Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPB-1-2/4510-420/15/AnK
z 5 listopada 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 4 pkt 2 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (t.j. Dz.U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 sierpnia 2015 r. (data wpływu do tut. BKIP 24 sierpnia 2015 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości podwyższenia stawek amortyzacyjnych budynków użytkowanych w warunkach pogorszonych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 sierpnia 2015 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości podwyższenia stawek amortyzacyjnych budynków użytkowanych w warunkach pogorszonych.

We wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością (dalej: „Spółka”), podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Spółka jest właścicielem, użytkownikiem wieczystym nieruchomości, na których są położone podlegające amortyzacji środki trwałe w rozumieniu art. 16a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wśród ww. środków trwałych znajdują się m.in. budynki i budowle wynajmowane/dzierżawione przez Spółkę podmiotom trzecim prowadzących zakłady produkcyjne (fabryki papieru, fabryki przetwarzające drewno, zwykle działające w ruchu ciągłym 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu).

Zakłady będące najemcami i dzierżawcami wykorzystują te środki trwałe w warunkach, w których są narażone na niekorzystne działanie czynników zewnętrznych takich jak:

• wysokie temperatury,
• zapylenie pyłem uwalniającym się podczas produkcji,
• hałas powodujący drżenie elementów budynku czy
• wysoka wilgotność.
  
  

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może uznać, że budynki użytkowane ww. warunkach, są używane w warunkach pogorszonych w rozumieniu art. 16i ust. 2 pkt 1 updop oraz dokonywać ich amortyzacji z wykorzystaniem współczynnika podwyższającego 1,2?

Zdaniem Wnioskodawcy, przedstawione w opisie stanu faktycznego budynki używane są w warunkach pogorszonych i Spółka może dokonywać ich amortyzacji z wykorzystaniem współczynnika podwyższającego w wysokości 1,2

W myśl art. 16a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, amortyzacji podlegają, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Zgodnie z zasadą określoną w art. 16i ust. 1 updop odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Ustawodawca przewidział jednocześnie możliwość podwyższania stawek amortyzacyjnych w szczególnych przypadkach, określonych w art. 16i ust. 2 updop.

Tym samym, na mocy art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a updop, dla budynków i budowli używanych w warunkach pogorszonych podatnicy mogą podwyższać stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2.

Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych, stanowiącego Załącznik 1 do updop. Stosownie do objaśnienia nr 1 do ww. Wykazu, za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a updop, uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.

W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany (art. 16i ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych).

W związku z powyższym, wysokie temperatury w hali produkcyjnej i jak również zapylenie pyłem uwalniającym się podczas produkcji czy hałas powodujący drżenie elementów budynku, skutkują, uszkodzeniami, które w sposób znaczący powodują przyśpieszenie zużycia się obiektu. W podobnych warunkach używany jest inny budynek, w którym panuje wysoka wilgotność i temperatura.

Należy więc uznać, że budynki i budowle wykorzystywane przez najemców/dzierżawców Spółki do działalności gospodarczej są używane w warunkach pogorszonych, tym Spółka można zastosować podwyższoną stawkę amortyzacyjną o współczynnik nie wyższy niż 1,2 zgodnie z art. 16i ust. 2 pkt 1 updop.

Stanowisko takie zostało zaprezentowane w wydawanych przez Ministra Finansów interpretacjach indywidualnych:

• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 24 listopada 2010 r., Znak: ITPB1/415-833/10/PSZ;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 9 lutego 2011 r., Znak: ITPB3/423-625/10/MT;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 19 czerwca 2013 r., Znak: ILPB1/415-284/13-4/AA;
• interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 kwietnia 2014 r., Znak: ILPB4/423-26/14-2/ŁM.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z zasadą określoną w art. 16i ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2014 r., poz. 851 ze zm., dalej: „updop”), odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych, z zastrzeżeniem art. 16j-16ł, dokonuje się przy zastosowaniu stawek amortyzacyjnych określonych w Wykazie stawek amortyzacyjnych i zasad, o których mowa w art. 16h ust. 1 pkt 1. Ustawodawca przewidział jednocześnie możliwość podwyższania stawek amortyzacyjnych w szczególnych przypadkach, określonych w art. 16i ust. 2 updop. Na mocy art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a updop dla budynków i budowli używanych w warunkach pogorszonych podatnicy mogą podwyższać stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych - przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2.

Wyjaśnienia dotyczące warunków używania budynków i budowli, o których mowa w ust. 2, zawarte są w objaśnieniach do Wykazu stawek amortyzacyjnych, stanowiącego Załącznik 1 do omawianej ustawy. Stosownie do objaśnienia nr 1 do ww. Wykazu, za pogorszone warunki używania budynków i budowli, o których mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a updop, uważa się używanie tych środków trwałych pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.

W razie wystąpienia bądź ustania warunków uzasadniających podwyższenie stawek, o których mowa w ust. 2 pkt 1 i 2, stawki te ulegają podwyższeniu lub obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające te zmiany (art. 16i ust. 3 updop).

A zatem, dla budynków i budowli używanych pod ciągłym działaniem wysokich temperatur, znacznych drgań i wysokiej wilgotności powodujących przyspieszenie zużycia obiektu podatnicy mogą podwyższać stawki podane w Wykazie stawek amortyzacyjnych – przy zastosowaniu współczynników nie wyższych niż 1,2.

Należy przy tym podkreślić, że uprawnienie do stosowania podwyższonej stawki nie ma charakteru stałego i dotyczy okresu, w którym istnieją okoliczności pozwalające uznawać budynek lub budowlę za używane w warunkach pogorszonych. Okoliczności używania budynku mogą bowiem ulegać zmianie, w tym w sposób powodujący ustanie warunków uzasadniających podwyższenie stawek. W takim przypadku podatnik ma obowiązek obniżyć stawkę do poziomu wynikającego z Wykazu.

Dokonana wykładnia przepisów prawa podatkowego wyjaśnia przesłanki istnienia po stronie podatnika uprawnienia określonego w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a updop. Możliwość skorzystania z omawianego uprawnienia przez zindywidualizowanego podatnika jest uzależniona od stwierdzenia, że w konkretnej, zaistniałej u niego sytuacji faktycznej przesłanki te zostały spełnione czyli zaistniały okoliczności faktyczne wskazane w hipotezie normy prawnej zawartej w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a.

Przesądzenie, czy warunki te zostały spełnione w danym stanie faktycznym, t.j. przesądzenie, czy dany budynek lub budowla jest używany w warunkach pogorszonych wymaga natomiast zbadania kwestii istnienia wysokich temperatur, wilgotności i drgań oraz stopnia ich intensywności, natężenia, zmienności, czasu występowania. Konieczna jest również analiza wpływu tych czynników na obiekt – obejmująca w szczególności ocenę stanu technicznego budynku, stopnia jego zużycia, w tym relacji rzeczywistego zużycia (niszczenia) budynku lub budowli do zużycia przewidzianego dla tego rodzaju obiektu używanego w standardowych, normalnych warunkach oraz czynników wpływających na ewentualne przyspieszone zużycie obiektu – dokonana z uwzględnieniem obowiązujących norm służących ocenie szkodliwości tych czynników na budynki. Innymi słowy, ocena warunków używania budynku sprowadza się do dokonania ustaleń okoliczności faktycznych.

Całość okoliczności faktycznych opisanych przez Wnioskodawcę w treści wniosku pozwala na uznanie, że budynki są używane w warunkach pogorszonych. Na budynki te oddziaływają bowiem w sposób ciągły (stale powtarzający się) znaczne drgania, wysokie temperatury i wysoka wilgotność, powodujące szybsze niż w warunkach normalnych niszczenie tych budynków.

W konsekwencji, Spółka ma możliwość skorzystania z uprawnienia, o którym mowa w art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a updop, t.j. możliwość podwyższenia stawki amortyzacyjnej przedmiotowych budynków podanej w Wykazie stawek amortyzacyjnych, stosując współczynnik nie wyższy niż 1,2.

Jednocześnie, ewentualna zmiana okoliczności faktycznych powodująca, że budynki przestaną być używane w warunkach pogorszonych (będą używane w warunkach normalnych, niepogorszonych) oznacza ustanie warunków uzasadniających podwyższenie stawki amortyzacyjnej tych budynków. Stawka ta ulega obniżeniu od miesiąca następującego po miesiącu, w którym zaistniały okoliczności uzasadniające tę zmianę (art. 16i ust. 3 updop).

Wnioskodawca słusznie ocenił, że w analizowanym przypadku istnieje możliwość podwyższenia stawki amortyzacyjnej budynku hali na podstawie art. 16i ust. 2 pkt 1 lit. a updop ze względu na użytkowanie budynków w warunkach pogorszonych.

Dodatkowo należy zaznaczyć odrębność podstawy materialnoprawnej korzystania z omawianego uprawnienia, jaką jest zaistnienie przesłanek wynikających z regulacji art. 16 ust. 2 pkt 1 lit. a updop, od sposobu udowodnienia, że przesłanki te faktycznie zaistniały. Decyzję o podwyższeniu stawki amortyzacyjnej budynku podejmuje podatnik, uwzględniając istniejący stan faktyczny i treść powoływanych unormowań. Stosując omawiany art. 16 ust. 2 pkt 1 lit. a podatnik musi jednak liczyć się z koniecznością przedstawienia dowodów potwierdzających prawidłowość tej czynności na etapie ewentualnych późniejszych postępowań podatkowych lub kontrolnych.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Spółka może dokonywać amortyzacji budynków używanych w warunkach pogorszonych z wykorzystaniem współczynnika podwyższającego w wysokości 1,2 należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie, ul. Kraszewskiego 4a, 35-016 Rzeszów po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.