Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB5/423-879/14-2/KS
z 20 listopada 2014 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2014 r. (data wpływu 15 września 2014 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych udostępnionych kontrahentowi na podstawie umowy o kooperacji - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych udostępnionych kontrahentowi na podstawie umowy o kooperacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Sp, z o.o. („Spółka”) jest producentem wyrobów chemii gospodarstwa domowego. W celu zwiększenia efektywności swojej działalności produkcyjnej, Spółka zamierza zlecić niektórym ze swych kooperantów produkcję pewnych komponentów na rzecz Spółki, przy wykorzystaniu przez nich niezbędnych maszyn, będących własnością Spółki. Maszyny te są środkami trwałymi (wartość początkowa przekraczająca 3500 pln oraz przewidywany okres używania ponad rok, zwane dalej „Maszynami”). Maszyny udostępnione będą kooperantom w taki sposób, że zostaną do nich przewiezione. Umowa pomiędzy Spółką i kooperantami przewidywać będzie, że udostępnione Maszyny stanowią nadal własność Spółki, oddane są wyłącznie do czasowego wykorzystania, będą wykorzystywane przez kooperantów wyłącznie w celu wykonywania uzgodnionych komponentów na rzecz Spółki i zostaną zwrócone do Spółki po ustaniu umowy. Z tytułu korzystania z Maszyn kooperanci nie będą uiszczać Spółce żadnego wynagrodzenia. Cena komponentów wytworzonych przy wykorzystaniu Maszyn nie będzie więc zawierała kosztów korzystania z Maszyn przez kooperantów, gdyż takich kosztów nie będą oni ponosić. Cena komponentów będzie więc niższa od ceny komponentów, gdyby produkowane były one przez kooperantów przy wykorzystaniu maszyn będących ich własnością.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy na gruncie Ustawy PDOP odpisy amortyzacyjne od Maszyn, za okres wykorzystywania ich przez kooperantów w celu produkcji komponentów na rzecz Spółki, będą mogły być zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, na gruncie Ustawy PDOP odpisy amortyzacyjne od Maszyn, za okres wykorzystywania ich przez kooperantów w celu produkcji komponentów na rzecz Spółki, będą mogły być zaliczone przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

W świetle art. 15 ust. 1 Ustawy PDOP, za koszty uzyskania przychodów uważa się koszty poniesione w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy PDOP. Ponadto, zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy PDOP kosztem uzyskania przychodów są także odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Idąc śladem art. l6a należy wskazać, że amortyzacji podlegają m.in. maszyny i urządzenia stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania, o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.

Amortyzacji podlegają więc maszyny/urządzenia w sytuacji gdy są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.

Przypadek opisany w niniejszym wniosku podlega zakresowi pierwszej części tego przepisu, tj. sytuacji wykorzystywania środka trwałego przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Należy w tym miejscu podkreślić, że przepis ten w żaden sposób nie odwołuje się, i nie może być interpretowany w taki sposób, że obejmuje wyłącznie fizyczne wykorzystywanie środka trwałego w miejscu prowadzenia działalności przez podatnika. Prawidłowa interpretacja tego przepisu prowadzi zaś do wniosku, że dany środek trwały służyć musi tylko działalności gospodarczej podatnika, bez względu na miejsce jego fizycznego wykorzystywania.

Obecnie Spółka wykorzystuje Maszyny na terenie swojego zakładu produkcyjnego. Nabyła i używa ich wyłącznie w celu prowadzenia działalności gospodarczej. W wyniku analiz, Spółka uznała jednak, że korzystniejsze będzie dla niej czasowe zlecenie Kooperantom wykonywania dotychczasowych operacji produkcyjnych na Maszynach i zaprzestanie ich samodzielnego wykonywania. Zmiana podmiotu wykonującego czynności na Maszynach oraz miejsca prowadzenia tych operacji, nie ma jednak wpływu na zachowanie statusu wykorzystywania Maszyn przez Spółkę na potrzeby prowadzonej przez nią działalności gospodarczej.

Fakt nieobciążania kooperantów z tytułu wykorzystywania przez nich Maszyn będzie miał odpowiednie odzwierciedlenie w cenie komponentów. Cena ta będzie odpowiednio niższa, aniżeli w teoretycznym przypadku, gdyby to kooperanci musieli nabyć te Maszyny. Ten ostatni scenariusz nie jest jednak z różnych przyczyn atrakcyjny dla Spółki biznesowo.

Skoro więc Maszyny, będące własnością Spółki, udostępniane są kooperantom i służą nadal tym samym celom zapewnienia źródła przychodów Spółce, to odpisy amortyzacyjne od nich stanowić powinny koszty uzyskania przychodów.

Należy podkreślić, że w omawianym stanie faktycznym nie można mówić o pojęciu „bezpłatnego używania”, o którym mowa w ustawie PDOP. Przy braku definicji tego pojęcia w ustawach podatkowych, wskazane jest posłużenie się aktami prawnymi z innych dziedzin prawa. I tak, zgodnie z Kodeksem Cywilnym (art. 710-719) pod pojęciem „użyczenia” rozumie się zobowiązanie użyczającego do zezwolenia biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy. Istotnym elementem tego stosunku prawnego jest jednostronność świadczenia i nieodpłatność. Tych elementów nie odnajdziemy jednak w stosunku prawnym, który łączyć będzie Spółkę z kooperantami. Spółkę i kooperantów łączyć będzie przecież umowa o kooperacji, gdzie każda ze stron realizować będzie swój cel biznesowy. Spółka nabywać będzie niezbędne komponenty po odpowiednio niżej cenie, a kooperanci realizować przychody z tytułu sprzedaży tych komponentów.

Stanowisko Spółki wyrażone w niniejszym wniosku poparte może być wieloma interpretacjami Ministra Finansów, w tym m.in.:

1. ITPB3/423-570/10/AW z dnia 12 stycznia 2011 r.,
2. IBPBI/2/423-1273/11/CzP z dnia 16 stycznia 2012 r.
3. ILPB4/423-338/12-3/ŁM z dnia 8 stycznia 2013 r.,
   
4. IPTPB3/423-79/13-3/KJ z dnia 17 maja 2013 r.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zasady kwalifikowania wydatków do kosztów uzyskania przychodów określają art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2014 r., poz. 851, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Decydującym czynnikiem pozwalającym zaliczyć dany wydatek do kosztów uzyskania przychodów jest zatem poniesienie go w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, przy czym każdy wydatek poza wyraźnie wskazanym w ustawie - wymaga indywidualnej oceny pod kątem jego związku z przychodami i racjonalności działania dla osiągnięcia przychodu. Przy kwalifikowaniu poniesionych wydatków trzeba brać pod uwagę ich celowość oraz potencjalną możliwość przyczynienia się wydatku do osiągnięcia przychodu, a także racjonalność wydatków, to znaczy ich adekwatność do rzeczywistych potrzeb i zakresu prowadzonej działalności oraz konieczność ich poniesienia dla osiągnięcia przychodu. Nadto, zgodnie z ukształtowanym stanowiskiem doktryny (w tym sądowej), obowiązkiem każdego podatnika jest odpowiednie udokumentowanie poniesionego wydatku.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ww. ustawy, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
   
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
   
3. inne przedmioty

- o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego, Spółka jest producentem wyrobów chemii gospodarstwa domowego. W celu zwiększenia efektywności swojej działalności produkcyjnej, Spółka zamierza zlecić niektórym ze swych kooperantów produkcję pewnych komponentów na rzecz Spółki, przy wykorzystaniu przez nich niezbędnych Maszyn, będących własnością Spółki. Maszyny te są środkami trwałymi (wartość początkowa przekraczająca 3500 pln oraz przewidywany okres używania ponad rok). Maszyny udostępnione będą kooperantom w taki sposób, że zostaną do nich przewiezione. Umowa pomiędzy Spółką i kooperantami przewidywać będzie, że udostępnione Maszyny stanowią nadal własność Spółki, oddane są wyłącznie do czasowego wykorzystania, będą wykorzystywane przez kooperantów wyłącznie w celu wykonywania uzgodnionych komponentów na rzecz Spółki i zostaną zwrócone do Spółki po ustaniu umowy. Z tytułu korzystania z Maszyn kooperanci nie będą uiszczać Spółce żadnego wynagrodzenia. Cena komponentów wytworzonych przy wykorzystaniu Maszyn nie będzie więc zawierała kosztów korzystania z Maszyn przez kooperantów, gdyż takich kosztów nie będą oni ponosić. Cena komponentów będzie więc niższa od ceny komponentów, gdyby produkowane były one przez kooperantów przy wykorzystaniu maszyn będących ich własnością.

W związku z powyższym, rozważyć należy, czy w przedstawionych okolicznościach Spółka oddaje środki trwałe do nieodpłatnego używania, gdyż stosownie do regulacji art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych oddanych do nieodpłatnego używania - za miesiące, w których składniki te były oddane do nieodpłatnego używania.

Pojęcie „nieodpłatny” w znaczeniu słownikowym oznacza „niewymagający opłaty” (Słownik Języka Polskiego PWN, http://sjp.pwn.pl/sjp/nieodplatny;2489144.html).

Natomiast znaczenie w języku prawniczym pojęcia (nieodpłatnego) użyczenia określone jest w art. 710 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121), zgodnie z którym przez umowę użyczenia użyczający zobowiązuje się zezwolić biorącemu, przez czas oznaczony lub nieoznaczony, na bezpłatne używanie oddanej mu w tym celu rzeczy.

Zatem istotą umowy użyczenia jest oddanie rzeczy do bezpłatnego używania, gdzie „bezpłatność” musi dotyczyć wszystkich elementów umowy.

Zarówno wykładnia językowa, jak i systemowa art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wskazuje jednoznacznie, że poza zakresem hipotezy tej normy prawnej znajdują się prawnopodatkowe stany faktyczne, w których użyczenie maszyn, czy urządzeń związane jest z obowiązkiem jakiegokolwiek wzajemnego świadczenia.

Okoliczność przekazania Maszyn kooperantom, którzy wykorzystują je wyłącznie w celu wykonywania określonych komponentów na rzecz Wnioskodawcy, stanowi dostateczną przesłankę do stwierdzenia, że użyczenie Maszyn związane jest z obowiązkiem wzajemnego świadczenia. Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że z tytułu korzystania z Maszyn kooperanci nie będą uiszczać Spółce żadnego wynagrodzenia, a cena komponentów wytworzonych przy wykorzystaniu Maszyn nie będzie zawierała także kosztów korzystania z Maszyn przez kooperantów, gdyż takich kosztów nie będą oni ponosić. Ponadto, cena komponentów będzie niższa od ceny komponentów, gdyby produkowane były one przez kooperantów przy wykorzystaniu maszyn będących ich własnością. W opisanym przypadku brak jest przesłanek do uznania, że świadczenie związane z przekazaniem Maszyn ma nieodpłatny charakter.

W związku z powyższym, zdaniem organu, istnieje związek przyczynowo - skutkowy określony w art. 15 ust. 1 powołanej ustawy występujący pomiędzy kosztami związanymi z amortyzacją przedmiotowych Maszyn użyczanych kooperantom, którzy zobowiązują się do wyprodukowania na rzecz Spółki komponentów za cenę niższą, niż gdyby produkowane one były przez kooperantów przy wykorzystaniu Maszyn będących ich własnością. Jak podaje Spółka „korzystniejsze będzie dla niej czasowe zlecenie Kooperantom wykonywania dotychczasowych operacji produkcyjnych na Maszynach i zaprzestanie ich samodzielnego wykonywania”. Powyższe działania będą miały wpływ na osiągnięcie przychodów lub też zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodu.

Wobec powyższego, skoro w danej sprawie nie mamy do czynienia z nieodpłatnym udostępnieniem środków trwałych Spółki do używania kooperantom w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 63 lit. c) ww. ustawy, a koszty związane z amortyzacją przedmiotowych Maszyn użyczanych kooperantom spełniają przesłanki określone w art. 15 ust. 1 ustawy, uznać należy, że w świetle przedstawionego stanu faktycznego i powołanych przepisów prawa, odpisy amortyzacyjne od wartości początkowej udostępnianych kooperantom Maszyn, dokonywane zgodnie z przepisami art. 16a – 16m ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, stanowią koszty uzyskania przychodów Spółki.

Stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r. poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.