INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 30 grudnia 2011r. (data wpływu do tut. Biura 10 stycznia 2012r.), uzupełnionym w dniach 31 marca oraz 11 kwietnia 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu ewidencjonowania w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów przychodów ze świadczenia usług, bądź sprzedaży towarów – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 stycznia 2012r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu ewidencjonowania w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów przychodów ze świadczenia usług, bądź sprzedaży towarów. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 20 marca 2012r. Znak: IBPP1/443-25/12/BM, IBPP1/443-26/1/BM, IBPP1/443-27/12/BM, IBPP1/443-28/1/BM, IBPBI/1/415-34/12/KB, IBPBI/1/415-35/12/KB wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło w dniach 31 marca oraz 11 kwietnia 2012r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą w zakresie organizacji imprez turystycznych. W ramach tej działalności, przy pomocy kasy fiskalnej ewidencjonuje wpłaty otrzymane od osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej. Wpłaty dotyczą zapłaty za różnego rodzaju usługi (w tym rozliczane na zasadach specjalnej procedury marży) i towary. Czasami zdarza się, że paragony (lub faktury do paragonów lub raporty kasy fiskalnej), zawierają błędne dane, lub pojawia się konieczność ich skorygowania z innego powodu.

W uzupełnieniu wniosku, ujętym w piśmie z dnia 03 kwietnia 2012r., wskazano m.in. iż:

• Wnioskodawca ewidencjonuje koszty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów metodą memoriałową,
• podatkowa księga przychodów i rozchodów prowadzona jest przez biuro rachunkowe,
• Wnioskodawca dokonuje ewidencjonowania wpłat (zaliczek lub pełnych wpłat) otrzymanych od klientów (na poczet imprezy turystycznej lub innej usługi lub produktu nie wchodzącej w skład imprezy turystycznej - np. wydanie certyfikatu żeglarskiego) na kasie fiskalnej oraz w księdze przychodów-rozchodów i rejestrze sprzedaży VAT.
  
  

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Z jaką datą Wnioskodawca powinien zaewidencjonować wpłatę otrzymaną od klienta w księdze przychodów i rozchodów...

(część pytania oznaczonego we wniosku stan faktyczny 3 pytanie 1)

Zdaniem Wnioskodawcy, powinien dokonać zaewidencjonowania wpłaty na kasie fiskalnej oraz w księdze przychodów i rozchodów i rejestrze sprzedaży VAT z datą jej zaksięgowania przez bank na Jego koncie (lub otrzymania gotówki). Jeżeli natomiast nie dokonał odczytu stanu konta w dniu zaksięgowania danej wpłaty (np. z powodu dnia wolnego od pracy lub dnia, w którym biuro było nieczynne z innego powodu, lub z powodu zaksięgowania wpłaty przez bank poza godzinami pracy biura w danym dniu itd.), w terminie późniejszym:

• jeżeli data odczytania stanu konta zawiera się w tym samym okresie rozliczeniowym co data zaksięgowania wpłaty na Jego koncie przez bank – powinien dokonać zaewidencjonowania wpłaty na kasie fiskalnej oraz w księdze przychodów i rozchodów i rejestrze sprzedaży VAT z datą, z jaką dokonał odczytu stanu konta,
• jeżeli data odczytania stanu konta nie zawiera się w tym samym okresie rozliczeniowym co data księgowania wpłaty na koncie – powinien:
  • dokonać zaewidencjonowania wpłaty na kasie fiskalnej z datą odczytania stanu konta, ze względu na brak możliwości technicznej wprowadzenia wpłaty na kasę fiskalną z datą wsteczną, a następnie wykazać zaistniałe zdarzenie w prowadzonej „ewidencji błędów i uwag do paragonów”,
  • dokonać zaewidencjonowania wpłaty w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i rejestrze sprzedaży VAT z datą księgowania wpłaty przez bank na Jego koncie.
  
  

Na tle przedstawionego stanu faktycznego stwierdzam co następuje:

Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 361 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Do przychodów, o których mowa w ust. 1 i 2, nie zalicza się pobranych wpłat lub zarachowanych należności na poczet dostaw towarów i usług, które zostaną wykonane w następnych okresach sprawozdawczych, a także otrzymanych pożyczek i kredytów oraz zwróconych pożyczek, z wyjątkiem skapitalizowanych odsetek od tych pożyczek (art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy).

W myśl art. 14 ust. 1c ww. ustawy, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 1, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 1e, 1h i 1i, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi, albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Powyższe oznacza, iż przychód z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej powstaje w momencie wykonania, lub częściowego wykonania usługi, bądź w chwili wydania klientowi rzeczy (towaru handlowego), chyba że wcześniej zostanie wystawiona faktura dokumentująca wykonanie ww. transakcje albo należność z nimi związana uregulowana. W takim przypadku przychód powstaje w dacie wystawienia faktury, bądź otrzymania należności w zależności od tego, które z ww. zdarzeń nastąpiło wcześniej. Przy czym, jak wynika z cyt. art. 14 ust. 3 pkt 1 ww. ustawy, zaliczki, otrzymane na poczet wykonania usług, bądź dostawy towarów nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów tej ustawy.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, zwaną dalej "księgą", z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z przepisami art. 22a-22o.

Zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów regulują przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (Dz.U. Nr 152, poz. 1475 ze zm.). W myśl § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, o których mowa w art. 24a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej "ustawą o podatku dochodowym", są obowiązane prowadzić księgę, z zastrzeżeniem ust. 2, według wzoru ustalonego w załączniku nr 1 do rozporządzenia, w sposób określony w rozdziale 2. Stosownie do treści § 3 pkt 6 ww. rozporządzenia, określenie przychód użyte w rozporządzeniu oznacza przychód w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym. Zgodnie z § 19 ust. 1 ww. rozporządzenia sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zapisy w księdze dotyczące przychodów ze sprzedaży wyrobów, towarów handlowych i usług są dokonywane na podstawie wystawionych faktur, a w przypadku sprzedaży nieudokumentowanej fakturami - na podstawie wystawionego na koniec dnia dowodu wewnętrznego, w którym w jednej kwocie wykazana jest wartość tych przychodów za dany dzień, o ile nie jest prowadzona ewidencja sprzedaży lub ewidencja przy zastosowaniu kas rejestrujących. W myśl § 20 ust. 1 ww. rozporządzenia, podatnicy, którzy ewidencjonują obrót przy zastosowaniu kas rejestrujących, dokonują zapisów w księdze na podstawie danych wynikających z raportów dobowych, z zastrzeżeniem ust. 2, skorygowanych o wartości dotyczące zwrotów towarów wynikające z odrębnych ewidencji. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, mogą dokonywać zapisów w księdze na koniec każdego miesiąca, w terminie określonym w § 30 ust. 1, na podstawie danych wynikających z miesięcznych zestawień raportów dobowych (§ 20 ust. 2 ww. rozporządzenia). Zestawienie, o którym mowa w ust. 2, powinno zawierać: numer kolejny wpisu, numer unikatowy pamięci fiskalnej kasy, numery i daty raportów dobowych, wynikającą z raportów łączną kwotę należności pomniejszoną o łączną kwotę podatku i skorygowaną o wartości dotyczące zwrotów towarów wynikające z odrębnych ewidencji (§ 20 ust. 3 ww. rozporządzenia). Podatnicy, o których mowa w ust. 1, nie wpisują do księgi kwot wynikających z faktur dokumentujących dokonanie sprzedaży uprzednio zarejestrowanej przy zastosowaniu kas rejestrujących, natomiast są obowiązani do połączenia w sposób trwały zwróconych oryginałów paragonów fiskalnych z kopiami wystawionych faktur (§ 20 ust. 4 ww. rozporządzenia). Przy czym, zgodnie z § 30 ust. 1 ww. rozporządzenia, w razie prowadzenia księgi przez biuro rachunkowe, zapisy są dokonywane w porządku chronologicznym na podstawie dowodów, o których mowa w § 12-16, oraz sum miesięcznych przychodów wynikających z ewidencji, o której mowa w § 8 ust. 1 pkt 2, lub danych wynikających z zestawienia, o którym mowa w § 20 ust. 2, przekazywanych przez podatnika zgodnie z postanowieniami umowy, w czasie zapewniającym prawidłowe i terminowe rozliczenia z budżetem, lecz nie później niż do dnia 20 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.

Z powyższego wynika zatem, iż w przypadku podatników ewidencjonujących zdarzenia gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w podatkowej księdze przychodów i rozchodów i jednocześnie rejestrujących obrót na kasie rejestrujących, podstawą ujęcia przychodów w tej księdze są sporządzone zgodnie z przepisami regulującymi zasady ewidencjonowania obrotu na kasie rejestrującej raporty dobowe, bądź miesięczne zestawienia tych raportów. W przypadku natomiast, gdy księga prowadzona jest przez biuro rachunkowe, zapisów dot. przychodów dokonuje się w porządku chronologicznym, na podstawie ww. dokumentów. Bez znaczenia dla sposobu ewidencjonowania ww. przychodu jest fakt wystawienia faktury do paragonu. Przy czym, należy odróżnić moment powstania przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej (uwzględniany przy ustalaniu podstawy opodatkowania tym podatkiem oraz prawidłowym ustaleniu zobowiązania podatkowego), który określa się zgodnie z cyt. art. 14 ust. 1c ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od momentu technicznego ujęcia tego przychodu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów na podstawie wystawionych dowodów księgowych, zgodnie z cyt. przepisami rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, a zdarzenia gospodarcze wynikające z tej działalności ewidencjonuje w podatkowej księdze przychodów i rozchodów oraz za pomocą kasy rejestrującej. Księga przychodów i rozchodów prowadzona jest przez biuro rachunkowe.

Mając na względzie cyt. wyżej przepisy stwierdzić należy, iż za moment uzyskania przychodu z prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, w przedstawionym stanie faktycznym, uznać należy dzień wykonania przez Wnioskodawcę usługi (lub częściowego wykonania usługi), a w przypadku sprzedaży towarów dzień wydania towarów, bądź też dzień otrzymania zapłaty (w gotówce lub datę wpływu środków pieniężnych na Jego rachunek bankowy), w zależności od tego, które z ww. zdarzeń nastąpi wcześniej. Natomiast, z uwagi na fakt, iż podatkowa księga przychodów i rozchodów prowadzona jest przez biuro rachunkowe, zapisy w tej księdze powinny być dokonywane na podstawie raportów dobowych (miesięcznych zestawień tych raportów) z zachowaniem chronologii ich wystawienia. W przypadku, gdy moment uzyskania przychodu (data otrzymania zapłaty, wykonania usługi, bądź wydania rzeczy) nastąpi we wcześniejszym okresie rozliczeniowym niż jego zaewidencjonowanie na kasie rejestrującej (z której raporty stanowią podstawę wpisu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów), technicznego zapisu w podatkowej księdze tych przychodów należy dokonać w okresie, w którym dokonano jego ewidencji na kasie rejestrującej. Jednakże dla ustalenia prawidłowej wysokości zobowiązania podatkowego (zaliczki na podatek) ich wartość należy uwzględnić w rozliczeniu za okres, w którym nastąpił moment uzyskania przychodu, tj. odpowiednio dzień wykonania usług (w tym także częściowego wykonania usług) a w przypadku sprzedaży towarów dzień wydania rzeczy, bądź otrzymania zapłaty, w zależności od tego, które z ww. zdarzeń nastąpiło wcześniej.

Jednocześnie pamiętać należy, iż z uwagi na fakt, że część zarejestrowanych na kasie rejestrującej wpłat dotyczy środków pieniężnych nie stanowiących przychodu podatkowego (zaliczek na poczet wykonania przyszłych usług), ich wartość należy wyodrębnić z ww. raportów dobowych (miesięcznych zestawień tych raportów) i ująć w kolumnie 16 podatkowej księgi przychodów i rozchodów, tak aby nie były one uwzględniane przy ustalaniu podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym w okresie rozliczeniowym, w którym nie stanowią one przychodu.

Z uwagi na powyższe stanowisko przedstawione we wniosku należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienić należy, iż w zakresie dot. podatku od towarów i usług, jak również w pozostałym zakresie dot. podatku dochodowego od osób fizycznych objętym treścią wniosku zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44 – 100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.