Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB2/415-929/14/IL
z 21 stycznia 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 z późn. zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko - przedstawione we wniosku z dnia 1 października 2014 r. (data wpływu 6 października 2014 r.), uzupełnionym w dniu 16 października 2014 r., 2 grudnia 2014 r., oraz 15 stycznia 2015 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wykorzystywania przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 października 2014 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 16 października 2014 r., 2 grudnia 2014 r., oraz 15 stycznia 2015 r o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych wykorzystywania przez pracowników samochodów służbowych do celów prywatnych

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest dealerem samochodowym. Prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z o.o., jest podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest obrót samochodami, częściami zamiennymi, serwis samochodowy oraz wynajem samochodów (zapis w KRS). Przy zastosowaniu struktury sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej w roku 2014 Wnioskodawca ma prawo do odliczania 99 % podatku naliczonego od zakupów dotyczących sprzedaży mieszanej. W ewidencji posiada zarejestrowane samochody osobowe, które służą wyłącznie działalności gospodarczej, zostały zgłoszone do Urzędu Skarbowego - VAT 26 i prowadzona jest dla nich ewidencja przebiegu. Stworzono również regulamin korzystania z ww. pojazdów. W związku z powyższym od zakupów ww. samochodów odlicza się w całości podatek VAT, a koszty ich eksploatacji stanowią w całości koszty uzyskania przychodu. Poza ww. samochodami Wnioskodawca posiada również samochody osobowe (zaewidencjonowane jako towary demonstracyjne oraz środki trwałe, stanowiące własność Wnioskodawcy) od których zgodnie z art. 86 a - od zakupu oraz od kosztów eksploatacji odlicza się 50% podatku VAT, a poniesione koszty eksploatacji oraz nieodliczona część VAT-u stanowią koszty uzyskania przychodu. Ze względu na brak ewidencji przebiegu pojazdów do tych samochodów – Wnioskodawca nie jest wstanie sprawdzić, czy pracownicy wykorzystują je wyłącznie służbowo, ale może zdarzyć się sytuacja, w której pracownik sam poinformuje Wnioskodawcę, że zamierza wykorzystać auto w celach prywatnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku wykorzystania samochodów osobowych, będących własnością Wnioskodawcy do celów prywatnych pracowników (nieodpłatnie) Wnioskodawca będzie zobowiązany do naliczenia przychodu pracownikom z tytułu nieodpłatnego świadczenia?

Zdaniem Wnioskodawcy w przypadku gdy pracownicy zgłoszą wykorzystanie pojazdów do celów prywatnych będzie on zobowiązany do naliczenia przychodu pracownikom z tytułu nieodpłatnego świadczenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 z późn. zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 11 ust. 1 ww. ustawy w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r., przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie z art. 11 ust. 2 ww. ustawy wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

W myśl art. 11 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia - według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku - według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach - na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

Z art. 11 ust. 2b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że jeżeli świadczenia są częściowo odpłatne, przychodem podatnika jest różnica pomiędzy wartością tych świadczeń, ustaloną według zasad określonych w ust. 2 lub 2a, a odpłatnością ponoszoną przez podatnika.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując zatem wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenie „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN, Warszawa 2003 r.). Zatem należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

Dla celów podatkowych przyjmuje się – co znajduje potwierdzenie w orzecznictwie – że pojęcie nieodpłatnego świadczenia ma szerszy zakres niż w prawie cywilnym. Obejmuje ono bowiem wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub te wszystkie zdarzenia prawne i zdarzenia gospodarcze, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu, przysporzenie majątku danej osobie, mające konkretny wymiar finansowy.

W myśl art. 12 ust. 1 cyt. ustawy, za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Na podstawie art. 12 ust. 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2015 r. wartość pieniężną nieodpłatnego świadczenia przysługującego pracownikowi z tytułu wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych ustala się w wysokości:

1. 250 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika do 1600 cm3;
2. 400 zł miesięcznie - dla samochodów o pojemności silnika powyżej 1600 cm3.

Zgodnie z art. 12 ust. 2b ww. ustawy w przypadku wykorzystywania samochodu służbowego do celów prywatnych przez część miesiąca wartość świadczenia ustala się za każdy dzień wykorzystywania samochodu do celów prywatnych w wysokości 1/30 kwot określonych w ust. 2a.

Stosownie do art. 12 ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych ustala się według zasad określonych w art. 11 ust. 2-2b.

Zgodnie z art. 31 ww. ustawy osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej "zakładami pracy", są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest dealerem samochodowym. Prowadzi działalność gospodarczą w formie spółki z o.o., jest podatnikiem VAT. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest obrót samochodami, częściami zamiennymi, serwis samochodowy oraz wynajem samochodów (zapis w KRS). Przy zastosowaniu struktury sprzedaży opodatkowanej i zwolnionej w roku 2014 Wnioskodawca ma prawo do odliczania 99 % podatku naliczonego od zakupów dotyczących sprzedaży mieszanej. W ewidencji posiada zarejestrowane samochody osobowe, które służą wyłącznie działalności gospodarczej, zostały zgłoszone do Urzędu Skarbowego - VAT 26 i prowadzona jest dla nich ewidencję przebiegu. Stworzono również regulamin korzystania z ww. pojazdów. W związku z powyższym od zakupów ww. samochodów odlicza się w całości podatek VAT, a koszty ich eksploatacji stanowią w całości koszty uzyskania przychodu. Poza ww. samochodami Wnioskodawca posiada również samochody osobowe (zaewidencjonowane jako towary demonstracyjne oraz środki trwałe, stanowiące własność Wnioskodawcy) od których zgodnie z art. 86 a - od zakupu oraz od kosztów eksploatacji odlicza się 50% podatku VAT, a poniesione koszty eksploatacji oraz nieodliczona część VAT-u stanowią koszty uzyskania przychodu. Ze względu na brak ewidencji przebiegu pojazdów do tych samochodów – Wnioskodawca nie jest wstanie sprawdzić, czy pracownicy wykorzystują je wyłącznie służbowo, ale może zdarzyć się sytuacja, w której pracownik sam poinformuje Wnioskodawcę, że zamierza wykorzystać auto w celach prywatnych.

Odnosząc przedstawione uregulowania prawne na grunt niniejszej sprawy, należy stwierdzić, iż niewątpliwie korzystanie przez pracowników z samochodu służbowego do celów prywatnych stanowi dla tych osób nieodpłatne świadczenie, które zakwalifikować należy do przychodów o których mowa w art. 12 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem Wnioskodawca (Spółka) jego wartość ma obowiązek doliczyć do przychodów ze stosunku pracy, od których powinien jako płatnik pobrać zaliczkę na podatek dochodowy, zgodnie z art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsk, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).

Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.