Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPB3/423-1201/14-2/DP
z 10 lutego 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r. poz. 749 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko  przedstawione we wniosku z dnia 20 listopada 2014 r. (data wpływu 24 listopada 2014 r.) o wydanie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie:

• możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych od nabytych znaków towarowych -jest prawidłowe;
• ustalenia wartości początkowej nabytych znaków towarowych – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 listopada 2014 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej nabytych znaków towarowych oraz zaliczania w koszty podatkowe odpisów amortyzacyjnych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą prawną (spółką z ograniczoną odpowiedzialnością), która podlega w Polsce nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.
Spółka zajmować się będzie działalnością o charakterze marketingowym, mającym na celu w szczególności zarządzanie i promocję marki handlowej podmiotów z Grupy. Spółka zamierza w przyszłości nabyć od innej spółki z Grupy (dalej: „Sprzedający”) prawa ochronne na znaki towarowe (jeden lub wiele) zarejestrowane w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej (dalej: „Znaki towarowe”).

Zapłata za Znaki towarowe może nastąpić zarówno poprzez faktyczne uiszczenie ustalonej przez strony umowy sprzedaży ceny, jak i poprzez potrącenie całości lub części wzajemnych należności i zobowiązań Wnioskodawcy oraz Sprzedającego. Przykładowo Wnioskodawca może mieć wierzytelność wobec Sprzedającego o:

1. zapłatę ceny emisyjnej za zaoferowane Sprzedającemu obligacje lub
2. wypłatę środków z tytułu udzielenia pożyczki przez Sprzedającego na rzecz Wnioskodawcy lub
3. dokonanie przez Sprzedającego wpłaty na podwyższony kapitał zakładowy Wnioskodawcy.
   
   

Cena nabycia Znaków towarowych będzie odzwierciedlała ich wartość rynkową. Spółka będzie wykorzystywała nabyte Znaki towarowe w prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej do wykonywania wyłącznie czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Głównym przedmiotem działalności gospodarczej będzie udzielanie licencji na korzystanie ze Znaków towarowych za wynagrodzeniem.

Transakcja sprzedaży Znaków towarowych podlegała będzie opodatkowaniu VAT. Podmiotem zobowiązanym do uiszczenia należnego VAT w związku z dokonywaną transakcją będzie Sprzedający. Transakcja sprzedaży Znaków towarowy cli zostanie potwierdzona fakturą VAT wystawioną przez Sprzedającego na rzecz Spółki. Sprzedający i Spółka na moment sprzedaży Znaków towarowych będą zarejestrowanymi czynnymi podatnikami podatku VAT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy nabyte przez Spółkę Znaki towarowe, z uwagi na fakt, że Spółka będzie je używać na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w okresie przekraczającym rok, będą mogły podlegać amortyzacji w rozumieniu ustawy o CIT, a w konsekwencji czy odpisy amortyzacyjne od Znaków towarowych będą stanowić koszty uzyskaniu przychodu Wnioskodawcy od momentu rozpoczęcia amortyzacji, tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi wprowadzenie Znaków towarowych do ewidencji środków trwałych oraz wątłości niematerialnych i prawnych?
2. Czy zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT prawidłowe będzie ustalenie wartości początkowej Znaków towarowych w wysokości ceny nabycia Znaków towarowych wynikającej z umowy sprzedaży (z uwzględnieniem art. 16g ust. 3 ustawy o CIT)?
   
   

Ad. 1. W ocenie Wnioskodawcy, nabyte przez Spółkę Znaki towarowe, z uwagi na fakt, że Spółka będzie je używać na potrzeby związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w okresie przekraczającym rok, będą mogły podlegać amortyzacji w rozumieniu ustawy o CIT, a w konsekwencji odpisy amortyzacyjne od Znaków towarowych będą stanowić koszty uzyskania przychodu Wnioskodawcy od momentu rozpoczęcia amortyzacji, tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi wprowadzenie Znaków towarowych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Ad. 2. W ocenie Wnioskodawcy, zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy CIT prawidłowe będzie ustalenie wartości początkowej Znaków towarowych w wysokości ceny nabycia Znaków towarowych wynikającej z umowy sprzedaży (z uwzględnieniem art. 16g ust. 3 ustawy o CIT).

Uzasadnienie

Ad. 1. Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodu są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a - 16m, z uwzględnieniem art. 16.

Stosownie do art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 16c, nabyte nadające się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania:

1. spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego,
   
2. spółdzielcze prawo do lokalu użytkowego,
   
3. prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
4. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe,
   
5. licencje,
   
6. prawa określone w ustawie z dnia 30 czerwca 2000 r. - Prawo własności przemysłowej (Dz. U. z 2013 r. poz. 1410; dalej: „Prawo własności przemysłowej”),
   
7. wartość stanowiącą równowartość uzyskanych informacji związanych z wiedzą w dziedzinie przemysłowej, handlowej, naukowej lub organizacyjnej (know-how)
   - o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane przez niego do używania na podstawie umowy licencyjnej (sublicencji), umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane wartościami niematerialnymi i prawnymi.
   
   

W katalogu wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji, przy spełnieniu określonych przesłanek, wymienione zostały m.in. autorskie lub pokrewne prawa majątkowe oraz prawa określone w Prawie własności przemysłowej. Prawo własności przemysłowej normuje m.in.: stosunki w zakresie wynalazków, wzorów użytkowych, wzorów przemysłowych, znaków towarowych, oznaczeń geograficznych i topografii układów scalonych.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 Prawa własności przemysłowej, na warunkach określonych w ustawie udzielane są patenty oraz dodatkowe prawa ochronne na wynalazki, prawa ochronne na wzory użytkowe i znaki towarowe, a także prawa z rejestracji na wzory przemysłowe, topografie układów scalonych oraz oznaczenia geograficzne.

Zgodnie z art. 120 Prawa własności przemysłowej, znakiem towarowym może być każde oznaczenie, które można przedstawić w sposób graficzny, jeżeli oznaczenie takie nadaje się do odróżnienia towar rów jednego przedsiębiorstwa od towarów innego przedsiębiorstwa. Znakiem towarowym może być w szczególności wyraz, rysunek, ornament, kompozycja kolorystyczna, forma przestrzenna, w tym forma towaru lub opakowania, a także melodia lub inny sygnał dźwiękowy. Na znak towarowy może być udzielone prawo ochronne (art. 153 Prawa własności przemysłowej). Prawo ochronne na znak towarowy jest zbywalne i podlega dziedziczeniu (art. 162 ust. 1 Prawa własności przemysłowej).

Analiza przepisów Prawa własności przemysłowej prowadzi do wniosku, że prawa do znaków towarowych w rozumieniu Prawa własności przemysłowej, które spełnią przesłanki wyrażone w art. 16b ustawy o CIT (tj. takie jak Znaki towarowe), mogą jako wartości niematerialne i prawne podlegać amortyzacji podatkowej.

Powyższe wnioski znajdują potwierdzenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu, Spółka wskazuje na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 lipca 2014 r. (znak IBPBI/2/423-426/14/PH), zgodnie z którą: „Nabyte przez podatnika prawa ochronne na te znaki, potwierdzone wydaną przez Urząd Patentowy decyzją, stanowią w myśl cyt. wyżej przepisów wartości niematerialne i prawne, podlegające amortyzacji podatkowej. Jednocześnie muszą być spełnione również pozostałe przesłanki, tj. prawa takie muszą nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, a przewidywany okres ich używania winien bvć dłuższy niż rok.”.

Analogiczne stanowisko przedstawił również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 lutego 2014 r. (znak IPPB3/423-919/13-4/DP), w której zgodzono się ze stanowiskiem wnioskodawcy: „(...) prawa do znaków towarowych w rozumieniu ustawy o PWP, które spełnią przesłanki, wyrażone w art. 16b Ustawy CIT (tj. takie jak Znaki), mogą jako wartości niematerialne i prawne podlegać amortyzacji podatkowej.”.

W związku z powyższym, mając na uwadze, że Znaki towarowe zostaną nabyte przez Spółkę, będą nadawać się do gospodarczego wykorzystania w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres ich używania będzie dłuższy niż rok i będą wykorzystywane przez Spółkę na potrzeby związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą, to w ocenie Wnioskodawcy Znaki towarowe będą podlegały amortyzacji w rozumieniu ustawy o CIT.

Zgodnie z art. 16f ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy (...) dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...).

Powyższe prowadzi do wniosku, że w przypadku nabytych przez Wnioskodawcę Znaków towarowych, które spełniać będą warunki wskazane w art. 16b ust. 1 ustawy o CIT, odpisy amortyzacyjne od ich wartości początkowej będą mogły stanowić koszty uzyskania przychodu.

Stosownie do art. 16d ust. 2 ustawy o CIT wartości niematerialne i prawne wymienione w 16b ust. 1 ustawy o CIT wprowadza się do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (...) najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania.

Z kolei zgodnie z art. 16h ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych (...) począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (...).

Uwzględniając wskazane przepisy ustawy o CIT, Znaki towarowe powinny zostać wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki najpóźniej w miesiącu przekazania ich do używania, natomiast odpisy amortyzacyjne od Znaków towarowych Spółka powinna dokonywać od pierwszego miesiąca po miesiącu, w którym Znaki towarowe zostaną wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Wnioskodawcy.

Podsumowując, w ocenie Wnioskodawcy, odpisy amortyzacyjne od podlegających amortyzacji Znaków towarowych będą stanowić koszty uzyskania przychodu Spółki od momentu rozpoczęcia przez Spółkę amortyzacji, tj. począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpi wprowadzenie Znaków towarowych do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki.

Ad. 2. Zgodnie z art. 16f ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy (...) dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz, w art. 16b.

W ocenie Wnioskodawcy, wartość początkową Znaków towarowych nabytych przez Spółkę stanowić będzie ustalona przez Sprzedającego i Spółkę cena nabycia.

Jak zostało już wskazane w uzasadnieniu do pytania nr 1, Znaki towarowe będą spełniały definicję wartości niematerialnych i prawnych określonych w art. 16b ustawy o CIT, a Spółka będzie miała obowiązek wprowadzić Znaki towarowe nabyte od Sprzedającego do prowadzonej przez siebie ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych.

Zasady ustalania wartości początkowej powyższych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych regulują przepisy art. 16g ustawy o CIT.

Natomiast zgodnie z art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych uważa się w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia.

Przy czym w świetle art. 16g ust. 3 ustawy o CIT za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (...).

W ocenie Wnioskodawcy, mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego jak i przytoczone przepisy ustawy o CIT, w niniejszej sprawie zastosowanie znajdą wspomniane przepisy art. 16g ust. 1 pkt 1 w zw. z art. 16g ust. 3 ustawy o CIT.

Pogląd Spółki znajduje swe odzwierciedlenie w wydawanych przez organy podatkowe interpretacjach indywidualnych. Tytułem przykładu, Spółka wskazuje na interpretację indywidualną Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 10 lipca 2014 r. (znak IBPBI/2/423-426/14/PH), w której organ podatkowy zajął stanowisko, zgodnie z którym: „W przypadku nabycia wartości niematerialnych i prawnych w drodze umowy sprzedaży, wartością początkową będzie cena należna sprzedawcy, powiększona o inne wydatki związane z ich nabyciem, poniesione do dnia ich przekazania do użytkowania. Zatem wyrażone we wniosku stanowisko Wnioskodawcy, że odpisy amortyzacyjne dot. zakupionych znaków towarowych (praw ochronnych) będą stanowiły dla Spółki koszty uzyskania przychodu, a wartością początkową stanowiącą podstawę ich naliczenia będzie cena ich nabycia, należy uznać za prawidłowe. ”.

Podobne stanowisko zajął Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 13 lutego 2014 r. (znak ITPB3/423-555b/13/PS), zgodnie z brzmieniem której: „(...) skoro Spółka nabędzie stosowne prawa do znaków towarowych na podstawie umowy sprzedaży, nie zaś na podstawie innego tytułu, np. aportu niepieniężnego, wówczas ich wartość początkową będzie stanowiła cena nabycia wyrażona w umowie sprzedaży, niezależnie od sposobu regulowania (całości lub części) należności za nabywane znaki(np. W formie potrącenia wzajemnych zobowiązań zbywcy i Wnioskodawcy).”.

Analogiczne stanowisko zajął również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 21 lutego 2014 r. (znak IPPB3/423-919/13-4/DP), gdzie przyznano rację wnioskodawcy: „dla potrzeb ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Y wartość początkową Praw/Znaków nabytych przez Y stanowić będzie ustalona przez Y i X cena nabycia w rozumieniu art. 16g ust. 3 ustawy CIT).”, jak również w interpretacji indywidualnej z dnia 27 marca 2013 r. (znak IPPB3/423-10/13-4/PK1), w której zgodzono się z wnioskodawcą, że: ,, (...) w przypadku odpłatnego nabycia aktywów w postaci znaku towarowego (znaków towarowych) wartość początkową należy ustalić te wysokości ceny ich nabycia na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT (...) Na tej podstawie stwierdzić należy, że wartość początkową aktywów w postaci znaku towarowego (znaków towarowych) należy ustalić w wysokości wartości ceny nabycia.”.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że dla potrzeb ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych Spółki, wartość początkową Znaków towarowych nabytych przez Spółkę stanowić będzie ustalona przez Sprzedającego i Spółkę cena nabycia w rozumieniu art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT (z uwzględnieniem art. 16g ust. 3 ustawy o CIT).

Dodatkowo Spółka pragnie podkreślić, że bez znaczenia dla ustalenia wartości początkowej nabytych Znaków towarowych pozostaje kwestia sposobu uregulowania ceny nabycia Znaków towarowych. Potwierdzają to również organy podatkowe w wydawanych indywidualnych interpretacjach, m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji indywidualnej z dnia 13 lutego 2014 r. (znak ITPB3/423-555b/13/PS) zajął stanowisko, zgodnie z którym: „(...) skoro Spółka nabędzie stosowne prawa do znaków towarowych na podstawie umowy sprzedaży, nie zaś na podstawie innego tytułu, np. aportu niepieniężnego, wówczas ich wartość początkową będzie stanowiła cena nabycia wyrażona w umowie sprzedaży, niezależnie od sposobu uregulowania (całości lub części) należności za nabywane znaki (np. w formie potrącenia wzajemnych zobowiązań zbywcy i Wnioskodawcy).”.

Podobnie również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 27 marca 2013 r. (znak IPPB3/423-10/13-4/PK1), który mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe: „W związku z zawartą umową sprzedaży Spółka kapitałowa będzie zobowiązana do zapłaty ceny aktywów, w wyniku czego po stronie S.K.A. powstanie wierzytelność wobec Spółki kapitałowej (dalej zwana Wierzytelność 1). Umowa sprzedaży aktywów zostanie udokumentowana przez SKA fakturą VAT. Jednocześnie SKA przystąpi jako wspólnik do Spółki kapitałowej. W związku z przystąpieniem do Spółki kapitałowej SKA będzie zobowiązana do pokrycia obejmowanych udziałów wkładem pieniężnym, w wyniku czego po stronie Spółki kapitałowej powstanie wierzytelność wobec S.K.A. (dalej zwana Wierzytelność II). Rozliczenie umowy sprzedaży aktywów nastąpi w drodze umownego potrącenia Wierzytelności I oraz Wierzytelności II” zgodził się z wnioskodawcą, że: „(...) w przypadku odpłatnego nabycia aktywów w postaci znaku towarowego (znaków towarowych) wartość początkową należy ustalić w wysokości ceny ich nabycia na podstawie art. 16g ust. 1 pkt 1 Ustawy CIT. (...) W przypadku Wnioskodawcy aktywa w postaci znaku towarowego (znaków towarowych) zostaną odpłatnie nabyte na podstawie umowy sprzedaży. Potrącenie Wierzytelności I i II nie ma wpływu na kwalifikację czynności. Dotyczy wyłącznie sposobu uregulowania należności. ”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej przez Spółkę oceny swego stanowiska.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr z 2012 poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.