Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Bydgoszczy
ITPB1/4511-818/15/WM
z 6 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 5 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015 r., poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 21 lipca 2015 r. (data wpływu 24 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży książek własnego autorstwa:

• w części dotyczącej obowiązku odprowadzania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy – jest nieprawidłowe,
• w pozostałej części - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 24 lipca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży książek własnego autorstwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest artystką, współwydawcą pierwszej własnej książki artystycznej. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Na mocy porozumienia o współpracy z wydawcą, Wnioskodawczyni współfinansowała jej wydanie i część nakładu stanowi Jej własność. Całkowity nakład książki to 300 egzemplarzy. Część książek będących w posiadaniu Wnioskodawczyni, zamierza Ona sprzedać instytucji kultury oraz w kilku wybranych księgarniach artystycznych. Może to być sprzedaż rozciągnięta w czasie i dotyczyć co najmniej kilkudziesięciu sztuk. Wnioskodawczyni jest w posiadaniu dokumentu potwierdzającego poniesiony przez nią wydatek związany z drukiem książek. Koszt druku 1 egzemplarza książki wyniósł około 78% ustalonej ceny sprzedaży książki. Ze względu na poniesione wysokie koszty, sprzedaż miałaby na celu jedynie częściowe ich odzyskanie, przy minimalnym zysku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W jaki sposób należy opodatkować sprzedaż ww. książek artystycznych własnego autorstwa, tj. w jakiej wysokości, w jakim terminie powinna wpłacać podatek dochodowy na rachunek bankowy urzędu skarbowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, przychód uzyskany ze sprzedaży własnych książek należy zakwalifikować do przychodów z praw majątkowych, o których mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Dochód z tego tytułu należy obliczyć stosując faktycznie poniesione koszty (art. 22 ust. 10 ustawy).

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni zobowiązana jest wyliczyć zaliczkę stosując do uzyskanego dochodu najniższą stawkę podatku określoną w skali podatkowej o której mowa w art. 27 ust. 1 ustawy, którą należy wpłacać na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wystąpił dochód. Dochód ten należy wykazać w zeznaniu rocznym składanym do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym ten dochód został uzyskany.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe - w części dotyczącej obowiązku odprowadzania w ciągu roku zaliczek na podatek dochodowy. W pozostałej części stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2012 r. poz. 361 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W treści art. 10 ust. 1 ww. ustawy zostały określone źródła przychodów, gdzie m.in. wymienia się:

• pozarolniczą działalność gospodarczą (pkt 3),
  
• kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)-c) (pkt 7).
  
  

Zgodnie z przepisem art. 5a pkt 6 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą – o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy - uważa się działalność zarobkową wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową, polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż, polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych - prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Dla uznania określonego pola aktywności gospodarczej za pozarolniczą działalność gospodarczą, koniecznym jest zatem łączne zaistnienie trzech jej cech funkcjonalnych: zarobkowości, zorganizowania i ciągłości. Brak którejkolwiek z nich oznacza, że dana działalność nie może być zakwalifikowana do kategorii działalności gospodarczej.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy określa jako odrębne źródło przychodów – kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a-c.

W świetle art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychód z praw majątkowych uważa się w szczególności przychody z praw autorskich i praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, praw do projektów wynalazczych, praw do topografii układów scalonych, znaków towarowych i wzorów zdobniczych, w tym również z odpłatnego zbycia tych praw.

Odrębnymi przepisami, o których mowa w ww. art. 18 są m.in. przepisy ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t. j. Dz. U. z 2006 r. Nr 90, poz. 631 ze zm.).

Zgodnie z art. 1 ust. 1 tej ustawy, przedmiotem prawa autorskiego jest każdy przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalony w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia (utwór). Na podstawie ust. 2, przedmiotem prawa autorskiego są utwory:

1. wyrażone słowem, symbolami matematycznymi, znakami graficznymi (literackie, publicystyczne, naukowe, kartograficzne oraz programy komputerowe);
   
2. plastyczne;
   
3. fotograficzne;
   
4. lutnicze;
   
5. wzornictwa przemysłowego;
   
6. architektoniczne, architektoniczno-urbanistyczne i urbanistyczne;
   
7. muzyczne i słowno-muzyczne;
   
8. sceniczne, sceniczno-muzyczne, choreograficzne i pantomimiczne;
   
9. audiowizualne (w tym filmowe).
   
   

Co do zasady, twórcom utworów, objętych ochroną prawa autorskiego przysługuje wyłączność do tychże praw. Twórca może jednak umożliwić korzystanie podmiotom trzecim ze swojego utworu. Przychody z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich albo rozporządzania tymi prawami, występują wówczas gdy spełnione są dwie przesłanki:

• konieczne jest wystąpienie przedmiotu praw majątkowych w postaci utworu,
  
• osiągnięty przychód musi być bezpośrednio związany z korzystaniem z określonych praw autorskich albo rozporządzaniem nimi.
  
  

W tym miejscu należy jednak zauważyć, iż tut. organ nie jest upoważniony do interpretacji ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej, a tym samym do stwierdzenia, czy dana osoba (Wnioskodawca) jest twórcą w rozumieniu ww. ustawy lub czy konkretna praca stanowią prawo autorskie lub prawo pokrewne.

Zawarte w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wyliczenie praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy jako odrębne źródło przychodów ma charakter otwarty, o czym świadczy użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności”. Przyjęcie przez ustawodawcę otwartego katalogu tych przychodów pozwala na zaliczenie do tej kategorii wszystkich innych przychodów z praw majątkowych.

W związku z powyższym należy stwierdzić, iż przychody ze sprzedaży dzieł wykonanych przez autorów, należy zaliczyć do przychodów ze źródła określonego w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. do przychodów z praw majątkowych.

Z przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, iż Wnioskodawczyni jest artystką, współwydawcą pierwszej własnej książki. Wnioskodawczyni nie prowadzi działalności gospodarczej. Na mocy porozumienia o współpracy z wydawcą, Wnioskodawczyni współfinansowała jej wydanie i część nakładu stanowi jej własność. Całkowity nakład książki to 300 egzemplarzy. Część książek będących w posiadaniu Wnioskodawczyni, zamierza Ona sprzedać instytucji kultury oraz w kilku wybranych księgarniach artystycznych. Może to być sprzedaż rozciągnięta w czasie i dotyczyć co najmniej kilkudziesięciu sztuk. Wnioskodawczyni jest w posiadaniu dokumentu potwierdzającego poniesiony przez nią wydatek związany z drukiem książek. Koszt druku 1 egzemplarza książki wyniósł około 78% ustalonej ceny sprzedaży książki.

Mając na uwadze przywołane przepisy, należy stwierdzić, że opisane we wniosku zdarzenie przyszłe pozwala przyjąć, że sprzedaż książek własnego autorstwa nie nosi znamion pozarolniczej działalności gospodarczej w świetle przytoczonej powyżej ustawowej definicji, gdyż nie spełnia wszystkich przesłanek tej definicji. Wnioskodawczyni będzie co prawda odpłatnie sprzedawała książki własnego autorstwa, niewątpliwie we własnym imieniu i na własny rachunek, jednakże ta sprzedaż nie będą odbywać się w sposób ciągły (powtarzalny i stały), lecz będzie nieregularna (rozciągnięta w czasie) i będzie ograniczała się do kilkudziesięciu sztuk książek.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż środki pieniężne uzyskane przez Wnioskodawczynię w związku ze sprzedażą książek własnego autorstwa – w sposób opisany we wniosku - są przychodem z praw autorskich. Konsekwencją powyższego jest zakwalifikowanie tych przychodów do źródła przychodów, o którym mowa w art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stosownie do treści art. 11 ust. 1 wskazanej ustawy przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9 i 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, art. 19, art. 20 ust. 3 i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się: z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w art. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć ½ kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ustawy).

Na podstawie art. 22 ust. 10 ustawy, jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów były wyższe niż wynikające z zastosowania normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 i pkt 6, koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości kosztów faktycznie poniesionych. Przepisy ust. 5 i ust. 5a pkt 2 stosuje się odpowiednio. Przepis ten stosuje się również, jeżeli podatnik udowodni, że w roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, były wyższe niż kwota określona w ust. 9a (art. 22 ust. 10a ustawy).

Zatem, skoro sprzedawane przez Wnioskodawczynię książki są jej własnymi utworami, z którymi związane są prawa autorskie, a faktycznie poniesione koszty przekraczają normę procentową określoną w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy, to w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajdzie art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy wskazać, że art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie przewiduje obowiązku odprowadzania zaliczek przez podatnika w trakcie roku podatkowego z tytułu osiągnięcia dochodu ze źródła określonego w art. 18 ww. ustawy, tj. z praw majątkowych. Na Wnioskodawczyni nie spoczywa więc obowiązek uiszczenia zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku podatkowego, bowiem tego rodzaju źródło przychodu nie zostało wymienione w art. 44 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, normującym obowiązek "samodzielnego" wpłacania przez podatników zaliczek na podatek dochodowy.

Stosownie do art. 45 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym zeznanie, według ustalonego wzoru, o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym, w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem ust. 7 i 8. Wnioskodawczyni osiągająca dochody z praw majątkowych bez pośrednictwa płatnika, obowiązana jest wykazać dochody ze sprzedaży książek własnego autorstwa w zeznaniu rocznym PIT-36. W tym samym terminie podatnik obowiązany jest do wpłaty należnego podatku wynikającego z zeznania (art. 45 ust. 4 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Reasumując, biorąc pod uwagę opisane we wniosku zdarzenie przyszłe oraz przedstawiony powyżej stan prawny należy stwierdzić, iż uzyskany przez Wnioskodawczynię przychód podlegał będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych jako przychód z praw majątkowych, o którym stanowią przepisy art. 10 ust. 1 pkt 7 i art. 18 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Uzyskany przychód Wnioskodawczyni może pomniejszyć o faktycznie poniesione koszty uzyskania przychodu, o ile udowodni, że poniosła te koszty w wysokości przekraczającej normę procentową określoną w art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy, zgodnie z art. 22 ust. 10 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W odniesieniu do tego rodzaju dochodów przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie przewidują obowiązku uiszczania zaliczek na podatek dochodowy w ciągu roku podatkowego.

Dochód z tego źródła podlega kumulacji z dochodami z innych źródeł, opodatkowanymi według skali określonej w art. 27 ust. 1 ww. ustawy, uzyskanymi w ciągu roku podatkowego i należy go wykazać w zeznaniu rocznym na formularzu PIT-36, składanym w terminie do dnia 30 kwietnia roku następującego po roku, w którym został otrzymany.

Podkreślenia wymaga, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku, z którego wynika że sprzedaż książek własnego autorstwa nie spełnia kryteriów do uznania jej za pozarolniczą działalność gospodarczą.

Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli w toku ewentualnego postępowania – właściwy organ – ustali, że przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest odmienny od rzeczywistego, to wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcę w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.