Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/4514-1/15/TJ
z 2 kwietnia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2014 r. (data wpływu 7 stycznia 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży wierzytelności – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 stycznia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie opodatkowania umowy sprzedaży wierzytelności.

We wniosku tym przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest zamkniętym funduszem inwestycyjnym, działającym na podstawie ustawy o funduszach inwestycyjnych. Zasady działalności Wnioskodawcy zostały ustalone w statucie nadanym przez Towarzystwo Funduszy Inwestycyjnych SA („Towarzystwo"), zgodnie z którym Wnioskodawca jest funduszem inwestycyjnym zamkniętym niestandaryzowanym funduszem sekurytyzacyjnym, w rozumieniu art. 183 i nast. ustawy o funduszach inwestycyjnych.

Zgodnie z postanowieniami statutu Funduszu, celami inwestycyjnymi Funduszu jest osiąganie przychodów z lokat netto oraz wzrost wartości aktywów w wyniku wzrostu wartości lokat.

Fundusz dąży do realizacji tych celów inwestycyjnych poprzez lokowanie aktywów w zbywalne denominowane w złotych lub walucie obcej wierzytelności pieniężne, których podmiotami zobowiązanymi są osoby fizyczne, osoby prawne lub jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej („Wierzytelności"), a nadto w papiery wartościowe inkorporujące wierzytelności pieniężne oraz inne dłużne papiery wartościowe, jednostki uczestnictwa funduszy rynku pieniężnego oraz prawa do świadczeń z tytułu wierzytelności, a także depozyty w bankach krajowych lub instytucjach kredytowych oraz instrumenty rynku pieniężnego. Fundusz może lokować aktywa w wierzytelności wysokiego ryzyka, w tym w wierzytelności przedawnione, niezabezpieczone lub zajęte, o ile są one zbywalne.

Nabywanie Wierzytelności w ramach działalności lokacyjnej Funduszu dokonuje się na podstawie umów cesji wierzytelności, które realizowane mogą być się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności.

W ramach prowadzonej opisanej powyżej działalności, a polegającej w szczególności na świadczeniu usług w zakresie pośrednictwa finansowego Fundusz zawarł z podmiotem, który jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Inicjatorem Sekurytyzacji") umowę sprzedaży Wierzytelności (dalej: „Umowa"). Umowa została zawarta przez Fundusz w celu przeprowadzenia procesu sekurytyzacji nabytych Wierzytelności. Na jej podstawie Fundusz będzie nabywał Wierzytelności oraz płacił Inicjatorowi Sekurytyzacji cenę sprzedaży stanowiącą wynagrodzenie za nabyte Wierzytelności. Inicjator Sekurytyzacji jest podmiotem, którego podstawowa działalność gospodarcza polega na udzielaniu pożyczek pieniężnych pożyczkobiorcom, obrocie wierzytelnościami i pośrednictwie finansowym. Przedmiotem Umowy są wierzytelności własne przysługujące Inicjatorowi Sekurytyzacji w związku z udzielonymi, a dotychczas niespłaconymi pożyczkami.

Dla Inicjatora Sekurytyzacji wpływy finansowe ze sprzedaży Wierzytelności będą służyć wprowadzeniu do obrotu, jako kapitał do finansowania przedmiotu działalności, czyli udzielania pożyczek (są dostarczeniem źródeł finansowania działalności prowadzonej przez Inicjatora Sekurytyzacji). Środki niezbędne do zapłaty Inicjatorowi Sekurytyzacji ceny za nabyte Wierzytelności zostały pokryte przez Fundusz poprzez emisję certyfikatów inwestycyjnych. Poza zapłatą ceny Umowa nie nakłada na Fundusz innych dodatkowych świadczeń na rzecz Inicjatora Sekurytyzacji. Fundusz wraz z nabytymi Wierzytelnościami zwalnia Inicjatora Sekurytyzacji z obowiązku dochodzenia Wierzytelności oraz przejmuje ryzyko ich nieściągnięcia. Umowę pomiędzy Funduszem a Inicjatorem Sekurytyzacji można zdefiniować jako alternatywną technikę finansowania i pozyskiwania kapitału, w ramach której w zamian za wynagrodzenie zapewniające finansowanie działalności Inicjatora Sekurytyzacji, określona pula aktywów (tutaj wierzytelności Inicjatora Sekurytyzacji z tytułu umów pożyczek) wraz z generowanymi przez nie przyszłymi płatnościami, została wyodrębniona z przedsiębiorstwa Inicjatora Sekurytyzacji i przeniesiona na Fundusz, który z kolei pozyskał finansowanie zewnętrzne poprzez emisję certyfikatów inwestycyjnych.

Charakter transakcji zawartej pomiędzy Funduszem a Inicjatorem Sekurytyzacji definiuje ją jako kompleksową usługę pośrednictwa finansowego związanego z nabywaniem Wierzytelności oraz redystrybucją środków finansowych z jednoczesnym ograniczeniem ryzyka niewypłacalności dłużników. Kwalifikację taką, dokonaną przez Fundusz, potwierdza orzeczenie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 2 lutego 2007 r. (sygn. III SA/Wa 3887/06), dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych, w którym sąd podkreślił, że „(...) istota sekurytyzacji polega na pozyskiwaniu środków finansowych przez emisję wierzycielskich papierów wartościowych zabezpieczonych aktywami, które są przedmiotem sekurytyzacji, np. wierzytelnościami. Oznacza to, że jeżeli wierzytelności Spółki były nabywane w celu sekurytyzacji, tj. w celu ich wykorzystania do wykonania określonych operacji gospodarczych, to w badanej sprawie nie miała miejsca, jak chcą tego organy podatkowe, wyłącznie cesja wierzytelności, lecz cesja która była elementem świadczonej usługi finansowej".

Wobec powyższego opisu zadano następujące pytanie:

Czy umowa sprzedaży Wierzytelności zawarta w ramach procesu sekurytyzacji, pomiędzy Inicjatorem Sekurytyzacji a Funduszem, prowadzącym działalność w zakresie usług pośrednictwa finansowego i zwolnionym z tego tytułu z podatku VAT, podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, umowa sprzedaży Wierzytelności zawarta w ramach procesu sekurytyzacji, pomiędzy Inicjatorem Sekurytyzacji a Funduszem, prowadzącym działalność w zakresie usług pośrednictwa finansowego i zwolnionym z tego tytułu z podatku VAT, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają enumeratywnie wymienione w tym przepisie czynności cywilnoprawne:

1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
2. urnowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
3. umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
4. umowy dożywocia,
5. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
6. ustanowienie hipoteki,
7. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
8. umowy depozytu nieprawidłowego oraz umowy spółki.

Przy czym o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa umowy. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób to dla oceny, czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają też zmiany ww. umów, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych oraz orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne (art. 1 ust. 1 pkt 2 i 3 ww. ustawy).

Umowa cesji wierzytelności uregulowana została w art. 509 § 1 ustawy Kodeks cywilny. Zgodnie z treścią tego przepisu wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. W myśl art. 510 § 1 Kodeksu cywilnego przelew wierzytelności może odbywać się na podstawie umowy sprzedaży, zamiany, darowizny lub innej umowy zobowiązującej do przeniesienia wierzytelności, a zatem umowa taka może należeć do kategorii umów, które podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Na skutek cesji wierzytelności zmienia się podmiot po stronie wierzyciela, natomiast przedmiot zobowiązania pozostaje ten sam. Jeżeli więc umowa cesji przyjęłaby postać którejkolwiek z umów wskazanych w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych to spowoduje obowiązek zapłaty tego podatku.

Mając na uwadze dotychczas przytoczone przepisy (w tym dopuszczalne formy jakie może przyjąć czynność cesji wierzytelności) Wnioskodawca stwierdza, że podlega ona opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, o ile przyjmie postać którejkolwiek z czynności wymienionych w art. 1 ust. 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że od powyższej zasady ustawodawca wprowadził w przepisie art. 2 ust. 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wyjątek, zgodnie z którym czynności w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tych czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

1. umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
2. umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych;
   
   nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
   

Zaznacza jednak, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W związku z powyższym – w ocenie Wnioskodawcy – w pierwszej kolejności ustalenia wymaga kwestia, czy dokonywana przez Fundusz w ramach sekurytyzacji czynność nabycia Wierzytelności na podstawie umowy cesji Wierzytelności, która przybiera postać Umowy, stanowi czynność podlegającą regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, a także, czy którakolwiek ze stron tej transakcji dokonuje jej w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu VAT lub z tego podatku zwolnionej.

Wyjaśnia więc, że stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej; osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ustawy. Z kolei zgodnie z treścią przepisu art. 15 ust. 1 ww. ustawy podatnikami podatku od towarów i usług są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Ponadto Wnioskodawca wskazuje, że Fundusz jest podmiotem profesjonalnie trudniącym się obrotem wierzytelnościami, zawartym w katalogu usług określonych jako pośrednictwo finansowe. W stanie faktycznym sprawy działalność gospodarcza Funduszu (w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług) polega na sekurytyzowaniu wierzytelności, które stanowią przedmiot lokat (inwestycji) na rzecz nabywców certyfikatów inwestycyjnych (inwestorów). Jednocześnie Fundusz dokonując sekurytyzacji Wierzytelności na podstawie Umowy w ramach obrotu wierzytelnościami, świadczy na rzecz ich zbywcy, tj. inicjatora Sekurytyzacji usługę pośrednictwa finansowego, dostarczając mu jednocześnie środków na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej. Obrotem po stronie Funduszu, z tytułu świadczonej usługi pośrednictwa finansowego jest w tym przypadku kwota dyskonta, to jest różnica między nominalną wartością kupowanych wierzytelności a ceną ich zakupu.

Stwierdza więc, że w opisanym stanie faktycznym sprawy, świadczona przez Fundusz na rzecz Inicjatora Sekurytyzacji usługa pośrednictwa finansowego, podlega zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnieniu od tego podatku.

W konsekwencji zdaniem Wnioskodawcy, należy jednoznacznie stwierdzić, że zgodnie z przepisem art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zawarta w ramach procesu sekurytzacji Umowa sprzedaży Wierzytelności, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z uwagi na fakt, że świadczona przez Fundusz na rzecz Inicjatora Sekurytyzacji, zgodnie z zawartą Umową, usługa pośrednictwa finansowego stanowi czynność podlegającą regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, która zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług jest z tego podatku zwolniona.

Wnioskodawca wskazuje, że powyższe stanowisko znajduje całkowite potwierdzenie w świetle istniejącej praktyki organów podatkowych, w szczególności w:

1. Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygnatura: IPPB2/436-187/11 -2/MZ z dnia 10 czerwca 2011 r.,
2. Interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie, sygnatura: IPPB2/436-493/10-5/MZ z dnia 21 lutego 2011 r.,
3. Interpretacji indywidualnej Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie, sygnatura: IPPB2/436-93/09-2/AF z dnia 16 lipca 2009 r.,
4. Postanowieniu w sprawie interpretacji prawa podatkowego, sygnatura: 1471/NTR1/443-169/06/AM Pierwszego Mazowieckiego Urzędu Skarbowego w Warszawie z dnia 25 lipca 2006 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego, stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych uznaje się za prawidłowe.

W myśl art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2010 r. Nr 101, poz. 649 z późn. zm.) podatkowi temu podlegają:

1. następujące czynności cywilnoprawne:
   
   
   
   1. umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych,
   2. umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku,
   3. (uchylona),
   4. umowy darowizny - w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy,
   5. umowy dożywocia,
   6. umowy o dział spadku oraz umowy o zniesienie współwłasności - w części dotyczącej spłat lub dopłat,
   7. (uchylona),
   8. ustanowienie hipoteki,
   9. ustanowienie odpłatnego użytkowania, w tym nieprawidłowego, oraz odpłatnej służebności,
   10. umowy depozytu nieprawidłowego,
   11. umowy spółki;
   
   
   
2. zmiany umów wymienionych w pkt 1, jeżeli powodują one podwyższenie podstawy opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z zastrzeżeniem ust. 3 pkt 4;
3. orzeczenia sądów, w tym również polubownych, oraz ugody, jeżeli wywołują one takie same skutki prawne, jak czynności cywilnoprawne wymienione w pkt 1 lub 2.

Ustawodawca wprowadził zasadę enumeratywnego określenia czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie ustawowe wyliczenie zostało wzmocnione zasadą, zgodnie z którą o kwalifikacji określonej czynności prawnej, a w konsekwencji o jej podleganiu opodatkowaniu tym podatkiem decyduje jej treść (elementy przedmiotowo istotne), a nie nazwa. Tym samym, jeżeli strony zawierają umowę i układają stosunki w jej ramach w określony sposób, to dla oceny czy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych, w związku z dokonaniem wskazanej w ustawie czynności, miarodajne będą rzeczywiste prawa i obowiązki stron tej umowy pozwalające na ich kwalifikację pod względem prawnym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca – Fundusz Inwestycyjny – w ramach prowadzonej działalności, polegającej w szczególności na świadczeniu usług w zakresie pośrednictwa finansowego zawarł z podmiotem, który jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością umowę sprzedaży Wierzytelności. Umowa została zawarta przez Fundusz w celu przeprowadzenia procesu sekurytyzacji nabytych Wierzytelności. Na jej podstawie Fundusz będzie nabywał Wierzytelności oraz płacił Inicjatorowi Sekurytyzacji cenę sprzedaży stanowiącą wynagrodzenie za nabyte Wierzytelności. Inicjator Sekurytyzacji jest podmiotem, którego podstawowa działalność gospodarcza polega na udzielaniu pożyczek pieniężnych pożyczkobiorcom, obrocie wierzytelnościami i pośrednictwie finansowym. Przedmiotem Umowy są wierzytelności własne przysługujące Inicjatorowi Sekurytyzacji w związku z udzielonymi, a dotychczas niespłaconymi pożyczkami.

Wobec tak przedstawionego zagadnienia stwierdzić należy, że w niniejszej sprawie doszło do dokonania czynności cywilnoprawnej – zawarcia umowy sprzedaży wierzytelności – co do zasady podlegającej opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. W ustawie przewidziano jednak sytuacje, w których czynność cywilnoprawna mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy nie podlega opodatkowaniu tym podatkiem. Stosownie bowiem do art. 2 pkt 4 ww. ustawy, nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:

1. opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
2. zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:

• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
• (uchylony)
• umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Przepis ten ustanawia zasadę, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlegają wyłącznie czynności cywilnoprawne podejmowane w ramach obrotu nieprofesjonalnego, natomiast obrót zawodowy (profesjonalny) objęty został podatkiem od towarów i usług. Z jego treści wynika zasada rozgraniczenia obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych od obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług, jak również zasada wzajemnego wykluczenia tych obowiązków. Powyższe oznacza, że nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych te czynności cywilnoprawne, których dokonanie rodzi obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług.

Zaznaczyć także należy, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług lecz wyłącznie fakt, że przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.

W wydanej w dniu 2 kwietnia 2015 r. interpretacji indywidualnej, znak ..., dotyczącej podatku od towarów i usług Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, w kontekście przedstawionego stanu faktycznego, na podstawie art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpił od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy, a tym samym potwierdził w całości Jego stanowisko. Zgodnie z nim Fundusz jest podmiotem profesjonalnie trudniącym się obrotem wierzytelnościami, zawartym w katalogu usług określonych jako pośrednictwo finansowe. W stanie faktycznym sprawy działalność gospodarcza Funduszu (w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług) polega na sekurytyzowaniu wierzytelności, które stanowią przedmiot lokat (inwestycji) na rzecz nabywców certyfikatów inwestycyjnych (inwestorów). Jednocześnie Fundusz dokonując sekurytyzacji Wierzytelności na podstawie Umowy w ramach obrotu wierzytelnościami, świadczy na rzecz ich zbywcy, tj. inicjatora Sekurytyzacji usługę pośrednictwa finansowego, dostarczając mu jednocześnie środków na finansowanie bieżącej działalności gospodarczej. Obrotem po stronie Funduszu, z tytułu świadczonej usługi pośrednictwa finansowego jest w tym przypadku kwota dyskonta, to jest różnica między nominalną wartością kupowanych wierzytelności a ceną ich zakupu. W konsekwencji świadczona przez Fundusz na rzecz Inicjatora Sekurytyzacji usługa pośrednictwa finansowego, podlega zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 40 ustawy o podatku od towarów i usług zwolnieniu od tego podatku.

W rezultacie stwierdzić należy, że opisana we wniosku umowa sprzedaży wierzytelności zawierana w ramach prowadzonej działalności gospodarczej polegającej na świadczeniu usług finansowych (sekurytyzowaniu wierzytelności) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w związku z zastosowaniem wyłączenia z opodatkowania na podstawie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.