekroczyła 200 zł, opodatkowaniu podlegać będzie całość przekazanego świadczenia.

Podobnie, zdaniem Spółki, zwolnienie od podatku dochodowego od osób fizycznych przewidziane w tym przepisie nie znajdzie zastosowania wobec poniesionych przez Spółkę innych wydatków, w tym kosztów opłat rejestracyjnych oraz ewentualnych innych kosztów związanych z udziałem Uczestnika w Wydarzeniu.

Zgodnie z art. 42a ustawy o PIT, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują wypłaty należności lub świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 (tzn. stanowiących przychody z innych źródeł), z wyjątkiem dochodów (przychodów) wymienionych m.in. w art. 11, od których nie są obowiązane pobierać zaliczki na podatek lub zryczałtowanego podatku dochodowego, są obowiązane sporządzić informację według ustalonego wzoru o wysokości przychodów i w terminie do końca lutego następnego roku podatkowego przekazać podatnikowi oraz urzędowi skarbowemu, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Mając na względzie powyższe, Spółka stoi na stanowisku, że w zakresie, w jakim ponoszone przez Spółkę koszty w związku z udziałem Uczestnika w Wydarzeniu nie podlegają zwolnieniu z podatku dochodowego od osób fizycznych na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b) oraz art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o PIT, na Spółce spoczywał będzie obowiązek sporządzenia informacji PIT-8C i przekazania jej lekarzowi oraz właściwemu organowi podatkowemu.

Jednocześnie, Spółka nie będzie zobowiązana do uwzględnienia w sporządzonej informacji PIT-8C kosztów związanych z udziałem Uczestnika w Wydarzeniu - w zakresie, w jakim podlegają zwolnieniom z podatku dochodowego od osób fizycznych oraz mieszczą się w granicach Limitów Zwolnienia.

Wobec powyższego w przypadku zastosowania zwolnień do całej kwoty osiąganego przychodu, Wnioskodawca nie jest zobligowany do sporządzenia informacji PIT-8C.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych należy stwierdzić, że zostały one wydane w indywidualnych sprawach, w określonych stanach faktycznych i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin