2015.03.11 - Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-46/15-2/AS
z 11 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 249, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 13 stycznia 2015 r. (data wpływu 21 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przeprowadzanych transakcji za odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów dokonywanych przez spółkę w celu realizowania dostaw towarów i usług na rzecz klientów w ramach systemu kart autoryzacyjnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 stycznia 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania przeprowadzanych transakcji za odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów dokonywanych przez Spółkę w celu realizowania dostaw towarów i usług na rzecz klientów w ramach systemu kart autoryzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

W. spółka akcyjna oddział w Polsce (polski oddział spółki z siedzibą w Pradze, Republika Czeska; dalej: Spółka, Wnioskodawca) jest zarejestrowanym w Polsce podatnikiem VAT czynnym prowadzącym działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży paliw na terytorium Polski.

System sprzedaży z wykorzystaniem kart autoryzacyjnych

Spółka w Polsce dokonuje dostaw towarów i świadczenia usług w systemie wykorzystującym karty autoryzacyjne upoważniające do nabycia towarów i usług, w tym paliwa (dalej: Karty Autoryzacyjne). Klientami Spółki (dalej: Klienci) są osoby i podmioty prowadzące działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów o VAT (brak sprzedaży na rzecz osób fizycznych). Klienci nabywają towary i usługi w tym systemie na podstawie umów zawartych ze Spółką. Klienci są uprawnieni do nabywania z wykorzystaniem Kart Autoryzacyjnych ściśle określonych produktów z oferty Wnioskodawcy, w tym towarów i usług oferowanych na stacjach paliw, takich jak m.in.: paliwa i dodatki do paliw, usługi myjni samochodowej, parkingu czy winiet autostradowych.

Umowy jakie Wnioskodawca zawiera z Klientami uprawniają Klientów do zakupu paliwa oraz innych towarów i usług przy pomocy Kart Autoryzacyjnych zarówno na stacjach należących do Spółki, jak i w wybranych sieciach stacji paliw oraz pojedynczych stacjach należących do innych podmiotów (dalej łącznie: Partnerzy). Niniejszy wniosek dotyczy jedynie towarów i usług oferowanych przez Spółkę na stacjach paliw w ramach sprzedaży z wykorzystaniem Kart Autoryzacyjnych.

Z chwilą użycia Karty Autoryzacyjnej zostaje zawarta umowa sprzedaży przez Spółkę określonych dóbr np. paliwa. W przypadku zakupu przez Klienta produktów Spółki na stacjach Partnerów, obsługa zobowiązana jest do skontrolowania typu karty, okresu jej ważności, zgodności numerów rejestracyjnych pojazdu podanych na karcie z numerami rejestracyjnymi pojazdu podanych na pojeździe (wyjątkiem są tzw. karty uniwersalne, w przypadku których możliwe jest nabycie paliwa do kilku pojazdów posiadających odrębne numery rejestracyjne), po czym następuje weryfikacja Karty Autoryzacyjnej w terminalu połączonym z systemem autoryzacyjnym W..

W konsekwencji dokonania dostawy towarów lub świadczenia usług, Klient zobowiązany jest zapłacić cenę w terminie wskazanym na fakturze, która co do zasady, wystawiana jest przez Spółkę jako faktura zbiorcza za zakup produktów dokonanych w danym okresie. W systemie sprzedaży z wykorzystaniem Kart Autoryzacyjnych Klient nie uiszcza żadnych płatności na stacjach paliw.

Towary i usługi oferowane są przez Spółkę we wspomnianym systemie po cenach ustalanych indywidualnie z każdym Klientem. Klienci mają możliwość wglądu do cennika, który jest dostępny na stronie internetowej Spółki po zalogowaniu się na niej za pomocą indywidualnego loginu i hasła. Spółka upoważniona jest do jednostronnej zmiany ceny oferowanych produktów oraz wysokości pozostałych opłat za funkcjonowanie systemu zakupów z zastosowaniem Kart Autoryzacyjnych. Ceny sprzedawanych przez Spółkę towarów i usług mogą różnić się w zależności od różnych zmiennych.

Mając powyższe na uwadze, ceny sprzedaży towarów (w tym paliw) i usług, ustalone przez współpracujące ze Spółką stacje paliwowe (np. w przypadku paliw - standardowe ceny oferowane przez stacje paliw wyświetlane najczęściej na dystrybutorach i totemach przy stacjach) nie obowiązują Klientów dokonujących nabycia z wykorzystaniem Kart Autoryzacyjnych.

Zgodnie z umowami zawartymi pomiędzy Spółką i Klientami, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za szkody poniesione przez Klientów w rezultacie naruszenia swoich obowiązków, w tym także z tytułu szkód wynikłych z ewentualnych wad oferowanych produktów. Tym samym Partnerzy nie odpowiadają wobec Klientów za towary i usługi oferowane przez Spółkę.

W umowach z Klientami Spółka zastrzega, że może zaprzestać dostawy produktów w każdym czasie, bez podawania przyczyny, przede wszystkim w przypadku gdy Klient będzie pozostawał w zwłoce z wykonaniem jakiegokolwiek zobowiązania lub jego części, względnie całkowita kwota zobowiązań Klienta z tytułu zakupionych produktów, które nie zostały uregulowane, przekroczy aktualny limit zakupu, którego wartość określa umowa. Umowy zawierają także postanowienia nakładające na Klientów kary umowne w przypadku opóźnień w płatnościach.

Ustalenia Spółki z Partnerami

W celu umożliwienia Klientom bezgotówkowego nabywania towarów (w tym paliwa) i usług na stacjach paliw Partnerów, Spółka zawiera z Partnerami umowy regulujące współpracę w ramach takich transakcji. Pomiędzy Partnerami a Klientami nie zachodzą bezpośrednie stosunki umowne, lecz wyłącznie pomiędzy Spółką a danym Partnerem, co też Spółka oraz Partnerzy zastrzegają w zawieranych ze sobą umowach.

Umowy mogą zawierać także zastrzeżenie, zgodnie z którym Partner zobowiązuje się do powstrzymania się od określonych czynności prawnych, które prowadziłyby do zawarcia umów na dostawę towarów z Klientami, którzy pobrali towar na stacji paliw za pośrednictwem Kart Autoryzacyjnych.

Sprzedaż paliwa i innych towarów i usług w systemie Kart Autoryzacyjnych prowadzona jest z wykorzystaniem terminali autoryzacyjnych. W zależności od treści umowy pomiędzy danym Partnerem a Spółką strony uzgadniają że Spółka dostarczy na stację Partnera własny terminal albo Partner posiada własny terminal do uwierzytelniania kart Spółki. W przypadku, gdy Partner posiada własny terminal, musi on być dostosowany do systemu sprzedażowego Spółki. Warunkiem dostarczenia towarów i usług Spółki Klientowi jest przedłożenie przez kierowcę Karty Autoryzacyjnej i jej pozytywna weryfikacja w terminalu autoryzacyjnym (Spółki lub Partnera). W konsekwencji Spółka nie dokonuje sprzedaży na stacjach paliw Partnerów w inny sposób niż z zastosowaniem przez Klientów Kart Autoryzacyjnych uwierzytelnianych w terminalu.

W przypadku realizowanych przez Spółkę dostaw paliwa, Partner zobowiązuje do niewydania paliwa Klientowi do innych zbiorników niż zbiornik własny pojazdu, którego numery rejestracyjne są zgodne numerami rejestracyjnymi podanymi na Karcie Autoryzacyjnej (wyjątkiem są tzw. karty uniwersalne, w przypadku których możliwe jest nabycie paliwa do kilku pojazdów posiadających odrębne numery rejestracyjne). Obejmuje to także brak możliwości wydania paliwa do kanistra.

Jak już zostało wskazane, dostawa paliwa i innych towarów i usług przez Spółkę odbywać się może na stacjach należących do Spółki lub stacjach obcych, z którymi Spółka zawarła stosowne umowy. W przypadku sprzedaży paliwa na stacjach paliw innych niż należące do Spółki dostawa paliwa na wskazanych powyżej warunkach może odbywać się w następujący sposób:

Wnioskodawca nabywa paliwo na rynku hurtowym, po czym przechowuje paliwo w zbiornikach na stacjach paliw danego Partnera, a następnie sprzedaje paliwo Klientom na stacjach paliw Partnera, na których przechowywane jest paliwo;
Wnioskodawca nabywa paliwo na rynku hurtowym, po czym przechowuje paliwo w zbiornikach na stacjach paliw należących do sieci danego Partnera, a następnie sprzedaje paliwo Klientom na stacjach paliw należących do Partnerów (także na innych stacjach niż te, na których przechowywane jest paliwo);
W momencie, gdy Klient zobowiązuje się do nabycia paliwa od Wnioskodawcy, Spółka nabywa paliwo od Partnera, a następnie sprzedaje je Klientowi na stacji paliw Partnera.

W przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę towarów objętych ofertą Spółki innych niż paliwo oraz usług, na stacjach paliw nie należących do Spółki, Spółka w momencie, gdy Klient zobowiązuje się do nabycia towaru i usługi nabywa je od Partnera, a następnie sprzedaje Klientowi na stacji paliw Partnera.

Biorąc pod uwagę praktyczny wymiar funkcjonowania systemu sprzedaży za pomocą Kart Autoryzacyjnych, powyższe okoliczności można podsumować w następujący sposób:

Spółka oferuje Klientom sprzedaż ściśle określonych produktów, zgodnie z ustaleniami zawartymi w indywidualnych umowach. W konsekwencji, jeśli Klient chciałby nabyć na danej stacji dodatkowo inne towary czy usługi (np. napoje energetyczne), nie może do tego celu zastosować systemu Kart Autoryzacyjnych. Musi w takim wypadku dokonać niezależnej transakcji oraz przyjętej na danej stacji paliw formy płatności.
Cena sprzedaży towarów i usług jest narzucana przez Spółkę i ustalana w oparciu o zawartą z Klientem umowę. Oznacza to, iż ceny stosowane na stacjach w stosunku do produktów oferowanych w ramach opisanego modelu nie będą miały zastosowania dla Klienta korzystającego z systemu Kart Autoryzacyjnych. Przykładowo, cena za litr paliwa na danej stacji, na której Klient tankuje pojazd wynosi 6 zł, jednak cena jaką klient jest zobowiązany zapłacić Spółce to 5 zł, gdyż tak wynika z zawartej umowy. Gdyby Klient chciał kupić paliwo na tej samej stacji poza systemem Kart Autoryzacyjnych, zapłaci 6 zł.
Z punktu widzenia Klienta, nie ma znaczenia czy kupuje paliwo na stacji paliw należącej do Spółki czy też na stacji Partnera. Podobnie nie wie i nie ma to dla niego znaczenia, w jaki sposób Spółka nabyła produkty oferowane mu do sprzedaży. Wszelkie uzgodnienia co do warunków sprzedaży jak i stosowanej ceny wynikają z ustaleń między Spółką a Klientem, co znajduje potwierdzenie w zawieranych umowach. Brak takiej wiedzy po stronie Klienta wynika także z faktu, iż w przypadku ewentualnych roszczeń w stosunku do nabytych produktów, Klient będzie je kierował do Spółki a nie Partnera, gdyż to Spółka odpowiada za dostarczane towary i świadczone usługi.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy dostawy realizowane przez Spółkę na rzecz Klientów stanowią odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług podlegające opodatkowaniu VAT wg właściwych stawek podatku, które powinny być dokumentowane fakturami VAT wystawianymi na Klientów?
Czy w odniesieniu do zakupów dokonywanych przez Spółkę w celu realizowania dostaw towarów i usług na rzecz Klientów Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Świadczenia realizowane przez Spółkę na rzecz Klientów stanowią odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług, które jest opodatkowane VAT wg właściwych stawek podatku VAT. Świadczenia te powinny być udokumentowane fakturą VAT.
Spółce przysługuje prawo do odliczenia VAT w odniesieniu do zakupów dokonywanych przez Spółkę w celu realizowania dostaw towarów i usług na rzecz Klientów w ramach systemu Kart Autoryzacyjnych.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1

Katalog czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług określony został w przepisie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem, opodatkowaniu VAT podlegają m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Biorąc pod uwagę powyższe, w celu odpowiedzi na pierwsze pytanie Spółki istotne jest czy w przedstawionym przez Wnioskodawcę modelu sprzedaż towarów (w tym paliw) i usług w ramach systemu Kart Autoryzacyjnych stanowi czynność opodatkowaną tj. czy sprzedaż w tym systemie stanowi odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług.

Odpłatne świadczenie usług przez Spółkę

Świadczeniem usług, na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, jest każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów.

Stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Powołany przepis art. 8 ust. 2a ustawy o VAT dotyczy sytuacji, w której podatnik kupuje usługę, a następnie w „stanie nieprzetworzonym” odsprzedaje ją swojemu kontrahentowi. W myśl ww. przepisu jest on traktowany tak, jakby świadczył tą usługę, tj. wykonywał czynność opodatkowaną.

Z powyżej cytowanych przepisów wynika, że podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie.

W konsekwencji, należy uznać, że Spółka sprzedając usługi w ramach opisanego modelu – z zastosowaniem Kart Autoryzacyjnych - świadczy na rzecz Klientów usługi opodatkowane VAT (co do zasady 23%), które powinny być udokumentowane fakturą VAT.

Odpłatna dostawa towarów przez Spółkę

Przez dostawę towarów, w oparciu o przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. Należy zauważyć, że w określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą.

Ponadto stosownie do art. 7 ust. 8 ustawy o VAT, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Powyżej wskazany przepis definiuje tzw. transakcje (dostawy) łańcuchowe. Warunkiem niezbędnym do ich zaistnienia jest to, że towar zostaje wydany przez pierwszy podmiot ostatniemu w kolejności podmiotowi, przy czym podmioty pośredniczące w ogóle nie wchodzą w fizyczne posiadanie przedmiotu dostawy.

W niniejszym przypadku dostawa towarów (w tym paliwa) i świadczenie usług przez Spółkę odbywać się może na stacjach należących do Spółki lub na stacjach obcych, z którymi Spółka zawarła stosowne umowy. W przypadku sprzedaży paliwa na stacjach paliw innych niż należące do Spółki dostawa paliwa z wykorzystaniem Kart Autoryzacyjnych może odbywać się w następujący sposób:

Wnioskodawca nabywa paliwo na rynku hurtowym, po czym przechowuje paliwo w zbiornikach na stacjach paliw danego Partnera, a następnie sprzedaje paliwo Klientom na stacjach paliw Partnera, na których przechowywane jest paliwo;
Wnioskodawca nabywa paliwo na rynku hurtowym, po czym przechowuje paliwo w zbiornikach na stacjach paliw należących do sieci danego Partnera, a następnie sprzedaje paliwo Klientom na stacjach paliw należących do Partnerów (także na innych stacjach niż te, na których przechowywane jest paliwo);
W momencie, gdy Klient zobowiązuje się do nabycia paliwa od Wnioskodawcy, Spółka nabywa paliwo od Partnera, a następnie sprzedaje je Klientowi na stacji paliw Partnera.

W przypadku sprzedaży przez Wnioskodawcę towarów objętych ofertą Spółki innych niż paliwo, na stacjach paliw nie należących do Spółki, w momencie, gdy Klient zobowiązuje się do nabycia towaru, Spółka nabywa je od Partnera, a następnie sprzedaje Klientowi na stacji paliw Partnera.

Zdaniem Spółki, Wnioskodawca sprzedając Klientom towary w ramach systemu Kart Autoryzacyjnych dokonuje odpłatnej dostawy towarów, która podlega opodatkowaniu VAT (co do zasady 23%).

W przypadku transakcji realizowanych na własnych stacjach paliw oraz na stacjach paliw Partnerów, kiedy Spółka przechowuje i sprzedaje własne paliwo (na stacjach na których przechowywane jest paliwo Spółki oraz na innych stacjach danego Partnera niż te, na których przechowywane jest paliwo Spółki), realizowana jest przez Wnioskodawcę „zwykłe” nabycie i sprzedaż towarów. W konsekwencji transakcje sprzedaży stanowią odpłatną dostawę towarów, ponieważ to Spółka działa w tym zakresie jak właściciel towarów i w ramach tych działań przenosi faktyczne władztwo nad nimi na Klientów.

W przypadku, gdy Spółka nabywa i sprzedaje paliwo lub inne towary w momencie, gdy Klient zobowiązuje się do ich nabycia od Wnioskodawcy na stacji paliw Partnera, zdaniem Spółki, transakcje te powinny być traktowane jako tzw. transakcje łańcuchowe, czyli sprzedaż towarów kolejnym nabywcom.

W tym kontekście istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w transakcji łańcuchowej następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli – w istocie – przeniesienie (uznanie, że takie przeniesienie miało miejsce) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania.

Zdaniem Spółki, w przypadku, gdy kolejny w łańcuchu podmiot ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje odpowiedzialnością za towar (np. ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do wadliwego towaru), to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel.

W związku z tym, dla stwierdzenia czy Spółka realizuje dostawę na rzecz Klientów istotne znaczenie mają postanowienia umowne pomiędzy dostawcą towaru (Spółką) i podmiotami, które nabywają te towary w systemie Kart Autoryzacyjnych (Klienci), w szczególności w zakresie wpływu na istotne elementy kształtujące obrót towarem.

Na podstawie ustaleń pomiędzy Spółką i Klientami, Wnioskodawca poniżej wykazuje, że w ramach transakcji Spółka posiada wpływ na istotne elementy kształtujące obrót towarem i w konsekwencji, że należy uznać, że rozporządza ona tymi towarami jak właściciel. Tym samym - biorąc pod uwagę analizowaną kwestię - Spółka jest czynną stroną transakcji, w ramach której dokonuje odpłatnej dostawy towarów na rzecz Klientów.

Stosunek prawny pomiędzy Spółką i Klientem

Umowy jakie Wnioskodawca zawiera z Klientami uprawniają ich do zakupu paliwa oraz innych towarów i usług przy użyciu Kart Autoryzacyjnych zarówno na stacjach należących do Spółki, jak i stacjach należących do Partnerów (przy czym w każdym przypadku zakup jest dokonywany od Spółki i na warunkach uzgodnionych ze Spółką).

Klienci są uprawnieni do nabywania z wykorzystaniem Kart Autoryzacyjnych ściśle określonych produktów spośród oferowanych przez Partnerów na stacjach paliw, takich jak paliwa i dodatki do paliw, usługi myjni samochodowej, parkingu czy winiet autostradowych. Karty nie mogą być używane do zakupu dowolnych towarów i usług. Oznacza to, że Spółka sama konstruuje swoją ofertę produktową dla Klientów. Definiuje zakres zakupów, jakich może dokonywać Klient oraz warunki rozliczeń.

Zakup towarów i usług odbywa się poprzez użycie przez Klienta Karty Autoryzacyjnej. Z chwilą użycia Karty Autoryzacyjnej zostaje zawarta umowa sprzedaży pomiędzy Spółką i Klientem. W przypadku zakupu przez Klienta produktów Spółki na stacjach Partnerów, obsługa zobowiązana jest do skontrolowania typu karty, okresu jej ważności, zgodności numerów rejestracyjnych pojazdu podanych na karcie z numerami rejestracyjnymi pojazdu podanych na pojeździe (wyjątkiem są tzw. karty uniwersalne, w przypadku których możliwe jest nabycie paliwa do kilku pojazdów posiadających odrębne numery rejestracyjne), po czym następuje weryfikacja Karty Autoryzacyjnej w terminalu połączonym z systemem autoryzacyjnym Spółki.

W umowach z Klientami Spółka zastrzega, że może zaprzestać dostawy produktów w każdym czasie, bez podawania przyczyny, przede wszystkim w przypadku gdy Klient będzie pozostawał w zwłoce z wykonaniem jakiegokolwiek zobowiązania lub jego części, względnie całkowita kwota zobowiązań Klienta z tytułu zakupionych produktów, które nie zostały uregulowane, przekroczy aktualny limit zakupu, którego wartość określa umowa, a zatem Spółka może nie zrealizować określonej transakcji. Umowy zawierają także zapisy nakładające na Klientów kary umowne w przypadku opóźnień w płatnościach.

Jednocześnie należy zauważyć, że płatności realizowane przez Spółkę na rzecz Partnerów jak i przez Klientów na rzecz Spółki są niezależne, gdyż wynikają one z odrębnych stosunków prawnych, wynikających z odrębnych umów. Tym samym po dokonaniu zakupu przez Spółkę (tj. po akceptacji transakcji w ramach użycia Karty Autoryzacyjnej) jest ona zobowiązana do zapłaty wynagrodzenia Partnerowi niezależnie od tego, jakie są ustalenia w zakresie sposobu czy terminu płatności po stronie Klienta oraz niezależnie od tego, czy Spółka faktycznie otrzyma płatność wynagrodzenia od Klienta.

Umowy zawierają także zastrzeżenie, zgodnie z którym Partner zobowiązuje się do powstrzymania od wszelkich czynności prawnych, które prowadziłyby do zawarcia umów na dostawę paliw z Klientami, którzy otrzymali paliwo za pośrednictwem Kart Autoryzacyjnych. Innymi słowy Partnerzy są ograniczenia w realizowaniu własnych dostaw na rzecz Klientów, które byłyby konkurencyjne wobec dostaw Spółki.

Mając powyższe na uwadze, należy uznać, że stosunek prawny powstały w wyniku sprzedaży towarów za pomocą Kart Autoryzacyjnych łączy jedynie Spółkę i Klienta.

Ceny towarów

Towary i usługi we wspomnianym systemie są oferowane przez Spółkę po cenach ustalanych indywidualnie z każdym Klientem. Klienci mają możliwość wglądu do cennika, który jest dostępny na stronie internetowej Spółki po zalogowaniu się na niej za pomocą indywidualnego loginu i hasła. Spółka upoważniona jest do jednostronnej zmiany ceny oferowanych produktów oraz wysokości pozostałych opłat za funkcjonowanie systemu zakupów z zastosowaniem Kart Autoryzacyjnych. Ceny sprzedawanych przez Spółkę towarów i usług mogą różnić się w zależności od różnych zmiennych.

Mając powyższe na uwadze, ceny sprzedaży towarów (w tym paliw) i usług, ustalone przez Partnerów (np. w przypadku paliw - standardowe ceny oferowane przez stacje paliw wyświetlane najczęściej na dystrybutorach i totemach przy stacjach) nie obowiązują Klientów dokonujących nabycia z wykorzystaniem Kart Autoryzacyjnych. W konsekwencji należy uznać, że to Spółka ma decydujący wpływ na poziom ustalanych cen sprzedaży towarów (w tym paliw) i usług.

Odpowiedzialność za dostarczane towary i usługi

Podsumowując, patrząc na ustalenia umowne pomiędzy Spółką a jej Klientami, należy uznać, że transakcje dokonywane pomiędzy nimi stanowią czynności polegające na świadczeniu usług lub przeniesieniu prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, co potwierdzają następujące okoliczności:

Spółka występuje jako strona w stosunku zobowiązaniowym z Klientem,
Spółka określa zakres towarów i usług, jakie oferuje Klientom oraz ceny w transakcjach z Klientami,
Spółka ponosi odpowiedzialność wobec Klientów w przypadku powstania szkód wynikających z nienależytego wykonania umowy przez Partnerów.

Na decydujący charakter wskazanych okoliczności w kontekście uznania świadczeń za dostawę towarów/ świadczenie usług wskazują interpretacje indywidualne przepisów prawa podatkowego (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 15 września nr IBPP2/443-568/14/KO z dnia 8 września 2014 r. nr IPPP2/443-497/14-6/BH, czy też interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 25 listopada 2014 r. nr IBPP2/443-811/14/KO).

Mając na uwadze powyższe należy uznać, że transakcje dokonywane pomiędzy Spółką a jej Klientami stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT tj. odpłatne świadczenie usług lub odpłatną dostawę towarów (opodatkowane wg właściwych stawek VAT - co do zasady 23%). Jako takie, czynności te powinny być udokumentowane fakturą VAT wystawianą przez Spółkę na rzecz Klientów.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jak wskazano wyżej Spółka dokonuje odpłatnych dostaw towarów i usług na rzecz Klientów, które są opodatkowane VAT. Wobec tego, w odniesieniu do zakupów dokonywanych przez Spółkę w celu realizacji umów z Klientami w ramach systemu Kart Autoryzacyjnych (zakupy paliwa, zakupy usług od Partnerów itd.), na mocy art. 86 ustawy o VAT Spółce przysługuje prawo do odliczania podatku VAT naliczonego na zasadach ogólnych.

Stanowisko Spółki w zakresie przysługującego podatnikowi prawa do odliczenia przy nabyciu towarów wykorzystywanych do czynności opodatkowanych, aprobują także organy skarbowe w wydawanych interpretacjach (np. interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 16 lipca 2014 r. nr IPPP2/443-401/14-3/KBr).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Ad. 1.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…) - art. 7 ust. 1 ustawy.

Przepis art. 2 pkt 6 ustawy stanowi, że przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 8 ustawy, w przypadku gdy kilka podmiotów dokonuje dostawy tego samego towaru w ten sposób, że pierwszy z nich wydaje ten towar bezpośrednio ostatniemu w kolejności nabywcy, uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach.

Należy zauważyć, że w określeniu „jak właściciel” zawiera się możliwość uznania za dostawę faktycznego przeniesienia władztwa nad rzeczą. Podkreślenia wymaga, że dostawa, w rozumieniu ustawy o VAT, nie może być utożsamiana z dostawą w rozumieniu Kodeksu cywilnego. W rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług „dostawa” oznacza wszelkiego rodzaju rozporządzanie towarem. Zauważyć należy również, że dostawa w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług nie wiąże się z przeniesieniem własności towarów.

Na podstawie art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów (…).

Zgodnie natomiast z art. 8 ust. 2a ustawy o VAT w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Ponadto w myśl art. 2 pkt 22 ustawy, pod pojęciem sprzedaży rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Stosownie do art. 106b ust. 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.

Podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 (art. 106b ust. 2 ustawy).

W myśl art. 106b ust. 3 ustawy, na żądanie nabywcy towaru lub usługi podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, z wyjątkiem czynności, o których mowa w art. 19a ust. 5 pkt 4, oraz otrzymanie całości lub części zapłaty przed wykonaniem tych czynności, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów - jeżeli obowiązek wystawienia faktury nie wynika z ust. 1,
sprzedaż zwolnioną, o której mowa w ust. 2, z zastrzeżeniem art. 117 pkt 1 i art. 118

– jeżeli żądanie jej wystawienia zostało zgłoszone w terminie 3 miesięcy, licząc od końca miesiąca, w którym dostarczono towar lub wykonano usługę bądź otrzymano całość lub część zapłaty.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, będący czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na sprzedaży paliw na terytorium Polski. Wnioskodawca dokonuje dostaw towarów i świadczenia usług w systemie wykorzystującym karty autoryzacyjne upoważniające klientów Spółki do nabycia towarów i usług, w tym paliwa. Klienci nabywają towary i usługi w tym systemie na podstawie umów zawartych ze Spółką. Klienci są uprawnieni do nabywania z wykorzystaniem kart autoryzacyjnych ściśle określonych produktów z oferty Wnioskodawcy, w tym towarów i usług oferowanych na stacjach paliw, takich jak paliwa i dodatki do paliw, usługi myjni samochodowej, parkingu czy winiet autostradowych. Dostawa paliwa i innych towarów i usług przez Spółkę odbywać się może na stacjach należących do Spółki lub stacjach partnerów, z którymi Spółka zawarła stosowne umowy. W przypadku sprzedaży paliwa na stacjach paliw innych niż należące do Spółki dostawa paliwa z wykorzystaniem kart autoryzacyjnych może odbywać się w następujący sposób:

Wnioskodawca nabywa paliwo na rynku hurtowym, po czym przechowuje paliwo w zbiornikach na stacjach paliw danego Partnera, a następnie sprzedaje paliwo Klientom na stacjach paliw Partnera, na których przechowywane jest paliwo;
Wnioskodawca nabywa paliwo na rynku hurtowym, po czym przechowuje paliwo w zbiornikach na stacjach paliw należących do sieci danego Partnera, a następnie sprzedaje paliwo Klientom na stacjach paliw należących do Partnerów (także na innych stacjach niż te, na których przechowywane jest paliwo);
W momencie, gdy Klient zobowiązuje się do nabycia paliwa od Wnioskodawcy, Spółka nabywa paliwo od Partnera, a następnie sprzedaje je Klientowi na stacji paliw Partnera.

Kwestią zasadniczą w analizowanej sprawie jest rozstrzygnięcie, czy transakcje dokonywane pomiędzy Spółką a jej klientami, dokonującymi zakupów na podstawie kart autoryzacyjnych, stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT oraz w konsekwencji, czy Spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktur dokumentujących zakupy dokonywane przez Spółkę w celu realizowania dostaw towarów i usług na rzecz klientów.

W przypadku transakcji realizowanych na stacjach Wnioskodawcy oraz na stacjach paliw partnerów, kiedy Spółka przechowuje i sprzedaje własne paliwo mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, gdyż sprzedaż ta w każdym przypadku dokonywana jest na warunkach uzgodnionych z Wnioskodawcą i Spółka jako właściciel towarów przenosi na klientów prawo do rozporządzania towarami jak właściciel.

W przypadku transakcji, w których dochodzi do nabycia przez klienta paliwa i innych towarów, nienależących do Spółki przy użyciu kart autoryzacyjnych, należy rozważyć możliwość zakwalifikowania tych transakcji jako dostaw łańcuchowych, o których mowa w art. 7 ust. 8 ustawy. Wskazany artykuł bazuje na konstrukcji opartej na fikcji prawnej, zgodnie z którą – dla potrzeb podatku VAT – przyjmuje się, że dostawy towarów dokonuje każdy podmiot uczestniczący w transakcji łańcuchowej, mimo że wydanie towaru ma miejsce tylko raz. W kontekście powyższego istotne jest uznanie, że na każdy z podmiotów uczestniczących w takiej transakcji następuje przeniesienie prawa do rozporządzania rzeczą jak właściciel, czyli – w istocie – przeniesienie (uznanie, że dokonało się takie przeniesienie) praktycznej kontroli nad rzeczą i możliwości korzystania z niej oraz ustalania warunków takiego korzystania. W przypadku zatem, gdy kolejny w łańcuchu podmiot ma prawo do kształtowania ceny towaru, warunków jego nabycia, ale także przykładowo obciążony zostaje ponoszeniem obowiązków reklamacyjnych w stosunku do np. wadliwego towaru, to uznać należy, że podmiot taki posiada prawo do faktycznego rozporządzania rzeczą jak właściciel. W tym kontekście duże znaczenie mają postanowienia umowne pomiędzy dostawcą towaru (tu w postaci paliwa bądź innych artykułów dostępnych na stacji paliw) i emitentem karty (Spółką). Jeżeli zatem z treści umowy wynika, że drugi w łańcuchu podmiot będzie miał wpływ na wspomniane wyżej istotne elementy kształtujące obrót danym towarem, to wówczas należy uznać, że rozporządza on daną rzeczą jak właściciel, czyli – biorąc pod uwagę analizowaną kwestię – jest czynną stroną transakcji, w ramach której kolejna w szeregu dostawa, tj. – wg schematu przedstawionego wyżej – dostawa na rzecz nabywcy, będzie dokonana (uznana za dokonaną) przez niego. Podkreślenia, w tym aspekcie wymaga również fakt, że ust. 8 art. 7 ustawy o VAT posługuje się wprost stwierdzeniem, że „uznaje się, że dostawy towarów dokonał każdy z podmiotów biorących udział w tych czynnościach”, czyli uznaje się, że prawo do rozporządzania towarami jak właściciel miał każdy z podmiotów występujących w ww. łańcuchu, tj. uznaje się, że podmiot taki miał możliwość władania rzeczą w sensie ekonomicznym, np. czerpania z niej pożytków. Dostawa łańcuchowa nie musi zatem oznaczać (i nie oznacza) faktycznego wydania towaru na każdym etapie łańcucha, ani nie musi oznaczać, że podmiot uznany za rozporządzający powinien rzeczywiście rozporządzać rzeczą w tym znaczeniu, iż przykładowo winien być świadomy wszystkich czynności związanych z dysponowaniem towarem, tj. np. kiedy i kto faktycznie obraca (obracał) rzeczą. Termin „uznaje się” oznacza bowiem, że bez względu na faktyczne działania, przyznawane jest im – niejako a priori – takie, a nie inne znaczenie.

Natomiast jeżeli w ramach umowy zawarta byłaby klauzula, że Spółka, przykładowo, pobiera od nabywcy opłaty za wydanie oraz obsługę karty, przy czym jednocześnie nie posiada żadnych uprawnień decyzyjnych co do istotnych elementów związanych z dostawą towarów, np. nie kształtuje ceny towaru oraz nie ponosi odpowiedzialności za wady produktu, należałoby w takim stanie faktycznym przyjąć, że Spółka nie jest podmiotem, który można by określić jako dostawcę (paliwo przekazywane jest bezpośrednio pomiędzy stacją paliw i nabywcą – klientem), zaś transakcja pomiędzy Spółką i nabywcą nie nosi znamion dostawy (Spółka, z przyczyn, o których mowa wyżej, nie dysponuje paliwem jak właściciel, zatem nie może przekazać tego prawa, tj. odsprzedać paliwa, na rzecz swoich kontrahentów).

Z przedstawionych okoliczności sprawy wynika, że towary i usługi oferowane są przez Spółkę w ww. systemie po cenach ustalanych indywidualnie z każdym klientem. Spółka upoważniona jest do jednostronnej zmiany ceny oferowanych produktów oraz wysokości pozostałych opłat za funkcjonowanie systemu zakupów z zastosowaniem kart autoryzacyjnych. Standardowe ceny oferowane przez stacje paliwowe nie obowiązują klientów dokonujących nabycia z wykorzystaniem kart autoryzacyjnych. Zgodnie z umowami zawartymi pomiędzy Spółką a klientami, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za szkody poniesione przez klientów w rezultacie naruszenia swoich obowiązków, w tym także z tytułu szkód wynikłych z ewentualnych wad oferowanych produktów. W umowach Spółka zastrzega, że może zaprzestać dostawy produktów w każdym czasie, bez podawania przyczyny. Ponadto umowy zawierają postanowienia, nakładające na klientów kary umowne w przypadku opóźnień w płatnościach.

Zatem poza zapewnieniem swoim klientom możliwości korzystania z kart autoryzacyjnych, Wnioskodawca ma aktywny wpływ na określenie cen, a także ponosi odpowiedzialność za szkody w odniesieniu do towarów sprzedawanych w ramach kart autoryzacyjnych. Oznacza to, że Spółka posiada prawo do faktycznego rozporządzania towarami jak właściciel, gdyż ma wpływ na istotne elementy kształtujące obrót tymi towarami. W rezultacie więc świadczenie realizowane na rzecz klientów stanowi odpłatną dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Z opisu sprawy wynika także, że Spółka dokonuje zakupu, a następnie w stanie nieprzetworzonym odsprzedaje swoim klientom usługi. Zgodnie zatem z art. 8 ust. 2a ustawy, przyjmuje się, że podmiot świadczący (odsprzedający) daną usługę nabytą we własnym imieniu, lecz na rzecz osoby trzeciej traktowany jest najpierw jako usługobiorca, a następnie jako usługodawca tej samej usługi. Przeniesienie ciężaru kosztów na inną osobę, nie może być zatem w żaden inny sposób potraktowane niż jako świadczenie usługi w tym samym zakresie. Konsekwencją uznania podatnika biorącego udział w odsprzedaży usługi za świadczącego, jest wystawienie przez niego faktury dokumentującej wyświadczenie tej usługi.

Tym samym więc należy uznać, że transakcje dokonywane pomiędzy Spółką a jej klientami stanowią czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, tj. odpłatną dostawę towarów lub odpłatne świadczenie usług w myśl art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Zatem transakcje te powinny być udokumentowane poprzez wystawienie stosownych faktur zgodnie z art. 106b ustawy.

Ad. 2.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Według regulacji ust. 2 pkt 1 lit. a) powyższego artykułu, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług - z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z powołanego wyżej art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do wykonywania czynności opodatkowanych. Powyższa zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług, które w ogóle nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tj. wykorzystywane są do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego w określonych terminach, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego, że zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, która pozbawia podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie do art. 88 ust. 3a pkt 4 lit. a) ustawy nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawione faktury, faktury korygujące lub dokumenty celne stwierdzają czynności, które nie zostały dokonane – w części dotyczącej tych czynności.

W analizowanej sprawie Spółka nabywa towary i usługi, a następnie w stanie nieprzetworzonym odsprzedaje je klientom. Jak wynika z odpowiedzi na pytanie 1, transakcje pomiędzy Spółką a klientami stanowią odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług. Przedmiotem zakupu i sprzedaży będą m.in. paliwa silnikowe.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 7 lutego 2014 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 312), zwanej dalej: „ustawą nowelizującą”, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika do dnia 30 czerwca 2015 r. paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu:

samochodów osobowych;
innych niż samochody osobowe pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowite nieprzekraczającej 3,5 tony, w których liczba miejsc (siedzeń) łącznie z miejscem dla kierowcy wynosi:
1. 1 – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 425 kg,
2. 2 – dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 493 kg,
3. 3 lub więcej – jeżeli dopuszczalna ładowność jest mniejsza niż 500 kg.

Przepis ust. 1 nie dotyczy pojazdów samochodowych, które są wykorzystywane przez podatnika wyłącznie do działalności gospodarczej (art. 12 ust. 2 ww. ustawy).

Z powyższego przepisu wynika, że ograniczenie w prawie do odliczenia podatku naliczonego z tytułu nabycia paliw silnikowych, dotyczy sytuacji gdy paliwo to wykorzystywane jest do napędu określonych pojazdów. W analizowanej sprawie nabywane paliwo jest towarem handlowym, stanowi przedmiot dalszego obrotu – odsprzedaży. Zatem paliwa te są towarem wykorzystywanym do wykonywania czynności opodatkowanych i ograniczenie określone ww. przepisem art. 12 ustawy nowelizującej nie ma zastosowania.

Zgodnie z cyt. wcześniej art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Z okoliczności sprawy wynika, że nabywane przez Wnioskodawcę towary i usługi dokumentowane fakturami wystawionymi na rzecz Spółki będą służyły Wnioskodawcy do czynności opodatkowanych w postaci odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług na rzecz Klientów.

Tym samym odpowiadając na pytanie nr 2, stwierdzić należy, że na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów dokonywanych przez Spółkę w celu realizowania dostaw towarów i usług na rzecz klientów w ramach systemu kart autoryzacyjnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga wyłącznie w zakresie uznania przeprowadzanych transakcji za odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług oraz prawa do odliczenia podatku naliczonego w odniesieniu do zakupów dokonywanych przez spółkę w celu realizowania dostaw towarów i usług na rzecz klientów w ramach systemu kart autoryzacyjnych (pytanie nr 1 i 2), natomiast w zakresie prawa do odliczenia VAT przez klientów Spółki (pytanie nr 3 i 4) zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia przedstawionego w stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin