Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPB3/423-2/12-8/15-S/GG
z 27 lipca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w związku z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów mając na uwadze prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 640/12 (data wpływu 7 maja 2015 r.) oraz wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. akt II FSK 282/13 stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 2 stycznia 2012 r.) uzupełnionym pismem z dnia 2 kwietnia 2012 r. (data wpływu 6 kwietnia 2012 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych, które objęte zostały dofinansowaniem (pytanie nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 stycznia 2012 r. został złożony wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych.

Z uwagi na braki formalne ww. wniosku, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów, na podstawie art. 169 § 1 i § 2 w związku z art. 14h ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60, z późn. zm.), pismem z dnia 23 marca 2012 r., nr IPTPB3/423-2/12-2/GG, wezwał Wnioskodawcę do ich usunięcia, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Przedmiotowe wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 27 marca 2012 r., a w dniu 6 kwietnia 2012 r. wpłynęło do tutejszego Organu uzupełnienie wniosku oraz uiszczono opłatę w wysokości 40 zł tytułem drugiego pytania przedstawionego we wniosku.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca – P Spółka Akcyjna (w dalszej części wniosku powoływana jako Spółka) jest spółką wchodzącą w skład grupy kapitałowej P , prowadzącą działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej. W Grupie Kapitałowej P został zrealizowany program konsolidacji, który objął kilkanaście podmiotów gospodarczych wchodzących w skład Grupy P . Celem konsolidacji podmiotów wchodzących w skład Grupy P było zwiększenie efektywności jej działań. Wskutek konsolidacji powstała struktura składająca się z pięciu Spółek, w której spółka holdingowa, P S.A. jest akcjonariuszem czterech spółek (koncernów) prowadzących działalność w zakresie obrotu, dystrybucji, energetyki konwencjonalnej (w tym wydobycia i wytwarzania energii elektrycznej) oraz energetyki odnawialnej. Spółki te działają w oparciu o strukturę regionalną w postaci oddziałów lub zakładów. Wyznaczone cztery spółki przejmujące (po jednej z każdego obszaru biznesowego), połączyły się z pozostałymi spółkami funkcjonującymi w tej samej linii biznesowej poprzez przejęcie w trybie określonym w art. 492 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych.

P ...S.A. z siedzibą była podmiotem wyznaczonym do konsolidacji obszaru dystrybucji energii elektrycznej.

W dniu 31 sierpnia 2010 r. został zrealizowany proces połączenia, w wyniku którego Spółka przejęła 8 spółek dystrybucyjnych, tj:

• P Sp. z o.o.
  

• P Sp. z o.o.
  

• P Sp. z o.o.
  

• P S.A.
  

• P Sp. z o.o.
  

• P Sp. z o.o.
  

• P Sp. z o.o.
  

• P Sp. z o.o.
  
  

Spółki te przed połączeniem były samodzielnymi podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych oraz podatku od towarów i usług. W wyniku połączenia straciły osobowość prawną i stały się oddziałami samobilansującymi P S.A. (np. P S.A. Oddział i analogicznie inne z wyżej wymienionych).

Spółka P S.A.:

• prowadzi działalność gospodarczą, której przedmiotem jest dystrybucja energii elektrycznej,
  

• realizuje powyższą działalność na podstawie taryfy zatwierdzonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki,
  

• jest podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatku dochodowego od osób prawnych,
  

• jest właścicielem rzeczy (nieruchomości, rzeczy ruchomych) oraz praw majątkowych objętych na własność wskutek połączenia przez przejęcie spółek przejmowanych,
  

• korzysta z praw oraz realizuje obowiązki przysługujące na dzień połączenia spółkom przejętym, związane z nabytym mieniem.
  
  

Spółka podpisała poniżej wymienione umowy z Narodowym Funduszem Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007 - 2013 (działanie 9.2 „Efektywna dystrybucja energii” priorytet IX):

1. umowa o dofinansowanie nr ...projektu „Wymiana transformatorów w P S.A. Oddział L w celu ograniczenia strat sieciowych”,
2. umowa o dofinansowanie nr ... projektu „Ograniczenie strat energii poprzez wymianę transformatorów w P S.A. Oddział Z ”,
3. umowa o dofinansowanie nr ...projektu „Ograniczenie strat energii poprzez wymianę transformatorów SN/nn w P S.A. O/Ł ”,
4. umowa o dofinansowanie nr ... projektu „Obniżenie strat energii elektrycznej przez P S.A. Oddział W ”.
   
   

W ramach ww. umów Spółka zobowiązała się do poniesienia określonych kosztów (kwalifikowanych/niekwalifikowanych) w ramach realizacji projektów, na podstawie harmonogramów wydatków będących załącznikiem do realizowanych umów.

Otrzymane z Funduszu Spójności (za pośrednictwem Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej) dofinansowanie przeznaczone jest przez Spółkę (zgodnie z podpisanymi umowami) na wymianę (zakup nowych) transformatorów w Spółce. Celem projektu, jako elementu sektora energetycznego, jest ograniczenie strat sieciowych w sieci dystrybucyjnej Spółki poprzez wymianę transformatorów na jednostki o niskich stratach.

Jego realizacja umożliwi realizację celu nadrzędnego, jakim jest ograniczenie emisji zanieczyszczeń do atmosfery, powstających w wyniku produkcji energii elektrycznej. Projekt spełnia cele strategiczne Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko przyczyniając się do podniesienia atrakcyjności inwestycyjnej Polski i jej regionów poprzez rozwój infrastruktury technicznej. Projekt spełnia także w pełni wymóg, by działania te sprzyjały ochronie i poprawie stanu środowiska – oprócz zastosowania w ramach niego nowoczesnych urządzeń spełniających normy ekologiczne UE, przyczynia się także – poprzez jego zakres – do zmniejszenia poziomu szkodliwych emisji do atmosfery (w tym C02) na obszarze całego kraju. Projekt szczególnie wpisuje się w cele Osi priorytetowej IX: Infrastruktura energetyczna przyjazna środowisku i efektywność energetyczna, której głównym celem jest m.in. zmniejszenie oddziaływania sektora energetyki na środowisko oraz podwyższenie sprawności przesyłania i dystrybucji energii.

Zgodnie z podpisanymi umowami, warunkiem uzyskania przez Spółkę dofinansowania jest w pierwszej kolejności poniesienie przez Spółkę określonych w harmonogramie wydatków związanych m.in. z:

1. zakupem nowych środków trwałych (transformatorów o niskich stratach),
2. wymianą starych transformatorów.
   
   

W praktyce oznacza to, że Spółka ponosząc określone ww. wydatki nabywa środki trwałe, które oddawane są do używania przed otrzymaniem dofinansowania.

W związku ze staraniami o uzyskanie dofinansowania Spółka skorzystała z usług doradztwa firmy zewnętrznej. Usługi świadczone przez podmiot zewnętrzny miały lub będą miały w szczególności na celu:

1. opracowanie kompletnego wniosku aplikacyjnego wraz z załącznikami,
2. opracowanie wszelkich dokumentów i opracowań niezbędnych do złożenia wniosku aplikacyjnego, w tym studium wykonalności i raportu oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko,
3. wsparcie merytoryczne i przygotowanie danych do zawarcia umowy o dofinansowanie,
4. bieżącą pomoc doradczą dotyczącą przygotowanych przez Spółkę informacji dla potrzeb udzielanej pomocy oraz kompletowania danych oraz nadzorowania całego procesu rozpatrywania złożonego wniosku o dofinansowanie,
5. prowadzenie w imieniu Spółki korespondencji z instytucją właściwą do realizowania dofinansowania,
6. uczestniczenie firmy zewnętrznej w naradach koordynacyjnych organizowanych przez Spółkę.
   
   

W dniu 6 kwietnia 2012 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku Spółki, w którym stwierdzono, że:

• wydatki związane z wynagrodzeniem za usługi doradcze, zgodnie z obowiązującą w Spółce polityką rachunkowości, Spółka ujęła na dzień: 28 marca 2011 r., 6 kwietnia 2011 r., 6 lipca 2011 r., 15 września 2011 r., 30 września 2011 r., 7 października 2010 r., 31 grudnia 2011 r.,
  

• pytania dotyczą okresu począwszy od momentu połączenia się Spółki z innymi Spółkami prowadzącymi działalność w zakresie dystrybucji energii elektrycznej, tj. począwszy od dnia 31 sierpnia 2010 r.,
  

• faktury dokumentujące wydatki związane z wynagrodzeniem za usługi doradcze zostały wystawione w dniu: 30 marca 2011 r., 6 kwietnia 2011 r., 6 lipca 2011 r., 15 września 2011 r., 23 września 2011 r., 7 października 2010 r., 29 października 2010 r., 30 grudnia 2011 r.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego wynagrodzenie wypłacane firmie zewnętrznej za usługi w związku, z którymi Spółka może otrzymać (otrzyma) dofinansowanie, może zostać zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów jako koszt inny niż bezpośrednio związany z przychodami, który zostanie rozliczony w momencie jego poniesienia?
2. Czy w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego odpisy amortyzacyjne dokonywane od nabytych przez Spółkę środków trwałych przyjętych do używania przed otrzymaniem dofinansowania mogą powiększyć koszty podatkowe? Czy odpisy amortyzacyjne dokonane przez Spółkę i zaliczone do kosztów podatkowych w pełnej wysokości przed otrzymaniem dotacji winny zostać skorygowane w dniu otrzymania dotacji?
   
   

Niniejsza interpretacja stanowi udzielenie odpowiedzi na pytanie nr 2 wniosku, natomiast w zakresie pytania nr 1 została wydana odrębna interpretacja.

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością.

Odpisy te, na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, mogą zostać zaliczone do podatkowych kosztów uzyskania przychodów.

Z kolei zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-l6m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym, zdaniem Wnioskodawcy, do dnia, w którym zwrot ten nie nastąpi – czyli do dnia kiedy Spółka otrzyma środki z dofinansowania – odpisy amortyzacyjne dokonywane od wartości początkowej środków trwałych nabytych we własnym zakresie (tj. z własnego majątku) przez Spółkę należy zaliczać do kosztów podatkowych w pełnej wysokości.

Dopiero w dniu otrzymania dotacji Spółka winna zmniejszyć kwotę odpisów amortyzacyjnych zaliczanych do kosztów podatkowych proporcjonalnie do kwoty otrzymanej z dotacji. Po zakończeniu okresu amortyzacji wysokość dokonanych odpisów amortyzacyjnych powiększających koszty podatkowe musi odpowiadać tej części wartości początkowej środków trwałych, która nie została sfinansowana z otrzymanej dotacji. Dodatkowo zdaniem Spółki dokonane w pełnej wysokości – do dnia otrzymania dotacji – odpisy amortyzacyjne nie będą podlegały korekcie. Dotacja wpłynie bowiem jedynie na wielkość odpisów amortyzacyjnych, które będą mogły powiększyć koszt podatkowy, ale dopiero w dniu jej otrzymania.

Po rozpatrzeniu wniosku Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów wydał interpretację indywidualną z dnia 16 kwietnia 2012 r., nr IPTPB3/423-2/12 -5/GG, dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych, które objęte zostały dofinansowaniem (pytanie nr 2), w której uznał stanowisko przedstawione przez Wnioskodawcę za nieprawidłowe.

Interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 16 kwietnia 2012 r. nr IPTPB3/423-2/12-5/GG doręczono Wnioskodawcy w dniu 20 kwietnia 2012 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem Wnioskodawca pismem z dnia 26 kwietnia 2012 r. (data wpływu 2 maja 2012 r.) wezwał tutejszy Organ podatkowy do usunięcia naruszenia prawa w ww. interpretacji indywidualnej.

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów orzekł, że brak jest podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, co stwierdzone zostało w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa z dnia 28 maja 2012 r., nr IPTPB3/423W-13/12-2/GG.

Odpowiedź na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa doręczono Spółce w dniu 1 czerwca 2012 r.

Na powyższą interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego z dnia 16 kwietnia 2012 r., nr IPTPB3/423-2/12-5/GG, dotyczącą podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych, które objęte zostały dofinansowaniem (pytanie nr 2), Wnioskodawca wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 29 czerwca 2012 r. (data wpływu 2 lipca 2012 r.).

Pismem z dnia 19 lipca 2012 r., nr IPTPB3/4240-29/12-2/GG, Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów udzielił odpowiedzi na skargę z wnioskiem o jej oddalenie.

Wyrokiem z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 640/12 (otrzymanym w dniu 23 listopada 2012 r.) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie, uchylił interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów z dnia 16 kwietnia 2012 r., nr IPTPB3/423-2/12-5/GG.

W ww. wyroku Sąd stwierdził, że spór dotyczy rozstrzygnięcia w zakresie pytania 2) zawartego we wniosku o udzielenie interpretacji, a mianowicie: „Czy w okolicznościach przedstawionego stanu faktycznego odpisy amortyzacyjne dokonywane od nabytych przez Spółkę środków trwałych przyjętych do używania przed otrzymaniem dofinansowania mogą powiększyć koszty podatkowe?” oraz „Czy odpisy amortyzacyjne dokonane przez Spółkę i zaliczone do kosztów podatkowych w pełnej wysokości przed otrzymaniem dotacji winny zostać skorygowane w dniu otrzymania dotacji?”

Sąd wskazał, że według art. 16 ust. 1 pkt 48 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397, z późn. zm., dalej: p.d.o.p.) nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 16a-16m, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Przepisy p.d.o.p. nie zawierają jakichkolwiek wskazówek dotyczących sposobu dokonania korekty, a w szczególności nie dają odpowiedzi na pytanie, czy winna ona dotyczyć tych okresów, w których dokonywano odpisów amortyzacyjnych i zaliczano wydatki do kosztów uzyskania przychodu, czy też korekta winna zostać dokonana za okres, w którym podatnikowi w jakikolwiek sposób zostały zrefundowane poniesione wydatki. Brak takiej regulacji nie oznacza jednak, że podatnik winien dokonać korekty kosztów w okresach, w jakich zaliczone były odpisy amortyzacyjne.

Zwrócić trzeba bowiem uwagę, że z uwzględnieniem stanu faktycznego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej, w stosunku do Spółki znajdują (znajdowały) zastosowanie dwie reguły: pierwsza, określona w przepisie art. 15 ust. 6 p.d.o.p. oraz druga – wynikająca z art. 16 ust. 1 pkt 48. Według art. 15 ust. 6 p.d.o.p., kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Wynika z tego, że w sytuacji braku zaistnienia przypadków określonych w art. 16, a rzutujących na rozmiar kosztów przychodu w postaci odpisów amortyzacyjnych, zakres kosztów uzyskania przychodu (z tytułu amortyzacji) wyznaczają jedynie przepisy art. 16a-16m p.d.o.p. Uwzględnienie przez Spółkę przy obliczeniu dochodu odpisów, ustalanych zgodnie z przepisami art. 16a - art. 16m było więc prawidłowe i miało umocowanie prawne. Z kolei zaistnienie sytuacji uregulowanych przepisami art. 16, a dotyczących nieuznania za koszt odpisów amortyzacyjnych, wobec braku odmiennych postanowień, może powodować korektę kosztów uzyskania przychodów (w zakresie odpisów amortyzacyjnych) z chwilą zaistnienia tych sytuacji. Odnieść to należy także do przepisu art. 16 ust. 1 pkt 48 p.d.o.p. Jeżeli zatem zwrot wydatków na nabycie lub wytworzenie środka trwałego powoduje wyłączenie z kosztów przychodów odpowiedniej części odpisów amortyzacyjnych, to skutek w postaci obowiązku wyłączenia (korekty kosztów) powstaje z chwilą zwrotu wydatków (w rozliczeniu za okres, w którym zwrot wydatków został otrzymany). Bez tego (zwrotu) podatnik nie miał i nie ma obowiązku zmniejszenia kosztów z tytułu amortyzacji.

Zdaniem Sądu należy zwrócić uwagę, że akceptacja stanowiska Organu interpretującego doprowadziłaby do sytuacji, w której po stronie Spółki korygującej wstecz koszty z tytułu amortyzacji, doszłoby do powstania zaległości podatkowych i odsetek od tych zaległości, tak jakby koszty przychodu w poszczególnych okresach były ustalane nieprawidłowo i niezgodnie z prawem. Wniosek taki jest nie do zaakceptowania przede wszystkim z perspektywy przytoczonego art. 15 ust. 6 p.d.o.p. (por. wyroki WSA: we Wrocławiu z dnia 13 kwietnia 2012 r., sygn. akt I SA/Wr 166/12 oraz w Poznaniu z dnia 3 października 2012 r., sygn. akt I SA/Po 702/12 (orzeczenia.nsa.gov.pl).

Sąd również zauważył, że ustawa podatkowa przewiduje przypadki korekty rozliczenia w związku z amortyzacją, a nawet określa obowiązek zapłaty odsetek przez podatnika, jednakże łączy to z sytuacją, gdy kwalifikacja rzeczy jako środka trwałego podlegającego odpisom amortyzacyjnym było konsekwencją woli samego podatnika (art. 16e ust. 1 p.d.o.p.).

W rozpoznawanym przypadku, przyczyna korekty kosztów (odpisów amortyzacyjnych) ma jednak charakter zewnętrzny – zwrot wydatków następuje z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w ramach Programu Operacyjnego Infrastruktura i Środowisko 2007 - 2013 (działanie 9.2 „Efektywna dystrybucja energii” priorytet IX).

W niniejszej sprawie nie można zapominać, że mamy do czynienia z refinansowaniem wydatków, co oznacza, że podatnik najpierw musi je sfinansować z własnych środków, a dopiero potem otrzymuje ich zwrot na podstawie przedłożonej dokumentacji obejmującej m.in. wykazanie ich poniesienia.

Tak więc zdaniem Sądu nieprawidłowo przyjął Organ podatkowy, że Spółka w związku z otrzymanymi dopłatami winna korygować koszty przychodu (odpisy amortyzacyjne) wstecz, w rozliczeniach za miesiące, w których pierwotnie zostały uwzględnione w podstawie obliczenia podatku.

Mając na uwadze przedstawione wyżej względy, zaskarżona interpretacja indywidualna podlegała uchyleniu na podstawie art. 146 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.).

Sąd wskazał, że w ponownie wydanej interpretacji indywidualnej, Minister Finansów powinien uwzględnić stanowisko prawne przedstawione w uzasadnieniu ww. wyroku.

Tutejszy Organ po otrzymaniu w dniu 23 listopada 2012 r. nieprawomocnego wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 640/12, pismem z dnia 17 grudnia 2012 r., nr IPTRP-4240-19/12-1, wniósł skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie.

Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpatrzeniu skargi kasacyjnej Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi działającego w imieniu Ministra Finansów, wyrokiem z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. akt II FSK 282/13 oddalił skargę kasacyjną.

W ww. wyroku, NSA zgodził się z argumentacją przedstawioną w orzeczeniu WSA w Lublinie.

W dniu 7 maja 2015 r. wpłynęło do tutejszego Organu prawomocne od dnia 19 lutego 2015 r. orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 640/12.

W związku z prawomocnym wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 640/12 oraz wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. akt II FSK 282/13, ponownemu rozpatrzeniu podlega złożony przez Wnioskodawcę wniosek z dnia 21 grudnia 2011 r. (data wpływu 2 stycznia 2012 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie zakwalifikowania do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nabytych środków trwałych, które objęte zostały dofinansowaniem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w prawomocnym wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 7 listopada 2012 r., sygn. akt I SA/Lu 640/12 (data wpływu 7 maja 2015 r.) oraz wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 lutego 2015 r., sygn. akt II FSK 282/13 stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej interpretacji, tj. na dzień 16 kwietnia 2012 r.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.