2015.09.01 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-416/15-2/HW
z 1 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) w zw. z § 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Gminy, przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2015 r. (data wpływu 1 czerwca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Gmina dokonując rozliczeń uczestników z tytułu dopłat za przydzielone w wyniku procedury scalenia i podziału nieruchomości działa jako podatnik podatku VAT oraz czy czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 czerwca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie ustalenia, czy Gmina dokonując rozliczeń uczestników z tytułu dopłat za przydzielone w wyniku procedury scalenia i podziału nieruchomości działa jako podatnik podatku VAT oraz czy czynności te podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z zadaniami wykonywanymi przez Gminę, w szczególności w zakresie gospodarki nieruchomościami i związanymi z tą gospodarką inwestycjami Gmina zmuszona jest do przeprowadzenia procedury scalenia i podziału nieruchomości obejmującej m.in. osoby fizyczne, wówczas proces ten dokonywany jest przez Gminę z urzędu. Ponadto, ww. procedura może być zainicjowana na wniosek właścicieli nieruchomości posiadających łącznie powyżej 50% powierzchni objętej scaleniem. Powyższy proces przeprowadzony jest w oparciu o dział III rozdział 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2014, poz. 518). Szczegółowe warunki scalenia i podziału nieruchomości określa plan miejscowy. O przystąpieniu do scalenia i podziału decyduje Rada Gminy w drodze uchwały, określając w niej granice zewnętrzne gruntów objętych scaleniem i podziałem. Burmistrz Miasta i Gminy składa we właściwym sądzie wniosek o ujawnienie w księdze wieczystej przystąpienia do scalenia i podziału nieruchomości.

Przedmiotem niniejszego wniosku jest proces scalenia i podziału dokonywany na wniosek uczestników postępowania. Na skutek realizacji uchwały Rady Gminy o scaleniu i podziale nieruchomości może dojść do tego, że dotychczasowi właściciele/użytkownicy wieczyści/samoistni posiadacze nieruchomości stają się:

posiadaczami mniejszych działek niż przed procesem scalenia i podziału (następuje zmniejszenie powierzchni działek) lub
posiadaczami większych działek niż przed procesem scalenia i podziału (następuje zwiększenie powierzchni działek).

W pierwszym przypadku Gmina wypłaca dotychczasowemu właścicielowi/użytkownikowi wieczystemu lub posiadaczowi samoistnemu nieruchomości rekompensatę, w drugim ww. podmioty zobowiązane są do zapłaty ustalonej przez Gminę wartości stanowiącej dopłatę do części uzyskanej w wyniku podziału skalkulowanej jako różnica powierzchni razy cena m2 działki.

Podstawą ww. działania jest art. 105 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami, w którym czytamy: W zamian za nieruchomości objęte scaleniem i podziałem każdy z dotychczasowych właścicieli lub użytkowników wieczystych otrzymuje odpowiednio na własność lub w użytkowanie wieczyste, nieruchomości składające się z takiej liczby działek gruntu wydzielonych w wyniku scalenia i podziału, których łączna powierzchnia jest równa powierzchni dotychczasowej jego nieruchomości, pomniejszonej zgodnie z przepisem ust. 1. Jeżeli nie ma możliwości przydzielenia nieruchomości o powierzchni w pełni równoważnej, za różnicę powierzchni dokonuje się odpowiednich dopłat w gotówce.

W przypadku opisanym wyżej Gmina pełni rolę koordynatora rozliczeń. Wpłacone przez zobowiązanych do tego uczestników dopłaty trafiają za pośrednictwem Gminy do ostatecznego beneficjenta tego świadczenia, tj. do uczestnika, który uprzednio był właścicielem/użytkownikiem wieczystym tej części powierzchni, która została w wyniku podziału przydzielona innemu uczestnikowi (w tym również do samej Gminy jeśli dopłata związana jest z działką stanowiącą przed podziałem własność Gminy).

Wysokość dopłaty ustalana jest w oparciu o operat szacunkowy uwzględniający wartość rynkową 1 m² nieruchomości na danym obszarze.

Ponadto właściciele/użytkownicy wieczyści lub posiadacze samoistni nieruchomości objętych scaleniem i podziałem zobowiązani są do poniesienia opłaty adiacenckiej, ustalonej zgodnie z uchwałą, a określonej w drodze decyzji administracyjnej.

Rada Gminy podejmuje Uchwałę stanowiącą podstawę do:

zamknięcia istniejących ksiąg wieczystych;
założenia nowych ksiąg wieczystych i ujawnienia w nich praw do nieruchomości powstałych w wyniku scalenia i podziału;
ujawnienia nowego stanu prawnego nieruchomości w katastrze nieruchomości;
wyznaczenia i utrwalenia na gruncie granic nieruchomości powstałych w wyniku scalenia i podziału;
wprowadzenia uczestników postępowania na nowe nieruchomości.

Wnioski o dokonanie czynności, o których mowa w pkt 1-3, składa Burmistrz.

Z uczestnikami postępowania Gmina nie zawiera umów przenoszących własność do nieruchomości przekazanych uczestnikom przedmiotowego postępowania. Gmina sporządza protokół uwzględniający nowy podział nieruchomości oparty o Uchwałę w celu dokonania m.in. rozliczeń z uczestnikami, w tym z tytułu ww. dopłat.

Przedmiotem zapytania Wnioskodawcy są czynności dokonane przez Gminę wynikające z procedury scalania i podziału nieruchomości innych niż rolne i leśne w związku z którymi uczestnicy postępowania zobowiązani są do dokonania dopłaty.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina jest podatnikiem VAT dokonując rozliczeń uczestników z tytułu dopłat za przydzielone w wyniku procedury scalenia i podziału nieruchomości, narzucone na Gminę w ramach zadań powierzonych ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym oraz związaną z nią ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, a tym samym czy ww. czynności podlegają opodatkowaniu VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina dokonując rozliczeń uczestników z tytułu dopłat za przydzielone w wyniku procedury scalenia i podziału nieruchomości, narzucone ustawą o samorządzie terytorialnym oraz związaną z nią ustawą o gospodarcze nieruchomościami, nie występuje w charakterze podatnika, a tym samym ww. czynności nie podlegają opodatkowaniu VAT.

Uzasadnienie.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (w skrócie: ustawa o VAT) opodatkowaniu tym podatkiem podlega m.in. odpłatna dostawa towarów, przez którą na podstawie art. 7 ust. 1 tej ustawy rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Reasumując, na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług warunkiem opodatkowania danej czynności jest spełnienie dwóch następujących przesłanek:

przedmiotowej: dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu VAT;
podmiotowej: czynność wykonywana jest przez podmiot, który w związku z jej wykonywaniem był podatnikiem VAT.

Zauważyć przy tym należy, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT „Nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych”.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że co do zasady organy władzy publicznej oraz urzędy obsługujące te organy uznaje się za podatników o ile czynności wykonywane przez te podmioty wykonywane są w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, jednakże takich, które skutkują istnieniem stosunku cywilnoprawnego z nabywcą towarów lub usług wykonanych przez te podmioty.

W odniesieniu do powyższego zauważyć należy, że pomiędzy Gminą a dopłacającym uczestnikiem procesu scalenia i podziału nieruchomości nie występują stosunki cywilnoprawne a administracyjne. Podstawą ujawnienia ostatecznego podziału nieruchomości jest uchwała Rady Gminy a nie umowa kupna sprzedaży nieruchomości.

Uczestnik procesu scalenia i podziału bierze udział w ww. procesie narzuconym przepisami prawa. Nie może dowolnie kształtować stosunków zarówno z uczestnikami tego procesu jak i z Gminą. Nie ma wpływu na negocjowanie stawki za 1 m²2 przydzielonej mu powierzchni nieruchomości. Gmina występuje w tym procesie jako organ władczy działający w zakresie udzielonych jej ustawowych zadań i kompetencji. W tym także sama decyduje o wysokości ww. stawki oraz o dokonaniu konkretnego podziału nieruchomości. Czynności podejmowane przez Gminę w ramach procedury scalenia i podziału narzucone są zadaniami określonymi zarówno w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządach terytorialnych (art. 7 ust. 1 pkt 1) oraz związanej z nią ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami.

Dopłaty uzyskane od ww. uczestników nie spełniają przesłanki określonej w art. 7 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, tj. dopłata do której poniesienia zobowiązany jest uczestnik nie stanowi rekompensaty z tytułu wywłaszczenia uczestnika.

Nie ulega wątpliwości, że Gmina będąca organem jednostek samorządowych należących do organów administracji publicznej w procesie scalenia i podziału realizuje nałożone na nią zadania z zakresu władztwa publicznego. W świetle art. 15 ust. 6 ustawy o VAT Gmina wykonując zadania nie zastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów nie działa jako podatnik VAT. Podstawą do wykonania czynności scalenia i podziału nie są umowy cywilnoprawne zawarte z uczestnikami procesu scalenia i podziału nieruchomości innych niż rolne i leśne a uchwała podjęta przez jej organ jakim jest rada Gminy. Ww. proces realizowany jest zatem w ramach zadań własnych Gminy.

Zważywszy na powyższe stanowisko Wnioskodawcy jest uzasadnione.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, ), zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie,
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione,
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej,
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta,
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego,
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste,
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Towarami – w świetle art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zatem grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, bowiem aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Natomiast jak wynika z art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie o podatku od towarów i usług, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

W myśl art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

W myśl art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2013 r., poz. 594, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym).

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z zadaniami wykonywanymi przez Gminę, w szczególności w zakresie gospodarki nieruchomościami i związanymi z tą gospodarką inwestycjami Gmina zmuszona jest do przeprowadzenia procedury scalenia i podziału nieruchomości obejmującej m.in. osoby fizyczne, wówczas proces ten dokonywany jest przez Gminę z urzędu. Ponadto, ww. procedura może być zainicjowana na wniosek właścicieli nieruchomości posiadających łącznie powyżej 50% powierzchni objętej scaleniem. Powyższy proces przeprowadzony jest w oparciu o dział III rozdział 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Szczegółowe warunki scalenia i podziału nieruchomości określa plan miejscowy. O przystąpieniu do scalenia i podziału decyduje Rada Gminy w drodze uchwały, określając w niej granice zewnętrzne gruntów objętych scaleniem i podziałem. Burmistrz Miasta i Gminy składa we właściwym sądzie wniosek o ujawnienie w księdze wieczystej przystąpienia do scalenia i podziału nieruchomości.

posiadaczami mniejszych działek niż przed procesem scalenia i podziału (następuje zmniejszenie powierzchni działek) lub
posiadaczami większych działek niż przed procesem scalenia i podziału (następuje zwiększenie powierzchni działek).

Podstawą ww. działania jest art. 105 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami.

Wysokość dopłaty ustalana jest w oparciu o operat szacunkowy uwzględniający wartość rynkową 1 m² nieruchomości na danym obszarze.

Rada Gminy podejmuje Uchwałę stanowiącą podstawę do:

zamknięcia istniejących ksiąg wieczystych;
założenia nowych ksiąg wieczystych i ujawnienia w nich praw do nieruchomości powstałych w wyniku scalenia i podziału;
ujawnienia nowego stanu prawnego nieruchomości w katastrze nieruchomości;
wyznaczenia i utrwalenia na gruncie granic nieruchomości powstałych w wyniku scalenia i podziału;
wprowadzenia uczestników postępowania na nowe nieruchomości.

Wnioski o dokonanie czynności, o których mowa w pkt 1-3, składa Burmistrz.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, czy Gmina jest podatnikiem VAT dokonując rozliczeń uczestników z tytułu dopłat za przydzielone w wyniku procedury scalenia i podziału nieruchomości, narzucone na Gminę w ramach zadań powierzonych ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym oraz związaną z nią ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, a tym samym czy ww. czynności podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 101 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2015 r., poz. 782, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o gospodarce nieruchomościami, przepisy niniejszego rozdziału regulują sprawy scalania nieruchomości i ich ponownego podziału na działki gruntu.

W myśl art. 102 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami gmina może dokonać scalenia i podziału nieruchomości, o którym mowa w art. 101 ust. 1. Szczegółowe warunki scalenia i podziału nieruchomości określa plan miejscowy.

O przystąpieniu do scalenia i podziału nieruchomości decyduje rada gminy w drodze uchwały, określając w niej granice zewnętrzne gruntów objętych scaleniem i podziałem (art. 102 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami).

Stosownie do art. 103 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami właściciele i użytkownicy wieczyści oraz samoistni posiadacze nieruchomości objętych scaleniem i podziałem są uczestnikami postępowania w sprawie scalenia i podziału. Wójt, burmistrz albo prezydent miasta powiadamia ich o wszczęciu postępowania, chyba że mimo dołożenia należytej staranności adres tych osób nie został ustalony. Przepis art. 113 ust. 4 stosuje się odpowiednio.

W myśl art. 104 ust. 1 cyt. ustawy rada gminy podejmuje uchwałę o scaleniu i podziale nieruchomości. Uchwałę doręcza się uczestnikom postępowania, których adresy są znane, a ponadto informację o podjęciu uchwały podaje się do publicznej wiadomości w sposób zwyczajowo przyjęty w danej miejscowości oraz przez ogłoszenie w prasie lokalnej. Czynności związane z przeprowadzeniem postępowania w sprawie scalenia i podziału wykonuje wójt, burmistrz albo prezydent miasta.

W rozpatrywanej sprawie kluczowym zagadnieniem jest ustalenie, czy przekazanie gruntów w procesie scalania i podziału należy uznać za dostawę towarów, w ramach której nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Kiedy mowa o „przeniesieniu prawa do rozporządzania” nie należy tego zwrotu utożsamiać jedynie z przeniesieniem prawa własności w sensie prawnym, gdyż w pojęciu tym mieszczą się wszelkie formy przeniesienia prawa, które nabywcy umożliwiają rozporządzanie dobrami materialnymi (rzeczami) jak właścicielowi.

Tym samym, w analizowanej sprawie przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel nie następuje pomiędzy Gminą a nabywcami (poza sytuacją, gdy dopłata związana jest z działką stanowiącą przed podziałem własność Gminy). W konsekwencji Gmina w wyniku procedury scalenia i podziału nieruchomości nie wystąpi w charakterze podatnika w odniesieniu do gruntów nie stanowiących własności Gminy, gdyż nie dokonuje dostawy towarów, w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy.

Natomiast w sytuacji, gdy dopłata związana jest z działką stanowiącą przed podziałem własność Gminy Wnioskodawca nie występuje jako podmiot prawa publicznego, lecz jako właściciel i tym samym występuje w charakterze podatnika. Gmina przenosząc prawo do rozporządzania ww. gruntem jak właściciel dokonuje dostawy towarów, stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze ww. przepisy oraz opis sprawy w odpowiedzi na zadane pytanie należy wskazać, że dokonując rozliczeń uczestników z tytułu dopłat za przydzielone w wyniku procedury scalania i podziału nieruchomości w ramach zadań powierzonych ustawą z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie terytorialnym oraz ustawą z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, w przypadku gdy Gmina nie jest właścicielem żadnej z działek, nie występuje w charakterze podatnika, z uwagi na fakt, że nie dochodzi pomiędzy Gminą a nabywcami do dostawy towaru – w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy. W konsekwencji czynności te – zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Natomiast w sytuacji, gdy dopłata związana jest z działką stanowiącą przed podziałem własność Wnioskodawcy, Gmina występuje w charakterze podatnika i wówczas następuje dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji czynność ta podlega opodatkowaniu, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano w całości za nieprawidłowe, gdyż w przypadku gdy Gmina nie jest właścicielem żadnej z działek, nie działa w roli podatnika, z uwagi na fakt, że nie dochodzi pomiędzy Gminą a nabywcami do dostawy towaru – w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, natomiast w sytuacji, gdy dopłata związana jest z działką stanowiącą przed podziałem własność Wnioskodawcy, Gmina występuje w charakterze podatnika i następuje dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy, a w konsekwencji czynność ta podlega opodatkowaniu, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym Gmina nie występuje w procesie przekazywania dopłat dotyczącym scalania i podziału gruntów jako organ władzy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin