Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-2-1/4514-219/15/PM
z 20 listopada 2015 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2015 r., poz. 613, ze zm.) oraz § 7 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U., poz. 643) – Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 6 sierpnia 2015 r. (data wpływu do Biura – 25 sierpnia 2015 r.), uzupełnionym 30 października i 3 listopada 2015 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania pożyczki – jest prawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 25 sierpnia 2015 r. wpłynął do Biura ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych otrzymania pożyczki.
Z uwagi na fakt, iż wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 21 października 2015 r. wezwano Wnioskodawcę o jego uzupełnienie.
Wniosek uzupełniono 30 października 2015 r. (uiszczenie opłaty) i 3 listopada 2015 r. (wpływ pisma).
W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:
Wnioskodawca – G.M. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: Spółka, Pożyczkobiorca) zawarł umowę odpłatnej pożyczki z F.S.A. (dalej: F.S.A., Pożyczkodawca). Pożyczkodawca nie jest udziałowcem Wnioskodawcy. Oba podmioty są podatnikami podatku od towarów i usług.
Pożyczkodawca w ramach swojej działalności gospodarczej faktycznie zajmuje się między innymi udzielaniem pożyczek.
Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie:
- 64 2 (PKD 2007) działalność holdingów finansowych;
- 64 92 (PKD 2007) pozostałe formy udzielania kredytów.
Ponadto Pożyczkodawca udzielił Spółce pożyczki na zakup przez Spółkę udziałów w podmiotach zajmujących się prowadzeniem aptek ogólnodostępnych. Jest to pożyczka celowa związana z rozwojem działalności Pożyczkobiorcy i jednocześnie ma na celu zwiększenie sprzedaży Pożyczkodawcy.
Pożyczkobiorca zobowiązuje się bowiem do zapewnienia, że podmioty w których udziały zostaną nabyte będą dokonywały zakupów produktów sprzedawanych w aptekach na poziomie nie mniejszym niż 80% całkowitych miesięcznych obrotów realizowanych przez poszczególne apteki w F.S.A. Zatem związane jest to bezpośrednio działalnością, w tym z przychodami i obrotem osiąganym przez Pożyczkodawcę.
W związku z tym pożyczka ma charakter celowy, związany z działalnością gospodarczą.
Pożyczka jest oprocentowana – odsetki stanowią wynagrodzenie Pożyczkodawcy.
W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:
Czy w przedstawionym stanie faktycznym, czynność udzielenia Spółce pożyczki za wynagrodzeniem podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych?
Zdaniem Wnioskodawcy, Pożyczkodawca działa w ramach umowy w charakterze podatnika podatku od towarów i usług czynnego, świadczącego usługi finansowe. Zatem umowa pożyczki jest zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług i jednocześnie nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w myśl przepisu art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych podlega czynność cywilnoprawna, jaką jest umowa pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziane są wyjątki od powyższej zasady.
Nie podlegają podatkowi od czynności cywilnoprawnych czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:
- opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
- zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkami niedotyczącymi umowy pożyczki (art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych).
Powyższe oznacza, że w świetle art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych konieczne jest ustalenie czy w odniesieniu do konkretnej czynności cywilnoprawnej, przynajmniej jedna ze stron umowy występowała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Zasada ta ma zastosowanie niezależnie od tego, która ze stron czynności cywilnoprawnej wymienionej w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu jej dokonania jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub od tego podatku zwolniona.
Na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają między innymi odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. Art. 8 ust. 1 tej ustawy definiuje świadczenie usług, jako „każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów”.
Natomiast zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, „zwalnia się od podatku (...) usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę”.
Oznacza to, że udzielenie pożyczki w ramach działalności gospodarczej jest usługą zwolnioną z podatku od towarów i usług.
W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.
Zdaniem Spółki warunkiem uznania, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, jest ustalenie, iż prowadzi on zawodowo działalność gospodarczą w danym zakresie. Należy zatem każdorazowo badać czy w okolicznościach konkretnego przypadku czynność została wykonana w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej w danym zakresie, tj. o konkretnym profilu.
Udzielenie pożyczki znajduje się w zakresie faktycznie wykonywanej przez Pożyczkodawcę działalności gospodarczej.
W ocenie Spółki sama ilość czy częstotliwość określonych czynności nie przesądza o tym, że dany podmiot staje się podatnikiem podatku od towarów i usług, lecz okoliczności wskazujące na powiązanie umowy z działalnością gospodarczą.
Istotne znaczenie ma fakt realizacji czynności w ramach działalności gospodarczej. W przypadku F.S.A. działalność gospodarcza obejmuje udzielanie pożyczek i taką też działalność ten podmiot faktycznie wykonuje.
Otrzymanie pożyczki w przedmiotowej sprawie miało także na celu doprowadzenie do zakupu przez Spółkę udziałów w podmiotach, które będą dokonywały zakupu produktów Pożyczkodawcy na określonym poziomie. Zatem celem umowy pożyczki jest czerpanie przez F.S.A. zysku z dwóch źródeł, tj. związanego z prowadzoną przez F.S.A. działalnością w zakresie sprzedaży produktów jak również z oprocentowania pożyczki.
Podsumowując, decydujące znaczenie dla uznania pożyczkodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w związku z udzieleniem pożyczki mają dwie okoliczności: wykorzystanie przy udzieleniu pożyczki przedsiębiorstwa pożyczkodawcy (udzielenie pożyczki w ramach działalności gospodarczej) oraz odpłatny charakter czynności (wynagrodzeniem są odsetki ustalone przez Strony).
Jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych „nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest zwolniona z opodatkowania z podatku od towarów i usług”, (z wyjątkiem niedotyczącym umów pożyczek).
Biorąc pod uwagę powyższe, analizowana usługa udzielenia pożyczki będzie zwolniona z opodatkowania podatkiem od towarów i usług na mocy art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Konsekwentnie w przedmiotowej sytuacji spełniona jest wymieniona w art. 2 ust. 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych przesłanka wyłączenia z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych omawianej pożyczki.
Oznacza to, że w związku z zawarciem umowy pożyczki nie powstanie obowiązek zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.
Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.
W pozostałym zakresie, tj. dotyczącym podatku od towarów i usług – została wydana interpretacja znak: IBPP2/4512-765/15/AB.
Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2015 r., poz. 626, ze zm.) podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.
Stosownie do art. 4 pkt 7 ww. ustawy obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.
W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.
Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.
Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, jeżeli przynajmniej jedna ze stron z tytułu dokonania tej czynności jest:
- opodatkowana podatkiem od towarów i usług,
- zwolniona z podatku od towarów i usług, z wyjątkiem:
- umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
- umowy sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
Należy jednak zaznaczyć, że w przypadku umów pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić wyłącznie fakt, że jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z tego podatku zwolniona.
Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca (Pożyczkobiorca) zawarł umowę odpłatnej pożyczki z F.S.A. Pożyczkodawca nie jest udziałowcem Wnioskodawcy. Oba podmioty są podatnikami podatku od towarów i usług.
Pożyczkodawca w ramach swojej działalności gospodarczej faktycznie zajmuje się między innymi udzielaniem pożyczek.
Pożyczkodawca prowadzi działalność gospodarczą między innymi w zakresie:
- 64 2 (PKD 2007) działalność holdingów finansowych;
- 64 92 (PKD 2007) pozostałe formy udzielania kredytów.
Wnioskodawca wskazał, że czynność udzielenia pożyczek przez Spółkę na rzecz Wnioskodawcy będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług.
Z cytowanego powyżej przepisu art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają takie czynności, w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu ich dokonania (dokonania tych czynności) jest opodatkowania podatkiem od towarów i usług lub zwolniona z podatku od towarów i usług (z wyjątkiem określonych czynności, które w przedmiotowej sprawie nie występują).
W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek powyższe zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, ze zm.), bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy pożyczki podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności podatkiem od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.
Przedmiotowa umowa pożyczki będzie podlegać regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, co zostało potwierdzone interpretacją indywidualną wydaną w dniu 13 listopada 2015 r., znak: IBPP2/4512-765/15/AB. A zatem na mocy art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych umowa ta nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Tym samym Wnioskodawca (Pożyczkobiorca) nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu tych umów.
Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.
Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.