2015.03.20 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB1/4511-1-45/15-2/AN
z 20 marca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749, z późn. zm.) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 7 stycznia 2015 r. (data wpływu 12 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów z najmu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej zryczałtowanego podatku dochodowego od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne w zakresie możliwości opodatkowania tym podatkiem przychodów z najmu.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej polegającej na wynajmie nieruchomości wraz z małżonką wynajmuje nieruchomości należące do ich wspólnego majątku prywatnego. Wnioskodawca wraz z małżonką złożyli pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu z czynszu najmu przez jednego z nich, na podstawie art. 12 ust. 6 uzpd. Dzięki temu wyłącznie Wnioskodawca opłaca zryczałtowany podatek od przychodów z najmu prywatnego, w wysokości 8,5% przychodu.

Ponadto, Wnioskodawca wspólnie z żoną prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej w zakresie handlowo-usługowym w branży budowlanej. Działalność ta nie jest jednakże w żaden sposób związana z nieruchomościami należącymi do ich majątku prywatnego. Nieruchomości posiadane przez Wnioskodawcę i jego małżonkę stanowią ich prywatny majątek.

Obecnie Wnioskodawca wspólnie z małżonką posiadają nieruchomości przeznaczone na wynajem na cele mieszkaniowe, które posiadają następujący status:

cztery z nich wynajmowane są na cele mieszkaniowe i planowane jest kontynuowanie wynajmu (umowy mają charakter umów długoterminowych na okres przynajmniej roczny). W przypadku zakończenia umowy najmu mogą zdarzyć się okresy niezamieszkania danych mieszkań (jedno-, dwumiesięczne);
dwa zakupione mieszkania, w których trwają prace remontowe, przeznaczone będą na wynajem;
trzy lokale o specyficznym układzie – mają charakter jednego lokalu, dlatego przeprowadzany jest w nich obecnie remont dostosowujący je na trzy odrębne lokale mieszkalne. W połowie 2015 r. będą one wynajmowane na cele mieszkaniowe z tym, że jeden z nich na zasadzie wspólnego wynajmu dla dwóch lub trzech najemców poprzez fizyczne wydzielenie z podlicznikami wody, ciepła i ewentualnie energii elektrycznej.

Wszystkie wyżej wymienione nieruchomości znajdują się na terytorium Polski i ze względu na lokalizację oraz swój charakter przeznaczone są na cele mieszkalne.

Zgodnie z zamiarem Wnioskodawcy i jego żony, niektóre z wyżej wymienionych nieruchomości w ciągu kilku lat zostaną przekazane dzieciom w ramach darowizny.

Wnioskodawca wraz z małżonką nie przewidują w najbliższym czasie kupna nowych nieruchomości, nie wykluczają jednak takiej możliwości, gdy dostępna dla nich będzie korzystna oferta.

Przychody uzyskane z tytułu czynszu najmu w latach poprzednich oraz w roku 2014 nie przekroczyły kwoty 150 000 euro. W kolejnych latach Wnioskodawca nie przewiduje, aby miało dojść do przekroczenia wspomnianej kwoty w odniesieniu do przychodów z tytułu najmu wszystkich wyżej wymienionych nieruchomości należących do majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w tak przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca ma oraz w latach następnych będzie miał prawo stosować ryczałt ewidencjonowany dla osiąganych przychodów z najmu nieruchomości należących do majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki w wysokości 8,5% przychodu?
Czy jeżeli w przyszłości Wnioskodawca wraz z małżonką prywatnie nabędą kolejne nieruchomości do wspólnego majątku prywatnego, to czy wówczas Wnioskodawcy nadal będzie przysługiwało prawo do stosowania ryczałtu ewidencjonowanego dla przychodów z najmu prywatnych nieruchomości?

Zdaniem Wnioskodawcy, ma on prawo do korzystania z formy opodatkowania, jaką jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% od przychodów z tytułu najmu nieruchomości należących do majątku prywatnego.

Prawo takie będzie przysługiwało Wnioskodawcy także w sytuacji, gdy w przyszłości nabędzie kolejne nieruchomości do majątku prywatnego, które następnie będą przedmiotem najmu.

Uzasadnienie

W przepisach ustawy o PIT wymienia się różne źródła przychodów oraz metody opodatkowania dochodów uzyskanych z tych źródeł. W przepisach art. 10 ust. 1 pkt 3 i 6 ustawy o PIT wyszczególniono, jako odrębne źródła przychodów, przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz innych umów o podobnym charakterze (w tym również dzierżawy, poddzierżawy działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej).

Z odrębnego źródła przychodu, do jakiego zalicza się przychody z najmu (punkt 6 powołanego wyżej przepisu) zostały jednak wyłączone przychody osiągane ze składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych stwierdzić należy, że najem prywatnych składników majątku stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o PIT), z kolei najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o PIT), stanowi źródło przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jak wskazał WSA w Gdańsku w prawomocnym wyroku z dnia 16 września 2014 r. (sygn. akt I SA/Gd 688/14) „przychody z najmu mogą być kwalifikowane do dwóch źródeł przychodów: pozarolniczej działalności gospodarczej i najmu jako samodzielnego źródła przychodów, przy czym kryterium ich rozróżnienia stanowi przedmiot najmu, a więc to czy przedmiot ten stanowi składnik majątku związany z działalnością gospodarczą. W przypadku, gdy najem dotyczy składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą, przychody uzyskane z tego tytułu kwalifikuje się do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, zaś w sytuacji, gdy najem nie dotyczy takiego składnika przychód z tego tytułu należy kwalifikować do źródła przychodów z najmu. Jest rzeczą oczywistą, że kwalifikacja takiego przychodu do jednego źródła przychodów (art. 10 ust. 1 pkt 3 u.p.d.o.f.) wyłącza jego kwalifikowanie do drugiego (art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f.). Oczywistym jest również, że zakwalifikowanie danego przychodu do danego źródła wynika wprost z przepisów ustawy podatkowej i nie jest uzależnione od woli czy poglądów podatnika czy organu podatkowego.”

Przychody osiągane z najmu nieruchomości należących do majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki nie noszą znamion przychodów uzyskiwanych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, lecz są przychodami, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 updof. Wynika to chociażby z tego, że nieruchomości te należą wyłącznie do majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki. Nie zostały w ogóle włączone do składników majątku jakiegokolwiek przedsiębiorstwa. Nie są zatem składnikami majątku związanego z działalnością gospodarczą, bowiem należą wyłącznie do majątku osobistego, prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki.

Zgodnie z art. 14 ust. 2 pkt 11 updof przychodem z działalności gospodarczej (w myśl art. 10 ust. 1 pkt 3 updof) są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Mając na uwadze powyższe przepisy należy stwierdzić, że osoba fizyczna osiągająca przychody z tytułu najmu nieruchomości w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie może stosować przepisów ustawy o ZPD w stosunku do przychodów osiąganych z najmu nieruchomości należących do składników majątkowych przedsiębiorstwa, gdyż te, o ile są składnikami majątku związanymi z działalnością gospodarczą, są wyłączone z opodatkowania ryczałtem (art. 14 ust. 2 pkt 11 updof oraz art. 2 ust. 1a uzpd). Nie ma jednak przeszkód do tego, by osoba fizyczna opodatkowywała ryczałtem najem składników majątku, które nie są związane z prowadzoną działalnością. Są to bowiem dwa odrębne źródła przychodów. W ten sposób należy rozumieć przepisy w odniesieniu do Wnioskodawcy. Nieruchomości opisane w stanie faktycznym nie są związane z działalnością gospodarczą, ale stanowią majątek prywatny, osobisty Wnioskodawcy i jego małżonki. Nabyte zostały w celach wyłącznie prywatnych. Dlatego też ich wynajem nie ma związku ze składnikami majątku działalności gospodarczej, a więc nie będzie miał zastosowania przepis art. 10 ust. 1 pkt 3 updof.

Taką wykładnię ww. przepisów zastosował również Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 30 września 2014 r. (sygn. akt II FSK 2354/12) stwierdzając, że „w powyższym przepisie ustawodawca odróżnia najem (podnajem itp.) i pozarolniczą działalność gospodarczą jako odrębne źródła przychodów, z tym jednak zastrzeżeniem, że w przypadku objęcia najmem składników majątku związanego z działalnością gospodarczą, przychody z tego najmu są także przychodami z działalności gospodarczej. Jeżeli natomiast wnioskodawca prowadzący określoną działalność gospodarczą wynajmuje składniki swego majątku osobistego, prywatnego majątku, to wówczas przychody z najmu należy kwalifikować jako pochodzące z tego odrębnego źródła tj. z najmu. Oznacza to, że można dokonać najmu lokalu w ramach wykonywania działalności gospodarczej, gdy podatnik prowadzący działalność gospodarczą wynajmuje środki trwałe, składniki majątku nieprzydatne mu w danym czasie do prowadzenia firmy, jak też poza tą działalnością, gdy podatnik prowadzi działalność gospodarczą, ale najem obejmuje składniki jego osobistego, prywatnego majątku niezwiązanego z jego działalnością gospodarczą oraz w sytuacji najmu lokali, gdy podatnik działalności gospodarczej nie prowadzi (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 25 lutego 2011 r. sygn. akt II FSK 1824/09).”

Podobne wnioski płyną także z wydanego przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyroku z 1 lipca 2013 r. o sygn. akt I SA/Gl 1187/12: „przychody z najmu mogą być kwalifikowane do dwóch źródeł przychodów: pozarolniczej działalności gospodarczej i najmu jako samodzielnego źródła przychodów, przy czym kryterium ich rozróżnienia stanowi przedmiot najmu, a więc to czy przedmiot ten stanowi składnik majątku związany z działalnością gospodarczą. W przypadku, gdy najem dotyczy składnika majątku związanego z działalnością gospodarczą, przychody uzyskane z tego tytułu kwalifikuje się do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, zaś w sytuacji, gdy najem nie dotyczy takiego składnika przychód z tego tytułu należy kwalifikować do źródła przychodów z najmu.”

Zgodnie z art. 9a ust. 6 updof dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie o PIT, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o ZPD.

W myśl art. 1 pkt 2 uzpd nie podlegają opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych osiągane przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej. Co więcej art. 2 ust. la uzpd stanowi, że osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W przypadku Wnioskodawcy i jego małżonki, przychody jakie osiągają oni z wynajmu nieruchomości należących do ich osobistego majątku prywatnego nie są osiągane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, dlatego też mają prawo stosować dla tych przychodów formę opodatkowania jaką jest ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

W myśl art. 12 ust. 5 uzpd przychody z udziału w spółce w odniesieniu do każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku. W razie braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zgodnie z ust. 6 wspomnianego artykułu zasada, o której mowa w ust. 5, ma również zastosowanie do małżonków, między którymi istnieje wspólność majątkowa, osiągających przychody, o których mowa w art. 6 ust. 1a (przychody z najmu), chyba że złożą pisemne oświadczenie o opodatkowaniu całości przychodu przez jednego z nich. Ponadto oświadczenie, o którym mowa w ust. 6, składa się właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego najpóźniej do dnia 20 stycznia roku podatkowego, a w przypadku rozpoczęcia osiągania przychodów w trakcie roku podatkowego w terminie pierwszej wpłaty na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych (art. 12 ust. 7 upzd).

Co więcej, zgodnie z art. 12 ust. 8 upzd wybór zasady opodatkowania całości przychodu przez jednego z małżonków wyrażony w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 6, obowiązuje przy dokonywaniu wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych za cały dany rok podatkowy, chyba że w wyniku rozwodu albo orzeczenia przez sąd separacji nastąpił podział majątku wspólnego małżonków i przedmiot umowy przypadł temu z małżonków, na którym nie ciążył obowiązek dokonywania wpłat na ryczałt od przychodów ewidencjonowanych.

Wnioskodawca wraz z małżonką złożyli oświadczenie, o którym mowa w art. 12 ust. 6 ustawy o ZPD, wobec czego to wyłącznie Wnioskodawca zobowiązany jest opłacać zryczałtowany podatek dochodowy od przychodów z tytułu najmu nieruchomości należących do majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki.

Osiąganie przychodów z tytułu najmu składnika majątku prywatnego, jako że stanowi całkiem odrębne źródło przychodów, może być zatem opodatkowane zgodnie z przepisami ustawy o ZPD w wysokości 8,5%, jeżeli o takim wyborze został poinformowany naczelnik właściwego urzędu skarbowego. Jednocześnie nie będzie miało znaczenia to, że równocześnie Wnioskodawca osiąga przychody z innych tytułów, w tym z pozarolniczej działalności gospodarczej – ta bowiem nie jest związana z przedmiotowymi nieruchomościami, które to należą do majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki, a nie majątku prowadzonej przez nich spółki. Przychód z tytułu najmu nieruchomości, o których mowa w stanie faktycznym, będących składnikami majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki, stanowi odrębne źródło przychodów od źródła przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, czyli źródło, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 updof.

Oznacza to, że w tak przedstawionym stanie faktycznym Wnioskodawca może stosować ryczałt od przychodów ewidencjonowanych w wysokości 8,5% przychodu dla przychodu z najmu nieruchomości należących do majątku prywatnego jego i jego małżonki.

Jednocześnie to, ile nieruchomości znajdujących się w majątku prywatnym podatnik będzie wynajmował, nie będzie miało żadnego wpływu na klasyfikację wynajmu jako najmu prywatnego i możliwość opodatkowania ryczałtem. Istotne dla możliwości opodatkowania ryczałtem jest bowiem tylko to, by wynajmowane nieruchomości nie stanowiły majątku firmowego (nie były środkami trwałymi) a umowa najmu zawarta była poza prowadzoną działalnością gospodarczą, jak również to, aby nie został przekroczony ustawowy roczny limit przychodów (150 000 euro). Ustawa o ZPD nie ogranicza bowiem w żaden inny sposób możliwości rozliczania najmu jako najmu prywatnego.

Jeżeli zatem nieruchomości nie należą do majątku przedsiębiorstwa, to niezależnie od ich ilości, o ile złożono oświadczenie o wyborze formy opodatkowania do właściwego naczelnika urzędu skarbowego, przychody z ich najmu mogą być opodatkowane ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (8,5%).

Tym samym Wnioskodawca może wynajmować więcej jak jedną nieruchomość należącą do majątku prywatnego i opodatkować przychody z ich najmu ryczałtem ewidencjonowanym o stawce 8,5%, gdyż przepisy podatkowe nie przewidują żadnych ograniczeń co do ilości prywatnie wynajmowanych nieruchomości. A zatem również przyszły najem remontowanych obecnie nieruchomości należących do majątku prywatnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki oraz ewentualnie potencjalnie nabytych w przyszłości do ich majątku prywatnego nieruchomości, które będą wynajmowane na cele mieszkalne, może być opodatkowany ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych (8,5%).

Podobne stanowisko znaleźć można w Interpretacjach organów podatkowych.

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w wydanej 2 października 2012 r. interpretacji indywidualnej (sygn. IPPB4/415-692/12-4/JK3) stwierdził, że „Co do zasady wybór kwalifikacji i sposób rozliczenia przychodów z najmu ustawodawca pozostawił osobie oddającej rzecz w najem. Jedynie w przypadku, gdy przedmiotem najmu są składniki majątku związane z działalnością gospodarczą, albo najem jest przedmiotem tej działalności, zgodnie z treścią cytowanego wcześniej art. 14 ust. 2 pkt 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wynajmowanie nieruchomości traktowane jest jako pozarolnicza działalność gospodarcza.”

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z 12 kwietnia 2012 roku (sygn. IPPB1/415-57/12-2/IF) stwierdził, że „co do zasady, podatnicy podatku dochodowego od osób fizycznych mogą wybrać, czy najem nieruchomości będzie przez nich prowadzony w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, czy też w ramach tzw. najmu prywatnego. Od wyboru dokonanego przez podatnika zależy kwalifikacja uzyskiwanych z tego tytułu przychodów do odpowiedniego źródła przychodów (z pozarolniczej działalności gospodarczej, bądź z najmu określonego w art. 10 ust. 1 pkt 6 cyt. ustawy).”

Podobnie Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z 24 grudnia 2010 r., sygn. IPPB1/415-891/10-5/KS, wskazując, że „liczba wynajmowanych mieszkań jak również okoliczność, iż przedmiot najmu stanowi własność lub współwłasności podatnika nie wpływa na klasyfikację wynajmu jako działalności gospodarczej. Jeżeli więc nie są spełnione przesłanki, o których mowa w powoływanym wcześniej art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaś podatnik nie dokona wpisu do ewidencji działalności gospodarczej, podając najem jako przedmiot działalności wówczas nie można uznać, iż jest prowadzona pozarolnicza działalności gospodarcza.”

Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji z 10 maja 2012 r., sygn. IPTPB1/415-150/12-2/ASZ, stwierdzając, że „liczba wynajmowanych lokali nie przesądza o zakwalifikowaniu wynajmu do źródła przychodów jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza”.

Podsumowując, Wnioskodawca ma prawo stosować zryczałtowany podatek dochodowy w wysokości 8,5% od przychodów osiąganych z najmu nieruchomości należących do majątku prywatnego jego i jego żony.

Mając na uwadze powyższe Wnioskodawca wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361 z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Na podstawie art. 11 ust. 1 cytowanej ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19 i art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł.

Stosownie do przepisów ww. ustawy, odrębnymi źródłami przychodów są określone w art. 10 ust. 1 pkt 3, 6:

pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).

Pojęcie działalności zostało zdefiniowane w art. 5a pkt 6 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, za działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą – oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

– prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Pojęcie pozarolniczej działalności gospodarczej użyte w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych opiera się na trzech przesłankach:

zarobkowym celu działalności,
wykonywaniu działalności w sposób zorganizowany i ciągły,
prowadzeniu działalności we własnym imieniu i na własny rachunek.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 11 ww. ustawy, przychodem z działalności gospodarczej są również przychody z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy oraz z innych umów o podobnym charakterze, składników majątku związanych z działalnością gospodarczą.

Wyżej wymieniony przepis koreluje z treścią art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dotyczącym źródła przychodu, jakim jest najem, wykluczając z tego katalogu składniki majątku związane z działalnością gospodarczą.

Na tle przedstawionych regulacji prawnych należy stwierdzić, że najem stanowi odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodu (art. 10 ust. 1 pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), choć może także istnieć najem, który prowadzony jest w ramach działalności gospodarczej (art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy).

Stosownie do art. 9a ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody osiągane przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6, są opodatkowane na zasadach określonych w ustawie, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych, na zasadach określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. Nr 144, poz. 930 z późn. zm.), ustawa reguluje opodatkowanie zryczałtowanym podatkiem dochodowym niektórych przychodów (dochodów) osiąganych przez osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Osoby fizyczne osiągające przychody z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, jeżeli umowy te nie są zawierane w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, mogą opłacać ryczałt od przychodów ewidencjonowanych – o czym stanowi art. 2 ust. 1a tej ustawy.

W myśl art. 6 ust. 1a ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne, opodatkowaniu ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych podlegają również otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze. Dla ustalenia wartości otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń z tytułu tych umów, stosuje się art. 11 ust. 2-2b ustawy o podatku dochodowym.

Natomiast w myśl art. 12 ust. 1 pkt 3 lit. a) ww. ustawy, dla przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a (tj. przychodów z tytułu umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze), ryczałt od przychodów ewidencjonowanych wynosi 8,5%.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ww. ustawy pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy podatnik składa naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do dnia 20 stycznia roku podatkowego, natomiast podatnik rozpoczynający działalność gospodarczą w trakcie roku podatkowego - do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, nie później jednak niż w dniu uzyskania pierwszego przychodu. Jeżeli do dnia 20 stycznia roku podatkowego podatnik nie zgłosił likwidacji działalności gospodarczej lub nie dokonał wyboru innej formy opodatkowania, uważa się, że nadal prowadzi działalność opodatkowaną w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych.

Natomiast stosownie do art. 9 ust. 4 ww. ustawy w przypadku osiągania przychodów, o których mowa w art. 6 ust. 1a, przepisy dotyczące oświadczenia o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych stosuje się odpowiednio, z tym że podatnik rozpoczynający osiąganie takich przychodów w trakcie roku podatkowego składa pisemne oświadczenie o wyborze opodatkowania w formie ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych za dany rok podatkowy naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu według miejsca zamieszkania podatnika nie później niż do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym osiągnął pierwszy przychód z tego tytułu, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód osiągnął w grudniu roku podatkowego.

Warunkiem skorzystania z tej formy opodatkowania jest więc złożenie naczelnikowi właściwego urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tej formy opodatkowania w terminie określonym w art. 9 ustawy o zryczałtowanym podatku od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.

Wskazać również należy, że limit w kwocie 150.000 euro określony w art. 6 ust. 4 ww. ustawy, umożliwiający skorzystanie ze zryczałtowanej formy opodatkowania dotyczy wyłącznie przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, nie dotyczy zaś przychodów z najmu.

Należy również podkreślić, że przepisy powołanych ustaw nie regulują kwestii związanych z zasadami zawierania umów najmu, w tym także ilości nieruchomości, które mogą być przedmiotem wynajmu prywatnego. W świetle przepisów powyższych ustaw wybór kwalifikacji i sposobu rozliczania przychodów z tytułu najmu nie jest ograniczony ilością posiadanych nieruchomości, lecz charakterem zawartych umów najmu tych lokali, które nie stanowią składników związanych z działalnością gospodarczą.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca wraz z małżonką wynajmuje nieruchomości należące do ich wspólnego majątku prywatnego. Oprócz tego Wnioskodawca wspólnie z żoną prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej w zakresie handlowo-usługowym w branży budowlanej. Działalność ta nie jest jednakże w żaden sposób związana z nieruchomościami należącymi do ich majątku prywatnego.

Biorąc powyższe informacje i cytowane przepisy pod uwagę stwierdzić należy, że Wnioskodawca ma oraz w latach następnych będzie miał prawo stosować ryczałt ewidencjonowany dla osiąganych przychodów z najmu nieruchomości należących do majątku prywatnego Wnioskodawcy i jego małżonki w wysokości 8,5% przychodu a także jeżeli w przyszłości Wnioskodawca wraz z małżonką prywatnie nabędą kolejne nieruchomości do wspólnego majątku prywatnego, to wówczas Wnioskodawca nadal będzie przysługiwać prawo do stosowania ryczałtu ewidencjonowanego dla przychodów z najmu prywatnych nieruchomości.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ podkreśla, że powołane przepisy nie regulują kwestii związanych z zasadami zawierania umów najmu, które mogą być przedmiotem najmu prywatnego. W świetle powyższego wybór kwalifikacji i sposobu rozliczania przychodów z tytułu najmu jest ograniczony charakterem zawartych umów najmu lokali, które nie stanowią składników majątku związanych z pozarolniczą działalnością gospodarczą.

W sytuacji, gdy prowadzony przez Wnioskodawcę najem nie będzie wypełniał przesłanek świadczących o prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej, wskazanych w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, to uzyskiwane przychody z tytułu najmu lokali, o których mowa we wniosku mogą być kwalifikowane jako przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 ww. ustawy.

Jednakże rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest badanie i ustalanie, czy najem przez podatnika lokali wypełnia znamiona prowadzenia działalności gospodarczej. Konieczna jest bowiem analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy, a to stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Tutejszy Organ nie jest uprawniony do dokonania takich ustaleń w ramach postępowania w przedmiocie wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej. Wydając interpretacje indywidualne Organ opiera swoje rozstrzygnięcie wyłącznie o przedstawiony przez podatnika we wniosku stan faktyczny / zdarzenie przyszłe i przyjmuje argumenty podnoszone przez niego bez ich weryfikowania. Nie można jednak wykluczyć, że właściwy organ podatkowy prowadząc w przyszłości ewentualne postępowanie podatkowe, po przeanalizowaniu całokształtu zebranego materiału dowodowego będzie mógł poczynić ustalenia prowadzące go do odmiennych wniosków niż zawarte w niniejszej interpretacji.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin