Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie
IPPP3/4512-500/15-4/JF
z 14 września 2015 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2015 r., poz. 613) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770, z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działający w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2015 r. (data wpływu 15 czerwca 2015 r.) uzupełnionym w dniu 13 lipca 2015 r. (data wpływu 15 lipca 2015 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie poprawności wystawienia faktury dokumentującej usługi produkcji i emisji audycji wraz z przeniesieniem praw – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2015 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie poprawności wystawienia faktury dokumentującej usługi produkcji i emisji audycji wraz z przeniesieniem praw. Wniosek został uzupełniony na wezwanie tut. Organu z dnia 1 lipca 2015 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

A. S.A. jako podatnik podatku od towarów i usług, na podstawie przepisu określonego w art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, realizując cele prowadzonej działalności gospodarczej, dokonuje sprzedaży usług na rzecz różnych kontrahentów polskich i zagranicznych.A. S. A. zawarła w marcu 2015 r. umowę z firmą B. z siedzibą w Wielkiej Brytanii w Rotherham. Umowa dotyczy transmisji z Q, która odbyła się w maju 2015 r. w D.. A. zobowiązała się do wykonania usługi produkcji i emisji audycji wraz z przeniesieniem praw na kontrahenta. Kontrahent przedstawił A. następujące dokumenty:

• akt założycielski firmy wydany przez Biuro Rejestru Spółek Anglii i Walii potwierdzający, iż firma B. jest spółką z ograniczoną odpowiedzialnością figurującą od 2006 w rejestrze Spółek Anglii i Walii jako firma prywatna z siedzibą w Anglii i Walii,
  
• dokument potwierdzający siedzibę firmy w ABC oraz potwierdzający dane wspólników Spółki, wydany przez Biuro Rejestru Spółek Anglii i Walii,
  
• potwierdzenie nadania numeru identyfikacji podatkowej dla firmy B. z siedzibą w Wielkiej Brytanii w Rotherham, wydany przez Drugi Urząd Skarbowy,
  
• potwierdzenie VAT-5UE zarejestrowania podmiotu jako podatnika VAT UE, dla firmy B. z siedzibą w Wielkiej Brytanii w Rotherham, wydany przez Drugi Urząd Skarbowy.
  
  
  

Kontrahent nie przedstawił Spółce żadnego adresu wykonywania działalności, biura, itp. na terenie Polski oraz nie przedstawił numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku od wartości dodanej w innym kraju (Wielka Brytania). Strony umówiły się, że transakcja będzie udokumentowana fakturą. Wobec powyższego A. świadczyła ww. usługę na rzecz kontrahenta o statusie podmiotu zarejestrowanego przez organ podatkowy w Polsce jako podatnik VAT UE z siedzibą w Rotherham w Wielkiej Brytanii.

Na podstawie przedstawionych przez kontrahenta dokumentów Spółka miała wątpliwość, co do kwestii miejsca wykonania usługi, obowiązku podatkowego, a w konsekwencji - jaki dokument wystawić dla kontrahenta. Czy wystawić tzw. fakturę VAT (jak dla podmiotu rozliczającego VAT w US w Polsce), która będzie zawierała zapisy dotyczące stawki i kwoty podatku VAT bądź przepisy prawa dla zwolnienia z podatku VAT. Czy też wystawić dokument zwany fakturą handlową z przeniesieniem obowiązku podatkowego na kontrahenta zagranicznego z dopiskiem „odwrotne obciążenie”?

W związku z powyższym, A. S.A. z tytułu świadczonej usługi - produkcji audycji telewizyjnej w D. wraz z przeniesieniem praw - wystawiła w maju 2015 r. dla ww. kontrahenta tzw. fakturę VAT, zawierając na fakturze zapisy dotyczące prawidłowej stawki i kwoty podatku VAT. W tym przypadku wobec zastosowania zwolnienia z podatku VAT Spółka na fakturze podała podstawę prawną zwolnienia - art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy VAT.

Zatem dla ww. kontrahenta Spółka wpisała (m.in.) na wystawionej fakturze:

• dane nabywcy usługi, tj. nazwa: B. oraz adres: ABC.
  
• podstawę prawną zwolnienia z podatku VAT (art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy VAT).
  
  

W konsekwencji wystawionej faktury (tzw. faktury VAT) Spółka wykazała powyższą sprzedaż w rejestrze VAT jako sprzedaż zwolnioną z podatku VAT na terenie kraju (do wykazania w rubryce 10 deklaracji VAT-7).

W uzupełnieniu wniosku wskazano, że Spółka przyjęła, że kontrahent z Wielkiej Brytanii posiada stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski i usługi produkcji i emisji wraz z przeniesieniem praw na kontrahenta świadczone były dla tego miejsca.

Ponadto Spółka doprecyzowała stan faktyczny wskazując, że świadczyła przedmiotowe usługi na rzecz kontrahenta w ramach umowy tzw. koprodukcji, tzn., że wspólnie wyprodukowali audycję telewizyjną - transmisję z Q, która odbyła się w maju 2015 r. w D.. A. pełniła rolę producenta wiodącego i dysponowała prawami umożliwiającymi produkcję audycji, jej rejestrację, rozpowszechnianie oraz wykorzystanie na całym świecie. Wniosła do koprodukcji wkład rzeczowy w postaci sprzętu technicznego (wozy transmisyjne).

Natomiast na rzecz kontrahenta z Wielkiej Brytanii - B. - A. S.A. wykonała usługę produkcji i emisji audycji wraz z przeniesieniem praw, z tytułu której wystawiła fakturę dla kontrahenta, na podstawie informacji i dokumentów, które Spółka opisywała we wniosku, przyjmując stałe miejsce prowadzenia działalności dla tej usługi na terytorium Polski. Kontrahent przyjął powyższą fakturę bez uwag.

W przedmiotowej sprawie Spółka brała pod uwagę także interpretację Ministra Finansów nr IPPP3/443-215/14-4/LK z dnia 23 czerwca 2014 r., a obecnie także rozstrzygnięcie wyroku WSA z dnia 15 czerwca 2015 r. sygn. akt III SA/Wa 3332/14 dotyczące stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu VAT - nie jest konieczne angażowanie własnego zaplecza personalnego i technicznego, aby można mówić o stałym miejscu prowadzenia działalności.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki, że właściwym dokumentem, potwierdzającym rozliczenie podatku VAT, wystawionym dla kontrahenta, zarejestrowanego jako podatnik VAT UE w Polsce z siedzibą w Wielkiej Brytanii, jest tzw. faktura VAT, na podstawie której Spółka wykazuje w rejestrze VAT i deklaracji VAT-7 usługę produkcji audycji telewizyjnej jako świadczenie usług na terytorium kraju (w tym przypadku usług zwolnionych)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 28b ust. 1 ustawy VAT, miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1 a, art. 28g ust. 1, art. 28i, 28j i 28n.

Na podstawie art. 19a ustawy VAT obowiązek podatkowy w podatku VAT powstaje z chwilą wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Dział XI ustawy VAT określa przepisy w zakresie prowadzenia dokumentacji dla potrzeb podatku VAT - faktury i ewidencje.

W związku z powyższym w świetle przepisów ustawy VAT wystawienie faktury jest czynnością materialno-techniczną polegająca na sporządzeniu dokumentu o treści odpowiadającej m.in. wymogom określonym w przepisach ustawy VAT.

Faktura stwierdzająca dokonanie sprzedaży usług powinna zawierać odpowiednio elementy określone w art. 106e ust. 1 ustawy VAT.

W przypadku, gdy obowiązek podatkowy VAT zostaje przeniesiony na kontrahenta wówczas na fakturze należy zawrzeć dopisek „odwrotne obciążenie” (art. 106e ust. 1 pkt 18 ustawy VAT).

W przypadku, gdy na Spółce ciąży obowiązek podatkowy VAT z tytułu świadczonej usługi na fakturze należy zawrzeć stawkę i kwotę podatku VAT (106e ust. 1 pkt 12-14 ustawy VAT) bądź podstawę prawną zastosowania zwolnienia z VAT (art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy VAT).

Faktura jest dokumentem służącym rozliczaniu podatku od towarów i usług. Stanowi ona dokument źródłowy pozwalający na weryfikację prawidłowości zasad opodatkowania transakcji, prowadzonych rejestrów i składanych deklaracji.

W związku z tym, że kontrahent - firma B. z siedzibą w Wielkiej Brytanii w Rotherham - posiada polski numer NIP PL, zarejestrowała się w Drugim Urzędzie Skarbowym Warszawa-Śródmieście jako podatnik VAT UE (VAT-5UE), w ocenie Spółki w rozliczeniach podatku VAT należy potraktować go jako podmiot, dla którego wystawiona faktura powinna zawierać elementy określone w art. 106e ust. 1 pkt 1-15. W przypadku tej transakcji zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy VAT powinna być na fakturze również podana podstawa zastosowania zwolnienia z podatku VAT.

Wobec powyższego A. uważa, że prawidłowe jest stanowisko Spółki, że wykonana w maju 2015 r. usługa produkcji audycji telewizyjnej wraz z przekazaniem praw, polegająca na transmisji Q w D. - powinna zostać wykazana, na podstawie wystawionej tzw. faktury VAT, jako usługa świadczona na terytorium kraju. W przypadku Spółki powinna zostać wykazana w rejestrze VAT jako usługa zwolniona świadczona na terytorium kraju oraz w rubryce 10 deklaracji VAT-7 (wersja 14).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2011 r., Nr 177, poz. 1054, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak wynika z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy opodatkowaniu podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, mające miejsce na terytorium kraju. Zatem aby stwierdzić, że usługa świadczona przez Spółkę podlega opodatkowaniu na terytorium kraju należy zbadać miejsce świadczenia tej usługi.

Zgodnie z art. 28b ust. 1 i 2 ustawy miejscem świadczenia usług w przypadku świadczenia usług na rzecz podatnika jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2-4 oraz art. 28e, art. 28f ust. 1 i 1a, art. 28g ust. 1, art. 28i, art. 28j ust. 1 i 2 oraz art. 28n. W przypadku gdy usługi są świadczone dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Powołany przepis określa miejsce świadczenia usług świadczonych dla podatnika jako miejsce siedziby działalności gospodarczej usługobiorcy, a w przypadku świadczenia usługi dla stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej podatnika znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia usługi i zarazem opodatkowania jest właśnie stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 106b ust. 1 pkt 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem.

Stosownie do art. 106a pkt 1 ustawy przepisy niniejszego rozdziału stosuje się do sprzedaży (…). Z kolei przez sprzedaż zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Cytowane przepisy zobowiązują podatnika do wystawienia faktury jako dokumentu potwierdzającego dokonanie przez niego sprzedaży (dostawy towaru i świadczenia usług dokonywanych przez podatnika na terytorium kraju) przede wszystkim na rzecz innego podatnika.

Jednakże na mocy art. 106b ust. 2 ustawy podatnik nie jest obowiązany do wystawienia faktury w odniesieniu do sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3.

Na podstawie art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy faktura powinna zawierać w przypadku dostawy towarów lub świadczenia usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1, art. 113 ust. 1 i 9 albo przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3 - wskazanie:

1. przepisu ustawy albo aktu wydanego na podstawie ustawy, na podstawie którego podatnik stosuje zwolnienie od podatku,
2. przepisu dyrektywy 2006/112/WE, który zwalnia od podatku taką dostawę towarów lub takie świadczenie usług, lub
3. innej podstawy prawnej wskazującej na to, że dostawa towarów lub świadczenie usług korzysta ze zwolnienia.
   
   
   

Brak obowiązku wystawienia faktury jest przewidziany dla pewnych czynności podlegających zwolnieniu od podatku. Wśród tych czynności znajduje się dostawa towarów i świadczenie usług zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 ustawy. Jednakże braku obowiązku nie należy uznać jako zakaz wystawienia faktury, ponieważ taki sposób sformułowania przepisu pozostawia dyspozycji podatnika udokumentowanie sprzedaży poprzez wystawienie faktury. Jednak faktura jest dokumentem sformalizowanym, dla którego ustawodawca przewidział niezbędne elementy enumeratywnie wymienione przede wszystkim w art. 106e ustawy. Oznacza to, że jeżeli podatnik nie mając obowiązku wystawienia faktury postanowi fakturę wystawić, powinien dokonać tego zgodnie z obowiązującymi przepisami. Wówczas wystawiona faktura dokumentująca zwolnienie od podatku powinna wskazywać przepis, na podstawie którego zwolnienie zastosowano.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Spółka w maju 2015 r. zobowiązała się do wykonania usługi produkcji i emisji audycji wraz z przeniesieniem praw na kontrahenta z siedzibą w Wielkiej Brytanii zarejestrowanego w tamtejszym rejestrze spółek oraz zarejestrowanego w Polsce jako podatnik VAT UE - kontrahent przedłożył Spółce potwierdzenie VAT-5 UE zarejestrowania jako podatnika VAT UE z siedzibą w Wielkiej Brytanii wydane przez Drugi Urząd Skarbowy. Ponadto Spółka wskazuje, że świadczyła opisane usługi na rzecz kontrahenta posiadającego stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej na terytorium Polski. Kontrahent Spółki podał numer identyfikacji podatkowej dla podatku od towarów i usług co wskazuje, że kontrahent wystąpił dla danej transakcji jako podatnik VAT. Zatem usługi produkcji i emisji wraz z przeniesieniem praw świadczone były przez Spółkę dla kontrahenta z Wielkiej Brytanii posiadającego stałe miejsce prowadzenia działalności na terytorium Polski i usługi te świadczone były dla tego miejsca. Zatem Spółka wystawiając fakturę dla usługi zwolnionej na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy – zgodnie z art. 106e ust. 1 pkt 19 ustawy – powinna wskazać podstawę zastosowania zwolnienia od podatku.

Jednocześnie podstawę opodatkowania z tytułu ww. sprzedaży Spółka powinna wykazać w poz. 10 deklaracji dla podatku od towarów i usług VAT-7 (jako dostawę towarów oraz świadczenie usług na terytorium kraju, zwolnione z podatku.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie wystawienia faktury dla usługi produkcji i emisji audycji wraz z przeniesieniem praw jest prawidłowe.

Należy wskazać, że wydana interpretacja dotyczy poprawności wystawienia faktury dokumentującej usługi produkcji i emisji audycji wraz z przeniesieniem praw i jednocześnie rozstrzyga o prawie do zastosowania zwolnienia od podatku usługi produkcji i emisji audycji wraz z przeniesieniem praw. Niniejszym interpretacja nie rozstrzyga sprawy czy kontrahent Spółki posiada w Polsce stałe miejsce prowadzenia działalności oraz czy świadczona przez Spółkę usługa podlega zwolnieniu na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 34 ustawy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. 2012, poz. 270, z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.