Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-823/15-2/PC
z 26 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r. poz. 643) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 28 września 2015 r. (data wpływu 1 października 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania dostawy Budynku wraz z Gruntem - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania zwolnienia z opodatkowania dostawy Budynku wraz z Gruntem.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej również „Zainteresowana” lub „Spółka”) jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością, której przedmiotem działalności jest m.in. świadczenie usług w zakresie opieki medycznej, będącą podmiotem leczniczym w rozumieniu art. 4 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2015 r. poz. 618, z późn. zm.), wpisanym do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, prowadzonego na podstawie przepisów tej ustawy. Jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym, w rozumieniu przepisów ustawy VAT.

Spółka świadczy usługi w zakresie opieki medycznej, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy VAT, a więc zwolnione od podatku od towarów i usług (dalej: „VAT”), zwane dalej „Usługami medycznymi zwolnionymi od VAT”, w różnych swoich placówkach medycznych, jak również, prowadzi aptekę ogólnodostępną, w związku z którą to działalnością dokonuje sprzedaży opodatkowanej VAT. Ponadto świadczy również usługi medyczne, inne niż zwolnione od VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 18 ustawy VAT („Usługi medyczne opodatkowane VAT”), jednakże takie usługi nie są świadczone w zdefiniowanej niżej Placówce medycznej, prowadzonej przez Zainteresowaną.

W roku 2007 Zainteresowana nabyła własność nieruchomości (gruntu) zabudowanej kilkoma budynkami (dalej: „Grunt”). Na Gruncie tym w latach 2009-2011 Spółka wybudowała dwa budynki, stanowiące funkcjonalnie jedną całość (dalej: „Budynki”). Celem wybudowania Budynków było ulokowanie w nich placówki medycznej (dalej: „Placówka medyczna”) w celu wykonywania w niej przez Zainteresowaną działalności leczniczej w zakresie Usług medycznych zwolnionych od VAT. Natomiast dotychczasowe budynki znajdujące się na wspomnianym Gruncie zostały rozebrane.

W związku z przeznaczeniem Budynków, Spółka nie obniżyła kwoty podatku należnego o naliczony podatek od towarów i usług zawarty w fakturach dokumentujących świadczenie usług oraz dostawy towarów na rzecz Zainteresowanej związane z wybudowaniem Budynków.

Po zakończeniu budowy, w Budynkach faktycznie podjęta została działalność polegająca na prowadzeniu działalności leczniczej w zakresie Usług medycznych zwolnionych od VAT i usługi te są w Placówce medycznej świadczone do dnia dzisiejszego.

Dla porządku Zainteresowana wskazuje, że w Placówce medycznej w marginalnym zakresie ma miejsce świadczenie usług opodatkowanych VAT, jak też sprzedaż towarów opodatkowana tym podatkiem. Są to przede wszystkim usługi zakwaterowania osób, które towarzyszą osobom poddanym procedurom medycznym, a także usługa podwyższenia standardu pobytu pacjenta w Placówce medycznej. W Placówce medycznej funkcjonuje także kiosk, w którym pacjenci oraz osoby odwiedzające mogą nabywać towary zwykle oferowane w tego typu punktach sprzedaży.

Spółka nie ponosiła wydatków na ulepszenie Budynku, które wyniosłyby co najmniej 30% jego wartości początkowej.

Obecnie Spółka rozważa sprzedaż przedmiotowej nieruchomości (Gruntu) wraz z Budynkami.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dostawa Budynków wraz z Gruntem dokonana przez Zainteresowaną będzie zwolniona od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Dostawa Budynków wraz z Gruntem dokonana przez Zainteresowaną będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

1. Stan Prawny
   
   

1.1. Przepisy ustawy VAT

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT, „opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju”.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ww. ustawy, „przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...)”. Towarami zaś są w szczególności rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy VAT).

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, zwalnia się od podatku „dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim;
   
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata”.
   
   
   

Przy czym, w myśl art. 43 ust. 10 ustawy VAT, „podatnik może zrezygnować ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10, i wybrać opodatkowanie dostawy budynków, budowli lub ich części, pod warunkiem że dokonujący dostawy i nabywca budynku, budowli lub ich części:

1. są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni;
   
2. złożą, przed dniem dokonania dostawy tych obiektów właściwemu dla ich nabywcy naczelnikowi urzędu skarbowego, zgodne oświadczenie, że wybierają opodatkowanie dostawy budynku, budowli lub ich części”.
   
   
   

Ponadto, jak stanowi ust. 11 powołanego artykułu „oświadczenie, o którym mowa w ust. 10 pkt 2, musi również zawierać:

1. imiona i nazwiska lub nazwę, adresy oraz numery identyfikacji podatkowej dokonującego dostawy oraz nabywcy;
2. planowaną datę zawarcia umowy dostawy budynku, budowli lub ich części;
3. adres budynku, budowli lub ich części.
   
   
   

Z kolei, jak stanowi art. 2 pkt 14 ustawy VAT, „ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części,po ich:

1. wybudowaniu lub
   
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku

dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej”.

Stosownie zaś do art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT zwalnia się od podatku „dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego;
   
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów”.
   
   

Jednakże, w myśl ust. 7a powołanego art. 43 „warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat”.

Jak z kolei stanowi art. 29a ust. 8 omawianej ustawy, „w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu”.

Stosownie zaś do art. 86 ust. 1 ustawy VAT, „w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124” (które to jednak zastrzeżenie nie ma znaczenia w niniejszej sprawie).

Ponadto, zgodnie z dyspozycją art. 90 ust. 1 ustawy VAT, „w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego”. Jak zaś stanowi ust. 2 powołanego artykułu „jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10”. Szczegółowe zasady dotyczące ustalania proporcji, o której mowa w powołanym ust. 2 określone zostały w ust. 3-10 artykułu 90 ustawy VAT.

1.2. Przepisy Dyrektywy VAT

Wskazane wyżej przepisy art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT stanowią implementację przepisów dyrektywy Rady 2006/112/WE z 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z 2006r., z późn. zm.; dalej: „Dyrektywa VAT”).

W myśl bowiem art. 135 ust. 1 lit. j) Dyrektywy VAT, państwa członkowskie zwalniają od podatku m.in. transakcje „dostawy budynków lub ich części oraz związanego z nimi gruntu, inne niż dostawy, o których mowa w art. 12 ust. 1 lit. a)”. Z kolei stosownie do art. 12 ust. 1 lit. a) Dyrektywy VAT, państwa członkowskie mogą uznać za podatnika każdego, kto okazjonalnie dokonuje transakcji związanej z działalnością, o której mowa w art, 9 ust. 1 akapit drugi (tj. związanej ze zdefiniowaną w tym przepisie działalnością gospodarczą), w szczególności jednej z następujących transakcji: dostawa budynku lub części budynku oraz związanego z nim gruntu, przed pierwszym zasiedleniem.

Ponadto, stosownie do ust. 2 wspomnianego artykułu Dyrektywy VAT „do celów ust. 1 lit. a „budynek” oznacza dowolną konstrukcję trwale związaną z gruntem. Państwa członkowskie mogą określić szczegółowe zasady stosowania kryterium, o którym mowa w ust. 1 lit. a), do przebudowy budynków oraz zdefiniować pojęcie „gruntu związanego z budynkiem”. Państwa członkowskie mogą zastosować kryteria inne niż kryterium pierwszego zasiedlenia, takie jak okres upływający między datą ukończenia budynku a datą pierwszej dostawy lub też okres upływający między datą pierwszego zasiedlenia a datą następnej dostawy, pod warunkiem że okresy te nie przekraczają, odpowiednio, pięciu i dwóch lat”.

2. Uzasadnienie stanowiska spółki
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, w niniejszej sprawie, zastosowanie będzie mieć zwolnienie od VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT.

Zainteresowana wskazuje, że w przedmiotowej sprawie nie będzie miało natomiast zastosowania zwolnienie od VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT, bowiem nie doszło do tej pory do pierwszego zasiedlenia Budynków w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy VAT.

Choć Spółka świadczyła usługi polegające na zakwaterowaniu osób towarzyszących pacjentom Placówki medycznej, trudno jest w takiej sytuacji mówić, że w takim przypadku w odniesieniu do części Budynku (i to bliżej niesprecyzowanej) miało miejsce pierwsze zasiedlenie polegające na oddaniu do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu użytkownikowi, po wybudowaniu Budynków. Należy zgodzić się ze stanowiskiem prezentowanym w orzecznictwie sądowoadministracyjnym, że takową czynnością może być w szczególności usługa najmu, jak również, że w określonych przypadkach możliwe jest pierwsze zasiedlenie, w rozumieniu ustawy VAT, jedynie części Budynku (por. m.in. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej: „WSA”) w Gliwicach z dnia 8 lutego 2010 r., sygn. Akt IIISA/G1 1359/09, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 października 2011 r., sygn. Akt I FSK 1605/10” oraz wyrok WSA w Krakowie z dnia 23 stycznia 2015 r., sygn. Akt I SA/Kr 1767/14; orzeczenia opubl. w CBOSA).

Zdaniem Zainteresowanej, pojęcie „użytkowania” zawarte w art. 2 pkt 14 ustawy VAT nie może być jednak utożsamiane z takimi czynnościami jak usługi zakwaterowania osób towarzyszących pacjentom Placówki medycznej, mające w swej istocie cechy zbliżone do usługi hotelowej.

Należy podzielić pogląd Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi zawarty w interpretacji indywidualnej z dnia 2 września 2013 r., sygn. IPTPP4/443-401/13-2/OS, który stwierdził m.in.:

„Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „użytkownik” i „użytkować”. Zgodnie z definicją słownikową („Język polski. Współczesny słownik języka polskiego”, red. Bogusław Dunaj, wyd. Langenscheidt Polska Sp. z o.o., Warszawa 2007), „użytkownik” to osoba lub instytucja, która użytkuje coś, także osoba prawna lub osoba fizyczna użytkująca rzeczy, prawa innych na mocy umowy lub aktu administracyjnego. Natomiast słowo „użytkować” oznacza używać czegoś w sposób przynoszący jak największe korzyści, eksploatować, korzystać wykorzystywać. Przez słowo „korzyść” należy rozumieć zysk, pożytek. Zgodnie z definicją słownikową „zysk” to nadwyżka wpływów nad wydatkami w działalności gospodarczej; dochód; zarobek. „Pożytkiem” natomiast jest korzystny rezultat jakieś działalności; korzyść, dobro, dobrodziejstwo, użytek: przynosić, dawać pożytek; mieć odnieść pożytek z czegoś. Przez pojęcie „użytkownika” należy zatem rozumieć taki podmiot, który będąc w posiadaniu danego dobra wykorzystuje je do osiągnięcia zysku, czy też innych korzyści. (…) Tym samym nie można mówić o pierwszym zasiedleniu w przypadku krótkotrwałego zakwaterowania klienta w pokoju hotelowym czy krótkotrwałego wynajmu sali konferencyjnej”.

Ze wskazanych zatem wyżej powodów, dostawa Budynku nie będzie korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

W omawianej sprawie zastosowanie znajdzie natomiast zwolnienie od VAT przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT, które może mieć miejsce w sytuacji, gdy dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy VAT.

Po pierwsze bowiem, w stosunku do Budynku nie przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, w związku z tym, że poniesione wydatki służyć miały wykonywaniu przez Zainteresowaną czynności zwolnionych od VAT. Po drugie zaś, Zainteresowana nie ponosiła wydatków na ulepszenie Budynku.

Odnosząc się do pierwszego warunku zwolnienia przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 10a (podatnikowi dokonującemu dostawy (sprzedaży) Budynków, nie mogło przysługiwać w stosunku do nich prawo „odliczenia” VAT naliczonego), dla porządku należy zauważyć, co następuje.

Celem przedmiotowej inwestycji było rozpoczęcie określonego rodzaju działalności w ramach Placówki medycznej, na którą składają się Usługi medyczne zwolnione od VAT. Poniesione w związku z tym wydatki na wybudowanie Budynków związane były z tym konkretnym przedsięwzięciem, nie stanowiąc przy tym wydatków związanych z całokształtem działalności Spółki (prowadzonej w innych miejscach i w różnym zakresie).

Choć Spółka wykonuje w Placówce medycznej pewne czynności dodatkowe (zapewniając m.in. możliwość skorzystania z noclegu przez osoby towarzyszące pacjentom, czy też dokonywania przez pacjentów i osoby je odwiedzające drobnych zakupów), są to wyłącznie czynności służące lepszemu skorzystaniu przez pacjentów z usług świadczonych w Placówce medycznej.

Nie budzi też wątpliwości, że jedynym celem wybudowania Budynków w celu ulokowania w nich Placówki medycznej było podjęcie działalności leczniczej przez Placówkę medyczną w zakresie Usług medycznych zwolnionych od VAT. Taki też cel przyświecał Spółce przy nabyciu określonych dóbr (towarów i usług) w trakcie budowy.

Realizując obowiązek ustawowy wynikający z art. 90 ust. 1 i ust. 2 ustawy VAT, Zainteresowana była obowiązana do określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak również z tym czynnościami, w stosunku do których prawo takie podatnikowi nie przysługuje.

Zgodnie bowiem z art. 90 ust. 1 ustawy VAT, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. Natomiast jak mówi ust. 2 tego artykułu, jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego (z zastrzeżeniem ust. 10 który jednakże nie jest istotny w niniejszej sprawie). W takim więc przypadku (brak możliwości wyodrębnienia wspomnianych kwot) ustawodawca wprowadza mechanizm częściowego odliczenia VAT na podstawie tzw. współczynnika struktury sprzedaży.

Przy czym, zgodnie z tymi przepisami, że obowiązkiem Zainteresowanej było przypisanie konkretnych wydatków do określonego rodzaju sprzedaży, z którymi wydatki te są związane (odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur). Dopiero w braku obiektywnej możliwości dokonania takiego wyodrębnienia, podatnik dokonuje „odliczenia” VAT stosując tzw. współczynnik struktury sprzedaży, a zatem wedle proporcji określonej w przepisach tej ustawy (art. 90 ust. 3-10 ustawy VAT).

Jak podkreślił WSA w Krakowie w wyroku z dnia 10 grudnia 2013 r. (sygn. I SA/Kr 1444/13, opubl. CBOSA), „Przyjęcie przesłanki wykorzystania zakupu do działalności poprzedzone być musi ustaleniem istnienia związku pomiędzy zakupem, a tą działalnością. Związek taki może być pośredni lub bezpośredni; ze związkiem bezpośrednim zakupu z danym rodzajem działalności mamy do czynienia w sytuacji, gdy nabyty towar lub usługa są w całości lub w części przedmiotem dalszej odsprzedaży, a ze związkiem o charakterze pośrednim, gdy dany towar lub usługa nie są bezpośrednio w całości lub w części przedmiotem dalszej odsprzedaży, ale mają logiczny, bezsporny, przyczynowo skutkowy związek z danym rodzajem działalności (…). Aby zaistniał związek pomiędzy zakupem danego towaru lub usługi a daną działalnością podatnika, to musi być to związek jasny i realny. Tym samym nie może być to związek wyłącznie teoretyczny, polegający na powierzchownym i niematerialnym kontakcie z określoną działalnością. Z punktu widzenia przepisów ustawy o VAT, podatnik jest zobowiązany do jak najbardziej precyzyjnego przyporządkowania danego wydatku do określonej, prowadzonej przez siebie działalności”.

Jak zatem z powyższego wynika, nabywając określone towary i usługi związane z przedmiotową inwestycją mającą zaowocować podjęciem określonej działalności przez Spółkę, Zainteresowana miała obowiązek przyjąć, że zakupy te służyć będą wykonywaniu tej konkretnej działalności, tj. działalności leczniczej prowadzonej w ramach Placówki medycznej, nie zaś, że są one (mogą być) związane również z innymi, notabene bliżej na tym etapie niesprecyzowanymi (nieznanymi co do rozmiarów i istoty) czynnościami, które być może również będą wykonywane w przyszłości na terenie tejże placówki. W konsekwencji, Spółka miała obowiązek przyjąć, że nabywane towary i usługi w toku budowy Placówki medycznej służyć będą świadczeniu usług zwolnionych od VAT, tj. w związku z którymi nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego. To z kolei spowodowało, że nie przysługiwało Spółce prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z tymi zakupami.

Podsumowując, należy stwierdzić, że skoro Zainteresowana:

1. w związku z omawianą inwestycją w wyniku której doszło do wybudowania Budynków, nie miała prawa do obniżenia kwoty podatku należnego, w tym również nie miała prawa do obniżenia go na zasadach określonych w art. 90 ust. 2 ustawy o VAT, tj. przy zastosowaniu tzw. współczynnika struktury sprzedaży,
2. nie ponosiła wydatków na ulepszenie Budynków,

spełnione zostały oba warunki przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy VAT, co z kolei powoduje, że dostawa (sprzedaż) Budynków korzystać będzie ze zwolnienia od VAT przewidzianego w tym przepisie.

Ponadto, w myśl art. 29a ust. 8 ustawy VAT (w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu) zwolnienie od VAT dostawy Budynków, będzie równoznaczne ze zwolnieniem od podatku sprzedaży Gruntu, tj. nieruchomości na której Budynki zostały wybudowane, bowiem z przepisu tego wynika, że sprzedaż zabudowanej nieruchomości, stanowi w rozumieniu przepisów ustawy VAT dostawę budynku lub budowli. Stanowisko to jest zbieżne z poglądem zaprezentowanym m.in. przez Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji indywidualnej z dnia 16 lipca 2015 r., sygn. IPPP3/4512-347/15-2/KP.

W związku z powyższym, zdaniem Zainteresowanej jej stanowisko jest prawidłowe, a zatem w przypadku sprzedaży przedmiotowej nieruchomości wraz z Budynkiem, dostawa ta będzie korzystać ze zwolnienia od VAT.

Spółka rozumie, że powołane wyżej interpretacje indywidualne wydane zostały w indywidualnych sprawach i tylko w tamtych sprawach są wiążące, jednakże zostały one powołane ze względu na zawarte w niej wskazówki interpretacyjne, jako - zdaniem Zainteresowanej - użyteczne i aktualne również w niniejszej sprawie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14 c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.