INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 22.05.2012 r. (data wpływu 24.05.2012 r.) w zakresie:

• momentu uzyskania przychodu przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej w związku z otrzymaną dywidendą i zaliczką na poczet dywidendy - jest prawidłowe,
• momentu uzyskania przychodu przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej w związku z otrzymaną zaliczką na poczet dywidendy – jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24.05.2012 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie momentu uzyskania przychodu przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej w związku z otrzymaną dywidendą i zaliczką na poczet dywidendy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną, rezydentem podatkowym w Polsce i prowadzi indywidualną działalność gospodarczą. Wnioskodawca rozważa kontynuowanie działalności gospodarczej za pośrednictwem spółki komandytowo-akcyjnej (dalej jako: SKA). Wnioskodawca rozważa objęcie akcji w SKA. Wnioskodawca ma wątpliwości co do sposobu opodatkowania przychodów otrzymywanych przez akcjonariusza ze SKA.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Kiedy powstaje oraz do jakiego źródła powinien być zakwalifikowany przychód do opodatkowania z tytułu planowanego posiadania przez Wnioskodawcę akcji SKA...

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód do opodatkowania z tytułu posiadania akcji w SKA powstaje w miesiącu, w którym podjęta zostanie uchwała o podziale zysku przypadającego akcjonariuszom SKA i wypłacie na ich rzecz dywidendy, natomiast w przypadku otrzymania przez akcjonariusza SKA zaliczek na poczet dywidendy, przychód powinien zostać rozpoznany w momencie ich otrzymania. W obydwu przypadkach przychód powinien zostać zakwalifikowany do źródła działalność gospodarcza.

Uzasadnienie

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych {t.j. Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej jako: „ustawa o PDOF”) przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o PDOF powyższą zasadę stosuje się również m.in. do rozliczania kosztów uzyskania przychodów.

Powyższe regulacje wprowadzają zasadę transparentności spółek osobowych (w tym SKA) dla celów podatków dochodowych. Podatnikami są ich poszczególni wspólnicy. Zatem w sytuacji gdy wspólnikiem (akcjonariuszem) SKA jest osoba fizyczna (jak ma to miejsce w przypadku Wnioskodawcy) do określenia zasad opodatkowania jego dochodów zastosowanie znajdą przepisy ustawy o PDOF.

W celu określenia wysokości przychodów Wnioskodawcy podlegających opodatkowaniu z tytułu posiadania akcji SKA konieczne jest ustalenie jego prawa w udziale w zysku tej spółki. Ustawa o PDOF nie zawiera jednak odrębnych regulacji w odniesieniu do SKA tym zakresie. Konieczne jest zatem odwołanie się do stosownych postanowień kodeksu spółek handlowych (Dz. U. z 2000 r., Nr 94, poz. 1037 ze zm.; dalej jako „KSH”).

Prawo do udziału w zysku akcjonariusza SKA.

Wspólnikom SKA, tj. komplementariuszom i akcjonariuszom, przysługuje prawo do udziału w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut spółki stanowi inaczej (art. 147 § 1 KSH). Zysk przypadający do podziału między komplementariuszy podlega zasadom identycznym jak w spółce jawnej (art. 126 § 1 pkt 1 KSH), natomiast zysk przypadający akcjonariuszom podlega zasadom właściwym dla spółek akcyjnych (art. 126 § 1 pkt 2 KSH).

O podziale zysku za rok obrotowy w części przypadającej na akcjonariuszy decyduje walne zgromadzenie spółki, zaś uchwała w tym przedmiocie wymaga zgody wszystkich komplementariuszy (art. 146 § 2 KSH). Zysk do podziału wynikać musi ze sprawozdania finansowego zbadanego przez biegłego rewidenta. Rozdziela się go pomiędzy akcjonariuszy w stosunku do liczby posiadanych przez nich akcji (art. 347 § 1 i § 2 KSH w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 KSH). Uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są akcjonariusze, którym przysługiwały akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku bądź w ustalonym w statucie innym dniu (dniu dywidendy - art. 348 § 2 KSH).

Zatem warunkiem wypłaty dywidendy akcjonariuszowi SKA jest zakończenie roku obrotowego spółki, sporządzenie sprawozdania finansowego oraz podjęcie uchwały o podziale zysku w części przypadającej akcjonariuszom. Z chwilą podjęcia uchwały następuje przekształcenie związanego z akcją prawa do dywidendy w roszczenie o wypłatę konkretnej kwoty.

Mając powyższe na uwadze należy uznać, że prawo do udziału w zysku SKA przysługuje jej akcjonariuszowi dopiero w momencie podjęcia uchwały o podziale zysku i wypłacie dywidendy oraz w zakresie odpowiadającym ilości posiadanych przez niego akcji. Jednocześnie, w pewnych okolicznościach akcjonariusz może otrzymać zaliczkę na poczet przewidywanej dywidendy. W takim przypadku należy uznać, że akcjonariusz uzyskuje zysk w momencie otrzymania powyższej zaliczki.

Przychód akcjonariusza SKA.

Na podstawie art. 5b ust. 2 ustawy o PDOF uznaje się, że jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej (w tym SKA), przychody wspólnika z udziału w takiej spółce uznaje się za przychody ze źródła pozarolnicza działalność gospodarcza. Zatem do przychodów i kosztów podatkowych Wnioskodawcy wynikających z faktu bycia akcjonariuszem SKA zastosowanie znajdą odpowiednie przepisy ustawy o POOF dotyczące opodatkowania działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 14 ust.1 ustawy o PDOF za przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane. Uwzględniając fakt, że akcjonariusz uzyska prawo do żądania wypłaty dywidendy w momencie podjęcia uchwały o podziale zysku należy uznać, że będzie to również moment powstania przychodu należnego po stronie akcjonariusza. Jednocześnie, zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 11 ust. 1 ustawy o PDOF, za przychody należy uznać m.in. otrzymane pieniądze. Zatem w przypadku otrzymania przez akcjonariusza z SKA zaliczki na poczet dywidendy, przychód powstanie u niego w momencie jej otrzymania.

Stosownie do art. 44 ust. 1 podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy. Zasadniczo obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku. Zatem Wnioskodawca, jako akcjonariusz SKA, będzie zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy począwszy od miesiąca, w którym powstanie u niego przychód należny, tj. miesiąca w którym zostanie podjęta uchwała o podziale zysku w części przypadającej akcjonariuszom lub od miesiąca, w którym otrzyma zaliczkę na poczet dywidendy.

Wnioskodawca pragnie zauważyć, że prawidłowość zaprezentowanego stanowiska dotyczącego momentu powstania przychodu z tytułu bycia akcjonariuszem spółki komandytowo-akcyjnej oraz jego kwalifikacji do źródła działalność gospodarcza została wielokrotnie potwierdzona przez sądy administracyjne m.in. w wyrokach Naczelnego Sądu Administracyjnego z 30 marca 2011 r. (sygn. akt II FSK 1925/09), z 5 maja 2011r. (sygn. akt II FSK 2149/09), z 19 grudnia 2011r. (sygn. akt II FSK 902/10), z 4 grudnia 2009 r. (sygn. II FSK 1097/08) oraz z 10 stycznia 2012 r. (sygn. akt II FSK 1326/10), a także w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (dalej jako: WSA) w Krakowie z 22 października 2010 r. (I SA/Kr 1321/10), w wyrokach WSA w Warszawie z 5 marca 2010 r. (III SA/Wa 1626/09) i z 27 lipca 2011 r. (sygn. akt III SA/Wa 3079/10), w wyroku WSA w Poznaniu z 15 grudnia 2009 r. (I SA/Po 820/09) oraz w wyroku WSA we Wrocławiu z 22 lipca 2009 r. (I SA/Wr 1063/09).

Dodatkowo, prawidłowość stanowiska Spółki potwierdza treść uzasadnienia do wyroku WSA w Gdańsku z dnia 7 marca 2012 r. (sygn. I SA/Wr 104/12). W powyższym wyroku sąd wskazał również, że prawidłowość takiego stanowiska jak zaprezentowane przez Wnioskodawcę „potwierdza pośrednio uchwała (NSA — przyp. Wnioskodawcy) z dnia 16 stycznia 2012r, sygn. akt II FPS 1/11. Wprawdzie zapadła ona na tle przepisów ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych, które nie zawierają w swej treści przepisów kwalifikujących przychód akcjonariusza jako przychód z działalności gospodarczej jak to ma miejsce w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy jednak zauważyć, że NSA w powołanej uchwale stwierdził, że w stanie prawnym obowiązującym w 2008 r. przychód (dochód) spółki kapitałowej posiadającej status akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej podlega opodatkowaniu w dniu otrzymania dywidendy wypłaconej akcjonariuszom na podstawie uchwały walnego zgromadzenia o podziale zysku.”

Wnioskodawca pragnie również zaznaczyć, że prawidłowość jego stanowiska potwierdza treść interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 11 maja 2012 r. (nr DD5/033/1/12/KSM/DD-125).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe w zakresie momentu uzyskania przychodu przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej w związku z otrzymaną dywidendą oraz za nieprawidłowe w zakresie momentu uzyskania przychodu przez akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej w związku z otrzymaną zaliczką na poczet dywidendy.

W myśl art. 125 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), spółką komandytowo-akcyjną jest spółka osobowa mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczenia (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Komplementariusz oraz akcjonariusz uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do ich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej (art. 147 § 1 Kodeksu spółek handlowych).

Spółki osobowe nie posiadają osobowości prawnej. Dochody spółek osobowych nie stanowią zatem odrębnego przedmiotu opodatkowania. Opodatkowaniu podlegają natomiast dochody poszczególnych wspólników spółki osobowej. Ponadto podkreślić należy, że na gruncie prawa podatkowego obowiązki akcjonariusza w spółce komandytowo-akcyjnej kształtowane są odrębnie od obowiązków akcjonariusza w spółce akcyjnej. Spółkę komandytowo-akcyjną pomimo zbieżności w wielu elementach ze spółką akcyjną odróżnia od niej brak osobowości prawnej. Wynika to bezpośrednio z art. 4 § 1 pkt 1 oraz art. 125 Kodeksu spółek handlowych. Spółka komandytowo-akcyjna, jako spółka osobowa nie podlega także podatkowi dochodowemu od osób prawnych - zgodnie z art. 1 ust. 2 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm.).

Sposób opodatkowania dochodu z udziału w spółce osobowej uzależniony jest od cywilnoprawnego statusu danego wspólnika. Jeżeli wspólnikiem (w tym akcjonariuszem) spółki komandytowo-akcyjnej jest osoba fizyczna, to dochód z udziału w tej spółce będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zauważyć należy, że zgodnie z art. 10 ust. 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 7 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza,

• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c).
  
  

Zgodnie z art. 5a ust. 6 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie do treści art. 5b ust. 2 ww. ustawy, jeżeli pozarolniczą działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 5a pkt 6 tej ustawy, prowadzi spółka niemająca osobowości prawnej, przychody wspólnika z udziału w takiej spółce, określone na podstawie art. 8 ust. 1, uznaje się za przychody ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolnicza działalność gospodarcza).

Konsekwencją uznania, iż przychód akcjonariusza z tytułu udziału w spółce komandytowo -akcyjnej związany jest z prowadzeniem przez spółkę działalności gospodarczej, jest przyjęcie memoriałowej (nie zaś kasowej) zasady ustalania momentu powstania przychodu. Wyrażona ona została w art. 14 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), zgodnie z którym za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przyjmuje się, iż przychodem należnym są wszelkie przysporzenia majątkowe-aktywa, które przysługują podatnikowi w sensie cywilnoprawnym, niezależnie czy już zostały zrealizowane na jego rzecz, czy też stanowią wierzytelność. W kontekście powyższego rozumienia terminu „przychody należne”, który w istocie wiąże się z wymagalnością w znaczeniu cywilnoprawnym, należy rozważyć, kiedy dla akcjonariusza spółki komandytowo-akcyjnej materializuje się wyżej wskazana przesłanka.

Dla prawidłowego wywiedzenia momentu powstania przychodu do opodatkowania istotne jest sięgnięcie do regulacji ustawy – Kodeks spółek handlowych, która określa zasady wypłaty środków pieniężnych lub wartości pieniężnych z zysku przez spółkę komandytowo-akcyjną. Zgodnie zatem z art. 347 § 1 ksh akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom.

Z kolei na podstawie art. 348 § 2 zdanie pierwsze i drugie ksh uprawnionymi do dywidendy za dany rok obrotowy są akcjonariusze, którym przysługiwały akcje w dniu powzięcia uchwały o podziale zysku. Statut może upoważnić walne zgromadzenie do określenia dnia, według którego ustala się listę akcjonariuszy uprawnionych do dywidendy za dany rok obrotowy (dzień dywidendy).

W obliczu dyspozycji przywołanych powyżej norm w spółce komandytowo-akcyjnej moment, w którym przychód akcjonariusza z tytułu partycypacji w zysku spółki powstaje, można powiązać z dwoma zdarzeniami, tj. datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy, albo w dniu dywidendy, jeżeli taki dzień został przez spółkę określony ( art. 347 § 1 ksh w zw. z art. 348 § 2 ksh w zw. z art. 126 § 1 pkt 2 ksh).

W konsekwencji, mając na uwadze brzmienie przepisów ustawy – Kodeks spółek handlowych, a także dyspozycję zawartą w normie art. 14 ust. 1 ww. ustawy (co jak zostało wyżej wskazane ma w niniejszej sprawie zastosowanie) przychód należny dla akcjonariusza z racji otrzymania dywidendy od wypracowanego przez spółkę komandytowo-akcyjną zysku powstaje w dniu podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki, albo też w przypadku ustalenia dnia dywidendy – w tym dniu.

W myśl art. 347 § 1 ksh akcjonariusze mają prawo do udziału w zysku wykazanym w sprawozdaniu finansowym, zbadanym przez biegłego rewidenta, który został przeznaczony przez walne zgromadzenie do wypłaty akcjonariuszom.

Art. 349 § 1 ksh stanowi, iż statut może upoważnić zarząd do wypłaty akcjonariuszom zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy na koniec roku obrotowego, jeżeli spółka posiada środki wystarczające na wypłatę. Wypłata zaliczki wymaga zgody rady nadzorczej.

Natomiast zgodnie z dyspozycją § 3 art. 349 do zaliczki na poczet przewidywanej dywidendy stosuje się odpowiednio przepisy art. 347.

Odnosząc się natomiast do kwestii obowiązku odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych, stwierdzić należy, iż zasady ich dokonywania determinowane są przyjęciem wskazanego powyżej sposobu ustalania przychodu należnego.

W myśl przepisu art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnicy osiągający dochody z działalności gospodarczej, o której mowa w art. 14 - są obowiązani bez wezwania wpłacać w ciągu roku podatkowego zaliczki na podatek dochodowy według zasad określonych w ust. 3, z zastrzeżeniem ust. 3f - 3h. Podatnicy, o których mowa w ust. 1, są obowiązani wpłacać zaliczki miesięczne. Wysokość zaliczek z zastrzeżeniem ust. 3f, ustala się w następujący sposób:

1. obowiązek wpłacania zaliczki powstaje, poczynając od miesiąca, w którym dochody te przekroczyły kwotę powodującą obowiązek zapłacenia podatku,
2. zaliczkę za ten miesiąc stanowi podatek obliczony od tego dochodu według zasad określonych w art. 26, 27 i 27b,
3. zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy pomiędzy podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające ( art. 44 ust. 3 ww. ustawy).
   
   

Zgodnie z art. 44 ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zaliczki miesięczne od dochodów wymienionych w ust. 1, wpłaca się w terminie do 20 dnia każdego miesiąca za miesiąc poprzedni. Zaliczki kwartalne podatnicy wpłacają w terminie do 20 dnia każdego miesiąca następującego po kwartale, za który wpłacana jest zaliczka. Zaliczkę za ostatni miesiąc lub ostatni kwartał roku podatkowego podatnik wpłaca w terminie do 20 stycznia następnego roku podatkowego. Podatnik nie wpłaca zaliczki za ostatni miesiąc lub odpowiednio kwartał, jeżeli przed upływem terminu do jej wpłaty złoży zeznanie i dokona zapłaty podatku na zasadach określonych w art. 45.

Stosowanie do art. 8 ust. 1 w zw. z art. 44 ust. 1 oraz art. 44 ust. 3 ww. ustawy, Wnioskodawca będzie obowiązany do odprowadzania zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w razie uzyskiwania przychodów z tytułu prowadzenia działalności gospodarczej, innej aniżeli związana z partycypacją w spółce komandytowo-akcyjnej, przy czym wymagalna/należna dywidenda uzyskiwana w dacie uchwały o jej podjęciu (albo w dniu dywidendy) powiększać będzie wysokość zaliczki w miesiącu, w którym prawo do dywidendy zmaterializuje się w postaci roszczenia o jej wypłatę.

Analogiczne zasady należy odpowiednio stosować w zakresie zaliczek na poczet dywidendy przyznawanych akcjonariuszowi spółki komandytowo-akcyjnej niebędącemu komplementariuszem tej spółki.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz przywołane przepisy, stwierdzić należy, iż:

• przychód akcjonariusza z tytułu udziału w spółce komandytowo-akcyjnej, który to spółka osiąga jako przychód z działalności, staje się jego przychodem należnym z datą podjęcia uchwały przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy, albo – jeżeli określony został dzień dywidendy – w tym dniu,

• jeżeli uchwałą walnego zgromadzenia zostanie podjęta decyzja o wypłacie zaliczkowej dywidendy, wówczas, przychód akcjonariusza staje się jego przychodem należnym, w tym samym momencie, co przy ustaleniu przychodu akcjonariusza z tytułu dywidendy, tj. z datą podjęcia uchwały o wypłacie zaliczki na poczet dywidendy, albo – jeżeli określony został dzień zaliczki na poczet dywidendy – w tym dniu.
  
  

Od przychodu tego należy odprowadzić zaliczkę na podatek dochodowy, stosownie do art. 44 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za miesiąc, w którym podjęto uchwałę przez walne zgromadzenie spółki komandytowo-akcyjnej o wypłacie dywidendy bądź zaliczki na poczet dywidendy, albo jeżeli określony został dzień dywidendy lub zaliczki na poczet dywidendy (w razie jego określenia) – w tym dniu.

Końcowo - odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę tez wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego, a także wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych - wskazać należy, iż orzeczenia te dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw, jak również powołane wyroki dotyczą konkretnych spraw podatników osądzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów podatkowych, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, iż nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Jednocześnie stanowisko zbieżne z przedstawionym przez organ w niniejszej interpretacji zostało zawarte w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów z dnia 12 maja 2012 r. (sygn. DD5/033/1/12/KSM/DD-125).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002, r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.