2015.09.21 - Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/4512-417/15-2/MSu
z 21 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 10 sierpnia 2015 r. (data wpływu 12 sierpnia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku obowiązku umieszczania na fakturach symbolu towaru lub usługi, określonego w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

braku obowiązku umieszczania na fakturach symbolu towaru lub usługi, określonego w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU),

zaklasyfikowania świadczonych usług do właściwego grupowania statystycznego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

W dniu 17 marca 2015 r. Wnioskodawca rozszerzył swoją działalność gospodarczą prowadzoną pod nazwą „…” o kolejne kody PKD. Wnioskodawca dodał PKD 58.14.Z i 18.12.Z. Następnie w Sądzie Okręgowym w …. Wnioskodawca zarejestrował gazetę (dwutygodnik) o nazwie „….”. Pierwszy numer „….” ukazał się dnia 05 sierpnia 2015r. Ukazała się w pierwszym numerze tej gazety jedna reklamo firmy, która chciała zareklamować swoje usługi. Po ukazaniu się gazety i wykonaniu usługi zamieszczenia reklamy w „….” Wnioskodawca wystawił fakturę VAT. Wnioskodawca miał problem ze znalezieniem właściwego kodu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Wnioskodawca nie wiedział jaki kod PKWiU wstawić na fakturze VAT za realizację usługi zamieszczenia reklamy w „….” (gazeta papierowa, drukowana).

Jest kilka kodów PKWiU dotyczących usług reklamy, czasopism i periodyków, drukowania tych gazet.

W tym m.in. :

73.1 Usługi reklamowe

73.11.11.0 Kompleksowe usługi reklamowe

58.14.11.0 Czasopisma i pozostałe periodyki drukowane lub na nośnikach (dyskach, taśmach i innych), przeznaczone dla szerokiego grona odbiorców

18.12.13.0 Usługi drukowania gazet i czasopism wydawniczych rzadziej niż cztery razy w tygodniu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w fakturze VAT za wykonanie zamieszczenia reklamy/ogłoszenia/artykułu sponsorowanego/insertu do gazety (włożenie ulotki do gazety), Wnioskodawca winien wstawiać kod PKWiU?

Zdaniem Wnioskodawcy, nie musi wstawiać kodu PKWiU do faktury VAT za usługę zamieszczenia reklamy/ogłoszenia/artykułu sponsorowanego/insertu do gazety w gazecie „ ….”, gdyż te usługi opodatkowane są 23% stawką podatku od towarów i usług VAT.

W ocenie Wnioskodawcy wystarczy w fakturze VAT w rubryce „Nazwa towaru lub usługi” wpisać szczegółowy opis w zależności od szczegółu świadczonej usługi wg poniższego wzoru:

Usługa reklamowa w „…” nr 1 – reklama

Usługa reklamowa w „….” nr 1 - ogłoszenie

Usługa reklamowa w „….” nr 1 – artykuł sponsorowany

Usługa reklamowa w „….” nr 1 – insert do gazety

Jeżeli już za usługę zamieszczenia reklamy/ogłoszenia/artykułu sponsorowanego/insertu do gazety w „….” Wnioskodawca miałby wstawić kod PKWiU to wstawiłby kod PKWiU 73.1 Usługi reklamowe, a w fakturze VAT w rubryce „Nazwa towaru lub usługi” wstawiłby szczegółowy opis w zależności od szczegółu świadczonej usługi wg poniższego wzoru:

Usługi reklamowe w „….” nr 1 – reklama

Usługi reklamowe w „….” nr 1 - ogłoszenie

Usługi reklamowe w „….” nr 1 – artykuł sponsorowany

Usługi reklamowe w „….” nr 1 – insert do gazety

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi art. 106a ustawy, przepisy niniejszego rozdziału (Rozdział 1 Faktury, Dział XI Dokumentacja) stosuje się do:

sprzedaży, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 i 5 oraz ust. 1a, w których usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego i faktura dokumentująca te transakcje nie jest wystawiana przez usługobiorcę lub nabywcę towarów w imieniu i na rzecz usługodawcy lub dokonującego dostawy towarów;
dostawy towarów i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika posiadającego na terytorium kraju siedzibę działalności gospodarczej lub stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego dokonywane są te czynności, a w przypadku braku na terytorium kraju siedziby działalności gospodarczej oraz stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej – posiadającego na terytorium kraju stałe miejsce zamieszkania albo zwykłe miejsce pobytu, z którego dokonywane są te czynności, w przypadku gdy miejscem świadczenia jest terytorium:
1. państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju, a osobą zobowiązaną do zapłaty podatku od wartości dodanej jest nabywca towaru lub usługobiorca i faktura dokumentująca te czynności nie jest wystawiana przez tego nabywcę lub usługobiorcę w imieniu i na rzecz podatnika,
2. państwa trzeciego.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy, podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

W myśl art. 106e ust. 1 pkt 1-18 ustawy, faktura powinna zawierać:

datę wystawienia;
kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę;
imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy;
numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. a;
numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi, z zastrzeżeniem pkt 24 lit. b;
datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o której mowa w art. 106b ust. 1 pkt 4, o ile taka data jest określona i różni się od daty wystawienia faktury;
nazwę (rodzaj) towaru lub usługi;
miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług;
cenę jednostkową towaru lub usługi bez kwoty podatku (cenę jednostkową netto);
kwoty wszelkich opustów lub obniżek cen, w tym w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty, o ile nie zostały one uwzględnione w cenie jednostkowej netto;
wartość dostarczonych towarów lub wykonanych usług, objętych transakcją, bez kwoty podatku (wartość sprzedaży netto);
stawkę podatku;
sumę wartości sprzedaży netto, z podziałem na sprzedaż objętą poszczególnymi stawkami podatku i sprzedaż zwolnioną od podatku;
kwotę podatku od sumy wartości sprzedaży netto, z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku;
kwotę należności ogółem;
w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług, w odniesieniu do których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 1 lub art. 21 ust. 1 - wyrazy "metoda kasowa";
w przypadku faktur, o których mowa w art. 106d ust. 1 - wyraz "samofakturowanie";
w przypadku dostawy towarów lub wykonania usługi, dla których obowiązanym do rozliczenia podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze jest nabywca towaru lub usługi - wyrazy "odwrotne obciążenie";

Zgodnie z art. 106g ust. 1 ustawy, faktury wystawia się co najmniej w dwóch egzemplarzach, z których jeden otrzymuje nabywca, a drugi zachowuje w swojej dokumentacji podatnik dokonujący sprzedaży.

Fakturę wystawia się nie później niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru lub wykonano usługę, z zastrzeżeniem ust. 2-8 (art. 106i ust. 1 ustawy).

Na podstawie delegacji zawartej w ww. przepisach ustawy o podatku od towarów i usług, Minister Finansów wydał rozporządzenie z dnia 03 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur (Dz. U. 2013, poz. 1485), określając przypadki, w których faktury mogą zawierać zakres danych węższy niż określony w art. 106e ustawy VAT.

Zgodnie z § 3 tegoż rozporządzenia, faktura dokumentująca:

dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2-6, 8-36 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 ustawy powinna zawierać:
1. datę wystawienia,
2. numer kolejny,
3. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy,
4. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi,
5. miarę i ilość (liczbę) dostarczonych towarów lub zakres wykonanych usług,
6. cenę jednostkową towaru lub usługi,
7. kwotę należności ogółem,
8. wskazanie przepisu ustawy, aktu wydanego na podstawie ustawy, przepisu dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 11.12.2006, str. 1, z późn. zm.) lub innej podstawy prawnej, zgodnie z którą podatnik stosuje zwolnienie od podatku;

świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 7, 37-41 ustawy powinna zawierać:
1. dane, o których mowa w pkt 1 lit. a i b,
2. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług,
3. nazwę usługi,
4. kwotę, której dotyczy dokument;

dostawę towarów lub świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 ustawy powinna zawierać dane, o których mowa w pkt 1 lit. a-g;
przejazd autostradą płatną lub przejazd na odległość nie mniejszą niż 50 km, wystawiana w formie biletu jednorazowego przez podatników uprawnionych do świadczenia usług polegających na przewozie osób: kolejami normalnotorowymi, taborem samochodowym, statkami pełnomorskimi, środkami transportu żeglugi śródlądowej i przybrzeżnej, promami, samolotami i śmigłowcami, powinna zawierać:
1. numer i datę wystawienia,
2. imię i nazwisko lub nazwę podatnika,
3. numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku,
4. informacje pozwalające na identyfikację rodzaju usługi,
5. kwotę podatku,
6. kwotę należności ogółem;

świadczenie usług w zakresie kontroli i nadzoru ruchu lotniczego, za które pobierane są opłaty trasowe, z wyjątkiem usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 0%, wystawiana za okresy miesięczne przez Centralne Biuro Opłat Trasowych (CRCO) Europejskiej Organizacji do Spraw Bezpieczeństwa Żeglugi Powietrznej (EUROCONTROL) w imieniu Polskiej Agencji Żeglugi Powietrznej, powinna zawierać:
1. dane, o których mowa w pkt 4,
2. określenie nabywcy usług,
3. informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą obowiązku wpisywania PKWiU na wystawianych fakturach za wykonanie usługi zamieszczenia reklamy/ogłoszenia/artykułu sponsorowanego/insertu do gazety.

W świetle powołanych przepisów prawa należy stwierdzić, iż faktury dokumentujące dokonanie dostawy towarów lub świadczenia usług winny zawierać elementy wymienione w art. 106e ustawy lub § 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 3 grudnia 2013 r. Powyższe przepisy nie przewidują obowiązku ujmowania symbolu PKWiU towaru lub usługi w fakturach.

Biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawne należy stwierdzić, iż Wnioskodawca nie ma obowiązku umieszczania na wystawionych fakturach symbolu PKWiU świadczonych usług, tj. wykonanie zamieszczenia reklamy/ogłoszenia/artykułu sponsorowanego/insertu do gazety. Przy czym Wnioskodawca wystawiając fakturę dokumentującą wykonywanie przedmiotowych usług może na niej umieścić określenie PKWiU, bowiem przepisy nie sprzeciwiają się umieszczaniu na fakturze dodatkowych adnotacji.

Wobec powyższego, oceniając stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym nie ma obowiązku umieszczania symbolu PKWiU na fakturze za wykonanie usługi zamieszczenia reklamy/ogłoszenia/artykułu sponsorowanego/insertu do gazety gdyż przedmiotowe usługi opodatkowane są 23% stawką podatku od towarów i usług VAT, mimo odmiennej argumentacji uznano je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga więc kwestii zasadności stosowania przez Wnioskodawcę stawki podatku w wysokości 23% w odniesieniu do świadczonych usług, gdyż przedstawione stanowisko w sprawie i treść zadanego pytania nie wskazują, aby wątpliwości Wnioskodawcy dotyczyły tego zagadnienia.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Należy zaznaczyć, iż niniejsza interpretacja została wydana w zakresie braku obowiązku umieszczania na fakturach symbolu towaru lub usługi, określonego w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU). Natomiast w pozostałym zakresie zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego …., po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin