Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPB3/4510-1-127/15-2/JG
z 17 czerwca 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością przedstawione we wniosku z 16 marca 2015 r. (data wpływu 17 marca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z:

• organizacją uroczystości jubileuszowej w części odnoszącej się do:
  • wydatków na usługę gastronomiczną (katering) dla kontrahentów i przedstawicieli władz lokalnych – jest prawidłowe,
  • pozostałych wydatków poniesionych na rzecz kontrahentów i przedstawicieli władz lokalnych – jest nieprawidłowe,
  • wydatków na usługę gastronomiczną (katering) dla pracowników i organów Spółki – jest nieprawidłowe,
  • pozostałych wydatków poniesionych na rzecz pracowników i organów Spółki – jest prawidłowe,
• zakupem ławek – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 17 marca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków związanych z organizacją uroczystości jubileuszowej oraz z zakupem ławek.

We wniosku przedstawiono następujący opis zdarzenia przyszłego.

Spółka prowadzi działalność gospodarczą polegającą na wytwarzaniu oraz przesyle i dystrybucji energii cieplnej. Spółka ma inny rok podatkowy niż kalendarzowy i trwa od 1 maja do 30 kwietnia roku następnego i jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W miesiącu kwietniu 2015 r. Spółka będzie obchodzić jubileusz swojego funkcjonowania. Z tej okazji będzie zorganizowane zamknięte spotkanie okolicznościowe dla pracowników i grona zaproszonych gości, tj. przedstawicieli kilku największych odbiorców, przedstawicieli władz lokalnych oraz organy Spółki. Uroczystość jubileuszowa zostanie zorganizowana w wynajętej na ten cel auli. W ramach uroczystości, oprócz oficjalnej części, obejmującej m.in. prezentację historii firmy, etapów transformacji, najważniejszych inwestycji itp. Spółka zorganizuje również oprawę muzyczną obchodów wraz z koncertem, poczęstunek oraz obsługę fotograficzną uroczystości. Zaproszone osoby otrzymają upominki reklamowe w postaci torby, kubków i długopisów z jubileuszowym logo przedsiębiorstwa.

Przedsiębiorstwo poniesie następujące koszty na organizację jubileuszu:

• wynajem auli oraz oświetlenie i nagłośnienie,
• usługa gastronomiczna – katering,
• obsługa fotograficzna uroczystości,
• zdjęcia załogi do wykorzystania wewnątrz firmy,
• koncert zespołu i oprawa muzyczna uroczystości,
• koszt przygotowania prezentacji multimedialnych na temat działalności Spółki, które będą prezentowane na uroczystości jubileuszowej,
• gadżety reklamowe (kubki, długopisy, torby) z logo firmy; gadżety reklamowe dla zaproszonych gości (tylko kontrahentów) nie przekraczają kwoty 200,00 i nie zostały ujęte w ewidencji, o której mowa w art. 7 ust. 4 ustawy o podatku od towarów i usług,
• druki zaproszeń,
• folder reklamowo-informacyjny.
  
  

Organizacja jubileuszu przedsiębiorstwa sfinansowana zostanie ze środków obrotowych.

Celem tej uroczystości jest budowanie pewnej świadomości na temat bezpieczeństwa i komfortu wynikającego z systemu ogrzewania, jak również ochrony środowiska.

Działania powyższe mają również na celu zintegrowanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych oraz poprzez udział w imprezie kontrahentów poprawę relacji i pracowników, i klientów Spółki w kontaktach biznesowych. Wszystkie te działania mają na celu poprawę efektywności osiąganych przez Spółkę wyników.

Dodatkowo z tej okazji Spółka zakupiła ławki z logo firmy i logo jej produktu, które zostaną przekazane Urzędowi Miasta i Spółdzielni Mieszkaniowej (administratorzy największych odbiorców Wnioskodawcy) celem rozstawienia ich na obiektach i osiedlach ogrzewanych Spółki „ciepłem” oraz sprawowania nad nimi pieczy (tj. naprawy, konserwacje itp.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie dotyczące podatku dochodowego od osób prawnych.

Czy na gruncie prawa podatkowego wszystkie ww. rodzaje kosztów związane z organizacją uroczystości jubileuszowej stanowią koszty uzyskania przychodów?

Zdaniem Wnioskodawcy, udział kontrahentów i pracowników Spółki oraz władz w uroczystości jubileuszowej ma bezsprzecznie związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę. Poprzez organizację uroczystości jubileuszowej Spółka buduje również swój pozytywny wizerunek oraz renomę, jako godny zaufania, rzetelny i wiarygodny partner biznesowy w stosunku do swoich kontrahentów. Także osobisty kontakt pracowników Spółki z kontrahentami wpływa na poprawę relacji oraz komunikacji między Spółką a kontrahentami. W rezultacie kontakty biznesowe Spółki z kontrahentami ulegają umocnieniu, a jej wizerunek oraz renoma wzrasta, co – jak sądzi Spółka – będzie miało odzwierciedlenie w ilości nowych kontrahentów. Działania takie zmierzają do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów.

Działalność, którą zajmuje się Spółka jest specyficzna i nie można jej porównać do hurtowni czy producenta, którzy mają ilościowe plany sprzedażowe. Realizacja planu sprzedażowego Spółki nie jest zależna całkowicie od jej pracowników. Wpływ na sprzedaż mają czynniki od Spółki niezależne np. warunki pogodowe.

Dlatego dla Spółki bardzo ważne jest pozyskanie klienta, gdyż na sprzedaż ilościową do poszczególnych klientów nie ma bezpośredniego wpływu.

Celem tej uroczystości jest również budowanie pewnej świadomości na temat bezpieczeństwa i komfortu wynikającego z systemu ogrzewania, jak również płynących z tego korzyści dla ochrony środowiska. Zaproszeni goście np. przedstawiciele władz lokalnych, nie są zapraszani z racji pełnionych funkcji, lecz ze względu na to, że przekonanie tak małego grona osób o korzyściach płynących z systemu ogrzewania Spółki, może zapewnić jej pozyskanie jednorazowo większej liczby odbiorców, tzn. władze lokalne decydują o szkołach, przedszkolach, szpitalach itp. instytucjach. Jako przedstawiciele władz lokalnych wykonując swoją pracę powinni mieć na uwadze bezpieczeństwo podległych instytucji oraz ochronę środowiska.

Zakupione przez Spółkę ławki, zdaniem Wnioskodawcy, stanowią również koszt uzyskania przychodu, gdyż celem ich jest reklama przedsiębiorstwa i produktu, który sprzedaje Wnioskodawca na terenie lokalnego rynku (teren działania Spółki).

Zdaniem Spółki, w związku z przedstawionym stanem faktycznym oraz powołanymi powyżej przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wydatki Spółki związane z organizacją uroczystości jubileuszowej i zakup ławek mogą zostać przez Spółkę zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, z wyjątkiem usługi gastronomicznej – kateringowej, która jest wyłączona z kosztów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest:

• prawidłowe – w części dotyczącej wydatków na usługę gastronomiczną (katering) dla kontrahentów i przedstawicieli władz lokalnych,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej pozostałych wydatków poniesionych na rzecz kontrahentów i przedstawicieli władz lokalnych,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej wydatków na usługę gastronomiczną (katering) dla pracowników i organów Spółki,
• prawidłowe – w części dotyczącej pozostałych wydatków poniesionych na rzecz pracowników i organów Spółki,
• nieprawidłowe – w części dotyczącej wydatków związanych z zakupem ławek.
  
  

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy art. 15 i 16 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2014 r., poz. 851 z późn. zm.).

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ww. ustawy, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Definicja sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest jedynie sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach należy natomiast zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Innymi słowy oznacza to, że dla kwalifikacji prawnej danego kosztu istotne znaczenie ma cel, w jakim został poniesiony. Wydatek zostanie uznany za koszt uzyskania przychodów, jeżeli pomiędzy jego poniesieniem a powstaniem, zwiększeniem bądź też możliwością powstania przychodu istnieje związek przyczynowy. Przez sformułowanie „w celu” należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot „celowości”, jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód). Zatem, możliwość kwalifikowania konkretnego wydatku jako kosztu uzyskania przychodu, uzależniona jest od rzetelnej i całościowej oceny tego, czy w świetle wszystkich występujących w sprawie okoliczności, przy zachowaniu należytej staranności, podatnik w momencie dokonywania wydatku mógł i powinien przewidzieć, że wydatek ten przyczyni się do powstania, zachowania lub zabezpieczenia przychodu.

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

• został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
• jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
• pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
• poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
• został właściwie udokumentowany,
• nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

O tym, co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności gospodarczej, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, lecz należy zauważyć, że nie każdy wydatek ponoszony w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowić może koszt uzyskania przychodu i jako taki podlegać odliczeniu od postawy opodatkowania. Takimi kosztami bowiem nie mogą być – co do zasady – wydatki enumeratywnie wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Odnosząc powyższe do przedstawionego przez Wnioskodawcę opisu zdarzenia przyszłego, wskazać należy, że istotne na gruncie rozpatrywanej sprawy jest rozróżnienie nakładów ukierunkowanych na reprezentowanie firmy (reprezentacja) a wydatków mających na celu zachęcanie klientów/kontrahentów do nawiązania bądź utrzymania kontaktów z przedsiębiorcą oraz nabywania towarów lub usług danej firmy (reklama), bowiem wydatki poniesione na reklamę, jako niewymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, w pełnej wysokości mogą stanowić koszty uzyskania przychodów pod warunkiem, że wydatki te spełniają kryteria określone w art. 15 ust. 1 tej ustawy, natomiast wydatki o charakterze reprezentacyjnym wyłączone zostały z kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z treści art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wynika, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie definiuje przy tym terminu „reprezentacja” ani też nie odsyła do innych przepisów prawa. Brak ustawowej definicji pojęcia „reprezentacja” nie uprawnia jednak do dowolnego określania zakresu znaczeniowego tego terminu.

Zgodnie z przyjętą linią orzeczniczą, celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami. Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest właśnie wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia. Ponownie podkreślić należy, że dla oceny, czy dana działalność stanowi reprezentację, czy też innego rodzaju działalność, konieczna jest analiza całokształtu okoliczności faktycznych konkretnej sprawy. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej – uzyskiwanie przychodów podlegających opodatkowaniu (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11).

Innymi słowy, reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu wykreowania pozytywnego wizerunku podatnika. Co istotne, działania o charakterze reprezentacyjnym podejmowane są w stosunku do podmiotów lub ich przedstawicieli zewnętrznych. Pojęcie reprezentacji nie obejmuje zatem tych działań, które podejmowane są w stosunku do własnych pracowników czy członków organów Spółki.

Odnosząc się z kolei do kwestii podatkowych związanych z wydatkami poniesionymi na reklamę, wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym poglądem przez reklamę rozumie się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia.

Podsumowując, reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania i rozpowszechniania wizerunku podatnika jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy.

Dokonując zatem oceny charakteru wydatków związanych z organizacją uroczystości jubileuszowej Spółki i możliwości zaliczenia ich do kosztów uzyskania przychodów, tut. Organ jest zdania, że wydatki poniesione na rzecz kontrahentów i przedstawicieli władz lokalnych należy uznać za koszty reprezentacyjne, o których stanowi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Za takim stanowiskiem przemawia fakt, że działania Wnioskodawcy nakierowane były do wąskiego, wyselekcjonowanego grona kontrahentów, co jednoznacznie wskazuje na reprezentacyjny charakter tych wydatków. Jak bowiem wynika z opisu sprawy, na spotkanie okolicznościowe z okazji jubileuszu firmy zaproszono „przedstawicieli kilku największych odbiorców” Spółki. W świetle powyższego, nie można więc uznać, że zorganizowane spotkanie miało na celu zachęcenie jak największej liczby potencjalnych odbiorców do nabywania energii cieplnej od Spółki. Ponadto we własnym stanowisku w sprawie Wnioskodawca wskazał, że poprzez organizację uroczystości jubileuszowej Spółka buduje swój pozytywny wizerunek oraz renomę, jako godny zaufania, rzetelny i wiarygodny partner biznesowy w stosunku do swoich kontrahentów.

Także wydatki związane z zaproszeniem przedstawicieli władz lokalnych noszą znamiona reprezentacji, gdyż – jak wskazuje Spółka – osoby te nie są zapraszane z racji pełnionych funkcji na jubileusz firmy, lecz ze względu na to, że przekonanie tak małego grona osób o korzyściach płynących z systemu ogrzewania Spółki przyczyni się – w ocenie Wnioskodawcy – do pozyskania jednorazowo większej liczby odbiorców.

Odnosząc się natomiast do wydatków związanych z organizacją uroczystości jubileuszowej poniesionych na rzecz pracowników i organów Spółki, należy stwierdzić, że stanowią one koszty uzyskania przychodów na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W tym miejscu należy bowiem zauważyć, że kosztami podatkowymi – co do zasady – są tzw. koszty pracownicze. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy.

W każdej sytuacji należy jednak ustalić, jaki jest cel takiego spotkania. Jeżeli wydatki poniesione zostały na zorganizowanie spotkania mającego na celu zintegrowanie pracowników z firmą, budowanie zespołu, poprawy atmosfery pracy oraz ułatwienie ułożenia wzajemnych relacji między pracownikami i w efekcie poprawę efektywności pracy, a przez to zwiększenie przychodów osiąganych przez podatnika, to wówczas spełniają warunki, o których mowa w art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i mogą zostać zakwalifikowane do kosztów podatkowych. Jeśli jednak spotkanie nie służy takiemu celowi, a przebywanie pracowników ze sobą, czy konsumpcja są celem samym w sobie, to w takim przypadku nie można uznać, że wydatki poniesione na organizację takiej imprezy mają związek z przychodem, wobec czego nie stanowią one kosztu uzyskania przychodów.

W tym miejscu należy jeszcze raz podkreślić, że przedsiębiorca, organizując dla pracowników określoną „imprezę”, musi jako cel tej imprezy przyjąć zintegrowanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Jeżeli nie przyjmie takiego celu, to samo spotkanie polegające m.in. na konsumpcji, czy zabawie nie będzie kosztem uzyskania przychodów. Z takiego spotkania musi wynikać wprost cel motywacyjno-integracyjny dla pracowników, a nie konsumpcja lub przebywanie w swojej obecności jako cel sam w sobie. W takim przypadku można przyjąć, że pomiędzy prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą oraz wydatkami ponoszonymi, nawet w sposób pośredni, na lepszą, bardziej wydajną pracę pracowników, a przez to na zwiększenie przychodów osiąganych przez przedsiębiorcę, istnieją określone związki.

Jak wynika z opisu sprawy, działania z tytułu organizacji spotkania jubileuszowego podjęte przez Wnioskodawcę mają na celu zintegrowanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy, wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych oraz poprzez udział w imprezie kontrahentów poprawę relacji i pracowników, i klientów Spółki w kontaktach biznesowych.

W tym stanie rzeczy, wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na organizację spotkania jubileuszowego w części dotyczącej pracowników oraz organów Spółki – co do zasady – można zaliczyć do kosztów podatkowych zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile przedmiotowe wydatki będą miały na celu zintegrowanie załogi i stworzenie właściwej atmosfery w pracy oraz zostaną właściwie udokumentowane.

Jednocześnie tut. Organ pragnie zastrzec, że w myśl art. 16 ust. 1 pkt 38a ww. ustawy – nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na rzecz osób wchodzących w skład rad nadzorczych, komisji rewizyjnych lub organów stanowiących osób prawnych oraz spółki, o której mowa w art. 1 ust. 3 pkt 1, z wyjątkiem wynagrodzeń wypłacanych z tytułu pełnionych funkcji.

Dokonując natomiast kwalifikacji podatkowej wydatków poniesionych na zakup ławek, które zostaną przekazane Urzędowi Miasta i Spółdzielni Mieszkaniowej (administratorów największych odbiorców Spółki) należy stwierdzić, że są to koszty reprezentacji, o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Za takim uznaniem niniejszych kosztów przemawia fakt, że ławki (pomimo tego, iż opatrzone są logo Spółki i jej produktu) zostaną przekazane wyselekcjonowanym podmiotom – tylko administratorom największych odbiorców Wnioskodawcy.

Podsumowując, wydatki związane z organizacją uroczystości jubileuszowej Spółki poniesione na rzecz kontrahentów i przedstawicieli władz lokalnych oraz wydatki na zakup ławek uznać należy za koszty reprezentacyjne, o których stanowi art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, co skutkuje tym, że wydatki te nie mogą zostać zakwalifikowane jako koszty uzyskania przychodów Spółki.

Natomiast wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na organizację spotkania jubileuszowego w części dotyczącej pracowników oraz organów Spółki będą stanowiły koszty podatkowe na podstawie art. 15 ust. 1, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 1 pkt 38a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, o ile będą miały na celu zintegrowanie załogi i stworzenie właściwej atmosfery w pracy oraz zostaną właściwie udokumentowane.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Jednocześnie informuje się, że w zakresie podatku od towarów i usług zostanie wydana odrębna interpretacja indywidualna.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.