Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB4/415-999/14-4/JK2
z 27 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 21 listopada 2014 r. (data wpływu 26 listopada 2014 r.) oraz w piśmie z dnia 6 lutego 2015 r. (data nadania 6 lutego 2015 r., data wpływu 9 lutego 2015 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie z dnia 27 stycznia 2015 r. Nr IPPB4/415-999/14 -2/JK2 (data nadania 27 stycznia 2015 r., data doręczenia 2 lutego 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego na podstawie wyroku sądowego z tytułu zaniżenia dotacji dla przedszkola niepublicznego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania odszkodowania otrzymanego na podstawie wyroku sądowego z tytułu zaniżenia dotacji dla przedszkola niepublicznego.

Z uwagi na braki formalne, pismem z dnia 27 stycznia 2015 r. Nr IPPB4/415-999/14-2/JK2 (data nadania 27 stycznia 2015 r., data doręczenia 2 lutego 2015 r.) tut. organ wezwał Wnioskodawczynię do uzupełnienia wniosku poprzez doprecyzowanie zdarzenia przyszłego.

Pismem z dnia 6 lutego 2015 r. (data nadania 6 lutego 2015 r., data wpływu 9 lutego 2015 r.) Wnioskodawczyni uzupełniła powyższe w terminie.

We wniosku i uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni w ramach działalności ewidencjonowanej, prowadzi przedszkole niepubliczne. Działalność została zgłoszona do ewidencji prowadzonej zgodnie z art. 82 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. 1991 r., Nr 95 poz. 425) (dalej: „uso”) w dniu 8 lipca 2002 r. Przedszkole na podstawie art. 90 ust. 1 uso, otrzymuje dotacje z budżetu gminy.

W latach 2003 - 2006 oraz 2010 - 2012 Wnioskodawczyni otrzymała z budżetu gminy zaniżoną kwotę tytułem dotacji. W ocenie Wnioskodawczyni, sposób kalkulacji dotacji przez urząd gminy w powyższych latach był sprzeczny z uso. Urząd gminy obliczał wydatki bieżące na jednego ucznia, o których mowa w art. 90 ust. 2b uso, uwzględniając te wydatki ponoszone nie tylko w przedszkolach, lecz także w oddziałach przedszkolnych w szkołach na teranie gminy (czyli w tzw. „zerówkach”). Wnioskodawczyni skierowała swoje roszczenie na drogę postępowania sądowego, domagając się zasądzenia od urzędu gminy kwoty z tytułu należnej na podstawie uso, a nie wypłaconej dotacji z tytułu prowadzenia przedszkola niepublicznego z budżetu miasta w latach 2003-2006 oraz w latach 2010-2012 wraz z ustawowymi odsetkami.

W niniejszej sprawie, nie zapadł jeszcze prawomocny wyrok sądu powszechnego, lecz jest spodziewany w najbliższej przyszłości.

Wnioskodawczyni swoje roszczenie na drogę postępowania sądowego skierowała na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) w oparciu o art. 90 ust. 2b w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 września 2013 r.

Przepis powyższy stanowi:

Dotacje dla niepublicznych przedszkoli przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 75 % ustalonych w budżecie danej gminy wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia, z tym że na ucznia niepełnosprawnego w wysokości nie niższej niż kwota przewidziana na niepełnosprawnego ucznia przedszkola i oddziału przedszkolnego w części oświatowej subwencji ogólnej otrzymywanej przez jednostkę samorządu terytorialnego - pod warunkiem, że osoba prowadząca niepubliczne przedszkole poda organowi właściwemu do udzielania dotacji planowaną liczbę uczniów nie później niż do dnia 30 września roku poprzedzającego rok udzielania dotacji”.

Powództwo oparte jest na stwierdzeniu, że pozwana j.s.t. (gmina) zaniżała wysokość dotacji poprzez m.in. bezprawne zaliczanie do wydatków oraz liczby uczniów także oddziałów przedszkolnych przy szkołach podstawowych, (a nie tylko samych przedszkoli publicznych), przez co średnia wysokość wydatków w przeliczeniu na jednego ucznia przedszkola publicznego uległa znaczącemu pomniejszeniu. Na podstawie powyższych przepisów ustawy, dotacja prawidłowo obliczona i wypłacona powinna stanowić kwotę w określonej wysokości, natomiast placówce wypłacono kwoty zaniżone ze względu na obliczenie wysokości dotacji w sposób sprzeczny z przepisami tej ustawy. Kwoty pieniężne zasądzone przez sądy powszechne z tytułu zaniżonych i wypłaconych w niższej wysokości dotacji podmiotowych dla niepublicznych placówek oświatowych, zgodnie z zasadami ustawy o finansach publicznych oraz prawa cywilnego, stanowią odszkodowanie. Sama sentencja wyroku nie posługuje się żadnym terminem prawnym na określenie zasądzonej kwoty, jedynie określa wysokość kwoty zasadzonej od pozwanego tym wypadku j.s.t na rzecz powoda osoby prowadzącej niepubliczna - placówkę oświatową).

Prawne regulacje dotyczące dotacji, udzielanych ze środków publicznych, zawarte są w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych. Zgodnie z treścią art. 126, dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych. Dotacje podmiotowe, którymi są dotacje dla niepublicznych placówek oświatowych, określone są w art. 131 tej ustawy. Zgodnie zatem z przepisami ustawy o finansach publicznych, dotacje dla placówek oświatowych są przyznawane na podstawie ustawy o systemie oświaty, a dotacja na cele oświatowe ma charakter roczny, jedynie wypłacana jest w 12 miesięcznych ratach.

Art. 263 ustawy o finansach publicznych stwierdza, że niezrealizowane kwoty wydatków budżetu jednostki samorządu terytorialnego wygasają (poza wyjątkami wskazanymi w ust. 2) z upływem roku budżetowego. Wobec tego, kwoty zasądzone i wypłacone po upływie danego roku budżetowego stanowią, w znaczeniu prawa o finansach publicznych, odszkodowanie za niewypłaconą lub zaniżoną dotację, a nie mogą być uznane za właściwa dotację.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym i stanie prawnym, odszkodowanie pieniężne za niezgodne z prawem działanie przy wykonywaniu władzy publicznej, polegające na nieprawidłowym, zaniżonym naliczeniu i wypłaceniu dotacji oświatowej dla niepublicznego przedszkola w latach poprzedzających wydanie wyroku, otrzymane na podstawie wyroku sądowego, będzie odszkodowaniem korzystającym ze zwolnienia od podatku dochodowego do wysokości określonej w tym wyroku?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ustawa z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2013 r. poz. 885) w art. 126 definiuje pojęcie dotacji. Dotacje zgodnie z tym przepisem, są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Na podstawie przepisów art. 90 ust. 1 uso, niepubliczne przedszkola, w tym specjalne, szkoły podstawowe i gimnazja, w tym z oddziałami integracyjnymi, z wyjątkiem szkół podstawowych specjalnych i gimnazjów specjalnych oraz szkół podstawowych artystycznych, otrzymują dotacje z budżetu gminy. Dotacje te są dotacjami podmiotowymi.

W ust. 2b uso określony został sposób wyliczenia dotacji dla niepublicznych przedszkoli. Dotacje dla niepublicznych przedszkoli przysługują na każdego ucznia w wysokości nie niższej niż 75% ustalonych w budżecie danej gminy wydatków bieżących ponoszonych w przedszkolach publicznych w przeliczeniu na jednego ucznia.

Zgodnie z art. 83a ust. 1 uso, prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, oraz innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14a ust. 7, nie jest działalnością gospodarczą.

Kwoty pieniężne zasądzone przez sądy powszechne z tytułu zaniżonych i wypłaconych w niższej wysokości dotacji podmiotowych dla niepublicznych placówek oświatowych, zgodnie z zasadami ustawy o finansach publicznych oraz prawa cywilnego, stanowią odszkodowanie. Sama sentencja wyroku nie posługuje się żadnym terminem prawnym na określenie zasądzonej kwoty, jedynie określa wysokość kwoty zasądzonej od pozwanego (w tym wypadku j.s.t.) na rzecz powoda (osoby prowadzącej niepubliczną placówkę oświatową).

W niniejszej sprawie, nie zapadł jeszcze prawomocny wyrok sądu powszechnego, lecz jest spodziewany w najbliższej przyszłości.

Odnosząc się do przedstawionego zdarzenia przyszłego, zdaniem Wnioskodawczyni, zasądzona na rzecz Wnioskodawczyni od Urzędu Gminy kwota stanowi odszkodowanie za niezgodne z prawem działanie przy wykonywaniu władzy publicznej polegające na wypłaceniu nieprawidłowej wysokość dotacji oświatowej za lata poprzednie, wcześniejsze, niż data wydania prawomocnego orzeczenia sądowego.

Zgodnie z art. 21 ust 1 pkt 3b Ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, dalej: „updof”), wolne od podatku dochodowego są odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej d o wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.

Zatem otrzymanie odszkodowania z tytułu wyrównania szkody spowodowanej nieprawidłowym działaniem władzy publicznej polegającym na zaniżeniu dotacji oświatowej należnej w związku z prowadzeniem takiego przedszkola, nie może być kwalifikowane jako "związane z prowadzoną działalnością gospodarczą" w rozumieniu art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dodatkowo - zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 129 updof, wolne od podatku dochodowego są "dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymywane z budżetów jednostek samorządu terytorialnego". Na podstawie tego przepisu, dotacje wypłacane z budżetów jednostek samorządu terytorialnego dla niepublicznych placówek oświatowych, korzystają ze zwolnienia podatkowego.

Skoro zatem świadczenie podstawowe (w tym przypadku dotacja oświatowa) wolne jest od podatku dochodowego, to również odszkodowanie z tytułu wyrównania szkody spowodowanej nieprawidłowym działaniem władzy publicznej polegającym na zaniżeniu takiej dotacji oświatowej, powinno być traktowane jako wolne od podatku dochodowego. Podstawą prawną zwolnienia jest zarówno art. 21 ust. 1 pkt 3b, jak i art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że zgodnie z art. 83a ust. 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.) - (w brzmieniu obowiązującym do 31 sierpnia 2013 r. , prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, oraz innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w art. 14a ust. 1a w, nie jest działalnością gospodarczą. Natomiast w brzmieniu od 1 września 2013 r. w mysl art. 83a ust. 1 ww. ustawy, prowadzenie szkoły lub placówki, zespołu, o którym mowa w art. 90a ust. 1, oraz innej formy wychowania przedszkolnego, o której mowa w art. 14a ust. 1a w przepisach art. 14a ust. 7, nie jest działalnością gospodarczą. Działalność prowadzona w ww. firmach nie stanowi działalności gospodarczej w rozumieniu art. 2 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej (nawet jeżeli spełnia zawarte w nim przesłanki), a zatem do tych form działalności nie stosuje się zasad ujętych w tej ustawie. Nie oznacza to jednak, że na gruncie poszczególnych ustaw zasada ta nie może być modyfikowana. Z taką właśnie sytuacją mamy do czynienia na gruncie prawa podatkowego. Unormowania te mają charakter szczególny i tym samym mają pierwszeństwo przed zasadami wynikającymi z przepisu ww. ustawy o systemie oświaty (w myśl klauzuli lex specialis derogat legi generali).

Osoby fizyczne osiągające dochody z prowadzenia niepublicznych szkół i przedszkoli w rozumieniu przepisów ww. ustawy o systemie oświaty, są podatnikami podatku dochodowego w świetle przepisów ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.).

Na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych prowadzenie przez osoby fizyczne szkół i przedszkoli niepublicznych generuje przychody zaliczane do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy.

Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej, oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
   
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
   
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych
   
   - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.
   
   

Stosownie do art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

1. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
   
2. są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
   
3. wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.
   
   

W świetle definicji działalności gospodarczej zawartej w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, prowadzenie niepublicznego przedszkola jest rodzajem aktywności określonej jako działalność podjęta w celu zarobkowym, wykonywana w sposób zorganizowany i ciągły. Działalność ma charakter zarobkowy wówczas, gdy jej celem jest zapewnienie (dążenie do uzyskania) określonego dochodu. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania, powtarzania określonego zespołu konkretnych działań. Ponadto, prowadząc przedszkole niepubliczne Wnioskodawczyni ponosi odpowiedzialność względem dzieci i innych podmiotów, przedszkole prowadzone jest w miejscu i czasie ustalonym przez Wnioskodawczynię, a także ponosi ona ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością. Z powyższego wynika zatem, że prowadzenie przez Wnioskodawczynię niepublicznego przedszkola ma znamiona działalności gospodarczej, a generowane w wyniku tej działalności gospodarczej przychody, są zaliczane do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Art. 9 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wskazuje, że opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej są również, dotacje, subwencje, dopłaty, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 13, i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy).

Zatem otrzymane przez Wnioskodawcę dotacje, czesne i inne przysporzenia uzyskiwane (otrzymywane) w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, w świetle powołanego wyżej przepisu, stanowią co do zasady przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Przy czym, stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.

W świetle tego przepisu dotacja otrzymana przez niepubliczne przedszkole na podstawie art. 90 ust. 1 i ust. 2b ww. ustawy o systemie oświaty z budżetu gminy, jako dotacja z budżetu jednostki samorządu terytorialnego, wolna jest od podatku dochodowego od osób fizycznych.

Jak wynika z przedstawionego zdarzenia przyszłego, Wnioskodawczyni w ramach działalności ewidencjonowanej, prowadzi przedszkole niepubliczne. Przedszkole na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, otrzymuje dotacje z budżetu gminy. W latach 2003 - 2006 oraz 2010 - 2012 Wnioskodawczyni otrzymała z budżetu gminy zaniżoną kwotę tytułem dotacji. Wnioskodawczyni skierowała swoje roszczenie na drogę postępowania sądowego, domagając się zasądzenia od urzędu gminy kwoty z tytułu należnej na podstawie ustawy o systemie oświaty, a nie wypłaconej dotacji z tytułu prowadzenia przedszkola niepublicznego z budżetu miasta w latach 2003-2006 oraz w latach 2010-2012 wraz z ustawowymi odsetkami. W niniejszej sprawie, nie zapadł jeszcze prawomocny wyrok sądu powszechnego, lecz jest spodziewany w najbliższej przyszłości. Wnioskodawczyni swoje roszczenie na drogę postępowania sądowego skierowała na podstawie przepisów ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty w oparciu o art. 90 ust. 2b w brzmieniu obowiązującym do dnia 1 września 2013 r. Kwoty pieniężne zasądzone przez sądy powszechne z tytułu zaniżonych i wypłaconych w niższej wysokości dotacji podmiotowych dla niepublicznych placówek oświatowych, zgodnie z zasadami ustawy o finansach publicznych oraz prawa cywilnego, stanowią odszkodowanie.

Odnosząc powyższe do przedstawionego zdarzenia przyszłego zauważyć należy, że Wnioskodawczyni nie otrzyma dotacji, a odszkodowanie za zaniżenie i wypłacenie w niższej wysokości dotacji za lata 2003-2006 oraz w latach 2010-2012. Zatem w przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który ma tylko zastosowanie do dotacji. Koniecznym jest zatem ustalenie czy odszkodowanie to jest zwolnione od opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są inne odszkodowania lub zadośćuczynienia otrzymane na podstawie wyroku lub ugody sądowej do wysokości określonej w tym wyroku lub tej ugodzie, z wyjątkiem odszkodowań lub zadośćuczynień:

1. otrzymanych w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą,
   
2. dotyczących korzyści, które podatnik mógłby osiągnąć, gdyby mu szkody nie wyrządzono.
   
   

Zatem jak wynika z ww. przepisu, ze zwolnienia od podatku dochodowego nie korzysta odszkodowanie lub zadośćuczynienie otrzymane na podstawie wyroku sądowego lub ugody sądowej otrzymane w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W związku z powyższym, ww. odszkodowanie jako otrzymane w związku z prowadzoną przez Wnioskodawczynię w formie przedszkola niepublicznego, działalnością gospodarczą, pomimo, że zostanie ono otrzymane na podstawie wyroku sądowego, nie będzie korzystało ze zwolnienia z opodatkowania na mocy ww. art. 21 ust. 1 pkt 3b ww. ustawy, ani na podstawie jakiegokolwiek innego przepisu tej ustawy. W konsekwencji ww. odszkodowanie stanowi jak już wskazano przychód Wnioskodawczyni z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, a uzyskany dochód podlega opodatkowaniu w ramach tego źródła przychodów.

Odnosząc się natomiast do stanowiska Wnioskodawczyni, że skoro świadczenie podstawowe (w tym przypadku dotacja oświatowa) wolna jest od podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym, to również odszkodowanie z tytułu wyrównania szkody spowodowanej nieprawidłowym działaniem władzy publicznej polegającym na zaniżeniu takiej dotacji oświatowej musi być traktowane jako wolne od podatku dochodowego, stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni jak już wskazano nie otrzymała dotacji, lecz odszkodowanie, co wyklucza w tym zakresie możliwość zastosowania zwolnienia, o którym mowa w cyt. powyżej art. 21 ust. 1 pkt 129 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., Nr 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.