Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP1/4512-1007/15-2/AŻ
z 3 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 24 września 2015 r. (data wpływu 28 września 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku czynności udzielenia przez Spółkę pożyczki pieniężnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 września 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia od podatku czynności udzielenia przez Spółkę pożyczki pieniężnej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca – Spółka komandytowo – akcyjna z siedzibą w W. (dalej „Spółka”) istnieje od października 2013 r.

Przedmiot działalności Spółki, określony w jej Statucie oraz wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego, obejmuje m.in.:

• pozostałe formy udzielania kredytów (PKD 64.92.Z),
  

• pozostałą finansową działalność usługową, gdzie indziej niesklasyfikowaną, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 64.99.Z),
  

• pozostałą działalność wspomagającą usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 66.19.Z).
  
  

Zasadniczym celem działania Spółki jest prowadzenie usług finansowych – udzielanie pożyczek oraz sprzedaż aktywów finansowych.

Począwszy od grudnia 2014 r. Spółka zawarła ze swoim komplementariuszem – osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej dwanaście umów pożyczek ponadto, Spółka udzieliła jednej pożyczki na rzecz innego podmiotu (spółki prawa handlowego). Łączna kwota udzielonych pożyczek przekracza dwadzieścia pięć milionów złotych.

Wszystkie udzielone przez Spółkę pożyczki udzielane są na warunkach komercyjnych tzn. są, zgodnie z zawartymi umowami, oprocentowane.

Spółka nie wyklucza również możliwości udzielania przez nią pożyczek w przyszłości – na rzecz swojego komplementariusza lub innych podmiotów.

Niezależnie od powyżej opisanych pożyczek, Spółka od początku swojego istnienia dokonywała transakcji sprzedaży udziałów i akcji – a poza tym nie świadczyła odpłatnie innych usług, ani nie dokonywała dostaw towarów.

Spółka w czasie prowadzenia wyżej opisanych czynności (udzielania pożyczek oraz sprzedaży aktywów finansowych), nie była zarejestrowana jako podatnik VAT czynny, ani zwolniony.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy opisane powyżej pożyczki udzielone przez Spółkę są czynnościami niepodlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, czy też są czynnościami zwolnionymi z tego podatku?

Stanowisko Wnioskodawcy,

Zdaniem wnioskodawcy, pożyczki udzielone przez Spółkę są czynnościami zwolnionymi od towarów i usług.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy.

Na wstępie należy stwierdzić, że warunkiem uznania, że dana czynność jest objęta zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (jako czynność opodatkowana lub zwolniona z tego podatku) jest spełnienie dwóch przesłanek:

1. czynność ta należy do czynności wymienionych w art. 5 ustawy o VAT oraz
2. jest ona wykonywana przez podmiot działający w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym nie budzi wątpliwości, iż udzielenie pożyczki za wynagrodzeniem (w postaci oprocentowania) mieści się w przedmiotowym zakresie zastosowania przepisów o VAT tzn. stanowi odpłatne świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o VAT.

Czynność taka jest więc czynnością podlegającą opodatkowaniu VAT na podstawie art. 5 ust. 1 ustawy o VAT, z tym że jako usługa „udzielania pożyczek pieniężnych” jest ona zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

Jednocześnie w związku z udzieleniem pożyczki Spółce można przypisać status podatnika VAT w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, zgodnie z którym:

1. „Podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.
2. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody.

Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych”.

Wnioskodawca jako spółka prawa handlowego jest podmiotem z istoty swej powołanym w celu prowadzenia działalności gospodarczej. O ile w przypadku osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą zasadnym jest rozdzielanie czynności dokonywanych w ramach tej działalności i poza nią, o tyle w przypadku spółek handlowych każda aktywność o charakterze zarobkowym stanowi przejaw działalności gospodarczej. Należy mieć na względzie, że Spółka jest z mocy prawa przedsiębiorcą, a przy tym jako cel statutowy ma wskazane prowadzenie działalności gospodarczej.

Z tego względu należy stwierdzić, iż z racji posiadanej formy prawnej, Spółce przysługuje status „producenta, handlowca lub usługodawcy” w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, co za tym idzie w każdym przypadku, gdy wykonuje czynność objętą zakresem zastosowania przepisów o VAT, przysługuje jej status podatnika tego podatku.

Na marginesie można dodać, że przyjęcie przeciwnego poglądu, tzn. że przy każdej czynności dokonywanej przez spółki kapitałowe należy badać, czy są one dokonywane „z zamiarem częstotliwości” powodowałoby praktyczny brak możliwości opodatkowania dokonywanych przez nie czynności nieodpłatnych, na podstawie art. 7 ust. 2 albo art. 8 ust. 2 ustawy o VAT- w większości przypadków trudno byłoby bowiem wykazać, że jakikolwiek podmiot gospodarczy zakłada częstotliwe dokonywanie np. darowizn.

Wniosek taki byłby jednak niemożliwy do pogodzenia z intencjami ustawodawcy, którego zamiarem było ewidentne opodatkowanie nieodpłatnych czynności dokonywanych przez podmiot mający status podatnika VAT na podstawie art. 15 ustawy o VAT „w ogóle”, a nie w stosunku do konkretnej, nieodpłatnej czynności.

Analogicznie rzecz się ma w przypadku czynności odpłatnych: jeżeli są one objęte przedmiotowym zakresem zastosowania przepisów o VAT i dokonywane przez podmiot mający status „producenta, handlowca lub usługodawcy” - a status taki co do zasady przysługuje każdej spółce prawa handlowego – to nie mogą być uznane za niepodlegające opodatkowaniu VAT.

Reasumując, Spółka udzielając pożyczki w każdym przypadku ma status usługodawcy w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.

Pogląd ten ma odzwierciedlenie w interpretacjach prawa podatkowego – por. interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie nr IPPP2/443-320/11-4/KOM z dnia 31 maja 2011 r., w której stwierdzono, że: „Udzielenie pożyczki przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tej czynności za podlegającą opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu jej udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym”.

Niezależnie natomiast od powyższego, należy stwierdzić, że częstotliwość pożyczek udzielonych przez Spółkę (trzynaście udzielonych pożyczek w okresie krótszym niż dwa lata) oraz ich kwoty (ponad 25 milionów zł) jednoznacznie świadczą o tym, że stanowią one przedmiot działalności gospodarczej Spółki - który zresztą wchodzi w zakres jej przedmiotu uwidocznionego w Statucie Spółki oraz w Krajowym Rejestrze Sądowym. Jak wspomniano bowiem, obejmuje on w szczególności „Pozostałe formy udzielania kredytów”, sklasyfikowane w PKD 64.92.2, które zgodnie z Objaśnieniami do Polskiej Klasyfikacji Działalności obejmują m.in. „pożyczki pieniężne poza systemem bankowym”.

Udzielanie pożyczek stanowi zatem przedmiot działalności gospodarczej Spółki zarówno z punktu widzenia formalnego (mieści się w przedmiocie działalności wskazanym w Statucie i KRS), jak i faktycznego (o czym świadczy skala działalności Spółki jako pożyczkodawcy – częstotliwość i kwota udzielonych pożyczek).

Także więc i z tego względu należy uznać, że udzielając przedmiotowych pożyczek Spółka działała w charakterze podatnika podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o VAT.

Na powyższy wniosek nie może mieć przy tym wpływu okoliczność, że w chwili udzielania przedmiotowych pożyczek Spółka nie była zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Po pierwsze, o statusie podatnika VAT nie decyduje fakt zarejestrowania się jako podatnik VAT „czynny” lub „zwolniony”, a wyłącznie spełnienie kryteriów przewidzianych w art. 15 ustawy o VAT.

Po drugie zaś, zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy o VAT, w przypadku podatników wykonujących wyłącznie czynności zwolnione od podatku rejestracja dla celów VAT nie jest obligatoryjna - „Podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.”

Z przepisu tego wynika zarazem jednoznacznie, że możliwe jest posiadanie statusu podatnika VAT w rozumieniu art. 15 przy jednoczesnym braku obowiązku formalnego zarejestrowania się jako podatnika tego podatku – i z taką sytuacją mamy do czynienia w przypadku Spółki.

Bez znaczenia dla kwalifikacji przedmiotowych pożyczek jako objętych zakresem zastosowania przepisów o VAT (zwolnionych z tego podatku) jest również fakt, iż w zdecydowanej większości zostały one udzielone wspólnikowi (komplementariuszowi) Spółki.

Żaden z przepisów ustawy o VAT nie wyłącza bowiem czynności dokonywanych pomiędzy powiązanymi w ten sposób podmiotami z zakresu opodatkowania tym podatkiem; przeciwnie, treść art. 32 ustawy o VAT, dotyczącego transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, potwierdza objęcie ich zakresem opodatkowania VAT.

Okoliczność, iż w przypadku opisanych pożyczek w większości pożyczkobiorcą jest wspólnik Spółki, nie wpływa zatem w żaden sposób na fakt, że udzielając ich Spółka działała w charakterze podatnika podatku VAT.

Podkreślić należy, że stanowisko to ma oparcie w interpretacjach organów podatkowych. Przykładowo można wskazać na interpretację indywidualną:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy nr ITPP1/443-249/08/MS z dnia 2 czerwca 2008 r., w której stwierdzono, że: „Z sytuacji przedstawionej we wniosku wynika, że Spółka ze środków własnych, nie mając wyszczególnionych w zakresie swojej działalności usług pośrednictwa finansowego, udzieliła Pani jako osobie fizycznej prowadzącej działalność gospodarcza, będącej jednocześnie udziałowcem Spółki, jednorazowej oprocentowanej pożyczki pieniężnej. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarowi usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym”.
  

• Podobnie orzekł Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 18 września 2009 r. nr IPPP1/443-715/09-2/JB, w której w stanie faktycznym, w którym spółka udzieliła swojemu wspólnikowi – osobie fizycznej nieprowadzącej działalności gospodarczej dwóch pożyczek, wskazano, że: „Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu tym podatkiem, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia czy statusu nabywcy. Udzielanie bowiem pożyczek przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą, w związku z jej prowadzeniem, można identyfikować i zaliczać do zawodowej płaszczyzny jednostki, a więc uznać za rodzącą obowiązki w podatku od towarów i usług, nawet gdy te czynności nie znajdują się w jej zakresie przedmiotowym.”
  
  

Całokształt przedstawionych okoliczności w sposób bezsporny przemawia zatem za uznaniem za prawidłowe stanowiska wnioskodawcy, iż pożyczki udzielone przez Spółką jej komplementariuszowi są czynnościami zwolnionymi od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej opisanego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Zatem każde świadczenie niebędące dostawą towarów polegające na działaniu, zaniechaniu lub tolerowaniu czyjegoś zachowania stanowi, co do zasady, usługę w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Niemniej jednak muszą być przy tym spełnione następujące warunki:

• w następstwie zobowiązania, w wykonaniu którego usługa jest świadczona, druga strona (nabywca) jest bezpośrednim beneficjentem świadczenia,
  

• świadczonej usłudze odpowiada świadczenie wzajemne ze strony nabywcy (wynagrodzenie).
  
  
  

Aby uznać dane świadczenie za odpłatne, musi istnieć stosunek prawny pomiędzy świadczącym usługę a odbiorcą, a w zamian za wykonanie usługi powinno zostać wypłacone wynagrodzenie. Musi istnieć bezpośredni związek pomiędzy świadczoną usługą i przekazanym za nią wynagrodzeniem. Oznacza to, że z danego stosunku prawnego, na podstawie którego wykonywana jest usługa, musi wynikać wyraźna, bezpośrednia korzyść na rzecz świadczącego usługę.

Nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów lub świadczenie usług podlega opodatkowaniu podatkiem VAT. Aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem musi być wykonana przez podatnika.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza - na mocy ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy zawartego we wniosku wynika, że przedmiotem działalności Wnioskodawcy, określony w jej Statucie oraz wpisany do Krajowego Rejestru Sądowego obejmuje m.in.:

• pozostałe formy udzielania kredytów (PKD 64.92.Z),
  

• pozostałą finansową działalność usługową, gdzie indziej niesklasyfikowaną, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 64.99.Z),
  

• pozostałą działalność wspomagającą usługi finansowe, z wyłączeniem ubezpieczeń i funduszów emerytalnych (PKD 66.19.Z).
  
  

Zasadniczym celem działania Spółki jest prowadzenie usług finansowych – udzielanie pożyczek oraz sprzedaż aktywów finansowych. W grudniu 2014 r. Spółka zawarła ze swoim komplementariuszem – osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej dwanaście umów pożyczek ponadto, Spółka udzieliła jednej pożyczki na rzecz innego podmiotu (spółki prawa handlowego). Wszystkie udzielone przez Spółkę pożyczki udzielane są na warunkach komercyjnych, tzn. są zgodne z zawartymi umowami oprocentowane. Spółka nie wyklucza również możliwości udzielania przez nią pożyczek w przyszłości – na rzecz swojego komplementariusza lub innych podmiotów.

Na tle zaprezentowanej sprawy, wątpliwości Spółki sprowadzają się do kwestii czy transakcja udzielenia przez Spółkę pożyczki pieniężnej będą czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług czy też będą korzystały ze zwolnienia od podatku VAT.

Istota umowy pożyczki zawarta została w art. 720 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r., poz. 121). Stosownie do § 1 wskazanego artykułu, przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W wyniku spełnienia świadczenia przez dającego pożyczkę, określone przedmioty majątkowe stają się własnością biorącego pożyczkę. Zasilają one jednak tylko czasowo majątek biorącego pożyczkę, który obowiązany jest do zwrotu, tj. do przeniesienia na drugą stronę własności tej samej ilości pieniędzy albo rzeczy tego samego rodzaju.

Czynności polegające na udzielaniu pożyczek pieniężnych podlegających oprocentowaniu stanowią odpłatne świadczenie usług i podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Udzielanie pożyczek przez podatnika podatku od towarów i usług spełnia przesłanki uznania tych czynności za podlegające opodatkowaniu, niezależnie od częstotliwości i celu ich udzielenia, czy statusu nabywcy. Bez znaczenia jest również czy świadczenie usług finansowych (udzielanie pożyczek) stanowi przedmiot działalności podatnika wymieniony we wpisie do ewidencji działalności gospodarczej, czy rejestru KRS.

Treść powołanych uregulowań wskazuje na to, że czynność udzielenia pożyczki spełnia definicję usług zawartą w art. 8 ust. 1 ustawy, gdyż można zidentyfikować beneficjenta świadczenia, którym będzie pożyczkobiorca, mogący korzystać z kapitału udostępnionego przez pożyczkodawcę. Bez znaczenia pozostaje również status pożyczkodawcy tj. nie ma znaczenia czy pożyczka zostanie udzielona wspólnikowi, komplementariuszowi, czy też podmiotowi niezależnemu.

W związku z udzieloną pożyczką pobierane jest wynagrodzenie w postaci ustalonych odsetek i prowizji, czy innych opłat z tytułu udostępnionego kapitału. Opłaty te pobierane przez pożyczkodawcę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez pożyczkobiorcę.

Zaznaczyć należy, że skoro czynność udzielenia pożyczki jest na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług uznana za świadczenie usług podlegające tej ustawie, zatem wszelkie opłaty związane z zawartą umową pożyczki podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Co do zasady stawka podatku VAT - na podstawie art. 41 ust. 1 ww. ustawy o VAT - wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Stosownie jednak do art. 146a pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2016 r., stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%, z zastrzeżeniem art. 146f.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

W analizowanej sytuacji udzielenie przez Spółkę pożyczki na rzecz pożyczkobiorcy stanowi czynność mieszczącą się w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatne świadczenie usług, zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy.

Spółka występuje w charakterze podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy. Z uwagi jednak na to, że powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w cyt. art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy – korzystać będzie ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie tego przepisu.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.