Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi
IPTPP1/4512-392/15-5/MW
z 15 października 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 kwietnia 2015r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2015r. poz. 643), Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko – przedstawione we wniosku z dnia 29 maja 2015r. (data wpływu 17 lipca 2015 r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 października 2015r. (data wpływu 12 października 2015r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania kwoty kosztów zastępstwa procesowego za kwotę brutto – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 lipca 2015 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania kosztów zastępstwa procesowego oraz obowiązku wystawienia faktury
  

• uznania kwoty kosztów zastępstwa procesowego za kwotę brutto.
  
  

Wniosek został uzupełniony w dniu 12 października 2015r. w zakresie doprecyzowania stanu faktycznego oraz uiszczenia opłaty.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (doprecyzowany w uzupełnieniu wniosku).

Wnioskodawca jest radcą prawnym, który prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą. Wnioskodawca zawarł ustną umowę cywilnoprawną o świadczenie usług prawniczych na rzecz klienta - spółki jawnej. Przedmiotem zawartej pomiędzy radcą prawnym a klientem jest m.in. reprezentacja klienta w toku postępowania egzekucyjnego prowadzonego przez komornika sądowego, w którym klient jest wierzycielem.

Na mocy umowy zawartej ze swoim mocodawcą radca prawny jest uprawniony do żądania we wniosku o wszczęcie egzekucji dokonania przelewu kwoty wyegzekwowanych od dłużnika na rzecz wierzyciela kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu egzekucyjnym na rachunek bankowy radcy prawnego. Koszty zastępstwa procesowego są więc przekazywane bezpośrednio radcy prawnemu, który we wniosku o wszczęcie egzekucji podaje numer własnego rachunku bankowego i żąda przekazania na ten rachunek kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu egzekucyjnym.

Wnioskodawca posiada status czynnego podatnika podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

1. Czy w związku z przekazaniem radcy prawnemu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu egzekucyjnym bezpośrednio przez komornika sądowego powstaje u radcy prawnego obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług, a w związku z tym czy radca prawny powinien wystawić klientowi fakturę VAT?
2. Jeżeli na pytanie nr 1 należy odpowiedzieć twierdząco, to czy kwota kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu egzekucyjnym przekazana radcy prawnemu przez komornika sądowego zawiera podatek od towarów i usług czy też stanowi kwotę netto?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, nawet gdyby uznać, że w związku z otrzymaniem bezpośrednio od komornika sądowego kwoty kosztów zastępstwa procesowego powstaje obowiązek podatkowy w podatku VAT, to jednak kwota kosztów zastępstwa procesowego powinna być uznana za kwotę brutto.

W myśl art. 98 § 4 Kodeksu Postępowania Cywilnego wysokość kosztów sądowych, zasady zwrotu utraconego zarobku lub dochodu oraz kosztów stawiennictwa strony w sądzie, a także wynagrodzenie adwokata, radcy prawnego i rzecznika patentowego regulują odrębne przepisy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

W zakresie objętym pytaniem nr 1, tj. w zakresie powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania kosztów zastępstwa procesowego oraz obowiązku wystawienia faktury, została wydana interpretacja Nr IPTPP1/4512-392/15-4/MW.

Niniejsza interpretacja rozstrzyga kwestię objętą pytaniem nr 2, tj. kwestię uznania kwoty kosztów zastępstwa procesowego za kwotę brutto.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054 z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2-5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Uregulowanie wynikające z art. 29a ust. 1 ustawy stanowi odpowiednik art. 73 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz.Urz. UE L Nr 347, str. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym podstawa opodatkowania obejmuje wszystko, co stanowi wynagrodzenie (zapłatę), które dostawca towarów lub świadczący usługi otrzymał lub ma otrzymać od nabywcy, klienta lub osoby trzeciej z tytułu wykonanych czynności, łącznie z subwencjami związanymi bezpośrednio z ceną takich dostaw.

W myśl art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Stosownie do art. 29a ust. 7 ustawy, podstawa opodatkowania nie obejmuje kwot:

1. stanowiących obniżkę cen w formie rabatu z tytułu wcześniejszej zapłaty;
2. udzielonych nabywcy lub usługobiorcy opustów i obniżek cen, uwzględnionych w momencie sprzedaży;
3. otrzymanych od nabywcy lub usługobiorcy jako zwrot udokumentowanych wydatków poniesionych w imieniu i na rzecz nabywcy lub usługobiorcy i ujmowanych przejściowo przez podatnika w prowadzonej przez niego ewidencji na potrzeby podatku.
   
   

Należy zwrócić uwagę, iż ustanawiając zastępstwo procesowe w sprawach prowadzonych przed sądem, w zawartej umowie cywilnoprawnej zwykle określana jest szczegółowo wysokość wynagrodzenia oraz zasady jego ustalania dla pełnomocnika, w tym celu między innymi, aby uniknąć nieporozumień co do prawidłowego określenia wynagrodzenia z tego tytułu.

Zatem, w sytuacji braku odmiennego uregulowania w postanowieniach zawartej umowy cywilnoprawnej dotyczącej wysokości wynagrodzenia z tytułu kosztów zastępstwa procesowego, wynagrodzenie z tytułu kosztów zastępstwa procesowego winno być potraktowane jako kwota brutto, tj. zawierająca podatek o towarów i usług.

Ww. interpretacją Nr IPTPP1/4512-392/15-4/MW tut. Organ uznał, że Wnioskodawca świadczy usługi na rzecz Klienta, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Skutkiem powyższego ww. usługi, w związku z którymi przekazywane są kwoty kosztów zastępstwa procesowego w postepowaniu egzekucyjnym, są czynnościami określonymi w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy, podlegającymi opodatkowaniu – na podstawie art. 41 ust. 1 w zw. z art. 146a pkt 1 ustawy – obowiązującą stawką podatku VAT, tj. 23%.

Mając na uwadze przedstawiony opis sprawy oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa, należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania dla czynności będących przedmiotem wniosku jest, zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy, wszystko, co stanowi wynagrodzenie, które Wnioskodawca otrzymuje w postępowaniu komorniczym za świadczone usługi. Zatem zwrot kosztów zastępstwa procesowego, które Wnioskodawca otrzymuje, jest kwotą brutto, tj. kwotą, która zawiera kwotę podatku VAT.

Zatem kwota kosztów zastępstwa procesowego, w przypadku braku odmiennego uregulowania w postanowieniach zawartej umowy cywilnoprawnej dotyczącej wysokości wynagrodzenia z tytułu kosztów ww. zastępstwa procesowego, powinna być uznana za kwotę brutto.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii podstawy opodatkowania ewentualnych innych elementów wynagrodzenia Wnioskodawcy z tytułu świadczonych usług.

Dodatkowo tut. Organ zwraca uwagę, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu sprawy. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Niniejszą interpretacja załatwiono wniosek w części dotyczącej uznania kwoty kosztów zastępstwa procesowego za kwotę brutto.

Wniosek w pozostałym zakresie załatwiono odrębnym rozstrzygnięciem.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację – w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2012 r., poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.