Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2-/4510-527/15/MW
z 10 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z 4 września 2015 r. (data wpływu do BKIP 15 września 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot z faktur (wartości netto faktury powiększonej o 50% naliczonego podatku VAT niepodlegającego odliczeniu) dokumentujących zakup paliw do samochodów, w tym także z faktur opatrzonych adnotacją, że wydatek dotyczy celu prywatnego (pytanie oznaczone we wniosku nr 2) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 września 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, czy Spółka ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot z faktur (wartości netto faktury powiększonej o 50% naliczonego podatku VAT niepodlegającego odliczeniu) dokumentujących zakup paliw do samochodów, w tym także z faktur opatrzonych adnotacją, że wydatek dotyczy celu prywatnego.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka wprowadziła w życie regulamin zasad używania samochodów służbowych stanowiących jej własność (zaliczonych do środków trwałych Spółki) zwany dalej „regulaminem”. Jednym z postanowień regulaminu jest określenie, że członkom zarządu Spółki przysługują tzw. samochody funkcyjne - użytkowane wyłącznie przez nich w związku z pełnioną w Spółce funkcją. Członkowie zarządu są jednocześnie pracownikami Spółki. Regulamin dopuszcza użytkowanie w/w samochodów także do celów prywatnych pracowników - członków zarządu i w związku z tym określa, że:

• pracownik otrzymuje od pracodawcy nieodpłatne świadczenie z tego tytułu w kwocie odpowiednio 250,00 lub 400,00 złotych - w zależności od pojemności silnika pojazdu,
• koszty eksploatacji samochodów wykorzystywanych do celów prywatnych w tym w szczególności koszty paliwa (za wyjątkiem kosztów eksploatacji samochodu w trakcie urlopu pracownika) ponosi Spółka.
  
  

Koszty takie udokumentowane fakturami/rachunkami opatrzone adnotacją, że wydatek dotyczy celu prywatnego są doliczane pracownikowi do przychodu ze stosunku pracy jako dodatkowy element wynagrodzenia tego pracownika. Adnotację o wykorzystaniu do celu prywatnego umieszcza się w celu umożliwienia prawidłowego obliczenia kwoty jaka zostanie doliczona do przychodu pracownika ze względu na fakt, że pracownik nie jest zobowiązany do prowadzenia ewidencji przebiegu pojazdu.

Spółka traktując samochody funkcyjne jako wykorzystywane dla celów służbowych jak i prywatnych chce dokonywać odliczenia 50% kwoty naliczonego podatku VAT z faktur dokumentujących koszty eksploatacji takiego pojazdu w tym począwszy od 1 lipca 2015 r. z faktur dokumentujących zakup paliw silnikowych. Odliczenie podatku VAT ma być dokonywane także od faktur z adnotacją, że wydatek dotyczył celu prywatnego.

Spółka chce zaliczać do kosztów uzyskania przychodów kwoty wynikające z faktur dokumentujących zakup paliw (także z tych opatrzonych adnotacją, że wydatek dotyczył celu prywatnego) w taki sposób, że do kosztów zaliczać będzie wartość netto i 50% kwoty naliczonego podatku VAT.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy Spółka ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot z faktur (wartości netto faktury powiększonej o 50% naliczonego podatku VAT niepodlegającego odliczeniu) dokumentujących zakup paliw do samochodów opisanych we wniosku w tym także z faktur opatrzonych adnotacją, że wydatek dotyczy celu prywatnego? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Spółka stoi na stanowisku, że ma prawo do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów kwot z faktur (wartości netto faktury powiększonej o 50% naliczonego podatku VAT niepodlegającego odliczeniu) dokumentujących zakup paliw do samochodów opisanych we wniosku w tym także z faktur opatrzonych adnotacją, że wydatek dotyczy celu prywatnego.

Na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „ustawa o PDOP”) do kosztów uzyskania przychodów zalicza się wydatki, które mają związek z działalnością gospodarczą podatnika, tj. zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Ponadto wydatki nie mogą być wyłączone z kosztów podatkowych na podstawie art. 16 ust. 1 ustawy o PDOP, muszą być racjonalne, ekonomicznie uzasadnione i odpowiednio udokumentowane. Co do zasady VAT naliczony nie stanowi kosztu uzyskania przychodu. Kosztem podatkowym może być jednak podatek naliczony w tej części, w której zgodnie z przepisami o VAT podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia tego podatku (o ile podatek ten nie powiększa wartości środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej). Tak wynika z art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. a) ustawy o PDOP.

Od 1 lipca 2015 r. podatnicy mogą odliczać 50% VAT naliczonego od wydatków na zakup paliwa do samochodów osobowych używanych do tzw. celów mieszanych. Kierując się powyższymi regulacjami należałoby stwierdzić, że skoro zgodnie z przepisami ustawy o VAT podatnikom nie przysługuje prawo do odliczenia części VAT od wydatków na zakup paliwa do firmowych samochodów osobowych wykorzystywanych do tzw. celów mieszanych, to ten niepodlegający odliczeniu VAT naliczony (w wysokości 50% kwoty VAT naliczonego) może zostać uznany za koszt podatkowy. Bezsprzecznym jest, że aby dany wydatek mógł zostać uznany za koszt podatkowy, musi on zostać poniesiony w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przycho-dów. Aby zatem ustalić, czy niepodlegający odliczeniu VAT od zakupionego pa-liwa stanowi koszt podatkowy, należy rozstrzygnąć, czy zakup ww. paliwa ma na celu osiągnięcie przychodów lub zachowanie albo zabezpieczenie źródła przychodów. Ministerstwo Finansów w piśmie z 22 kwietnia 2015 r., stanowią-cym odpowiedź na zapytanie Wydawnictwa GOFIN stwierdziło, że wydatki na paliwo zużywane przez pracownika wykorzystującego samochód służbowy dla celów prywatnych, są kosztem uzyskania przychodów wówczas, gdy wartość tego paliwa stanowi przychód pracownika. Wydaje się zasadne przyjąć, że po-wyższe kryterium powinno być stosowane również przy zaliczaniu do kosztów uzyskania przychodów niepodlegającego odliczeniu VAT naliczonego od wydat-ków na zakup ww. paliwa. Uwzględniając powyższe można stwierdzić, że jeżeli wartość paliwa zużywanego do prywatnych jazd pracowników, odbywanych służbowymi samochodami osobowymi, stanowi dla pracowników przychód, to niepodlegający odliczeniu VAT naliczony od tego paliwa (w wysokości 50% kwoty VAT) jest kosztem uzyskania przychodów pracodawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie wydania interpretacji.

W zakresie podatku od towarów i usług wydane zostanie odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa S. Wyszyńskiego 2, 44-100 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z dnia 14 marca 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.