2015.11.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu
ILPP1/4512-1-644/15-4/JSK
z 13 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613, z późn. zm.) oraz § 6 pkt 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, prowadzącego działalność gospodarczą, przedstawione we wniosku z dnia 11 sierpnia 2015 r. (data wpływu 27 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 października 2015 r. (data wpływu 26 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy Lokalu użytkowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy Lokalu użytkowego. Wniosek uzupełniono w dniu 26 października 2015 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca od roku 1993 jest w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Dnia 23 listopada 1995 r. Wnioskodawca wraz z małżonką podpisali ze spółdzielnią mieszkaniową w A. umowę na przydział lokalu użytkowego (zwanego dalej: Lokalem) na zasadach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w budowanym budynku mieszalnym przy ul. B. w A.

W dniu 3 marca 1997 r. Wnioskodawca wraz z małżonką otrzymali od spółdzielni przydział Lokalu.

Po zakończeniu inwestycji budowlanej, spółdzielnia określiła ostateczną wysokość wkładu budowlanego za Lokal, który wyniósł 79.622,50 zł. Ostatnia rata ww. kwoty została spłacona w maju 1998 r. Koszty budowy Lokalu zostały sfinansowane ze środków pochodzących z majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki, a tym samym spółdzielcze własnościowe prawo do Lokalu zostało wniesione do majątku wspólnego małżonków.

Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami.

Pierwsze zasiedlenie Lokalu przez Wnioskodawcę nastąpiło w dniu 3 marca 1997 r., natomiast podjęcie działalności gospodarczej w tym Lokalu nastąpiło z dniem 10 marca 1997 r.

Lokal został wprowadzony do ewidencji środków trwałych prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa.

W okresie od dnia 3 marca 1997 r. do dnia 3 marca 1999 r. zostały dokonane prace adaptacyjno-remontowe w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i zamknęły się kwotą 1.090,10 zł netto (1.319,67 zł brutto). W następnych latach Wnioskodawca dokonywał odpisów kosztów jedynie w odniesieniu do bieżącej eksploatacji i konserwacji Lokalu.

Dnia 28 września 2004 r., na podstawie art. 17 (14) ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych z dnia 15 grudnia 2000 r., Wnioskodawca wraz z małżonką zawarli ze spółdzielnią mieszkaniową umowę przeniesienia własności Lokalu na ich rzecz.

Do dnia dzisiejszego w Lokalu jest prowadzona działalność gospodarcza pod ww. firmą Wnioskodawcy.

Zainteresowany wraz z małżonką zamierzają dokonać sprzedaży Lokalu usługowego.

W piśmie z dnia 22 października 2015 r. – stanowiącym uzupełnienie wniosku – Zainteresowany wskazał, że:

„Transakcja” nabycia Lokalu użytkowego przez Wnioskodawcę oraz jego małżonkę w dniu 28 września 2004 r. polegała na przeprowadzeniu czynności notarialnej przeniesienia prawa własności z majątku Spółdzielni … – nieodpłatnie (zgodnie z ustawą Prawo spółdzielcze), na rzecz Wnioskodawcy i jego małżonki. Nabycie lokalu użytkowego nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub/i nie korzystało ze zwolnienia od tego podatku;
w kontekście art. 2 pkt 14 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług, Lokal Wnioskodawcy i jego małżonki został oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu w dniu 3 marca 1997 r. Za taką czynność należy uznać fakt nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w drodze przydziału odbywającego się na podstawie przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata.

Zbycie Lokalu będzie miało miejsce po pierwszym zasiedleniu, od którego minął okres dłuższy niż 2 lata, a uzyskanie w roku 2004 przez Wnioskodawcę i jego małżonkę prawa odrębnej własności nie zmieniło momentu jego pierwszego zasiedlenia (podstawa – interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 14 sierpnia 2012 r.);

z tytułu nabycia ww. Lokalu, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
Lokal nigdy nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług;
nieruchomość lokalowa (spółdzielcze własnościowe prawo do Lokalu oraz od roku 2004 odrębne prawo własności do Lokalu) nigdy nie była udostępniona osobom trzecim na podstawie odpłatnych umów cywilnoprawnych, tj. dzierżawy lub najmu;
na opisany we wniosku Lokal Wnioskodawca i jego małżonka ponosili, ale już nie będą ponosili, wydatki na jego ulepszenie (montaż folii antywłamaniowej w oknach wystawowych Lokalu – w okresie dwóch lat od momentu pierwszego zasiedlenia), w stosunku do których Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wydatki te były niższe niż 30% wartości początkowej tego Lokalu;
przed planowanym zbyciem nieruchomości lokalowej Wnioskodawcy i jego małżonki, nieruchomość jest w stanie ulepszonym (wzmocnione okna folią antywłamaniową w okresie pierwszych dwóch lat od momentu pierwszego zasiedlenia) – wykorzystywanym do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy odpłatne zbycie Lokalu podlega zwolnieniu od podatku VAT i na jakiej podstawie?

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie Lokalu podlega zwolnieniu od podatku VAT w rozumieniu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Wskazać należy, że towarem jest również udział w prawie własności lub użytkowaniu wieczystym nieruchomości.

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121, z późn. zm.).

Jak stanowi art. 195 Kodeksu cywilnego, własność tej samej rzeczy może przysługiwać niepodzielnie kilku osobom (współwłasność).

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. ustawy, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W świetle powyższego, skoro przez dostawę towarów przepis art. 7 ust. 1 ustawy nakazuje rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, a towarem jest nieruchomość, to sprzedaż całej rzeczy (100% prawa własności) lub ułamka tej rzeczy (np. 50% prawa własności) zawsze będzie przeniesieniem prawa do rozporządzania nieruchomością jak właściciel. Istotne jest bowiem to, że wskutek nabycia prawa majątkowego (pełnej własności lub udziału) nabywca może rozporządzać rzeczą jak właściciel. Warunek ten zostaje bezwzględnie spełniony w przypadku nabycia udziału w rzeczy. Powyższe twierdzenie uzasadnia również to, że istotą współwłasności jest niepodzielność prawa własności rzeczy. Zatem, jeśli nabywca nabywa tylko udział w rzeczy, tj. prawo majątkowe, to prawo to daje mu możliwość rozporządzania rzeczą jak właściciel, właśnie z uwagi na fakt, że istotą współwłasności jest niepodzielność prawa do rzeczy.

Tym samym na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, zbycie udziału w nieruchomości traktować należy jako dostawę towarów. W przypadku bowiem zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie ,w jakim uprawnia go do tego wysokość jego udziału.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem występuje w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

Jak wynika natomiast z art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w cytowanej ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotne dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwe zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W analizowanym przypadku właścicielem opisanej we wniosku nieruchomości jest małżeństwo (Wnioskodawca i jego żona). W niniejszej sprawie Wnioskodawca, w oparciu o majątek wspólny prowadzi działalność gospodarczą.

Zatem pomimo zakupu Lokalu do majątku wspólnego małżonków, nieruchomość ta była przeznaczona i wykorzystywana do działalności gospodarczej Wnioskodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Mając na uwadze powyższe należy stwierdzić, że Wnioskodawca – w ramach planowanej transakcji zbycia Lokalu – wystąpi w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że w oparciu o art. 146a pkt 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i ust. 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Przy czym zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest generalnie zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Przez pierwsze zasiedlenie – według art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

W świetle wyżej przytoczonych przepisów, kluczowym dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków i budowli jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynku (budowli) do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, a za takie można rozumieć m.in. objęcie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika. Przedmiotowa nieruchomość winna być przejęta przez nabywcę do użytkowania. Wydanie przedmiotowego obiektu nabywcy winno nastąpić w ramach wykonania przez sprzedającego czynności podlegających opodatkowaniu. Jeżeli zatem podatnik wybuduje obiekt lub go zmodernizuje, przy czym nakłady na ulepszenie przekraczają 30% jego wartości początkowej, a następnie obiekt ten (lub ulepszenie) zostanie oddany do użytkowania (wprowadzony do ewidencji środków trwałych), nie oznacza to, że został on zasiedlony. Oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie będzie miało miejsce wówczas, gdy wybudowany lub zmodernizowany budynek (obiekt) zostanie sprzedany lub np. oddany w dzierżawę, bowiem zarówno sprzedaż, jak i dzierżawa są czynnościami podlegającymi opodatkowaniu.

Należy podkreślić, że użyte w art. 2 pkt 14 ustawy sformułowanie „w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu” wskazuje na katalog czynności wymienionych w art. 5 ustawy, czyli dana czynność musi podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, choć nie jest konieczne, aby faktycznie był naliczony podatek od tej czynności – może to być czynność zwolniona od podatku.

Zatem z powyższych przepisów wynika, że dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia do chwili sprzedaży nie minęły co najmniej dwa lata.

W tym miejscu należy zauważyć, że w przypadku nieruchomości niespełniających przesłanek do zwolnienia od podatku na podstawie powołanego wyżej przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, ustawodawca umożliwia podatnikom – po spełnieniu określonych warunków – skorzystanie ze zwolnienia wskazanego w pkt 10a tego przepisu.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Z kolei, jak wynika z art. 43 ust. 7a ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części będzie mogła korzystać ze zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, wówczas badanie przesłanek wynikających z przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy stanie się bezzasadne.

Ponadto, w przypadku towarów (do których zaliczają się również nieruchomości) może znaleźć zastosowanie inne zwolnienie przewidziane w art. 43 ustawy, o ile zostaną spełnione warunki wskazane w tym przepisie.

Według art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę towarów wykorzystywanych wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku, jeżeli z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zwolnienie od podatku określone w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od dnia 1 stycznia 2014 r. dotyczy wszystkich towarów – zarówno nieruchomości, jak i ruchomości – przy nabyciu (imporcie lub wytworzeniu) których nie przysługiwało podatnikowi prawo do odliczenia podatku VAT i wykorzystywanych – niezależnie od okresu ich używania przez podatnika (kilka dni, miesięcy czy lat) – wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT.

Analiza przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, regulujących wyżej wskazane prawo do zwolnienia od podatku dostaw budynków, budowli lub ich części, prowadzi do wniosku, że w odniesieniu do tych towarów może wystąpić jedna z ww. podstaw do zastosowania zwolnienia od tego podatku. Istotne jest wobec tego każdorazowe kompleksowe zbadanie okoliczności towarzyszących dostawie danego obiektu. Zauważyć bowiem należy, że stosowanie zwolnień od podatku ma charakter wyjątkowy i nie podlega ani wykładni rozszerzającej, ani zawężającej, natomiast możliwość wychodzenia poza wykładnię literalną jest niedopuszczalna. W efekcie, podatnik uprawniony jest do zastosowania ww. preferencji, gdy charakter dokonywanych przez niego czynności, w sposób jednoznaczny i niebudzący wątpliwości, wyczerpuje znamiona ujęte w treści przepisu statuującego jego prawo do zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy również zauważyć, że w myśl art. 43 ust. 10 ustawy, podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem, że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części.

Tak więc ustawodawca daje podatnikom, dokonującym dostawy budynków spełniających przesłanki do korzystania ze zwolnienia od podatku wskazanego w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy – po spełnieniu określonych warunków – możliwość rezygnacji ze zwolnienia i opodatkowania transakcji na zasadach ogólnych. Powyższe prawo zostało zawężone tylko do rezygnacji ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków lub budowli, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków albo budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony. Powyższy przepis obejmuje swoim zakresem także grunty będące w użytkowaniu wieczystym.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Wnioskodawca od roku 1993 jest w związku małżeńskim, w którym obowiązuje ustrój ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej. Dnia 23 listopada 1995 r. Wnioskodawca wraz z małżonką podpisali ze spółdzielnią mieszkaniową umowę na przydział lokalu użytkowego na zasadach spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w budowanym budynku mieszalnym. W dniu 3 marca 1997 r. Wnioskodawca wraz z małżonką otrzymali od spółdzielni przydział Lokalu. Po zakończeniu inwestycji budowlanej, spółdzielnia określiła ostateczną wysokość wkładu budowlanego za Lokal, który wyniósł 79.622,50 zł. Ostatnia rata ww. kwoty została spłacona w maju 1998 r. Koszty budowy Lokalu zostały sfinansowane ze środków pochodzących z majątku wspólnego Wnioskodawcy oraz jego małżonki, a tym samym spółdzielcze własnościowe prawo do Lokalu zostało wniesione do majątku wspólnego małżonków.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie handlu detalicznego od dnia 25 listopada 1991 r. Od dnia rozpoczęcia działalności do dnia 30 listopada 1996 r. była ona zlokalizowana w wynajmowanym lokalu i po okresie zawieszenia działalności od dnia 1 grudnia 1996 r. do dnia 9 marca 1997 r., została wznowiona z dniem 10 marca 1997 r. w nowej lokalizacji, w przydzielonym przez spółdzielnię Lokalu. Wnioskodawca nigdy nie prowadził działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Pierwsze zasiedlenie Lokalu przez Wnioskodawcę nastąpiło w dniu 3 marca 1997 r., natomiast podjęcie działalności gospodarczej w tym Lokalu nastąpiło z dniem 10 marca 1997 r. Lokal został wprowadzony do ewidencji środków trwałych prowadzonego przez Wnioskodawcę przedsiębiorstwa. W okresie od dnia 3 marca 1997 r. do dnia 3 marca 1999 r. zostały dokonane prace adaptacyjno-remontowe w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej i zamknęły się kwotą 1.090,10 zł netto (1.319,67 zł brutto). W następnych latach Wnioskodawca dokonywał odpisów kosztów jedynie w odniesieniu do bieżącej eksploatacji i konserwacji Lokalu.

Dnia 28 września 2004 r., na podstawie art. 17 (14) ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych, Wnioskodawca wraz z małżonką zawarli ze spółdzielnią mieszkaniową umowę przeniesienia własności Lokalu na ich rzecz. Do dnia dzisiejszego w Lokalu jest prowadzona działalność gospodarcza pod ww. firmą Wnioskodawcy. Zainteresowany wraz z małżonką zamierzają dokonać sprzedaży Lokalu usługowego.

„Transakcja” nabycia Lokalu użytkowego przez Wnioskodawcę oraz jego małżonkę w dniu 28 września 2004 r. polegała na przeprowadzeniu czynności notarialnej przeniesienia prawa własności z majątku Spółdzielni – nieodpłatnie (zgodnie z ustawą Prawo spółdzielcze), na rzecz Wnioskodawcy i jego małżonki. Nabycie Lokalu użytkowego nie podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub/i nie korzystało ze zwolnienia od tego podatku. W kontekście art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów usług, Lokal Wnioskodawcy i jego małżonki został oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu w dniu 3 marca 1997 r. Za taką czynność należy uznać fakt nabycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu w drodze przydziału odbywającego się na podstawie przepisów ustawy o spółdzielniach mieszkaniowych. Od pierwszego zasiedlenia upłynął okres dłuższy niż 2 lata. Zbycie Lokalu będzie miało miejsce po pierwszym zasiedleniu, od którego minął okres dłuższy niż 2 lata, a uzyskanie w roku 2004 przez Wnioskodawcę i jego małżonkę prawa odrębnej własności nie zmieniło momentu jego pierwszego zasiedlenia. Z tytułu nabycia ww. Lokalu, Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Lokal nigdy nie był wykorzystywany w działalności gospodarczej wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług. Nieruchomość lokalowa (spółdzielcze własnościowe prawo do Lokalu oraz od roku 2004 odrębne prawo własności do Lokalu) nigdy nie była udostępniona osobom trzecim na podstawie odpłatnych umów cywilnoprawnych, tj. dzierżawy lub najmu. Na opisany we wniosku Lokal Wnioskodawca i jego małżonka ponosili, ale już nie będą ponosili, wydatki na jego ulepszenie (montaż folii antywłamaniowej w oknach wystawowych lokalu – w okresie dwóch lat od momentu pierwszego zasiedlenia), w stosunku do których Wnioskodawca miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Wydatki te były niższe niż 30% wartości początkowej tego Lokalu. Przed planowanym zbyciem nieruchomości lokalowej Wnioskodawcy i jego małżonki, nieruchomość jest w stanie ulepszonym (wzmocnione okna folią antywłamaniową w okresie pierwszych dwóch lat od momentu pierwszego zasiedlenia) – wykorzystywanym do wykonywania czynności opodatkowanych przez okres co najmniej 5 lat.

Wątpliwości Wnioskodawcy w analizowanej sprawie dotyczą wskazania, czy odpłatne zbycie Lokalu korzysta ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Należy podkreślić, że w analizowanej sprawie kluczowym elementem jest ustalenie, czy w odniesieniu do wskazanego Lokalu nastąpiło pierwsze zasiedlenie, a jeżeli tak, to w którym momencie.

Uwzględniając definicję pierwszego zasiedlenia zawartą w art. 2 pkt 14 ustawy wskazać należy, że aby można było mówić o pierwszym zasiedleniu, musi dojść do oddania budynków, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwsze zasiedlenie nie musi być dostawą towarów. Istotą pierwszego zasiedlenia – jak wynika z powołanego przepisu – jest oddanie do użytkowania, które następuje w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Pierwszym zasiedleniem (poza opodatkowaną sprzedażą danej nieruchomości) może być więc także oddanie nieruchomości do używania innemu podmiotowi np. na podstawie umowy najmu, dzierżawy itp.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że – jak wskazał Zainteresowany – Lokal Wnioskodawcy i jego małżonki został oddany do użytkowania pierwszemu nabywcy w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu w dniu 3 marca 1997 r. Zatem w roku 1997 – jak twierdzi Wnioskodawca – doszło do pierwszego zasiedlenia w kontekście art. 2 pkt 14 ustawy.

W konsekwencji, planowana przez Zainteresowanego dostawa jego udziału we współwłasności ww. nieruchomości może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, bowiem czynność ta nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, a pomiędzy pierwszym zasiedleniem i planowaną dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata. Ponadto Zainteresowany nie dokonywał ulepszeń ww. Lokalu, które przekraczałyby 30% wartości początkowej nieruchomości.

Na mocy art. 29a ust. 8 ustawy, dostawa gruntu, na którym znajduje się ww. Lokal, również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, odpłatne zbycie przez Zainteresowanego udziału we współwłasności Lokalu będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 w związku z art. 29a ust. 8 ustawy.

Mając na uwadze, że wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego został złożony przez jednego ze współwłaścicieli Lokalu, zaznacza się, że interpretacja nie wywiera skutku prawnego dla drugiego ze współwłaścicieli, tj. małżonki Zainteresowanego.

Tut. Organ informuje, że niniejszą interpretacją załatwiono wniosek w części dotyczącej zdarzenia przyszłego w podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku dostawy Lokalu użytkowego, natomiast wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie rozstrzygnięty odrębnym pismem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin