Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-981/14/ES
z 21 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 października 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.), uzupełnionym pismem z 31 grudnia 2014 r. (data wpływu 7 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży budynków wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowione są te budynki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2014 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku sprzedaży budynków wraz z prawem użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowione są te budynki.

Wniosek został uzupełniony pismem z 31 grudnia 2014 r. (data wpływu 7 stycznia 2015 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu nr IBPP1/443-981/14/ES z 19 grudnia 2014 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (Spółka z o.o.) powstał z przekształconego zakładu budżetowego w 1998 r. Majątek Spółki został przekazany aportem od Gminy ze 100% udziałem miasta. Przedmiotem działalności Spółki jest:

• pobór, oczyszczanie i rozprowadzanie wody,
• odprowadzanie i oczyszczanie ścieków,
• wykonie instalacji elektrycznych, hydraulicznych i budowlanych,
• wywóz śmieci,
• utrzymanie czystości dróg, ulic i placów,
• utrzymanie zieleni i zadrzewień,
• towarowy transport drogowy.
  
  

Spółka jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Spółka zamierza sprzedać dwa budynki: jeden budynek administracyjno-socjalno-warsztatowy, natomiast drugi garażowy wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu (działka nr ewidencyjny 8000/9 o powierzchni 8984 m²). Budynek administracyjno-socjalno-warsztatowy został przyjęty do użytkowania 30 grudnia 1986 r., natomiast budynek garażowy 1 października 1983 r. Obydwa budynki są wykorzystywane na własne potrzeby związane z działalnością usług komunalnych typu utrzymanie porządku w mieście, wywóz odpadów komunalnych. Na dzień przyjęcia do użytkowania wartość początkowa budynku administracyjno-socjalno-warsztatowego wynosiła 219 000 zł. W 2011 r. Spółka na powyższym budynku dokonała modernizacji dachu poprzez założenie konstrukcji dachu (wcześniej był stropodach) oraz przykrycie blachą trapezową. Wartość nakładów wyniosła 39 485,86 zł, wobec tego wartość środka trwałego zwiększyła się do kwoty 258 485,86 zł.

Natomiast budynek garażowy, którego wartość przyjęcia do użytkowania wynosiła 65 000 zł, nie był modernizowany.

Spółka powyższe budynki ma ujęte w ewidencji środków trwałych i podlegają one amortyzacji. W czasie kiedy budynki były budowane (przed 1983 r.) nie było podatku VAT, w związku z czym podatek od nakładów nie był odliczony przy powstawaniu budynków.

Ponadto nakłady na ulepszenie budynku administracyjno-socjalno-warsztatowego nie przekroczyły 30% wartości początkowej.

Spółka nigdy nie wynajmowała ani nie przekazywała w dzierżawę budynków innemu podmiotowi.

W uzupełnieniu Wnioskodawca podał, że potwierdzenie zgłoszenia rejestracyjnego Wnioskodawcy jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług nastąpiło 7 czerwca 1993 r. przez Urząd Skarbowy.

Cały majątek został przekazany spółce w formie aktu notarialnego Repertorium (…) za rok 1998 aportem w wyniku przekształcenia zakładu budżetowego w jednoosobową spółkę Gminy ze 100% udziałem Miasta od 1 kwietnia 1998 r.

Aport był czynnością zwolnioną od podatku VAT na podstawie ówczesnych przepisów.

W związku z nabyciem nieruchomości spółka nie korzystała z prawa obniżenia podatku VAT. Na pytanie tut. organu „Czy obiekty posadowione na przedmiotowej działce (administracyjno-socjalno-warsztatowy i garażowy) mające być przedmiotem sprzedaży są budynkami w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t. j. z 2013 r. poz. 1409) i Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) – jeżeli tak, to jakie jest ich oznaczenie PKOB (należy podać odrębnie dla każdego z obiektów)”, Wnioskodawca odpowiedział: „Budynki - brak danych odnoście klasyfikacji PKOB.”

Budynki są trwale związane z gruntem.

Gmina przejęła budynki za długi po upadłości gospodarstwa szklarniowego 1993 r., brak danych kiedy zostały wybudowane prawdopodobnie lata 1980.

Decyzją Zarządu Gminy i Miasta dnia 10 grudnia 1997 r. oddano w zarząd nieruchomości wraz z budynkami Wnioskodawcy i rozpoczęto prowadzenie działalności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT. Poniesione nakłady w 2011 r. polegające na ulepszeniu budynku administracyjno-socjalno-warsztatowego nie stanowiły 30% wartości początkowej.

Pierwszym zasiedleniem był rok 1994 przez zakład budżetowy a od 1998 r. zakład przekształcony w Spółkę z o .o. Gminy.

Okresem pomiędzy pierwszym zasiedzeniem a dostawą budynków spółce minęło 17 lat.

Obydwa budynki są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT związanych z usługami komunalnymi do utrzymania porządku w mieście w okresie od 1 kwietnia 1998 r. do nadal.

W odpowiedzi na pytanie tut organu: „Czy nieruchomość (działka i położone na niej obiekty) były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności gospodarczej zwolnionej od podatku VAT, jeśli tak to jakiej i w jakim okresie? (proszę podać odrębnie dla działki i każdego budynku/budowli). Jeśli wykorzystanie było różne należy podać odrębnie dla danej części każdego budynku).”, Wnioskodawca odpowiedział: „Nieruchomość i budynki związane z prowadzeniem działalności nie były zwolnione od podatku VAT.”

W okresie pomiędzy 1994 a 1998 r. prowadził swoją działalność zakład budżetowy, który został przekształcony w spółkę z o.o w przedmiotowych budynkach, których nie wynajmował ani nie wydzierżawiał innym podmiotom,

Spółka nie sprzedała budynków wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów, pomimo ogłoszenia już drugiego przetargu - brak zainteresowania.

Sprostowanie do wniosku o wydanie interpretacji:

Mylnie podano we wniosku, że spółka przyjęła do użytkowania budynek administracyjno-socjalno-warsztatowy 30 grudnia 1986 r. i budynek garażowy 1 października 1983 r., data przyjęcia obydwu budynków to 23 stycznia 1998 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowana w piśmie z 31 grudnia 2014 r.): .

Czy sprzedaż budynków wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntów podlega opodatkowaniu podatkiem VAT? .

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż budynków wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu jest zwolniona z podatku VAT. .

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe. .

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054 ze zm.) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez sprzedaż w myśl art. 2 pkt 22 ww. ustawy - rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Podkreślić należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ustawy o VAT podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podatnika. .

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca zamierza sprzedać dwa budynki: budynek administracyjno-socjalno-warsztatowy i garażowy wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu (działka nr 8000/9). Posadowione na działce obiekty służą działalności opodatkowanej VAT. Przedmiotowe obiekty nie były wykorzystywane do czynności zwolnionych z VAT.

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści wskazanej ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o VAT. .

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata. .
   
   

Ponadto zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej. .
   
   

Co istotne, oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m. in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość nie musi być faktycznie wykorzystywana, lecz winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy powinno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu.

Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w najem lub dzierżawę – bowiem zarówno sprzedaż, najem, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu. Zatem, należy uznać za pierwsze zasiedlenie moment oddania budynku, budowli lub ich części do użytkowania pierwszemu najemcy (dzierżawcy) czy nabywcy.

W tym miejscu należy zauważyć, iż w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu. .

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a cyt. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. .
   
   

W myśl natomiast art. 43 ust. 7a ww. ustawy o VAT warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z powyższego jednoznacznie wynika, że co do zasady, grunt będący przedmiotem sprzedaży (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego) podlega opodatkowaniu według takiej stawki podatku od towarów i usług, jaką opodatkowane są budynki na nim posadowione. Oznacza to, że w sytuacji, gdy budynki, budowle lub ich części korzystają ze zwolnienia od podatku VAT, również sprzedaż gruntu (w tym zbycie prawa użytkowania wieczystego gruntu) korzysta ze zwolnienia od podatku.

Należy zaznaczyć, iż zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (PKOB) wprowadzoną rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999 r. (Dz. U. Nr 112 poz. 1316 ze zm.) przez obiekt budowlany rozumie się konstrukcję połączoną z gruntem w sposób trwały, wykonaną z materiałów budowlanych i elementów składowych będącą wynikiem prac budowlanych. Budynki natomiast to zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych, przystosowane do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów. .

W myśl art. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 1409 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

1.obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:

1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury;

2.budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach;

3.budowli - należy przez to rozumieć każdy obiekt budowlany niebędący budynkiem lub obiektem małej architektury, jak: obiekty liniowe, lotniska, mosty, wiadukty, estakady, tunele, przepusty, sieci techniczne, wolno stojące maszty antenowe, wolno stojące trwale związane z gruntem urządzenia reklamowe, budowle ziemne, obronne (fortyfikacje), ochronne, hydrotechniczne, zbiorniki, wolno stojące instalacje przemysłowe lub urządzenia techniczne, oczyszczalnie ścieków, składowiska odpadów, stacje uzdatniania wody, konstrukcje oporowe, nadziemne i podziemne przejścia dla pieszych, sieci uzbrojenia terenu, budowle sportowe, cmentarze, pomniki, a także części budowlane urządzeń technicznych (kotłów, pieców przemysłowych, elektrowni wiatrowych, elektrowni jądrowych i innych urządzeń) oraz fundamenty pod maszyny i urządzenia, jako odrębne pod względem technicznym części przedmiotów składających się na całość użytkową;

3a.obiekcie liniowym - należy przez to rozumieć obiekt budowlany, którego charakterystycznym parametrem jest długość, w szczególności droga wraz ze zjazdami, linia kolejowa, wodociąg, kanał, gazociąg, ciepłociąg, rurociąg, linia i trakcja elektroenergetyczna, linia kablowa nadziemna i umieszczona bezpośrednio w ziemi, podziemna, wał przeciwpowodziowy oraz kanalizacja kablowa, przy czym kable w niej zainstalowane nie stanowią obiektu budowlanego lub jego części ani urządzenia budowlanego. .

Biorąc pod uwagę przedstawiony przez Wnioskodawcę opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, w celu ustalenia czy dostawa budynku administracyjno-socjalno-warsztatowego i budynku garażowego może korzystać ze zwolnienia, koniecznym jest zbadanie przesłanek określonych przepisem art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług.

Aby zatem dostawa przedmiotowych budynków mogła korzystać ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT nie może być dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim i pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych budynków nie może upłynąć okres krótszy niż 2 lata.

Z opisu sprawy wynika, że działka wraz z posadowionymi na niej budynkami administracyjno-socjalno-warsztatowym i garażowym, która ma być przedmiotem sprzedaży została nabyta aportem przez Wnioskodawcę w 1998 r. Aport był czynnością zwolnioną od podatku VAT na podstawie ówczesnych przepisów. W związku z nabyciem nieruchomości Wnioskodawca (czynny zarejestrowany podatnik VAT) nie korzystał z prawa obniżenia podatku VAT. Budynki są trwale związane z gruntem. W 2011 r. Wnioskodawcę dokonał modernizacji dachu budynku administracyjno-socjalno-warsztatowego. Wartość nakładów na ulepszenie tego budynku nie przekroczyła 30% jego wartości początkowej. Budynek garażowy nie był modernizowany.

Wnioskodawca nigdy nie wynajmował ani nie przekazywał w dzierżawę budynków innemu podmiotowi. Obydwa budynki są wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej opodatkowanej podatkiem VAT związanych z usługami komunalnymi do utrzymania porządku w mieście w okresie od 1 kwietnia 1998 r. do nadal. Przedmiotowe obiekty nie były wykorzystywane do czynności zwolnionych z VAT.

Do przedmiotowej dostawy budynku administracyjno-socjalno-warsztatowego i budynku garażowego, zastosowanie znajdzie przepis art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, ponieważ w omawianym przypadku planowana dostawa budynku administracyjno-socjalno-warsztatowego (który był ulepszany lecz wartość ulepszeń nie przekroczyła 30% jego wartości początkowej) i budynku magazynowego (który nie był ulepszany) nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, gdyż budynki te zostały przekazane Wnioskodawcy w formie aportu – czynności podlegającej opodatkowaniu (korzystającej ze zwolnienia), a więc doszło do ich pierwszego zasiedlenia.

Ponadto pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych budynków nie upłynie okres krótszy niż 2 lata (w omawianym przypadku aport tych budynków nastąpił w 1998 r., a więc w momencie dostawy nie upłynie okres krótszy niż 2 lata).

Zatem planowana przez Wnioskodawcę dostawa budynku administracyjno-socjalno-warsztatowego i budynku garażowego będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie będzie dokonana w ramach pierwszego zasiedlenia oraz pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a planowaną dostawą nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Tym samym, również dostawa gruntu (prawa użytkowania wieczystego), na którym przedmiotowe budynki są posadowione (działka nr 8000/9) korzystać będzie ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT w związku z art. 29a ust. 8 ustawy o VAT. .

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż budynków wraz z prawem wieczystego użytkowania gruntu jest zwolniona z podatku VAT, należało uznać za prawidłowe. .

Interpretacja dotyczy przedstawionego zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy jednak zaznaczyć, że niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego. .

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008 r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - t.j. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.