INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 15 lutego 2012 r. (data wpływu 20 lutego 2012 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku szkoleń dotyczących obsługi oprogramowania prowadzonych na rzecz jednostek sektora finansów publicznych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 lutego 2012 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zwolnienia od podatku szkoleń dotyczących obsługi oprogramowania prowadzonych na rzecz jednostek sektora finansów publicznych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

W ramach prowadzonej działalności X S.A. (dalej: X lub Spółka) planuje prowadzić na rzecz swoich klientów szkolenia dotyczące obsługi oprogramowania, które było lub będzie sprzedawane przez Spółkę na rzecz tych klientów.Szkolenia będą dotyczyć umiejętności obsługi autorskich aplikacji X. Zakres szkoleń obejmie przekazanie wiedzy na temat obsługi poszczególnych aplikacji.

Obsługa aplikacji komputerowych, będąca przedmiotem szkoleń, pozostaje w bezpośrednim związku z zawodem wykonywanym przez szkolonych pracowników, tj. szkoleni pracownicy w ramach wykonywanych obowiązków służbowych będą korzystać z przedmiotowych aplikacji.

Podkreślenia wymaga fakt, że aplikacje komputerowe mają charakter specjalistyczny, tj. są związane z pracą wykonywaną na rzecz danej instytucji (przykładowo szkolenia te mogą dotyczyć technicznej umiejętności obsługi np. Oprogramowania Y - systemu informacyjnego, który wspiera / umożliwia pracę urzędów pracy, a funkcjonuje we wszystkich tych urzędach). Dodatkowo w ramach przedmiotowych szkoleń, Spółka będzie przekazywać także wiedzę z zakresu technicznej obsługi ogólnie dostępnych aplikacji.

Nabywcami szkoleń realizowanych przez Spółkę będą jednostki sektora finansów publicznych. W szczególności nabywcami przedmiotowych szkoleń mogą być:

• Ministerstwa,
• Jednostki Samorządu Terytorialnego (w tym Urzędy Miast, Urzędy Gmin, Urzędy Marszałkowskie, Starostwa Powiatowe, Urzędy Wojewódzkie), a także jednostki organizacyjne tych urzędów,
• publiczne Służby Zatrudnienia (w szczególności Urzędy Pracy),
• Jednostki Organizacyjne Pomocy Społecznej i Integracji Społecznej (w tym ośrodki pomocy społecznej),
• uczelnie publiczne, publiczne placówki oświatowe,
• samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej.
  
  

Spółka nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania, a także nie jest uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk oraz jednostką badawczo - rozwojową, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym.

Przedmiotowe szkolenia nie są także prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach (o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a) ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54 poz. 535 ze zm., dalej: ustawa o VAT), a dodatkowo Spółka nie uzyskała akredytacji w rozumieniu przepisów o systemie oświaty w zakresie przedmiotowych szkoleń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy szkolenia prowadzone przez X na rzecz swoich klientów - jednostek sektora finansów publicznych - dotyczące obsługi oprogramowania, które było lub będzie sprzedawane przez Spółkę na rzecz tych klientów będą podlegały zwolnieniu z podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 c) ustawy o VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe Polskiej Akademii Nauk oraz jednostki badawczo - rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

- oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 1 pkt 29 ustawy o VAT zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

- oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Ponadto zgodnie z treścią § 13 ust. 1 pkt 20 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73 poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, finansowane w co najmniej 70% ze środków publicznych oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego oraz na podstawie powyższych przepisów należy uznać, że świadczenie usług szkoleniowych będzie zwolnione z podatku VAT o ile:

1. szkolenia będą mieć charakter kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego oraz
2. będą one finansowane ze środków publicznych.
   
   

1. Pojęcie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego

Krajowe przepisy z zakresu podatku od towarów i usług nie definiują pojęć „kształcenie zawodowe” i „przekwalifikowanie zawodowe”. Niemniej jednak, co należy rozumieć przez usługi kształcenia i przekwalifikowania zawodowego wyjaśnia art. 44, obowiązującego od dnia 1 lipca 2011 r. rozporządzenia wykonawczego Rady (WE) nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. U. L Nr 77 str. 1), które wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. W myśl tego przepisu usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) Dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.Powyższe przepisy wskazują zatem, że definicja usług kształcenia zawodowego powinna mieć szeroki charakter, tj. definicją tą powinny być objęte wszelkie usługi zmierzające do podniesienia kwalifikacji zawodowych pracowników poprzez m.in. przygotowanie ich do pracy na określonym stanowisku.

Odnosząc się z kolei do definicji słownikowej pod pojęciem kształcenie zawodowe należy rozumieć przekazywanie wiedzy lub umiejętności związanych z zawodem.W tym miejscu należy wskazać, że szkolenia prowadzone przez X będą obejmować wiedzę na temat technicznej obsługi aplikacji komputerowych wykorzystywanych przez pracowników jednostek sektora finansów publicznych w ramach wykonywanych obowiązków służbowych. Są to szkolenia pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem wykonywanym przez tych pracowników. Szkolenia te mają na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych (tj. wiedzy w zakresie umiejętności obsługi aplikacji komputerowych wykorzystywanych na danym stanowisku). Należy dodatkowo podkreślić, że ze względu na fakt, że aplikacje, z których szkoleni są pracownicy jednostek sektora publicznego będą często wykorzystywane także w innych jednostkach budżetowych, więc w przypadku zmiany pracy umiejętność posługiwania się daną aplikacją będzie postrzegana przez kolejnego pracodawcę jako dodatkowa kwalifikacja. W konsekwencji, nie ulega wątpliwości, że przedmiotowe szkolenia powodują podniesienie kwalifikacji zawodowych przeszkolonych pracowników.

2. Finansowanie szkolenia ze środków publicznych

Ponadto należy wskazać, iż przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „środków publicznych”. W związku z tym dla celów określenia zakresu tego pojęcia, należy posługiwać się uregulowaniami zawartymi w art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157 poz. 1240 ze zm., dalej: ustawa o finansach publicznych), w myśl których środkami publicznymi są:

1. dochody publiczne;
2. środki pochodzące z budżetu Unii Europejskiej oraz niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA);
3. środki pochodzące ze źródeł zagranicznych niepodlegające zwrotowi, inne niż wymienione w pkt 2;
4. przychody budżetu państwa i budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz innych jednostek sektora finansów publicznych pochodzące:
   1. ze sprzedaży papierów wartościowych,
   2. z prywatyzacji majątku Skarbu Państwa oraz majątku jednostek samorządu terytorialnego,
   3. ze spłat pożyczek i kredytów udzielonych ze środków publicznych,
   4. z otrzymanych pożyczek i kredytów,
   5. z innych operacji finansowych;
5. przychody jednostek sektora finansów publicznych pochodzące z prowadzonej przez nie działalności oraz pochodzące z innych źródeł.
   
   

Natomiast stosownie do art. 9 ustawy o finansach publicznych, sektor finansów publicznych tworzą:

1. organy władzy publicznej, w tym organy administracji rządowej, organy kontroli państwowej i ochrony prawa oraz sądy i trybunały;
2. jednostki samorządu terytorialnego oraz ich związki;
3. jednostki budżetowe;
4. samorządowe zakłady budżetowe;
5. agencje wykonawcze;
6. instytucje gospodarki budżetowej;
7. państwowe fundusze celowe;
8. Zakład Ubezpieczeń Społecznych i zarządzane przez niego fundusze oraz Kasa Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i fundusze zarządzane przez Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego;
9. Narodowy Fundusz Zdrowia;
10. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej;
11. uczelnie publiczne;
12. Polska Akademia Nauk i tworzone przez nią jednostki organizacyjne;
13. państwowe i samorządowe instytucje kultury oraz państwowe instytucje filmowe;
14. inne państwowe lub samorządowe osoby prawne utworzone na podstawie odrębnych ustaw w celu wykonywania zadań publicznych, z wyłączeniem przedsiębiorstw, instytutów badawczych, banków i spółek prawa handlowego.
    
    

Biorąc pod uwagę, że z uwagi na brzmienie art. 5 ust. 1 pkt 5 ustawy o finansach publicznych wszelkie przychody jednostek sektora finansów publicznych (zarówno te pochodzące z prowadzonej przez nie działalności, jak i te pochodzące z innych źródeł) są uznawane za środki publiczne należy uznać, że każdorazowo środki finansowe otrzymane przez Spółkę z rachunku jednostki sektora finansów publicznych, stanowią środki publiczne, o których mowa w art. 5 ust. 1 ustawy o finansach publicznych.

Zatem przedstawione okoliczności sprawy w odniesieniu do obowiązujących przepisów wskazują, iż realizowane przez Spółkę szkolenia spełniają definicję usług kształcenia zawodowego oraz w całości są finansowane ze środków publicznych. Wobec tego spełnione są przesłanki wynikające z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. c ustawy o VAT. W konsekwencji w analizowanym przypadku znajdzie zastosowanie zwolnienie określone w tym przepisie.

Podkreślenia wymaga także fakt, że powyższe stanowisko znajduje potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organa podatkowe, w tym m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie (interpretacja z 28 listopada 2011 r., sygn. IPPP3/443-1214/11-2/JK).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Jednocześnie tut. Organ informuje, iż w dniu 26 sierpnia 2011 r. opublikowany został tekst jednolity ustawy o podatku od towarów i usług – Dz. U. z 2011 r. Nr 177 poz. 1054.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.