2015.03.26 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP2/4512-1-20/15-4/EN
z 26 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 12 stycznia 2015 r. (data wpływu 14 stycznia 2015 r.) uzupełnionym pismem sygnowanym datą 12 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania aportu zorganizowanej części przedsiębiorstwa. Przedmiotowy wniosek został uzupełniony pismem sygnowanym datą 12 stycznia 2015 r. (data wpływu 19 marca 2015 r.), w którym doprecyzowano opis sprawy, pytanie oraz własne stanowisko w sprawie – wraz z załączonym potwierdzonym za zgodność z oryginałem pełnomocnictwem i dowodem wpłaty opłaty za wydanie interpretacji.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie hurtowego handlu stalą, wyrobami hutniczymi i pozostałymi artykułami przemysłowymi oraz usług cięcia i gięcia stali.

Wnioskodawczyni prowadzi ww. działalność w budynku biurowo-handlowo-magazynowym, który został wybudowany na gruncie nabytym uprzednio przez Wnioskodawczynię wraz z mężem do wspólności majątkowej małżeńskiej. Grunt nie został jednak wprowadzony na stan środków trwałych działalności gospodarczej. Jedynie wydatki, które zostały poniesione przez Wnioskodawczynię w ramach jej działalności gospodarczej na budowę na ww. gruncie budynku biurowo-handlowo-magazynowego są amortyzowane – tj. stanowią budynek i środek trwały Wnioskodawczyni. W celu wybudowania ww. budynku, Wnioskodawczyni jako przedsiębiorca zaciągnęła kredyt bankowy, który został zabezpieczony m.in. hipoteką wpisaną do księgi wieczystej nieruchomości prowadzonej dla działki nr 89.

Ponadto, Wnioskodawczyni nabyła „na firmę” nieruchomość gruntową o powierzchni 0.028 ha zabudowaną lokalem biurowym. Celem nabycia ww. nieruchomości jest przeznaczenie jej części po wyremontowaniu na wynajem na cele mieszkaniowe oraz na cele prowadzenia działalności gospodarczej (kosmetyka). Jest to nieruchomość położona na działce numer 510, zapisanej w księdze wieczystej.

W celu usprawnienia prowadzenia coraz większej rozmiarem i zakresem działalności gospodarczej, Wnioskodawczyni planuje założyć Spółkę Komandytową ze spółką z o.o. jako komplementariuszem oraz Wnioskodawczynią oraz najbliższymi członkami jej rodziny jako komandytariuszami (zwaną dalej w skrócie „Spółką Komandytową”).

Wnioskodawczyni planuje wnieść jako wkład niepieniężny do ww. Spółki Komandytowej zorganizowaną część prowadzonego przez nią przedsiębiorstwa, zwaną dalej również Działem Handlowym. W skład ww. zorganizowanej części przedsiębiorstwa weszłyby:

zapasy towarów handlowych;
wszelkie urządzenia związane z prowadzeniem działalności handlu hurtowego oraz usług cięcia stali, w tym: wózek widłowy oraz suwnica;
należności oraz zobowiązania handlowe związane z prowadzeniem ww. działalności handlu hurtowego;
pracownicy Działu Handlowego;
bazy danych klientów oraz know-how handlowe;
prawo do dzierżawy od Wnioskodawczyni nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem biurowo-handlowo-magazynowym.

W ramach dotychczasowej działalności gospodarczej prowadzonej w dalszym ciągu przez Wnioskodawczynię pozostanie druga zorganizowana część przedsiębiorstwa (zwana dalej również Działem Nieruchomości) w skład której wejdą:

własność budynku biurowo-handlowo-magazynowego wraz z należnościami z tytułu jego dzierżawy na rzecz Spółki Komandytowej;
zobowiązania związane z ww. nieruchomością, w szczególności, zobowiązanie z tytułu kredytu bankowego oraz zobowiązania związane z uiszczaniem podatku od nieruchomości;
własność drugiej nieruchomości zabudowanej lokalem biurowym przeznaczonym na przyszły wynajem oraz zobowiązania z nią związane.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że skutki podatkowe, które Wnioskodawczyni chce wywieść to uznanie, że transakcja wniesienia zorganizowanej części przedsiębiorstwa aportem nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy o VAT.

Ponadto Wnioskodawczyni wskazała, że majątek będący przedmiotem przekazania (zwany Działem Handlowym) będzie spełniał wymogi wskazane w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa sformułowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, tj. majątek ten będzie wyodrębniony:

na płaszczyźnie organizacyjnej, tj. stanowić będzie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem będzie stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania,
na płaszczyźnie finansowej, tj. posiadać będzie samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji księgowej możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe jest określenie jej wyniku finansowego,
na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. stanowić on będzie potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sprecyzowane w uzupełnieniu do wniosku sygnowanym datą 12 stycznia 2015 r. – data wpływu 19 marca 2015 r.).

Czy w związku z tym, że przedmiotem aportu ma być zorganizowana część przedsiębiorstwa, to wniesienie go aportem nie będzie transakcją podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT stosownie do art. 6 pkt 1 Ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawczyni, składniki majątkowe, które planuje wnieść jako wkład niepieniężny do Spółki Komandytowej stanowią zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów zarówno Ustawy o VAT jak i o PIT.

UZASADNIENIE

Stosownie do art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Analogiczna definicja została zawarta w art. 5a pkt 4 Ustawy o PIT, zgodnie z którym, zorganizowana część przedsiębiorstwa oznacza organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

W kontekście powyższego, dla zakwalifikowania danego zespołu składników majątkowych, jako zorganizowanej części przedsiębiorstwa, konieczne jest spełnienie następujących przesłanek:

zespół składników majątkowych powinien być zorganizowany;
zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem organizacyjnym;
zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem finansowym;
zespół składników majątkowych powinien być wyodrębniony pod względem funkcjonalnym tak, aby mógł samodzielnie służyć wykonywaniu określonej działalności gospodarczej.

Stanowisko to, znajduje potwierdzenie w orzecznictwie sądów administracyjnych, np. w wyroku NSA z dnia 12 maja 2011 r. (II FSK 2222/09), a także w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego wydawanych w imieniu Ministra Finansów, np. w interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi 27 lipca 2012 r. (IPTPB3/423137/12-4/MF) oraz interpretacji indywidualnej wydanej przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu 18 stycznia 2011 r. (ILPB3/423-840/10-4/EK).

DZIAŁ HANDLOWY JAKO ZORGANIZOWANY ZESPÓŁ SKŁADNIKÓW MAJĄTKOWYCH

Zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych/przypadkowych składników. Aby stanowić zorganizowaną część przedsiębiorstwa, zespół składników materialnych i niematerialnych powinien charakteryzować się odpowiednim stopniem zorganizowania, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką te składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu istniejącego przedsiębiorstwa. Istotne jest zatem, aby pomiędzy zespołem składników istniały takie powiązania i zależności, aby wspólnie (jako zorganizowany zespół) mogły służyć realizacji określonego celu gospodarczego. Powyższe znajduje potwierdzenie w interpretacjach indywidualnych wydawanych przez organy podatkowe (np. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 26 listopada 2008 r., IPPB5/423-6/08-3/MB).

W kontekście powyższego należy podkreślić, że w ramach Działu Handlowego wyodrębnienie składników materialnych i niematerialnych od Działu Nieruchomości zostało dokonane ze względu na cel, jakim jest prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży towarów. Składniki materialne i niematerialne, tworzące Dział Handlowy stanowią zespół, w ramach którego wzajemne powiązania funkcjonalne i zależności umożliwiają wykonywanie zadań, do których zostały przeznaczone. Tym samym, składniki Działu Handlowego zostały wyselekcjonowane i zestawione razem nieprzypadkowo, ale ze względu na efekt synergii, jaki ich łączne wykorzystywanie pozwala osiągnąć.

Mając powyższe na względzie, zdaniem Wnioskodawcy, Dział Handlowy jest zorganizowanym zespołem składników majątkowych w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT oraz art. 5a pkt 4 Ustawy o PIT.

WYODRĘBNIENIE ORGANIZACYJNE

Przepisy ustawy o VAT i PIT nie wymieniają warunków, które muszą być spełnione, aby zespół składników materialnych i niematerialnych można uznać za wyodrębniony organizacyjnie. Jednakże, zgodnie z dominującą praktyką organów podatkowych, wyodrębnienie organizacyjne oznacza, iż zorganizowana część przedsiębiorstwa występuje w strukturze organizacyjnej podatnika jako dział, wydział, oddział itd. (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2011 r., ILPB3/423-840/10-4/EK oraz Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2008 r., IPPB5/423-6/08-3/MB). Ocena odrębności w tej płaszczyźnie powinna polegać na analizie umiejscowienia zespołu składników majątkowych w ramach struktury przedsiębiorstwa oraz ich zorganizowania i możliwości alokacji do zadań, których wykonywaniu mają służyć.

Jednym z głównych czynników świadczących o wyodrębnieniu organizacyjnym Działu Handlowego od Działu Nieruchomości jest jego spójna wewnętrzna organizacja, realizowane zadania, jak również funkcjonalność przypisanych do tego działu stanowisk pracy. Wnioskodawca chciałby podkreślić, że Dział Handlowy jest wyodrębniony w ramach wewnętrznej struktury Wnioskodawcy. Jednocześnie, istotnym czynnikiem świadczącym o wyodrębnieniu organizacyjnym jest czynnik ludzki, czyli personel przyporządkowany wyłącznie do Działu Handlowego i tym samym dedykowany do wykonywania zadań przypisanych do tego działu.

Wyodrębnienie organizacyjne odbywa się także na innych płaszczyznach. W szczególności, istnieje możliwość ścisłego przypisania do Działu Handlowego poszczególnych składników majątku, takich jak zapasy, środki trwałe oraz zobowiązania. Tym samym, na Dział Handlowy składa się zespół kluczowych składników przeznaczonych do realizacji zadań z zakresu handlu hurtowego. Należy zatem uznać, że składniki Działu Handlowego tworzą w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy wyodrębnioną strukturę, zorganizowanych tak, aby umożliwić prowadzenie działalności gospodarczej, do której zostały przypisane (poszczególne składniki materialne i niematerialne Działu Handlowego są połączone czynnikiem organizacyjnym).

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy Dział Handlowy stanowi zorganizowany zespół składników majątkowych, wyodrębniony w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy pod względem organizacyjnym.

WYODRĘBNIENIE FINANSOWE

Ustawa o VAT i PIT nie zawiera wytycznych odnośnie wyodrębnienia finansowego, jednakże ani prowadzenie osobnych ksiąg rachunkowych, ani sporządzanie bilansu (czyli zakwalifikowanie do kategorii „samobilansującego się oddziału”) nie jest wymienione wśród warunków niezbędnych do tego, by dany zespół składników i zobowiązań mógł zostać uznany za zorganizowaną część przedsiębiorstwa.

Wyodrębnienie finansowe oznacza sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów, oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa. W sytuacji wyodrębnienia finansowego możliwe jest oddzielenie finansów zorganizowanej części przedsiębiorstwa od jego pozostałej części. Zorganizowana część przedsiębiorstwa jest w stanie samodzielnie prowadzić działalność i istnieć niezależnie od przedsiębiorstwa głównego. Nie musi to być postać oddziału samodzielnie rozliczającego się. Ważne natomiast jest, aby przenoszone należności i zobowiązana były wyodrębnione i dały się przyporządkować finansowo do wyodrębnionego majątku (tak aby można było przejąć funkcje gospodarcze). Takie stanowisko zaprezentował np. Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 26 listopada 2008 r. (IPPB5/423-6/08-3/MB). Jednocześnie, organy podatkowe potwierdzają, iż „Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej (...)” (tak np. Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu w interpretacji indywidualnej z dnia 18 stycznia 2011 r., ILPB3/423 -840/10-4/EK).

Należy wskazać, że Wnioskodawczyni posiada i wykorzystuje narzędzia rachunkowe pozwalające na przypisanie poszczególnych przychodów i kosztów oraz aktywów i pasywów do Działu Handlowego oraz pozostającego przy Wnioskodawczyni Działu Nieruchomości. Możliwe jest zatem dokonanie oceny rentowności i efektywności działalności Działu Handlowego, jak również wyodrębnienie w tabeli amortyzacyjnej środków trwałych wartości umorzeń i amortyzacji przypadających na Dział Handlowy i Dział Nieruchomości. Mając na uwadze powyższe, stwierdzić należy, iż możliwe jest oddzielenie finansów całego przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni od finansów Działu Handlowego, jako wyodrębnionej finansowo części. W efekcie, w przypadku planowanego aportu, będzie istniała możliwość przeniesienia do ksiąg rachunkowych Spółki Komandytowej majątku i zobowiązań związanych funkcjonalnie z Działem Handlowym, przy pozostawieniu majątku i zobowiązań związanych z Działem Nieruchomości w dotychczasowej działalności Wnioskodawczyni.

W związku z tym należy uznać, że Dział Handlowy będzie stanowić zespół składników majątkowych wyodrębnionych pod względem finansowym, będzie posiadał wyodrębnienie funkcjonalne i zdolność do działania jako samodzielny podmiot. Zdaniem Wnioskodawczyni, dla oceny odrębności funkcjonalnej istotny jest fakt, iż przedmiot działalności Działu Handlowego stanowi jeden z obszarów działalności Wnioskodawczyni, a przypisany do Działu Handlowego zespół składników majątkowych i jego struktura organizacyjna pozwalają na samodzielną realizację zadań z zakresu handlu hurtowego.

W opinii Wnioskodawczyni, z funkcjonalnego punktu widzenia, Dział Handlowy jako odrębny podmiot (w wyniku aportu do Spółki Komandytowej) jest w stanie kontynuować realizację swoich dotychczasowych zadań oraz samodzielnie funkcjonować na rynku. W tym zakresie, Wnioskodawczyni chciałaby wskazać, iż wydzielony Dział Handlowy jest wyposażony we wszelkie aktywa i pasywa niezbędne do realizacji zadań, które mogą być mu powierzone, a tym samym składniki majątkowe wchodzące w skład Działu Handlowego umożliwią Spółce Komandytowej prowadzenie działalności gospodarczej polegającej na sprzedaży hurtowej wyrobów stalowych.

Istotnym argumentem przemawiającym za uznaniem, że Dział Handlowy stanowi zorganizowaną i wyodrębnioną funkcjonalnie część przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni jest fakt, iż do Działu Handlowego został przydzielony personel posiadający odpowiednie kompetencje i doświadczenie w zakresie zadań przypisanych do tego działu.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że zdaniem Wnioskodawczyni, w związku z tym, że przedmiotem aportu będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów art. 2 pkt 27e Ustawy o VAT, transakcja aportu nie będzie podlegała podatkowi VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
eksport towarów;
import towarów na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Przez towary – w myśl art. 2 pkt 6 ustawy – należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Natomiast art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, że przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z przepisem art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy – przepisów ustawy nie stosuje się do transakcji zbycia przedsiębiorstwa lub zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Pojęcie „transakcji zbycia” należy rozumieć w sposób zbliżony do terminu „dostawy towarów” w ujęciu art. 7 ustawy, tzn. „zbycie” obejmuje wszelkie czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania przedmiotem jak właściciel, np. sprzedaż, zamianę, darowiznę, przeniesienie własności w formie wkładu niepieniężnego, czyli aportu. Zbycie przedsiębiorstwa podlega zasadzie swobody umów, a więc może nastąpić na podstawie każdej czynności rozporządzającej.

Ze względu na szczególny charakter przepisu art. 6 pkt 1 ustawy, winien on być interpretowany ściśle, co oznacza, że ma on zastosowanie wyłącznie w przypadku zbycia (a zatem wszelkich czynności, w ramach których następuje przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel) przedsiębiorstwa (w rozumieniu Kodeksu cywilnego) lub zorganizowanej jego części, zdefiniowanej w art. 2 pkt 27e ustawy.

Należy zauważyć, że powyższa regulacja stanowi implementację art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.U.UE.L.06.347.1), zwanej dalej Dyrektywą 112.

W myśl art. 19 ust. 1 i 2 Dyrektywy 112 w przypadku przekazania, odpłatnie lub nieodpłatnie lub jako aportu do spółki całości lub części majątku, państwa członkowskie mogą uznać, że dostawa towarów nie miała miejsca i że w takim przypadku osoba, której przekazano towary, będzie traktowana jako następca prawny przekazującego. W przypadkach gdy odbiorca nie podlega w pełni opodatkowaniu, państwa członkowskie mogą przedsięwziąć środki niezbędne w celu uniknięcia zakłóceń konkurencji. Mogą także przyjąć wszelkie niezbędne środki, aby zapobiec uchylaniu się od opodatkowania lub unikaniu opodatkowania poprzez wykorzystanie przepisów niniejszego artykułu.

Wobec tego w niniejszej sprawie kwestią wymagającą interpretacji jest ustalenie istnienia lub nieistnienia podstaw do zastosowania przepisu art. 6 pkt 1 ustawy.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług nie zawierają definicji „przedsiębiorstwa”, zatem dla potrzeb przepisów ustaw podatkowych należy stosować definicję zawartą w art. 551 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014, poz. 121, z późn. zm.).

Zgodnie z tym przepisem, przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Obejmuje ono w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
koncesje, licencje i zezwolenia;
patenty i inne prawa własności przemysłowej;
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
tajemnice przedsiębiorstwa;
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

Ponadto art. 552 K.c. stanowi, że czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Z kolei, w myśl art. 2 pkt 27e ustawy – przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa rozumie się organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązania, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące te zadania.

Podstawowym wymogiem jest więc to, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa stanowiła zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań). Kolejnym warunkiem jest wydzielenie tego zespołu w istniejącym przedsiębiorstwie. Wydzielenie to ma zachodzić na trzech płaszczyznach: organizacyjnej, finansowej i funkcjonalnej (przeznaczenie do realizacji określonych zadań gospodarczych).

Wyodrębnienie organizacyjne oznacza, że zorganizowana część przedsiębiorstwa ma swoje miejsce w strukturze organizacyjnej podatnika jako: dział, wydział, oddział itp. Przy czym, w doktrynie zwraca się uwagę, że organizacyjne wyodrębnienie powinno być dokonane na bazie statutu, regulaminu lub innego aktu o podobnym charakterze.

Wyodrębnienie finansowe najpełniej realizowane jest w przypadku zakładu lub oddziału osoby prawnej. Wyodrębnienie finansowe nie oznacza samodzielności finansowej, ale sytuację, w której poprzez odpowiednią ewidencję zdarzeń gospodarczych możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do zorganizowanej części przedsiębiorstwa.

Ponadto wymagane jest, aby zorganizowana część przedsiębiorstwa mogła stanowić potencjalne niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze, których realizacji służy w istniejącym przedsiębiorstwie. Powyższe oznacza, że przez zorganizowaną część przedsiębiorstwa można rozumieć wyłącznie tę część przedsiębiorstwa, która jest przede wszystkim wyodrębniona organizacyjnie, ale także posiada wewnętrzną samodzielność finansową.

Zatem, aby w rozumieniu przepisów podatkowych, określony zespół składników majątkowych mógł zostać zakwalifikowany jako zorganizowana część przedsiębiorstwa, nie jest wystarczające jakiekolwiek zorganizowanie masy majątkowej, ale musi się ona odznaczać pełną odrębnością niezbędną do samodzielnego funkcjonowania w obrocie gospodarczym. Zorganizowaną część przedsiębiorstwa tworzą więc składniki, będące we wzajemnych relacjach takich, by można było mówić o nich jako o zespole, a nie o zbiorze przypadkowych elementów, których jedyną cechą wspólną jest własność jednego podmiotu gospodarczego.

Oznacza to, że zorganizowana część przedsiębiorstwa nie jest sumą poszczególnych składników, przy pomocy których będzie można prowadzić odrębny zakład, lecz zorganizowanym zespołem tych składników, przy czym punktem odniesienia jest tutaj rola, jaką składniki majątkowe odgrywają w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa (na ile stanowią w nim wyodrębnioną organizacyjnie i funkcjonalnie całość).

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług mamy więc do czynienia ze zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa, jeżeli spełnione są wszystkie następujące przesłanki:

istnieje zespół składników materialnych i niematerialnych, w tym zobowiązań,
zespół ten jest organizacyjnie i finansowo wyodrębniony w istniejącym przedsiębiorstwie,
składniki te przeznaczone są do realizacji określonych zadań gospodarczych,
zespół tych składników mógłby stanowić niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące ww. zadania gospodarcze.

Zaznaczenia wymaga, iż definicja zorganizowanej części przedsiębiorstwa zawarta w przepisie art. 2 pkt 27e ustawy, nie jest definicją samoistną, lecz należy rozpatrywać ją m.in. w kontekście uregulowań art. 6 pkt 1 ustawy, który wyłącza z opodatkowania podatkiem od towarów i usług zbycie składników majątkowych i niemajątkowych uprzednio wyodrębnionych organizacyjnie i finansowo w istniejącym przedsiębiorstwie, przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, nie dotyczy zaś zbycia poszczególnych składników majątkowych przedsiębiorstwa.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą w zakresie hurtowego handlu stalą, wyrobami hutniczymi i pozostałymi artykułami przemysłowymi oraz usług cięcia i gięcia stali.

W celu usprawnienia prowadzenia coraz większej rozmiarem i zakresem działalności gospodarczej Wnioskodawczyni planuje założyć Spółkę Komandytową ze spółką z o.o. jako komplementariuszem oraz Wnioskodawczynią oraz najbliższymi członkami jej rodziny jako komandytariuszami (zwaną dalej w skrócie „Spółką Komandytową”).

zapasy towarów handlowych;
wszelkie urządzenia związane z prowadzeniem działalności handlu hurtowego oraz usług cięcia stali, w tym: wózek widłowy oraz suwnica;
należności oraz zobowiązania handlowe związane z prowadzeniem ww. działalności handlu hurtowego;
pracownicy Działu Handlowego;
bazy danych klientów oraz know-how handlowe;
prawo do dzierżawy od Wnioskodawczyni nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem biurowo-handlowo-magazynowym.

własność budynku biurowo-handlowo-magazynowego wraz z należnościami z tytułu jego dzierżawy na rzecz Spółki Komandytowej;
zobowiązania związane z ww. nieruchomością, w szczególności, zobowiązanie z tytułu kredytu bankowego oraz zobowiązania związane z uiszczaniem podatku od nieruchomości;
własność drugiej nieruchomości zabudowanej lokalem biurowym przeznaczonym na przyszły wynajem oraz zobowiązania z nią związane.

Wnioskodawczyni wskazała, że majątek będący przedmiotem przekazania (zwany Działem Handlowym) będzie spełniał wymogi wskazane w definicji zorganizowanej części przedsiębiorstwa sformułowanej w art. 2 pkt 27e ustawy o podatku od towarów i usług, tj. majątek ten będzie wyodrębniony:

na płaszczyźnie organizacyjnej, tj. stanowić będzie wyodrębniony zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązań) przeznaczonych do realizacji określonych zadań gospodarczych, który zarazem będzie stanowić niezależne przedsiębiorstwo realizujące te zadania,
na płaszczyźnie finansowej, tj. posiadać będzie samodzielność finansową, pozwalającą na autonomiczne funkcjonowanie w obrocie gospodarczym oraz na podstawie prowadzonej przez Wnioskodawcę ewidencji księgowej możliwe jest przyporządkowanie przychodów i kosztów oraz należności i zobowiązań do wyodrębnionej działalności, przez co możliwe jest określenie jej wyniku finansowego,
na płaszczyźnie funkcjonalnej, tj. stanowić on będzie potencjalnie niezależne przedsiębiorstwo samodzielnie realizujące zadania gospodarcze.

W związku z powyższym Wnioskodawczyni ma wątpliwości, czy z uwagi na fakt, że przedmiotem aportu będzie zorganizowana część przedsiębiorstwa, to transakcja wniesienia jej aportem nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT stosownie do art. 6 pkt 1 ustawy.

W odniesieniu do powyższego, podkreślić należy, że interpretacji pojęcia „zorganizowana część przedsiębiorstwa”, określonego w art. 2 pkt 27e ustawy, należy dokonywać w ramach wykładni prowspólnotowej z uwzględnieniem cyt. normy art. 19 Dyrektywy 112. Regulacja ta natomiast była przedmiotem orzeczeń Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej.

W wyroku z dnia 27 listopada 2003 r. w sprawie Zita-Modes (C-497/01) Trybunał stwierdził, że „(…) pojęcie zbycia, czy to za wynagrodzeniem, czy też bez lub w charakterze aportu wniesionego do spółki, całości aktywów lub jej części, należy interpretować tak, iż obejmuje ono zbycie przedsiębiorstwa lub niezależnej części przedsiębiorstwa, włącznie z jego rzeczowymi składnikami oraz, w zależności od konkretnego przypadku, składnikami niematerialnymi, które łącznie stanowią przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną do prowadzenia niezależnej działalności gospodarczej, natomiast nie obejmuje ono zwykłego zbycia aktywów, takiego jak sprzedaż zapasów produktów”. Z orzeczenia tego wynika ponadto, że – w świetle tej normy dyrektywy – nabywca całości lub części majątku podatnika powinien mieć zamiar prowadzenia działalności nabytego przedsiębiorstwa lub jego części, a nie działać tylko w celu niezwłocznego zlikwidowania danej działalności oraz sprzedaży ewentualnych zapasów.

Podobnie Trybunał wypowiedział się w wyroku z dnia 10 listopada 2011 r., w sprawie C-444/10 Finanzamt Ludenscheid przeciwko Christem Schriever, wskazując, że regulacja art. 5 (8) VI Dyrektywy Rady (obecnie art. 19 Dyrektywy 112) obejmuje przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części, w tym składników materialnych i ewentualnie niematerialnych, łącznie składających się na przedsiębiorstwo lub część przedsiębiorstwa zdolną prowadzić samodzielną działalność gospodarczą, nie obejmuje zaś samego zbycia towarów, jak sprzedaż zapasu produktów. Jak wskazuje Trybunał, stwierdzenie, iż nastąpiło przekazanie przedsiębiorstwa lub jego samodzielnej części w rozumieniu art. 19 Dyrektywy 112, wymaga, by całość przekazanych składników pozwalała na prowadzenie samodzielnej działalności gospodarczej. Kwestię, czy całość ta musi obejmować określone dobra, zarówno ruchome, jak nieruchome, należy rozpatrywać z punktu widzenia charakteru prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz powołane przepisy prawa należy stwierdzić, że skoro, jak wskazała Wnioskodawczyni – część przedsiębiorstwa, tj. Dział Handlowy, będzie wydzielona organizacyjnie i finansowo z całości przedsiębiorstwa Wnioskodawczyni i stanowić będzie zespół składników materialnych i niematerialnych (w tym zobowiązania), przeznaczony do prowadzenia odrębnej i samodzielnej działalności gospodarczej, to spełnia definicję zorganizowanej części przedsiębiorstwa, stosownie do art. 2 pkt 27e ustawy. W konsekwencji, czynność wniesienia aportem przedmiotowego Działu Handlowego do Spółki Komandytowej nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, na podstawie art. 6 pkt 1 ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Dodatkowo informuje się, że w podatku dochodowym od osób fizycznych zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin