Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/2/4510-281/15/KP
z 19 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r. poz. 613) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 6 marca 2015 r. (data wpływu do tut. Biura 16 marca 2015 r.), uzupełnionym 3 czerwca 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu diet, ryczałtów za noclegi, zwroty kosztów za dojazdy i przejazdy, poniesione na rzecz zwykłych członków, jak i członków należących do składu zarządu Stowarzyszenia, z tytułu wyjazdów służbowych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2015 r. wpłynął do tut. Biura wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie braku możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu diet, ryczałtów za noclegi, zwroty kosztów za dojazdy i przejazdy, poniesione na rzecz zwykłych członków, jak i członków należących do składu zarządu Stowarzyszenia, z tytułu wyjazdów służbowych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 22 maja 2015 r., Znak: IBPBI/2/4510-281/15/KP i IBPBII/1/4511-229/15/ASz, wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 3 czerwca 2015 r.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca, (dalej również „Stowarzyszenie”) posiada osobowość prawną i działa zgodnie z ustawą z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach oraz ustawą z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i wolontariacie (Dz.U. 2003 r. Nr 96, poz. 873 ze zm.). Wnioskodawca jest stowarzyszeniem kultury fizycznej i posiada status Organizacji Pożytku Publicznego. Terenem jego działania jest obszar RP, a działalność oparta jest na pracy społecznej członków.

Stowarzyszenie dla prowadzenia bieżącej działalności zatrudnia pracowników. Wnioskodawca jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Stowarzyszenie prowadzi dodatkową działalność, która dotyczy wynajmu nieruchomości własnej oraz odpłatnej projekcji filmów w kinie (działalność statutowa). Dochód z działalności służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków. Wnioskodawca nie posiada żadnych obiektów sportowych. Władzami Stowarzyszenia są: Walne Zebranie Członków, Zarząd i Komisja Rewizyjna. Celami statutowymi Wnioskodawcy jest upowszechnianie kultury fizycznej i sportu w harmonii z tradycją, kulturą narodową i wartościami patriotycznymi dla kształtowania męstwa, dyscypliny, odpowiedzialności obywatelskiej oraz zdrowego i aktywnego trybu życia.

Towarzystwo w szczególności podejmuje działania na rzecz:

1. nauki, edukacji, oświaty i wychowania,
   
2. kultury, sztuki, ochrony tradycji i dóbr kultury,
   
3. krajoznawstwa oraz wypoczynku, w tym dzieci i młodzieży.
   
4. ochrony i promocji zdrowia,
   
5. porządku i bezpieczeństwa publicznego oraz przeciwdziałania patologiom społecznym, w tym zwalczania alkoholizmu i narkomanii,
   
6. ekologii oraz ochrony dziedzictwa przyrodniczego,
   
7. upowszechniania wiedzy i umiejętności na rzecz obronności państwa,
   
8. ratownictwa i ochrony ludności,
   
9. niesienia pomocy ofiarom katastrof, klęsk żywiołowych, konfliktów zbrojnych w kraju i zagra-nicą
   
10. upowszechniania i ochrony wolności, praw człowieka, obowiązków i swobód obywatelskich oraz działań wspomagających rozwój demokracji,
    
11. inicjatyw gospodarczych, w tym rozwoju przedsiębiorczości,
    
12. rozwoju wspólnot lokalnych,
    
13. rozwijania kontaktów i współpracy między narodami,
    
14. organizacji wolontariatu.
    
    

Wnioskodawca realizuje swoje cele przez:

1. organizowanie zajęć w zakresie szeroko pojmowanej kultury fizycznej dla dzieci, młodzieży i dorosłych, a w szczególności prowadzenia ćwiczeń gimnastycznych, gier i zabaw ruchowych, lek-kiej atletyki oraz w takich dyscyplinach, jak narciarstwo, tenis stołowy, jazda konna, kolarstwo, strzelectwo, łyżwiarstwo, sporty samoobrony i łączności, taternictwo i inne,
   
2. utrzymanie bazy i sprzętu dla prowadzenia ćwiczeń sportowych,
   
3. organizowanie sekcji sportowych dla poszczególnych dyscyplin,
   
4. udział w zawodach sportowych, obchodach, wycieczkach krajoznawczych i zabawach towarzy-skich,
   
5. organizowanie szkoleń i prelekcji o tematyce patriotycznej, krajoznawczej, kulturalnej i sportowej,
   
6. członkostwo w Związku Towarzystw S w Polsce,
   
7. utrzymywanie czytelni i biblioteki dla swoich członków,
   
8. utrzymywanie chóru i zespołów muzycznych,
   
9. działanie na rzecz wspierania osób znajdujących się w trudnej sytuacji, w tym niepełnospraw-nych,
   
10. prowadzenie działań informacyjno-publicystycznych,
    
11. prowadzenie działalności gospodarczej jako dodatkowej w stosunku do działalności pożytku publicznego w rozmiarach służących zabezpieczeniu realizacji celów statutowych, a nadwyżkę przychodów nad kosztami przeznacza na te cele.
    
    

Zarówno zwykli członkowie Stowarzyszenia jak i Członkowie Zarządu odbywają podróże służbowe związane z realizacją celów statutowych. Rozliczenie kosztów podróży służbowej następuje na warunkach analogicznych, jakie mają zastosowanie do podróży służbowych pracowników zatrudnionych w jednostkach państwowej lub samorządowej sfery budżetowej, określonych w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu Pracy (tj. na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz.U. z 2013 r., poz. 1990 ze zm.).

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 2 czerwca 2015 r., Wnioskodawca wskazał, że podróże członków Stowarzyszenia odbywane są w celu realizacji zadań Stowarzyszenia nałożonych ustawą Prawo o Stowarzyszeniach oraz ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie i nie służą osiągnięciu przychodu przez Stowarzyszenie.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy diety, ryczałty noclegowe, zwrot kosztów dojazdu i przejazdy za wyjazdy służbowe, poniesione na rzecz członków Stowarzyszenia zarówno przez zwykłych członków, jak i członków należących do składu zarządu, stanowią koszty uzyskania przychodu Stowarzyszenia? (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. Członkowie Stowarzyszenia oraz członkowie zarządu nie są pracownikami Stowarzyszenia i nie otrzymują wynagrodzenia z tytułu pełnionych funkcji, a także nie są z nimi zawierane umowy cywilno-prawne.

Rozliczenie kosztów podróży służbowej następuje na warunkach analogicznych, jakie mają zastosowanie do podróży służbowych pracowników zatrudnionych w jednostkach państwowej lub samorządowej sfery budżetowej, określonych w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu Pracy (tj. na podstawie rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 stycznia 2013 r. w sprawie należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej (Dz. U. z 2013 r., poz. 1990 ze zm.).

Podsumowując, uzasadnione i udokumentowane wydatki poniesione przez Wnioskodawcę, na rzecz członków Stowarzyszenia oraz osób wchodzących w skład zarządu w związku z podróżami służbowymi, mogą zatem stanowić koszty uzyskania przychodów do wysokości wynikającej ze stosownych uregulowań, o ile spełniają warunek wynikający z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. zostały poniesione w celu uzyskania lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm. dalej: „updop”), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Konstrukcja przepisu dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów (niewymienionych w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych), pod warunkiem, że wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością, a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc kosztami uzyskania przychodów są wszelkie, racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 16 ust. 1 updop.

Zatem, aby określony wydatek można było uznać za koszt uzyskania przychodów, między tym kosztem a przychodem musi istnieć związek przyczynowo-skutkowy. Chodzi tu o związek tego typu, że poniesienie kosztu ma wpływ na powstanie lub zwiększenie przychodu. Przez koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami należy rozumieć te koszty, których poniesienie wpływa bezpośrednio na uzyskanie przychodu z danego źródła. Są to więc wszelkie koszty, których poniesienie jest niezbędne, aby określone źródło przychodów przyniosło konkretne przychody. Aby uznać dany wydatek za koszt uzyskania przychodów nie jest konieczne w każdym przypadku wykazanie między nim a przychodem bezpośredniego związku. Należy zaznaczyć, że kosztami uzyskania przychodów są wszystkie wydatki poniesione w celu uzyskania przychodów, w tym również w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. Wobec powyższego, kosztami będą również koszty pośrednie związane z uzyskiwanymi przychodami, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Z przepisu art. 15 ust. 1 updop, wynika zatem, że aby wydatki poczynione przez podatnika można uznać za koszt uzyskania przychodu, muszą być poniesione w sposób celowy. Podatnik więc podejmując decyzję o dokonaniu wydatku, musi być przeświadczony o racjonalności, z punktu widzenia prowadzonej przez niego działalności, wydatkowania środków finansowych.

Jednocześnie zauważyć należy, że obowiązkiem podatników, jako odnoszących ewentualną korzyść z faktu zaliczenia określonych wydatków w poczet kosztów uzyskania przychodów, jest wykazanie, w oparciu o zgromadzone dowody, związku pomiędzy poniesieniem kosztu a uzyskaniem przychodu (w tym zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodów), zgodnie z dyspozycją powołanego art. 15 ust. 1 updop.

W większości przypadków związek z przychodem nie nasuwa żadnych wątpliwości. Są jednak sytuacje, w których ów związek przyczynowy nie jest tak jednoznaczny. Wszystkie te sytuacje należy zatem rozwiązywać według zasad racjonalnego rozumowania, odrębnie w odniesieniu do każdego przypadku. Należy w tym miejscu podkreślić, że koszt uzyskania przychodów jest kosztem działalności gospodarczej, która ze swej istoty zmierza do osiągnięcia przychodów.

Podatnik oceniając związek wydatku z prowadzoną działalnością gospodarczą winien zakładać, że dany koszt może obiektywnie przyczynić się do osiągnięcia przychodu. Ponadto, należy mieć na względzie, że podatnik uznając wydatek za koszt uzyskania przychodu odnosi ewidentne korzyści, albowiem o ten koszt zmniejsza podstawę opodatkowania. Na nim więc spoczywa ciężar udowodnienia, że określony wydatek jest kosztem uzyskania przychodu. Uznanie danego wydatku za koszt uzyskania przychodów jest możliwe tylko wtedy, gdy z prawidłowo i rzetelnie udokumentowanych zdarzeń wynika ponad wszelką wątpliwość, że jest to wydatek celowy i racjonalnie uzasadniony. Zatem to podatnik zobowiązany jest wykazać nie tylko fakt poniesienia danego wydatku, ale także jego celowość i racjonalność. Przy ustalaniu kosztów uzyskania przychodów, nie można uznać za koszt wydatków, których charakter budzi wątpliwości.

Zatem, warunkiem uznania wydatku poniesionego przez podatnika za koszt uzyskania przychodów, jest łączne spełnienie następujących przesłanek:

• wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika,
• musi być definitywny, a więc bezzwrotny,
• musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źró-dła przychodów,
• musi zostać właściwie udokumentowany,
• nie może być kosztem wymienionym w art. 16 ust. 1 updop.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca wypłaca członkom zarządu i członkom Stowarzyszenia diety, ryczałty noclegowe, zwrot kosztów dojazdu i przejazdy z tytułu podróży służbowych które odbywane są w celu realizacji zadań statutowych Wnioskodawcy. Rozliczenie kosztów podróży służbowej następuje na warunkach analogicznych, jakie mają zastosowanie do podróży służbowych pracowników zatrudnionych w jednostkach państwowej lub samorządowej sfery budżetowej, określonych w przepisach wydanych przez ministra właściwego do spraw pracy na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu Pracy. Podróże te odbywane są w celu realizacji zadań Stowarzyszenia nałożonych ustawą Prawo o Stowarzyszeniach oraz ustawą o działalności pożytku publicznego i wolontariacie i nie służą osiągnięciu przychodu przez Stowarzyszenie.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa podatkowego oraz przedstawiony stan faktyczny należy stwierdzić, że wydatki na diety, ryczałty noclegowe, zwrot kosztów dojazdu i przejazdy z tytułu podróży służbowych członków zarządu i członków Stowarzyszenia mogłyby stanowić koszty uzyskania przychodu gdyby były ponoszone w celu osiągnięcia przychodu podlegającemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na fakt, że jak sam Wnioskodawca wskazał w uzupełnieniu wniosku z 2 czerwca 2015 r. wydatki te nie służą osiągnieciu przychodu przez Stowarzyszenie, należy stwierdzić, że wydatki te nie spełniają przesłanki zawartej w ww. art. 15 ust. 1 updop, zatem nie mogą zostać zaliczone w ciężar kosztów uzyskania przychodu.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 2, że wydatki poniesione przez Stowarzyszenie, na rzecz członków Stowarzyszenia oraz osób wchodzących w skład zarządu w związku z podróżami służbowymi, mogą stanowić koszty uzyskania przychodów, o ile spełniają warunek wynikający z art. 15 ust. 1 updop, tj. zostały poniesione w celu uzyskania lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, należy uznać za prawidłowe.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 6c updop, wolne od podatku są dochody organizacji pożytku publicznego, o których mowa w przepisach o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie - w części przeznaczonej na działalność statutową, z wyłączeniem działalności gospodarczej.

Należy zatem wskazać, że brak możliwości zaliczenia ww. wydatków w ciężar kosztów uzyskania przychodu nie spowoduje u Wnioskodawcy powstania dochodu opodatkowanego podatkiem dochodowym od osób prawnych, bowiem jak wskazano we wniosku dochód ten Wnioskodawca przeznacza na cele statutowe. Zatem będzie on korzystał ze zwolnienia przedmiotowego o którym mowa w ww. art. 17 ust. 1 pkt 6c updop.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że w zakresie pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygniecie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 14 marca 2012 r. poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.