Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-1/4511-88/15/ESZ
z 17 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 kwietnia 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 20 kwietnia 2015 r.), uzupełnionym 26 czerwca 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, całej wartości wskazanych we wniosku rat leasingowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 kwietnia 2015 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, całej wartości wskazanych we wniosku rat leasingowych. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 16 czerwca 2015 r. Znak: IBPB-1-1/4511-88/15/ESZ, wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 26 czerwca 2015 r.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą jednoosobową działalność gospodarczą, której przeważającym przedmiotem jest działalność agentów turystycznych (PKD 79.11.A). W związku z prowadzoną działalnością Wnioskodawca planuje zawrzeć umowę leasingu operacyjnego i jako korzystający używać samochód osobowy w prowadzonej przez siebie działalności bez wykorzystania go na cele osobiste. Raty leasingowe, pierwszą wpłatę inicjującą zamierza w całości wliczyć w koszty prowadzonej działalności gospodarczej, nie stosując żadnego limitu ograniczającego wysokość kosztów, tak jakby to było w przypadku, gdyby nabył samochód na własność i amortyzował go, ograniczając limit odpisów do 20.000 euro.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 22 czerwca 2015 r. Wnioskodawca wskazał, że:

• od 1 marca 1991 r. prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, opodatkowaną wg „zasad ogólnych”,
• umowa leasingu operacyjnego, o której mowa we wniosku, będzie spełniać wszystkie wymogi określone w art. 23b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.),
• wartość samochodu osobowego, będącego przedmiotem umowy leasingu operacyjnego będzie przekraczać równowartość 20.000 euro, o której mowa w art. 23 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy,
• wydatki z tytułu ubezpieczenia ww. samochodu, jego przeglądu technicznego zostaną wliczone w raty leasingowe dot. tego samochodu,
• z umowy leasingu operacyjnego, którą zamierza zawrzeć, wynikać będzie, że to Wnioskodawca, jako korzystający, będzie zobowiązany do zapłaty składek na ubezpieczenie samochodu osobowego będącego przedmiotem umowy, o której mowa we wniosku,
• umowa ubezpieczenia samochodu osobowego, będącego przedmiotem leasingu operacyjnego, zostanie zawarta z firmą ubezpieczeniową przez finansującego (leasingodawcę).
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej mogę zaliczyć raty leasingu operacyjnego w pełnej poniesionej wysokości?

Zdaniem Wnioskodawcy, raty leasingowe opłacone z tytułu zawartej umowy leasingu operacyjnego podlegają zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodu w pełnej wysokości. W leasingu operacyjnym stroną umowy, która dokonuje odpisów amortyzacyjnych od przedmiotu leasingu jest leasingodawca. Z tego względu to jego dotyczą ograniczenia w amortyzacji samochodu osobowego od wartości przekraczającej 20.000 euro, natomiast po stronie leasingobiorcy (korzystającego) kosztem podatkowym są pełne opłaty czynszu (rat) z tytułu leasingu, i to bez względu na ich wysokość, pod warunkiem, że spełniają one kryteria do uznania ich za koszt podatkowy, określone w art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Ustawodawca nie wyłączył z kosztów opłat za leasingowany samochód osobowy o wartości powyżej 20.000 euro, a w leasingu operacyjnym kosztem podatkowym leasingobiorcy w pełnej wysokości są także wydatki eksploatacyjne, koszty przeglądów i ubezpieczenia, jeżeli na podstawie umowy opłaca je korzystający.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Kwestie dotyczące zaliczania do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z umowami leasingu zostały przez ustawodawcę uregulowane w art. 23a-23l ww. ustawy. Zgodnie z art. 23a pkt 1 ww. ustawy, ilekroć w rozdziale 4a ustawy jest mowa o umowie leasingu, rozumie się przez to umowę nazwaną w kodeksie cywilnym, a także każdą inną umowę, na mocy której jedna ze stron, zwana dalej „finansującym”, oddaje do odpłatnego używania albo używania i pobierania pożytków na warunkach określonych w ustawie drugiej stronie, zwanej dalej „korzystającym”, podlegające amortyzacji środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, a także grunty oraz prawo wieczystego użytkowania gruntów.

Jak wynika z art. 23b ust. 1 ww. ustawy, opłaty ustalone w umowie leasingu, ponoszone przez korzystającego w podstawowym okresie umowy z tytułu używania środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych stanowią przychód finansującego i odpowiednio w przypadku, o którym mowa w pkt 1, koszt uzyskania przychodów korzystającego, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, jeżeli:

1. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym nie jest osoba wymieniona w pkt 2, została zawarta na czas oznaczony, stanowiący co najmniej 40% normatywnego okresu amortyzacji, jeżeli przedmiotem umowy leasingu są podlegające odpisom amortyzacyjnym rzeczy ruchome lub wartości niematerialne i prawne, albo została zawarta na okres co najmniej 5 lat, jeżeli jej przedmiotem są podlegające odpisom amortyzacyjnym nieruchomości;
2. umowa leasingu, w przypadku gdy korzystającym jest osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej, została zawarta na czas oznaczony;
3. suma ustalonych opłat w umowie leasingu, o której mowa w pkt 1 lub 2, pomniejszona o należny podatek od towarów i usług, odpowiada co najmniej wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, a w przypadku zawarcia przez finansującego następnej umowy leasingu środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej będących uprzednio przedmiotem takiej umowy odpowiada co najmniej jego wartości rynkowej z dnia zawarcia następnej umowy leasingu; przepis art. 19 stosuje się odpowiednio.
   
   

Zgodnie z art. 23b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli finansujący w dniu zawarcia umowy leasingu korzysta ze zwolnień w podatku dochodowym przysługujących na podstawie:

1. art. 6 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r. poz. 851 ze zm.),
2. przepisów o specjalnych strefach ekonomicznych,
3. art. 23 i 37 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym (Dz.U. z 1997r. Nr 26, poz. 143 ze zm.)

-do umowy tej stosuje się zasady opodatkowania określone w art. 23f-23h.

Z przepisów powyższych wynika zatem co do zasady, że jeżeli umowa leasingu spełnia określone w art. 23b ust. 1 pkt 1 i 3 oraz ust. 2 ww. ustawy warunki, to wówczas ponoszone przez leasingobiorcę (korzystającego – prowadzącego pozarolniczą działalność gospodarczą) w związku z tą umową wydatki w podstawowym okresie, z tytułu używania przedmiotu leasingu mogą stanowić koszty uzyskania przychodów.

W myśl natomiast art. 23 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia samochodu osobowego, dokonywanych według zasad określonych w art. 22a-22o, w części ustalonej od wartości samochodu przewyższającej równowartość 20.000 euro przeliczonej na złote według kursu średniego euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia przekazania samochodu do używania.

Wskazać jednakże należy, że powyższy przepis nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie bowiem Wnioskodawca jako użytkownik (korzystający) przedmiotu leasingu operacyjnego nie dokonuje odpisów amortyzacyjnych, od wartości początkowej tego przedmiotu odpisów tych dokonuje leasingodawca i to jego ewentualnie może dotyczyć ograniczenie wynikające z powyższego przepisu.

Jednocześnie w myśl art. 23 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na ubezpieczenie samochodu osobowego w wysokości przekraczającej ich część ustaloną w takiej proporcji, w jakiej pozostaje równowartość 20.000 euro, przeliczona na złote według kursu sprzedaży walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z dnia zawarcia umowy ubezpieczenia w wartości samochodu przyjętej dla celów ubezpieczenia.

Z przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wykorzystuje samochód osobowy na podstawie zawartej umowy leasingu operacyjnego. Wartość ww. samochodu przekracza równowartość 20.000 euro. Umowa leasingu operacyjnego spełnia wszystkie wymogi określone w art. 23b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Składka na ubezpieczenie samochodu oraz wydatki z tytułu przeglądu technicznego stanowią jeden z elementów kalkulacji raty leasingowej (zostały doliczone do rat leasingowych). Umowa ubezpieczenia samochodu, będącego przedmiotem leasingu operacyjnego została zawarta z firmą ubezpieczeniową przez finansującego (leasingodawcę).

Mając powyższe na względzie, stwierdzić należy, że jeżeli w istocie umowa leasingu operacyjnego, o której mowa we wniosku spełnia wszystkie wymogi określone w cyt. art. 23b ww. ustawy, to Wnioskodawca będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej działalności gospodarczej całą wartość rat leasingowych, na wysokość których ma wpływ (jest jednym z elementów kalkulacji raty) wysokość składki ubezpieczeniowej oraz wydatki dot. przeglądu technicznego. Nie ma przy tym znaczenia ograniczenie wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w leasingu operacyjnym stroną umowy, która dokonuje odpisów amortyzacyjnych jest leasingodawca, a nie leasingobiorca (Wnioskodawca). W sprawie będącej przedmiotem niniejszego wniosku nie znajdzie również zastosowania ograniczenie wynikające z art. 23 ust. 1 pkt 47 ww. ustawy, o ile w istocie umowa ubezpieczenia samochodu, będącego przedmiotem leasingu operacyjnego została zawarta z firmą ubezpieczeniową przez finansującego (leasingodawcę), a wartość tego ubezpieczenia jest jedynie jednym z elementów kalkulacji wysokości rat leasingowych, które Wnioskodawca zobowiązany jest spłacać. Ponadto również wydatki związane z eksploatacją ww. samochodu wykorzystywanego na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, będącego przedmiotem leasingu operacyjnego, co do zasady mogą stanowić koszty podatkowe pod warunkiem należytego ich udokumentowania.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, 43-300 Bielsko-Biała, ul. Traugutta 2a.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.